هر روز یک صفحه قرآن/Every day, along with a page of the Holy Quran :: Global Village😊💕

Global Village😊💕

Our motto: All human's in the world are equal

Global Village😊💕

Our motto: All human's in the world are equal

Global Village😊💕

👈 هنگامی که در این وبلاگ حضور داری با خود صادق باش ، گوش ها ، چشم ها و لب های خود را لحظه ای از قید شیطان درون خود آزاد ساز !😉

خداوند حقیقت را می بیند اما صبر می کند ..... من عاشق خدایم هستم دعا کنید هر چه زودتر به عشقم برسم😘

گاهی انسان مطالب ساده و ابتدایی و تکراری را نیز به سادگی فراموش میکند ، پس لطفا فقط ببین !😉

در این وبلاگ پذیرفتن هیچ چیز اجباری نیست..... روزی یک نفر هم چشمهایش به دیدن یک کلمه قرآن روشن شود ، برای این بنده ی حقیر کافی ست... دیگر چیزی نمی خواهم😊


*بعد از نماز یادتون نره !سى و چهار مرتبه اَللّهُ اَکْبَرُ و سى و سه مرتبه اَلْحَمْدُلِلّهِ و سى و سه مرتبه سُبْحانَ اللّهِ بگوید و در بعضى روایات سُبْحانَ اللّهِ پیش از اَلْحَمْدُلِلّهِ وارد شده .*

تبلیغات
محبوب ترین مطالب
آخرین نظرات
  • ۱۴ فروردين ۰۰، ۱۶:۰۲ - زیاده متابعین
    good luck
نویسندگان
پیوندها

۶۰۶ مطلب با موضوع «هر روز یک صفحه قرآن/Every day, along with a page of the Holy Quran» ثبت شده است

s166

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و شصت و شش (131-137)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

فَإِذا جاءَتْهُمُ الْحَسَنَةُ قالُوا لَنا هذِه‏ وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَةٌ یَطَّیَّرُوا بِمُوسى‏ وَ مَنْ مَعَهُ أَلا إِنَّما طائِرُهُمْ عِنْدَ اللَّهِ وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ (131)

 

وَ قالُوا مَهْما تَأْتِنا بِهِ مِنْ آیَةٍ لِتَسْحَرَنا بِها فَما نَحْنُ لَکَ بِمُؤْمِنینَ (132)

 

فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمُ الطُّوفانَ وَ الْجَرادَ وَ الْقُمَّلَ وَ الضَّفادِعَ وَ الدَّمَ آیاتٍ مُفَصَّلاتٍ فَاسْتَکْبَرُوا وَ کانُوا قَوْماً مُجْرِمینَ (133)

 

وَ لَمَّا وَقَعَ عَلَیْهِمُ الرِّجْزُ قالُوا یا مُوسَى ادْعُ لَنا رَبَّکَ بِما عَهِدَ عِنْدَکَ لَئِنْ کَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَکَ وَ لَنُرْسِلَنَّ مَعَکَ بَنی‏ إِسْرائیلَ (134)

 

فَلَمَّا کَشَفْنا عَنْهُمُ الرِّجْزَ إِلى‏ أَجَلٍ هُمْ بالِغُوهُ إِذا هُمْ یَنْکُثُونَ (135)

 

فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْناهُمْ فِی الْیَمِّ بِأَنَّهُمْ کَذَّبُوا بِآیاتِنا وَ کانُوا عَنْها غافِلینَ (136)

 

وَ أَوْرَثْنَا الْقَوْمَ الَّذینَ کانُوا یُسْتَضْعَفُونَ مَشارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغارِبَهَا الَّتی‏ بارَکْنا فیها وَ

 

تَمَّتْ کَلِمَتُ رَبِّکَ الْحُسْنى‏ عَلى‏ بَنی‏ إِسْرائیلَ بِما صَبَرُوا وَ دَمَّرْنا ما کانَ یَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَ قَوْمُهُ وَ ما کانُوا یَعْرِشُونَ (137)

 

ترجمه فارسی :

 

پس هنگامى که رفاه و نعمت به آنان روى مى‏کرد، مى‏گفتند: این به سبب [شایستگىِ‏] خود ماست، و چون گزند و آسیبى به آنان مى‏رسید، به موسى و همراهانش فال بد مى‏زدند آگاه باشید که [سررشته و] علت شومى و نحوست فرعونیان [که عکس‏العمل زشتى‏هاى خود آنان است‏] نزد خداست، ولى بیشترشان نمى‏دانند. (131)

فرعونیان گفتند: [اى موسى! از دعوتت دست بردار که‏] هر چه را به عنوان معجزه براى ما بیاورى تا به وسیله آن ما را جادو کنى به تو ایمان نمى‏آوریم. (132)

پس ما توفان و هجوم ملخ و شپش و قورباغه و آلوده شدن وسایل زندگى را به خون که عذاب‏هاى گوناگونى بود به سوى آنان فرستادیم، باز هم تکبّر و سرکشى کردند و گروهى مجرم و گناهکار بودند. (133)

و هرگاه عذاب بر آنان فرود آمد، گفتند: اى موسى! پروردگارت را به پیمانى که با تو دارد [و آن مستجاب کردن دعاى توست‏] براى ما بخوان که اگر این عذاب را از ما برطرف کنى یقیناً به تو ایمان مى‏آوریم و بنى‏اسرائیل را با تو روانه مى‏کنیم. (134)

پس هنگامى که عذاب را تا مدتى که [مى‏باید همه‏] آنان به پایان مهلت آن مى‏رسیدند از ایشان برطرف مى‏کردیم، به دور از انتظار پیمانشان را مى‏شکستند. (135)

نهایتاً به سبب اینکه آیات ما را تکذیب کردند، و از آنها غافل و بى‏خبر بودند، از آنان انتقام گرفتیم و در دریا غرقشان کردیم. (136)

و به آن گروهى که همواره ناتوان و زبونشان شمرده بودند، نواحى شرقى و غربى آن سرزمین را که در آن [از جهت فراوانى نعمت، ارزانى و حاصل‏خیزى‏] برکت قرار داده بودیم، بخشیدیم و وعده نیکوتر و زیباتر پروردگارت بر بنى‏اسرائیل به [پاداش‏] صبرى که [بر سختى‏ها و بلاها] کردند تحقّق یافت، و آنچه را که همواره فرعون وفرعونیان [از کاخ و قصرهاى مجلّل‏] و سایه‏بان‏هاى خوش‏نشین مى‏افراشتند، نابود کردیم. (137)

 

ترجمه انگلیسی

 

Whenever something fine came to them, they said:" This is ours;" while if something evil afflicted them, they took it as an omen connected with Moses and whoever was with him. Did not their omen only lie with God? Yet most of them do not realize it.) 131 (

They said:" No matter what sign you may bring us to charm us with, we will never believe in you.") 132(

We sent the flood and grasshoppers, lice, frogs and blood on them as distinguishing signs, yet they) still (acted proudly and were criminal folk.) 133(

Whenever some plague fell upon them, they said:" Moses, appeal to your Lord for us, because of what He has pledged for you; if you will lift the plague from us, we will believe in you and send the Children of Israel away with you.") 134(

