s163

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و شصت و سه (96-104)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

‏

وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ (96)

 

أَ فَأَمِنَ أَهْلُ الْقُرى‏ أَنْ یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنا بَیاتاً وَ هُمْ نائِمُونَ (97)

 

أَ وَ أَمِنَ أَهْلُ الْقُرى‏ أَنْ یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنا ضُحًى وَ هُمْ یَلْعَبُونَ (98)

 

أَ فَأَمِنُوا مَکْرَ اللَّهِ فَلا یَأْمَنُ مَکْرَ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْخاسِرُونَ (99)

 

أَ وَ لَمْ یَهْدِ لِلَّذینَ یَرِثُونَ الْأَرْضَ مِنْ بَعْدِ أَهْلِها أَنْ لَوْ نَشاءُ أَصَبْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَ نَطْبَعُ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لا یَسْمَعُونَ (100)

 

تِلْکَ الْقُرى‏ نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنْبائِها وَ لَقَدْ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ فَما کانُوا لِیُؤْمِنُوا بِما کَذَّبُوا مِنْ قَبْلُ کَذلِکَ یَطْبَعُ اللَّهُ عَلى‏ قُلُوبِ الْکافِرینَ (101)

وَ ما وَجَدْنا لِأَکْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍ وَ إِنْ وَجَدْنا أَکْثَرَهُمْ لَفاسِقینَ (102)

 

ثُمَّ بَعَثْنا مِنْ بَعْدِهِمْ مُوسى‏ بِآیاتِنا إِلى‏ فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ فَظَلَمُوا بِها فَانْظُرْ کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُفْسِدینَ (103)

 

وَ قالَ مُوسى‏ یا فِرْعَوْنُ إِنِّی رَسُولٌ مِنْ رَبِّ الْعالَمینَ (104)

 

ترجمه فارسی :

 

و اگر اهل شهرها و آبادى‏ها ایمان مى‏آوردند و پرهیزکارى پیشه مى‏کردند، یقیناً [درهاىِ‏] برکاتى از آسمان و زمین را بر آنان مى‏گشودیم، ولى [آیات الهى و پیامبران را] تکذیب کردند، ما هم آنان را به کیفر اعمالى که همواره مرتکب مى‏شدند [به عذابى سخت‏] گرفتیم. (96)

آیا اهل شهرها ایمنند از اینکه هنگام شب، عذاب ما در حالى که خوابند بر آنان درآید؟! (97)

آیا اهل شهرها ایمنند از اینکه هنگام روز، عذاب ما در حالى که سرگرم [امور دنیایى‏] اند بر آنان در آید؟! (98)

آیا از عذاب و انتقام خدا ایمنند در حالى که جز گروه زیانکاران خود را از عذاب و انتقام خدا ایمن نمى‏دانند؟! (99)

آیا [سرگذشت عبرت‏آموز پیشینیان‏] براى کسانى که زمین را پس از صاحبانش به ارث مى‏برند، روشن نکرده که اگر ما بخواهیم آنان را به کیفر گناهانشان مى‏رسانیم و بر دل‏هایشان مهر مى‏زنیم، پس آنان [بعد از آن دعوت حق را] نشنوند؟ (100)

این شهرهاست که بخشى از داستان‏هایش را براى تو بیان مى‏کنیم، و یقیناً پیامبرانشان براى آنان دلایل روشن آوردند، ولى آنان بر آن نبودند که به حقایقى که پیش از آمدن آن دلایل تکذیب کرده بودند ایمان بیاورند این گونه خدا بر دل‏هاى کافران [به سزاى لجاجت وعنادشان‏] مُهر مى‏زند. (101)

و براى بیشتر آنان هیچ‏گونه پاى‏بندى وتعهدى [نسبت به وعده‏هایشان مبنى برایمان آوردن پس از دیدن معجزات ودلایل‏] نیافتیم، و در حقیقت بیشتر آنان را نافرمان [و پیمان‏شکن‏] یافتیم. (102)

سپس بعد از پیامبران گذشته موسى را با آیات خود به سوى فرعون و اشراف و سران قومش فرستادیم ولى آنان به آن آیات ستم ورزیدند. پس با تأمل بنگر که سرانجام مفسدین چگونه بود؟ (103)

وموسى گفت: اى فرعون! یقیناً من فرستاده‏اى از سوى پروردگار جهانیانم. (104)

 

ترجمه انگلیسی

 

If the townsfolk had) only (believed and done their duty, We would have showered blessings from Heaven and Earth on them, but they rejected] them [, so We seized them because of what they had been acquiring.) 96(

Do townsfolk feel secure from Our might's striking them at dead of night while they are asleep?) 97(

Or do the people of the towns feel safe from Our might's striking them in broad daylight while they are playing around?) 98(

Do they feel safe from God's design? No one should feel safe from God's design except for folk who will lose out.) 99 (

) XIII (Were those who will inherit the earth after its] present [people never shown how We would strike them down for their offences and seal off their hearts if We so wished, so they would not hear?) 100(

We have related news concerning those towns to you: their messengers came to them with explanations, yet they were not in any mood to believe in something they had already rejected. Thus God seals off disbelievers' hearts.) 101 (

We did not find any agreement was ever kept by most of them, although We did find most of them were quite immoral!) 102(

Then after them, we despatched Moses with Our signs to Pharaoh and his courtiers, and they mistreated them. See how the outcome was for mischief-makers!) 103(

Moses said:" Pharaoh, I am a messenger from the Lord of the Universe.) 104(