Yet whenever We lifted the plague from them for a period which they were to observe, why, they failed to keep it!) 135(

We avenged Ourselves on them and drowned them in the deep, because they had rejected Our signs and been so heedless of them.) 136(

We let a folk whom they considered to be inferior inherit the Eastern and Western parts of the land which We had blessed. Your Lord's finest word was accomplished for the Children of Israel because they had been so patient. We destroyed everything Pharaoh and his people had been producing and whatever they had been building.) 137(

s165

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و شصت و پنج (121-130)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

قالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعالَمینَ (121)

 

رَبِّ مُوسى‏ وَ هارُونَ (122)

 

قالَ فِرْعَوْنُ آمَنْتُمْ بِهِ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَکُمْ إِنَّ هذا لَمَکْرٌ مَکَرْتُمُوهُ فِی الْمَدینَةِ لِتُخْرِجُوا مِنْها أَهْلَها فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ (123)

 

لَأُقَطِّعَنَّ أَیْدِیَکُمْ وَ أَرْجُلَکُمْ مِنْ خِلافٍ ثُمَّ لَأُصَلِّبَنَّکُمْ أَجْمَعینَ (124)

 

قالُوا إِنَّا إِلى‏ رَبِّنا مُنْقَلِبُونَ (125)

 

وَ ما تَنْقِمُ مِنَّا إِلاَّ أَنْ آمَنَّا بِآیاتِ رَبِّنا لَمَّا جاءَتْنا رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَیْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمینَ (126)

 

وَ قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ أَ تَذَرُ مُوسى‏ وَ قَوْمَهُ لِیُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ وَ یَذَرَکَ وَ آلِهَتَکَ قالَ سَنُقَتِّلُ أَبْناءَهُمْ

 

وَ نَسْتَحْیی‏ نِساءَهُمْ وَ إِنَّا فَوْقَهُمْ قاهِرُونَ (127)

 

قالَ مُوسى‏ لِقَوْمِهِ اسْتَعینُوا بِاللَّهِ وَ اصْبِرُوا إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ یُورِثُها مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقینَ (128)

 

قالُوا أُوذینا مِنْ قَبْلِ أَنْ تَأْتِیَنا وَ مِنْ بَعْدِ ما جِئْتَنا قالَ عَسى‏ رَبُّکُمْ أَنْ یُهْلِکَ عَدُوَّکُمْ وَ یَسْتَخْلِفَکُمْ فِی الْأَرْضِ فَیَنْظُرَ کَیْفَ تَعْمَلُونَ (129)

 

وَ لَقَدْ أَخَذْنا آلَ فِرْعَوْنَ بِالسِّنینَ وَ نَقْصٍ مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ (130)

 

ترجمه فارسی :

 

گفتند: [از روى حقیقت‏] به پروردگار جهانیان ایمان آوردیم، (121)

پروردگار موسى و هارون. (122)

فرعون گفت: آیا پیش از آنکه من به شما اجازه دهم به او ایمان آورید؟! مسلماً این توطئه و نیرنگى است که [شما و موسى‏] در این شهر برپا کرده‏اید تا مردمش را از آن بیرون کنید، ولى به زودى خواهید دانست. (123)

قطعاً دست‏ها و پاهایتان را یکى از چپ و یکى از راست جدا مى‏کنم، سپس همه شما را به دار خواهم آویخت. (124)

گفتند: ما به سوى پروردگارمان بازمى‏گردیم [بنابراین ترسى از مجازات تو نداریم.] (125)

و تو ما را جز به این سبب به کیفر نمى‏رسانى که ما به آیات پروردگارمان هنگامى که به سوى ما آمد، ایمان آوردیم. [آن گاه به دعا روى آوردند و گفتند:] پروردگارا! صبر و شکیبایى بر ما فرو ریز و ما را در حالى که تسلیم [فرمان‏ها و احکامت‏] باشیم، بمیران. (126)

اشراف و سران قوم فرعون گفتند: آیا موسى و قومش را رها مى‏کنى تا در این سرزمین فساد و تباهى کنند و تو و معبودهایت را واگذارند؟ گفت: به زودى پسرانشان را به صورتى وسیع و گسترده به قتل مى‏رسانیم و زنانشان را زنده مى‏گذاریم و ما بر آنان چیره و مُسلّطیم. (127)

موسى به قومش گفت: از خدا یارى بخواهید، و شکیبایى ورزید، یقیناً زمین در سیطره مالکیّت و فرمانروایى خداست، آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد مى‏بخشد، و سرانجام نیک براى پرهیزکاران است. (128)

گفتند: پیش از آنکه تو نزد ما بیایى شکنجه و آزار شدیم، و نیز پس از آنکه آمده‏اى [مورد شکنجه و آزاریم‏]. گفت: امید است که پروردگارتان دشمنانتان را نابود کند، و شما را در این سرزمین، جانشین [آنان‏] گرداند، پس بنگرد که شما [پس از فرعونیان‏] چگونه عمل مى‏کنید؟ (129)

و فرعونیان را به قحطى و خشکسالى‏هاى متعدد و کمبود بسیار شدیدِ بخشى از محصولات دچار نمودیم تا متذکّر شوند. (130)

 

ترجمه انگلیسی

 

they said:" We believe in the Lord of the Universe,) 121 (

the Lord of Moses and Aaron.") 122(

Pharaoh said:" You have believed in Him before I permit you to! This is some scheme which you have hatched in the city in order to drive its people out. You will soon find out!) 123(

I'll cut off your hands and feet on opposite sides; then I'll crucify you all.") 124(

They said:" We will be sent home to our Lord.) 125(

You are persecuting us only because we have believed in our Lord's signs once they were brought us. Our Lord, pour patience over us, and gather us up] at death [as Muslims!") 126(

) XV (The notables among Pharaoh's people said:" Are you letting Moses and his people ruin the earth, and forsake you and your gods?" He said:" We shall slaughter their sons and let their women live; we stand irresistible over them.") 127(

Moses told his people:" Seek help from God and act patient; the earth belongs to God. Anyone He wishes from among His servants will inherit it, and the outcome belongs to the heedful.") 128(

They said:" We were oppressed before you came to us, and] will be again [after you have come to us." He said:" Perhaps your Lord will wipe out your enemy and leave you as overlords on earth, so He may observe how you act.") 129(

) XVI (We gripped Pharaoh's household with years] of trial [and a shortage of fruit so they might bear it in mind.) 130(

s164

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و شصت و چهار (105-120)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

حَقیقٌ عَلى‏ أَنْ لا أَقُولَ عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ قَدْ جِئْتُکُمْ بِبَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ فَأَرْسِلْ مَعِیَ بَنی‏ إِسْرائیلَ (105)

 

قالَ إِنْ کُنْتَ جِئْتَ بِآیَةٍ فَأْتِ بِها إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقینَ (106)

 

فَأَلْقى‏ عَصاهُ فَإِذا هِیَ ثُعْبانٌ مُبینٌ (107)

 

وَ نَزَعَ یَدَهُ فَإِذا هِیَ بَیْضاءُ لِلنَّاظِرینَ (108)

 

قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هذا لَساحِرٌ عَلیمٌ (109)

 

یُریدُ أَنْ یُخْرِجَکُمْ مِنْ أَرْضِکُمْ فَما ذا تَأْمُرُونَ (110)

 

قالُوا أَرْجِهْ وَ أَخاهُ وَ أَرْسِلْ فِی الْمَدائِنِ حاشِرینَ (111)

 

یَأْتُوکَ بِکُلِّ ساحِرٍ عَلیمٍ (112)

 

وَ جاءَ السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قالُوا إِنَّ لَنا لَأَجْراً إِنْ کُنَّا نَحْنُ الْغالِبینَ (113)

 

قالَ نَعَمْ وَ إِنَّکُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبینَ (114)

 

قالُوا یا مُوسى‏ إِمَّا أَنْ تُلْقِیَ وَ إِمَّا أَنْ نَکُونَ نَحْنُ الْمُلْقینَ (115)

 

قالَ أَلْقُوا فَلَمَّا أَلْقَوْا سَحَرُوا أَعْیُنَ النَّاسِ وَ اسْتَرْهَبُوهُمْ وَ جاؤُ بِسِحْرٍ عَظیمٍ (116)

 

وَ أَوْحَیْنا إِلى‏ مُوسى‏ أَنْ أَلْقِ عَصاکَ فَإِذا هِیَ تَلْقَفُ ما یَأْفِکُونَ (117)

 

فَوَقَعَ الْحَقُّ وَ بَطَلَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ (118)

 

فَغُلِبُوا هُنالِکَ وَ انْقَلَبُوا صاغِرینَ (119)

 

وَ أُلْقِیَ السَّحَرَةُ ساجِدینَ (120)

 

ترجمه فارسی :

 

سزوار است که درباره خدا سخنى جز حق نگویم. بى‏تردید من دلیلى روشن [بر صدق رسالتم‏] از سوى پروردگارتان براى شما آورده‏ام، [از حکومت ظالمانه‏ات دست‏بردار] و بنى اسرائیل را [براى کوچ کردن از این سرزمین‏] با من روانه کن. (105)

 [فرعون‏] گفت: اگر [در ادعاى پیامبرى‏] از راستگویانى چنانچه معجزه‏اى آورده‏اى آن را ارائه کن. (106)

پس موسى عصایش را انداخت، پس به ناگاه اژدهایى آشکار شد. (107)

و دستش را از گریبانش بیرون کشید که ناگاه دست براى بینندگان سپید و درخشان گشت. (108)

اشراف و سران قوم فرعون گفتند: قطعاً این جادوگرى [زبردست و] داناست. (109)

مى‏خواهد شما را از سرزمینتان بیرون کند اینک [درباره او] چه رأى و نظرى مى‏دهید؟ (110)

گفتند: [مجازات‏] او و برادرش را به تأخیر انداز و نیروهاى گردآورنده را به شهرها روانه کن. (111)

تا هر جادوگرى دانا را به نزد تو آورند. (112)

و جادوگران نزد فرعون آمدند [و] گفتند: آیا اگر پیروز شویم، حتماً براى ما پاداش و مزد قابل توجهى خواهد بود؟ (113)

گفت: آرى، و یقیناً از مقرّبان خواهید بود. (114)

جادوگران گفتند: اى موسى! یا تو [چوب دست خود را] بینداز، یا اینکه ما مى‏اندازیم. (115)

 [موسى‏] گفت: شما بیندازید. هنگامى که انداختند، چشم‏هاى مردم را جادو کردند و آنان را سخت ترساندند، و جادویى بزرگ و شگفت‏آور به میان آوردند. (116)

و به موسى وحى کردیم: عصایت را بینداز. ناگهان آنچه را جادوگران به دروغ بافته بودند، به سرعت بلعید! (117)

پس حق ثابت شد و آنچه را همواره جادوگران [به عنوان سِحر] انجام مى‏دادند، باطل و پوچ گشت. (118)

پس [فرعونیان‏] در آنجا مغلوب شدند و با ذلت و خوارى بازگشتند. (119)

و جادوگران [با دیدن آن معجزه عظیم و باطل شدن سِحر خویش‏] به سجده افتادند. (120)

 

 

ترجمه انگلیسی

 

It is) only (right for me to say nothing except the Truth about God. I have brought you an explanation from your Lord, so send the Children of Israel away with me.") 105(

He said:" If you have brought some sign, well produce it then if you are so truthful!") 106(

He tossed his staff down and imagine, it obviously became a snake!) 107(

He pulled out his hand] from his shirtfront [, and imagine, it was white to the onlookers!) 108(

) XIV (The notables among Pharaoh's people said:" This is some clever magician!) 109(

He wants to drive you out of your land; so what do you command?") 110(

They said:" Put him and his brother off, and send recruiters out through the cities) 111 (

who will bring you in every clever magician.") 112(

The magicians came to Pharaoh. They said:" Will we have some payment if we are the winners?") 113(

He said:" Yes, and you will become courtiers.") 114(

They said:" Moses, will you throw something down or shall we be the ones to throw] first [?") 115(

He said:" You throw] first [!" So when they threw, they charmed the people's eyes and overawed them. They produced a splendid trick!) 116(

We inspired Moses with:" Throw your staff," and imagine, it swallowed up whatever they had trumped up!) 117(

Truth prevailed and what they had been doing collapsed;) 118(

those men were defeated and were turned back belittled.) 119(

The magicians dropped down on their knees;) 120(

s163

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و شصت و سه (96-104)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ (96)

 

أَ فَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرى‏ أَنْ یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنا بَیاتاً وَ هُمْ نائِمُونَ (97)

 

أَ وَ أَمِنَ أَهْلُ الْقُرى‏ أَنْ یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنا ضُحًى وَ هُمْ یَلْعَبُونَ (98)

 

أَ فَأَمِنُوا مَکْرَ اللَّهِ فَلا یَأْمَنُ مَکْرَ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْخاسِرُونَ (99)

 

أَ وَ لَمْ یَهْدِ لِلَّذینَ یَرِثُونَ الْأَرْضَ مِنْ بَعْدِ أَهْلِها أَنْ لَوْ نَشاءُ أَصَبْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَ نَطْبَعُ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لا یَسْمَعُونَ (100)

 

تِلْکَ الْقُرى‏ نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنْبائِها وَ لَقَدْ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَما کانُوا لِیُؤْمِنُوا بِما کَذَّبُوا مِنْ قَبْلُ کَذلِکَ یَطْبَعُ اللَّهُ عَلى‏ قُلُوبِ الْکافِرینَ (101)

وَ ما وَجَدْنا لِأَکْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍ وَ إِنْ وَجَدْنا أَکْثَرَهُمْ لَفاسِقینَ (102)

 

ثُمَّ بَعَثْنا مِنْ بَعْدِهِمْ مُوسى‏ بِآیاتِنا إِلى‏ فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ فَظَلَمُوا بِها فَانْظُرْ کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُفْسِدینَ (103)

 

وَ قالَ مُوسى‏ یا فِرْعَوْنُ إِنِّی رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمینَ (104)

 

ترجمه فارسی :

 

و اگر اهل شهرها و آبادى‏ها ایمان مى‏آوردند و پرهیزکارى پیشه مى‏کردند، یقیناً [درهاىِ‏] برکاتى از آسمان و زمین را بر آنان مى‏گشودیم، ولى [آیات الهى و پیامبران را] تکذیب کردند، ما هم آنان را به کیفر اعمالى که همواره مرتکب مى‏شدند [به عذابى سخت‏] گرفتیم. (96)

آیا اهل شهرها ایمنند از اینکه هنگام شب، عذاب ما در حالى که خوابند بر آنان درآید؟! (97)

آیا اهل شهرها ایمنند از اینکه هنگام روز، عذاب ما در حالى که سرگرم [امور دنیایى‏] اند بر آنان در آید؟! (98)

آیا از عذاب و انتقام خدا ایمنند در حالى که جز گروه زیانکاران خود را از عذاب و انتقام خدا ایمن نمى‏دانند؟! (99)

آیا [سرگذشت عبرت‏آموز پیشینیان‏] براى کسانى که زمین را پس از صاحبانش به ارث مى‏برند، روشن نکرده که اگر ما بخواهیم آنان را به کیفر گناهانشان مى‏رسانیم و بر دل‏هایشان مهر مى‏زنیم، پس آنان [بعد از آن دعوت حق را] نشنوند؟ (100)

این شهرهاست که بخشى از داستان‏هایش را براى تو بیان مى‏کنیم، و یقیناً پیامبرانشان براى آنان دلایل روشن آوردند، ولى آنان بر آن نبودند که به حقایقى که پیش از آمدن آن دلایل تکذیب کرده بودند ایمان بیاورند این گونه خدا بر دل‏هاى کافران [به سزاى لجاجت وعنادشان‏] مُهر مى‏زند. (101)

و براى بیشتر آنان هیچ‏گونه پاى‏بندى وتعهدى [نسبت به وعده‏هایشان مبنى برایمان آوردن پس از دیدن معجزات ودلایل‏] نیافتیم، و در حقیقت بیشتر آنان را نافرمان [و پیمان‏شکن‏] یافتیم. (102)

سپس بعد از پیامبران گذشته موسى را با آیات خود به سوى فرعون و اشراف و سران قومش فرستادیم ولى آنان به آن آیات ستم ورزیدند. پس با تأمل بنگر که سرانجام مفسدین چگونه بود؟ (103)

وموسى گفت: اى فرعون! یقیناً من فرستاده‏اى از سوى پروردگار جهانیانم. (104)

 

ترجمه انگلیسی

 

If the townsfolk had) only (believed and done their duty, We would have showered blessings from Heaven and Earth on them, but they rejected] them [, so We seized them because of what they had been acquiring.) 96(

Do townsfolk feel secure from Our might's striking them at dead of night while they are asleep?) 97(

Or do the people of the towns feel safe from Our might's striking them in broad daylight while they are playing around?) 98(

Do they feel safe from God's design? No one should feel safe from God's design except for folk who will lose out.) 99 (

) XIII (Were those who will inherit the earth after its] present [people never shown how We would strike them down for their offences and seal off their hearts if We so wished, so they would not hear?) 100(

We have related news concerning those towns to you: their messengers came to them with explanations, yet they were not in any mood to believe in something they had already rejected. Thus God seals off disbelievers' hearts.) 101 (

We did not find any agreement was ever kept by most of them, although We did find most of them were quite immoral!) 102(

Then after them, we despatched Moses with Our signs to Pharaoh and his courtiers, and they mistreated them. See how the outcome was for mischief-makers!) 103(

Moses said:" Pharaoh, I am a messenger from the Lord of the Universe.) 104(

s162

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و شصت و دو (88-95)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

قالَ الْمَلَأُ الَّذینَ اسْتَکْبَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّکَ یا شُعَیْبُ وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَکَ مِنْ قَرْیَتِنا أَوْ لَتَعُودُنَّ فی‏ مِلَّتِنا قالَ أَ وَ لَوْ کُنَّا کارِهینَ (88)

 

قَدِ افْتَرَیْنا عَلَى اللَّهِ کَذِباً إِنْ عُدْنا فی‏ مِلَّتِکُمْ بَعْدَ إِذْ نَجَّانَا اللَّهُ مِنْها وَ ما یَکُونُ لَنا أَنْ نَعُودَ فیها إِلاَّ أَنْ یَشاءَ اللَّهُ رَبُّنا وَسِعَ رَبُّنا کُلَّ شَیْ‏ءٍ عِلْماً

عَلَى اللَّهِ تَوَکَّلْنا رَبَّنَا افْتَحْ بَیْنَنا وَ بَیْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَ أَنْتَ خَیْرُ الْفاتِحینَ (89)

 

وَ قالَ الْمَلَأُ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَئِنِ اتَّبَعْتُمْ شُعَیْباً إِنَّکُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ (90)

 

فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فی‏ دارِهِمْ جاثِمینَ (91)

 

الَّذینَ کَذَّبُوا شُعَیْباً کَأَنْ لَمْ یَغْنَوْا فیهَا الَّذینَ کَذَّبُوا شُعَیْباً کانُوا هُمُ الْخاسِرینَ (92)

 

فَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَ قالَ یا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُکُمْ رِسالاتِ رَبِّی وَ نَصَحْتُ لَکُمْ فَکَیْفَ آسى‏ عَلى‏ قَوْمٍ کافِرینَ (93)

 

وَ ما أَرْسَلْنا فی‏ قَرْیَةٍ مِنْ نَبِیٍّ إِلاَّ أَخَذْنا أَهْلَها بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ یَضَّرَّعُونَ (94)

 

ثُمَّ بَدَّلْنا مَکانَ السَّیِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّى عَفَوْا وَ قالُوا قَدْ مَسَّ آباءَنَا الضَّرَّاءُ وَ السَّرَّاءُ فَأَخَذْناهُمْ بَغْتَةً وَ هُمْ لا یَشْعُرُونَ (95)

 

ترجمه فارسی :

 

اشراف و سران قومش که [از پذیرفتن حق‏] تکبّر ورزیدند، گفتند: اى شعیب! مسلماً تو و کسانى را که با تو ایمان آورده‏اند از شهرمان بیرون مى‏کنیم یا اینکه بى‏چون و چرا به آیین ما بازگردید. گفت: آیا هر چند که نفرت و کراهت [از آن آیین‏] داشته باشیم؟! (88)

اگر پس از آنکه خدا ما را از آن [آیین شرک‏آلود] نجات داده به آیین شما بازگردیم [و بگوییم: خدا داراى شریک و همتاست‏] یقیناً بر خدا دروغ بسته‏ایم بنابراین امکان ندارد به آیین شما بازگردیم، مگر اینکه خدا که پروردگار ماست بخواهد [که او هم مشرک شدن و کافر شدن کسى را هرگز نمى‏خواهد] پروردگار ما از نظر دانش بر همه چیز احاطه دارد، فقط بر خدا توکل کردیم. پروردگارا! میان ما و قوم ما به حق داورى کن که تو بهترین داورانى. (89)

و اشراف و سران کافر قومش [به مردم‏] گفتند: اگر از شعیب پیروى کنید، مسلماً شما هم از زیانکارانید. (90)

پس زلزله‏اى سخت آنان را فراگرفت و در خانه‏هایشان [به رو درافتاده‏] جسمى بى‏جان شدند! (91)

کسانى که شعیب را تکذیب کردند [چنان نابود شدند که‏] گویى در آن شهر سکونت نداشتند، [آرى،] آنان که شعیب را تکذیب کردند، همان زیانکاران بودند. (92)

پس شعیب از آنان روى گردانید و گفت: اى قوم من! یقیناً من پیام‏هاى پروردگارم را به شما رساندم، و براى شما خیرخواهى کردم، با این حال چگونه بر گروهى که کافرند دریغ و تأسف خورم؟ (93)

هیچ پیامبرى را در شهرى نفرستادیم مگر آنکه اهلش را [پس از تکذیب آن پیامبر] به تهیدستى و سختى و رنج و بیمارى دچار کردیم، باشد که [به پیشگاه ما] فروتنى و زارى کنند. (94)

سپس [هنگامى که این مصایب، مایه بیدارى آنان نشد] به جاى آن مصایب، رفاه وفراوانى نعمت قرار دادیم تا [ازنظر مال، ثروت، جمعیت و قدرت‏] فزونى یافتند، [بلکه بیدار شوند ولى نه اینکه رفاه و فراوانى نعمت در بیدار کردنشان مؤثّر نیفتاد، بلکه بر پایه پندار بى‏اساس‏] و گفتند: به پدران ما هم به طور طبیعى تهیدستى و سختى و رنج و بیمارى رسید [و ربطى به رویارویى ما با پیامبران و خشم خدا نداشت‏] پس به ناگاه آنان را در حالى که درک نمى‏کردند [به عذابى سخت و نابود کننده‏] گرفتیم. (95)

 

ترجمه انگلیسی

 

) XI cont'd (The elders among his people who had acted proudly said:" We'll run you out of our town, Shu'ayb, as well as those who believe along with you; or else you will return to our sect!" He said:" Even though we detest it?) 88 (

We'd invent a lie about God if we returned to your sect now after God has saved us from it. There is no means for us to return to it unless God our Lord should wish us to; our Lord comprises everything in knowledge. On God have we relied. Our Lord, really deliver us from our own people; You are the best Deliverer.") 89(

The elders among his people who disbelieved said:" If you follow Shu'ayb, you will then be losers.") 90(

So the Tremor caught them, and one morning they lay cowering in their homes:) 91(

those who rejected Shu'ayb] ended up [as if they had never been so wealthy in them; those who rejected Shu'ayb were the losers!) 92(

So he turned away from them and said:" My people, I have delivered my Lord's messages to you and counselled you sincerely. Why should I grieve over a disbelieving folk?") 93(

) XII (We have never sent a prophet into any town unless We] first [seized its people with suffering and hardship, so that they might be humbled.) 94(

Then We turned evil into good so that they were thriving, and said:" Both hardship and happiness befell our ancestors." So We seized them suddenly while they did not even notice it.) 95(

s161

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و شصت و یک (82-87)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

وَ ما کانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلاَّ أَنْ قالُوا أَخْرِجُوهُمْ مِنْ قَرْیَتِکُمْ إِنَّهُمْ أُناسٌ یَتَطَهَّرُونَ (82)

 

فَأَنْجَیْناهُ وَ أَهْلَهُ إِلاَّ امْرَأَتَهُ کانَتْ مِنَ الْغابِرینَ (83)

 

وَ أَمْطَرْنا عَلَیْهِمْ مَطَراً فَانْظُرْ کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُجْرِمینَ (84)

 

وَ إِلى‏ مَدْیَنَ أَخاهُمْ شُعَیْباً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ قَدْ جاءَتْکُمْ بَیِّنَةٌ مِنْ رَبِّکُمْ فَأَوْفُوا الْکَیْلَ وَ الْمیزانَ وَ لا تَبْخَسُوا النَّاسَ

أَشْیاءَهُمْ وَ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ (85)

 

وَ لا تَقْعُدُوا بِکُلِّ صِراطٍ تُوعِدُونَ وَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبیلِ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ تَبْغُونَها عِوَجاً وَ اذْکُرُوا إِذْ کُنْتُمْ قَلیلاً فَکَثَّرَکُمْ وَ انْظُرُوا کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ

الْمُفْسِدینَ (86)

 

وَ إِنْ کانَ طائِفَةٌ مِنْکُمْ آمَنُوا بِالَّذی أُرْسِلْتُ بِهِ وَ طائِفَةٌ لَمْ یُؤْمِنُوا فَاصْبِرُوا حَتَّى یَحْکُمَ اللَّهُ بَیْنَنا وَ هُوَ خَیْرُ الْحاکِمینَ (87)

 

ترجمه فارسی :

 

وپاسخ قومش جز این نبود که به یکدیگر گفتند: اینان را از شهرتان بیرون کنید زیرا مردمانى‏اند که همواره خود را پاک نشان مى‏دهند. (82)

پس او و اهلش را نجات دادیم مگر همسرش که از باقى‏ماندگان [در میان کافران‏] بود. (83)

و بر آنان بارشى [بى‏نظیر از سنگ‏هاى آتشین‏] باراندیم، پس با تأمل بنگر که سرانجام گنهکاران چگونه بود؟! (84)

و به سوى مردم مدین، برادرشان شعیب را [فرستادیم،] گفت: اى قوم من! خدا را بپرستید که شما را جز او معبودى نیست، یقیناً برهانى روشن از سوى پروردگارتان براى شما آمد، پس پیمانه و ترازو را تمام و کامل بدهید، و از اجناس و اموال و حقوق مردم مکاهید، و در زمین پس از اصلاح آن [به وسیله رسالت پیامبران‏] فساد مکنید، این [امور] براى شما بهتر است، اگر مؤمنید. (85)

و بر سر هر راهى منشینید که کسانى را که به خدا ایمان آورده‏اند [به مصادره اموال، شکنجه و باج خواهى‏] بترسانید، و از راه خدا بازدارید، و بخواهید آن را [با وسوسه و اغواگرى‏] کج نشان دهید و به یاد آوردید زمانى که جمعیت اندکى بودید، ولى او [یعنى خداوند] شما را فزونى داد، و با تأمل بنگرید که سرانجام مفسدین چگونه بود؟ (86)

و اگر گروهى از شما به آیینى که من به آن فرستاده شده‏ام، ایمان آوردند و گروهى ایمان نیاوردند، پس [شما مؤمنان‏] شکیبایى ورزید تا خدا میان ما داورى کند، که او بهترین داوران است. (87)

 

ترجمه انگلیسی

 

His people's answer was merely to say:" Run them out of your town: they are persons who are trying to keep pure.") 82(

We saved him and his family except for his wife; she was one of those who lagged behind.) 83(

We sent a rain down on them: look how the outcome was for such criminals!) 84(

) XI (To Midian] We sent [their brother Shu, ayb. He said:" My people, worship God] Alone [! You have no other deity besides Him. A token has come to you from your Lord, so offer full measure and weight, and do not undersell people in their dealings nor spoil things on earth once it has been set right; that will be best for you if you are believers.) 85(

Do not lurk along every road, threatening and blocking anyone off from God's way who believes in Him, and seeking to make it crooked. Remember how few you were and He increased you. See what the outcome was for those who act depraved.) 86(

If there is a faction of you who believe in what I have been sent with, and another faction which does not so believe, still be patient until God judges between us. He is the best of Judges.") 87(

s160

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و شصت (74-81)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

وَ اذْکُرُوا إِذْ جَعَلَکُمْ خُلَفاءَ مِنْ بَعْدِ عادٍ وَ بَوَّأَکُمْ فِی الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِنْ سُهُولِها قُصُوراً وَ تَنْحِتُونَ الْجِبالَ بُیُوتاً فَاذْکُرُوا آلاءَ اللَّهِ وَ لا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدینَ (74)

 

قالَ الْمَلَأُ الَّذینَ اسْتَکْبَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لِلَّذینَ اسْتُضْعِفُوا لِمَنْ آمَنَ مِنْهُمْ أَ تَعْلَمُونَ أَنَّ صالِحاً مُرْسَلٌ مِنْ رَبِّهِ قالُوا إِنَّا بِما أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ (75)

 

قالَ الَّذینَ اسْتَکْبَرُوا إِنَّا بِالَّذی آمَنْتُمْ بِهِ کافِرُونَ (76)

 

فَعَقَرُوا النَّاقَةَ وَ عَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَ قالُوا یا صالِحُ ائْتِنا بِما تَعِدُنا إِنْ کُنْتَ مِنَ الْمُرْسَلینَ (77)

 

فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فی‏ دارِهِمْ جاثِمینَ (78)

 

فَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَ قالَ یا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُکُمْ رِسالَةَ رَبِّی وَ نَصَحْتُ لَکُمْ وَ لکِنْ لا تُحِبُّونَ النَّاصِحینَ (79)

 

وَ لُوطاً إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَ تَأْتُونَ الْفاحِشَةَ ما سَبَقَکُمْ بِها مِنْ أَحَدٍ مِنَ الْعالَمینَ (80)

 

إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّساءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ (81)

 

ترجمه فارسی :

 

و به یاد آورید که خدا شما را جانشینانى پس از قوم عاد قرار داد، و در زمین، جاى [مناسبى‏] به شما بخشید که از مکان‏هاى هموارش براى خود قصرها بنا مى‏کنید، و از کوه‏ها خانه‏هایى مى‏تراشید، پس نعمت هاى خدا را یاد کنید و در زمین تبهکارانه فتنه و آشوب برپا نکنید. (74)

اشراف و سران قومش که تکبّر و سرکشى مى‏ورزیدند به مستضعفانى که ایمان آورده بودند، گفتند: آیا شما یقین دارید که صالح از سوى پروردگارش فرستاده شده؟ گفتند: به طور یقین ما به آیینى که فرستاده شده مؤمنیم. (75)

مستکبران گفتند: ما به آیینى که شما به آن ایمان آوردید، کافریم! (76)

پس آن ماده شتر را پى کردند، و از فرمان پروردگارشان سرپیچى نمودند و به صالح گفتند: اگر از پیامبران هستى عذابى که همواره به ما وعده مى‏دهى، بیاور. (77)

پس زلزله‏اى سخت آنان را فرا گرفت، و در خانه‏هایشان [به رو درافتاده‏] جسمى بى‏جان شدند! (78)

پس صالح از آنان روى گرداند و گفت: اى قوم من! قطعاً من پیام پروردگارم را به شما رساندم، و برایتان خیرخواهى کردم، ولى شما خیرخواهان را دوست ندارید. (79)

و لوط را [به یاد آورید] هنگامى که به قومش گفت: آیا آن کار بسیار زشت و قبیح را که هیچ کس از جهانیان در آن بر شما پیشى نگرفته است، مرتکب مى‏شوید؟! (80)

شما [بدون توجه به حقوق همسران و غافل از اینکه نعمت غریزه جنسى براى بقاى نسل است‏] از روى میل شدیدى که به آن [کار بسیار زشت‏] دارید به سوى مردان مى‏آیید، [نه فقط در این کار متجاوز از حدود انسانیّت هستید] بلکه در امور دیگر هم گروهى متجاوز هستید. (81)

 

ترجمه انگلیسی

 

Remember when He set you up as overlords after ' d, and settled you down on the earth. You occupy palaces on its plains and carve houses out of the mountains. Remember God's benefits and do not cause havoc on earth like mischief makers.") 74(

The elders among his people who acted proudly told the ones they considered helpless, even though they still believed:" Do you know whether ali is an emissary from his Lord?" They said:" We are believers in whatever he has been sent with.") 75(

Those who acted proudly said:" We are disbelievers in what you believe in.") 76(

So they hamstrung the camel, objected to their Lord's command, and said:" ali, bring us what you promise us with if you are an emissary!") 77 (

A tremor caught them; so one morning they lay cowering in their home.) 78(

He turned away from them and said:" My people, I have delivered my Lord's message to you and counselled you sincerely, but you do not like sincere advisors.") 79(

And there was Lot when he told his people:" Do you indulge in a sexual practice such as no one in the Universe has ever indulged in previously?) 80(

You approach men lustfully instead of women! Rather you are dissipated folk.") 81(

s159

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و پنجاه و نه (68-73)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

أُبَلِّغُکُمْ رِسالاتِ رَبِّی وَ أَنَا لَکُمْ ناصِحٌ أَمینٌ (68)

 

أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَکُمْ ذِکْرٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَلى‏ رَجُلٍ مِنْکُمْ لِیُنْذِرَکُمْ وَ اذْکُرُوا إِذْ جَعَلَکُمْ خُلَفاءَ مِنْ بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَ زادَکُمْ فِی الْخَلْقِ بَصْطَةً فَاذْکُرُوا آلاءَ اللَّهِ لَعَلَّکُمْ

تُفْلِحُونَ (69)

 

قالُوا أَ جِئْتَنا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَ نَذَرَ ما کانَ یَعْبُدُ آباؤُنا فَأْتِنا بِما تَعِدُنا إِنْ کُنْتَ مِنَ الصَّادِقینَ (70)

 

قالَ قَدْ وَقَعَ عَلَیْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ رِجْسٌ وَ غَضَبٌ أَ تُجادِلُونَنی‏ فی‏ أَسْماءٍ سَمَّیْتُمُوها أَنْتُمْ وَ آباؤُکُمْ ما نَزَّلَ اللَّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ فَانْتَظِرُوا إِنِّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرینَ (71)

 

فَأَنْجَیْناهُ وَ الَّذینَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَ قَطَعْنا دابِرَ الَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا وَ ما کانُوا مُؤْمِنینَ (72)

 

وَ إِلى‏ ثَمُودَ أَخاهُمْ صالِحاً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ قَدْ جاءَتْکُمْ بَیِّنَةٌ مِنْ رَبِّکُمْ هذِهِ ناقَةُ اللَّهِ لَکُمْ آیَةً فَذَرُوها تَأْکُلْ فی‏ أَرْضِ اللَّهِ وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ

فَیَأْخُذَکُمْ عَذابٌ أَلیمٌ (73)

 

ترجمه فارسی :

 

پیام‏هاى پروردگارم را به شما مى‏رسانم و براى شما خیرخواهى امینم. (68)

آیا تعجب کردید که بر مردى از جنس خودتان معارفى از سوى پروردگارتان آمده تا شما را [از عذاب دنیا و آخرت‏] بیم دهد؟! و به یاد آورید که شما را جانشینانى پس از قوم نوح قرار داد، و شما را در آفرینش [جسم و جان‏] نیرومندى و قدرت افزود، پس نعمت هاى خدا را به یاد آورید تا رستگار شوید. (69)

گفتند: آیا به سوى ما آمده‏اى که ما فقط خدا را بپرستیم، و آنچه را پدرانمان مى‏پرستیدند واگذاریم؟ اگر از راستگویانى آنچه را از عذاب و گزند به ما وعده مى‏دهى براى ما بیاور. (70)

گفت: یقیناً از سوى پروردگارتان بر شما عذاب و خشمى مقرّر شده، آیا درباره نام‏هاى [بى‏هویتى‏] که خود و پدرانتان بت‏ها را به آن نامیده‏اید، و خدا هیچ دلیل و برهانى بر [حقّانیّت‏] آنان نازل نکرده با من مجادله و ستیزه مى‏کنید؟ پس منتظر [عذاب خدا] باشید و من هم با شما از منتظرانم. (71)

پس [هنگام نزول عذاب‏] او و کسانى را که همراهش بودند به رحمتى از سوى خود نجات دادیم و بنیاد آنان که آیات ما را تکذیب کردند و مؤمن نبودند، برکندیم. (72)

و به سوى قوم ثمود، برادرشان صالح را فرستادیم، گفت: اى قوم من! خدا را بپرستید که شما را جز او معبودى نیست، براى شما دلیلى روشن از جانب پروردگارتان آمده است، این ماده شترِ خداست که براى شما نشانه‏اى [بر صدق رسالت من‏] است، پس او را واگذارید تا در زمین خدا بخورد و آزار و گزندى به او نرسانید که عذابى دردناک شما را خواهد گرفت. (73)

 

ترجمه فارسی

 

I transmit my Lord's messages to you; I am a trustworthy counsellor for you.) 68(

Are you surprised that a Reminder from your Lord should come to you through one of your own men, so that He may warn you? Remember when He set you up as overlords following Noah's folk, and made you grow so very tall. Remember God's benefits so that you may prosper.") 69(

They said:" Have you come to us so we will worship God Alone and forsake whatever our forefathers have been serving? Bring us whatever you threaten us with if you are so truthful.") 70(

He said:" A blight plus wrath from your Lord have already fallen on you. Are you arguing with me about some names that you and your forefathers have made up? God has not sent down any authority for them. Just wait: I am waiting alongside you.") 71(

So We saved him and those who stood with him through mercy from Ourself, and We cut off the last remnant of those who rejected Our signs and were not believers.) 72(

) X (To Tham d] there was sent [their brother ali. He said:" My folk, worship God! You have no other deity than Him. A proof has come to you from your Lord: this camel belonging to God is a sign for you, so leave her grazing on God's earth and do not let any harm touch her lest some painful torment should overtake you.) 73(

s158

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و پنجاه و هشت (58-67)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

وَ الْبَلَدُ الطَّیِّبُ یَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذی خَبُثَ لا یَخْرُجُ إِلاَّ نَکِداً کَذلِکَ نُصَرِّفُ الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَشْکُرُونَ (58)

 

لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‏ قَوْمِهِ فَقالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ عَظیمٍ (59)

 

قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَراکَ فی‏ ضَلالٍ مُبینٍ (60)

 

قالَ یا قَوْمِ لَیْسَ بی‏ ضَلالَةٌ وَ لکِنِّی رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمینَ (61)

 

أُبَلِّغُکُمْ رِسالاتِ رَبِّی وَ أَنْصَحُ لَکُمْ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ (62)

 

أَ وَ عَجِبْتُمْ أَنْ جاءَکُمْ ذِکْرٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَلى‏ رَجُلٍ مِنْکُمْ لِیُنْذِرَکُمْ وَ لِتَتَّقُوا وَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ (63)

 

فَکَذَّبُوهُ فَأَنْجَیْناهُ وَ الَّذینَ مَعَهُ فِی الْفُلْکِ وَ أَغْرَقْنَا الَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا إِنَّهُمْ کانُوا قَوْماً عَمینَ (64)

 

وَ إِلى‏ عادٍ أَخاهُمْ هُوداً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ أَ فَلا تَتَّقُونَ (65)

 

قالَ الْمَلَأُ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ إِنَّا لَنَراکَ فی‏ سَفاهَةٍ وَ إِنَّا لَنَظُنُّکَ مِنَ الْکاذِبینَ (66)

 

قالَ یا قَوْمِ لَیْسَ بی‏ سَفاهَةٌ وَ لکِنِّی رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمینَ (67)

 

ترجمه فارسی :

 

و زمین پاک است که گیاهش به اذن پروردگارش بیرون مى‏آید، و زمینى که ناپاک است، جز گیاهى اندک و بى‏سود از آن بیرون نمى‏آید این گونه نشانه‏ها را براى گروهى که سپاس گزارند [به صورت‏هاى گوناگون‏] بیان مى‏کنیم. (58)

به یقین، نوح را به سوى قومش فرستادیم، پس به آنان گفت: اى قوم من! خدا را بپرستید، که شما را جز او معبودى نیست، من قطعاً از عذاب روزى بزرگ بر شما مى‏ترسم. (59)

اشراف و سران قومش گفتند: مسلماً ما تو را در گمراهى آشکار مى‏بینیم! (60)

گفت: اى قوم من! هیچ گمراهى و انحرافى در من نیست، بلکه من فرستاده‏اى از سوى پروردگار جهانیانم. (61)

پیام‏هاى پروردگارم را به شما مى‏رسانم، و براى شما خیرخواهى مى‏کنم و از سوى خدا حقایقى را مى‏دانم که شما نمى‏دانید. (62)

آیا تعجب کردید که بر مردى از جنس خودتان معارفى از سوى پروردگارتان آمده تا شما را [از عذاب دنیا و آخرت‏] بیم دهد، و تا شما پرهیزکارى کنید و براى اینکه مورد رحمت قرار گیرید؟! (63)

پس او را تکذیب کردند، ما هم او و کسانى که در کشتى همراهش بودند، نجات دادیم و کسانى که آیات ما را تکذیب کردند، غرق نمودیم زیرا آنان گروهى کوردل بودند. (64)

و به سوى قوم عاد، برادرشان هود را فرستادیم، گفت: اى قوم من! خدا را بپرستید که شما را جز او معبودى نیست، آیا [از زشتى‏ها] نمى‏پرهیزید؟ (65)

اشراف و سران قومش که کافر بودند گفتند: ما تو را در سبک مغزى و نادانى مى‏بینیم و تو را از دروغگویان مى‏پنداریم!! (66)

گفت: اى قوم من! در من هیچ سبک مغزى و نادانى نیست، بلکه من فرستاده‏اى از سوى پروردگار جهانیانم. (67)

 

ترجمه انگلیسی

 

A good land brings forth its plants with its Lord's permission, while whatever is sterile will produce only grudgingly. Thus We spell out signs for folk who act grateful.) 58(

) VIII (We sent Noah to his people, and he said:" My folk, serve God] Alone [; you have no other deity than Him. I fear the torment of an awful day for you!") 59(

The elders of his people said:" We see you are in obvious error.") 60(

He said:" My folk, no trace of error lies in me, but I am a messenger from the Lord of the Universe.) 61(

I transmit my Lord's messages to you, and counsel you sincerely. I know something you do not know about God.) 62(

Are you surprised that a Reminder should come to you from your Lord through one of your own men, so He may warn you and you will do your duty, and in order that you may receive mercy?") 63(

Yet they said he was lying, so We saved him and those who were along with him in the Ark. We let those who rejected Our signs drown; they were such blind folk!) 64(

) IX (To ' d] there was sent [their brother H d:" O my people, serve God] Alone [. You have no other deity than Him. Will you not do your duty?") 65(

The elders who disbelieved among his folk said:" We see you are] full [of nonsense, and think you are a liar!") 66 (

He said:" My people, there is no nonsense in me, but I am a messenger from the Lord of the Universe!) 67(

s157

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و پنجاه و هفت (52-57)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

وَ لَقَدْ جِئْناهُمْ بِکِتابٍ فَصَّلْناهُ عَلى‏ عِلْمٍ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ (52)

 

هَلْ یَنْظُرُونَ إِلاَّ تَأْویلَهُ یَوْمَ یَأْتی‏ تَأْویلُهُ یَقُولُ الَّذینَ نَسُوهُ مِنْ قَبْلُ قَدْ جاءَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِّ فَهَلْ لَنا مِنْ شُفَعاءَ فَیَشْفَعُوا لَنا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَیْرَ الَّذی کُنَّا نَعْمَلُ قَدْ

خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما کانُوا یَفْتَرُونَ (53)

 

إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فی‏ سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوى‏ عَلَى الْعَرْشِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ یَطْلُبُهُ حَثیثاً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ أَلا لَهُ

الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمینَ (54)

 

ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَةً إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدینَ (55)

 

وَ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَریبٌ مِنَ الْمُحْسِنینَ (56)

 

وَ هُوَ الَّذی یُرْسِلُ الرِّیاحَ بُشْراً بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذا أَقَلَّتْ سَحاباً ثِقالاً سُقْناهُ لِبَلَدٍ مَیِّتٍ فَأَنْزَلْنا بِهِ الْماءَ فَأَخْرَجْنا بِهِ مِنْ کُلِّ الثَّمَراتِ کَذلِکَ نُخْرِجُ الْمَوْتى‏ لَعَلَّکُمْ

تَذَکَّرُونَ (57)

 

ترجمه فارسی :

 

و براى آنان کتابى [عظیم و با ارزش‏] آوردیم که آن را از روى دانشى [گسترده و دقیق‏] بیان کردیم، در حالى که براى گروهى که ایمان آوردند، سراسر هدایت و رحمت است. (52)

آیا [منکران قرآن براى باور کردن آن‏] جز تحقّق وعده‏هایش را انتظار مى‏برند؟! روزى که حقایق بیان شده در آن [به صورتى ظاهر و آشکار] بیاید، کسانى که از پیش، آن را فراموش کرده بودند، مى‏گویند: یقیناً فرستادگان پروردگارمان حق را آوردند [ولى ما آن را نپذیرفتیم،] پس آیا [در چنین روزى‏] شفاعت کنندگانى براى ما هست که ما را شفاعت کنند یا [به دنیا] بازگردانده مى‏شویم تا کارى غیر آنچه انجام مى‏دادیم، انجام دهیم؟! به راستى آنان [سرمایه‏] وجودشان را تباه کردند و آنچه را به دروغ [به عنوان شریک خدا به خدا] نسبت مى‏دادند [از دستشان رفت و] گم شد. (53)

به یقین پروردگار شما خداست که آسمان‏ها و زمین را در شش روز آفرید، سپس بر تخت [فرمانروایى و تدبیر امور آفرینش‏] چیره و مسلط شد، شب را در حالى که همواره با شتابْ روز را مى‏جوید بر روز مى‏پوشاند، و خورشید و ماه و ستارگان را که مُسخّر فرمان اویند [پدید آورد] آگاه باشید که آفریدن و فرمان [نافذ نسبت به همه موجودات‏] مخصوص اوست همیشه سودمند و با برکت است، پروردگار عالمیان. (54)

پروردگارتان را از روى فروتنى و زارى و مخفیانه بخوانید [و از آداب و شرایط دعا تجاوز نکنید] یقیناً خدا متجاوزان را دوست ندارد. (55)

و در زمین پس از اصلاح آن [به وسیله رسالت پیامبران‏] فساد مکنید، و خدا را از روى بیم و امید بخوانید، که یقیناً رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است. (56)

و اوست که بادها را پیشاپیشِ [بارانِ‏] رحمتش به عنوان مژده دهنده مى‏فرستد تا هنگامى که ابرهاى سنگین بار را بردارند، آن را به سوى سرزمینى مرده مى‏رانیم، پس به وسیله آن باران نازل مى‏کنیم و به وسیله باران از هر نوع میوه [از زمین‏] بیرون مى‏آوریم [و] مردگان را نیز [در روز قیامت‏] این گونه [از لابلاى گورها] بیرون مى‏آوریم، [باد، ابر، باران، زمین، روییدن گیاهان و انواع میوه‏ها را مثل زدیم‏] تا متذکّر [اراده و قدرت بى‏نهایت خدا] شوید. (57)

 

ترجمه انگلیسی

 

We have given them the Book; We have spelled it out knowingly as a guideline and mercy for folk who believe.) 52(

Are they only waiting for it to be interpreted? The day its interpretation comes along, those who have already forgotten it will say:" Our Lord's messengers did bring the Truth! Have we any intercessors to intercede for us? Or should we be sent back, then we would act so differently from the way we have been acting." They have lost their souls and what they have been inventing has left them in the lurch.) 53(

) VII (Your Lord is God, Who created Heaven and Earth in six days; then He mounted on the Throne. He wraps night up with daytime, seeking it automatically. The sun, moon and stars are regulated by His command. Surely creation and authority belong to Him. Blessed be God, Lord of the Universe!) 54(

Appeal to your Lord beseeching and in private; He does not love those who are aggressive.) 55 (

Do not spoil things on earth once they have been improved. Appeal to Him out of fear and expectation; God's mercy lies close to those who act kindly.) 56(

He is the One Who sends winds to announce His mercy directly, so that whenever they lift up heavy clouds, We drive them along to a dead countryside and send down water from them; and thus We bring forth every kind of fruit. Thus We bring forth the dead too so you may bear this in mind.) 57(