s176

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و هفتاد و شش  (196-206)

 

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

إِنَّ وَلِیِّیَ اللَّهُ الَّذی نَزَّلَ الْکِتابَ وَ هُوَ یَتَوَلَّى الصَّالِحینَ (196)

 

وَ الَّذینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لا یَسْتَطیعُونَ نَصْرَکُمْ وَ لا أَنْفُسَهُمْ یَنْصُرُونَ (197)

 

وَ إِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدى‏ لا یَسْمَعُوا وَ تَراهُمْ یَنْظُرُونَ إِلَیْکَ وَ هُمْ لا یُبْصِرُونَ (198)

 

خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلینَ (199)

 

وَ إِمَّا یَنْزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ (200)

 

إِنَّ الَّذینَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیْطانِ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ (201)

 

وَ إِخْوانُهُمْ یَمُدُّونَهُمْ فی‏ الغَیِّ ثُمَّ لا یُقْصِرُونَ (202)

 

وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآیَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَیْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما یُوحى‏ إِلَیَّ مِنْ رَبِّی هذا بَصائِرُ

 

مِنْ رَبِّکُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ (203)

 

وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ (204)

 

وَ اذْکُرْ رَبَّکَ فی‏ نَفْسِکَ تَضَرُّعاً وَ خیفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ وَ لا تَکُنْ مِنَ الْغافِلینَ (205)

 

إِنَّ الَّذینَ عِنْدَ رَبِّکَ لا یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ وَ یُسَبِّحُونَهُ وَ لَهُ یَسْجُدُونَ (206)

 

ترجمه فارسی

 

یقیناً سرپرست و یار من خدایى است که قرآن را نازل کرده و او همواره شایستگان را سرپرستى و یارى مى‏کند. (196)

و کسانى را که به جاى خدا مى‏خوانید، نه مى‏توانند شما را یارى دهند و نه خود را یارى رسانند. (197)

و اگر آنان را به سوى هدایت دعوت کنید، نمى‏شنوند و آنان را مى‏بینى که به سوى تو مى‏نگرند در حالى که نمى‏بینند. (198)

عفو و گذشت را پیشه کن، و به کار پسندیده فرمان ده، و از نادانان روى بگردان. (199)

و اگر [وسوسه‏اى از سوى‏] شیطان، تو را [به خشم بر مردم و ترکِ مهربانى و ملاطفت‏] تحریک کند، به خدا پناه جوى زیرا خدا شنوا و داناست. (200)

مسلماً کسانى که [نسبت به گناهان، معاصى و آلودگى‏هاى ظاهرى وباطنى‏] تقوا ورزیده‏اند، هرگاه وسوسه‏هایى از سوى شیطان به آنان رسد [خدا و قیامت را] یاد کنند، پس بى‏درنگ بینا شوند [و از دام وسوسه‏هایش نجات یابند.] (201)

و برادران بى‏تقوایان [که شیاطین هستند] همواره آنان را به عمق گمراهى مى‏کشانند سپس [در به گمراهى کشیدنشان‏] کوتاهى نمى‏ورزند. (202)

و هرگاه براى مخالفان [به سبب تأخیر وحى‏] آیه‏اى نیاورى [بر پایه گمان پوچ و باطلشان که قرآن را از پیش خود مى‏آورى‏] مى‏گویند: چرا آیه‏اى از نزد خود انتخاب نکردى [تا براى ما بیاورى‏]؟ بگو: من فقط از آنچه که از سوى پروردگارم به من وحى مى‏شود، پیروى مى‏کنم. این قرآن دلایلى روشن از سوى پروردگار شماست و براى گروهى که ایمان مى‏آورند، سراسر هدایت و رحمت است. (203)

و هنگامى که قرآن خوانده شود، به آن گوش فرا دهید و سکوت کنید تا مشمول رحمت شوید. (204)

و پروردگارت را در دل خود بامدادان و شامگاهان از روى فروتنى و زارى و بیم و ترس به صدایى آرام وآهسته یاد کن و [نسبت به ذکر خدا] از بى‏خبران مباش. (205)

یقیناً مقرّبان و نزدیکان خدا هیچ‏گاه از عبادت و بندگى‏اش تکبّر نمى‏ورزند، وهمواره او را تسبیح مى‏گویند، و پیوسته براى او سجده مى‏کنند. (206)

 

ترجمه انگلیسی

 

My Patron is God] Alone [, who has sent down the Book. He befriends the honorable) 196(

while those you appeal to instead of Him cannot lend you any support nor do they even support themselves.) 197(

If you summon them to guidance, they will not hear, and you will see them looking towards you while they are] really [not seeing] anything [.") 198(

Practise forgiveness, command decency; and avoid ignorant people.) 199(

If some urge from Satan should prompt you, seek refuge with God; He is Alert, Aware.) 200(

The ones who perform their duty bear it in mind whenever some impulse from Satan bothers them, and so they are granted insight.) 201(

Their brethren will trail off into aimlessness; therefore do not interfere with them.) 202 (

If you had not brought them any sign, they would) still (say:" Why didn't you pick one out?" SAY:" I follow only what has been inspired in me by my Lord. These are insights from Your Lord, as well as guidance and mercy for folk who believe.") 203(

Whenever the Qur'an is being recited, listen to it] attentively [and hush, so that you may receive mercy.) 204(

Keep your Lord in mind within your own soul, beseeching and fearfully, without raising your voice, both in the early morning and in the evening; do not act so heedless!) 205(

Those who are with your Lord do not feel too proud to worship Him; they glorify Him and drop down on their knees before Him.) 206(

s175

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و هفتاد و پنج  (188-195)

 

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

 

قُلْ لا أَمْلِکُ لِنَفْسی‏ نَفْعاً وَ لا ضَرًّا إِلاَّ ما شاءَ اللَّهُ وَ لَوْ کُنْتُ أَعْلَمُ الْغَیْبَ لاَسْتَکْثَرْتُ مِنَ الْخَیْرِ

 

وَ ما مَسَّنِیَ السُّوءُ إِنْ أَنَا إِلاَّ نَذیرٌ وَ بَشیرٌ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ (188)

 

هُوَ الَّذی خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها لِیَسْکُنَ إِلَیْها فَلَمَّا تَغَشَّاها حَمَلَتْ حَمْلاً خَفیفاً

 

فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّا أَثْقَلَتْ دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُما لَئِنْ آتَیْتَنا صالِحاً لَنَکُونَنَّ مِنَ الشَّاکِرینَ (189)

 

فَلَمَّا آتاهُما صالِحاً جَعَلا لَهُ شُرَکاءَ فیما آتاهُما فَتَعالَى اللَّهُ عَمَّا یُشْرِکُونَ (190)

 

أَ یُشْرِکُونَ ما لا یَخْلُقُ شَیْئاً وَ هُمْ یُخْلَقُونَ (191)

 

وَ لا یَسْتَطیعُونَ لَهُمْ نَصْراً وَ لا أَنْفُسَهُمْ یَنْصُرُونَ (192)

 

وَ إِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدى‏ لا یَتَّبِعُوکُمْ سَواءٌ عَلَیْکُمْ أَ دَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنْتُمْ صامِتُونَ (193)

 

إِنَّ الَّذینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ عِبادٌ أَمْثالُکُمْ فَادْعُوهُمْ فَلْیَسْتَجیبُوا لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ (194)

 

أَ لَهُمْ أَرْجُلٌ یَمْشُونَ بِها أَمْ لَهُمْ أَیْدٍ یَبْطِشُونَ بِها أَمْ لَهُمْ أَعْیُنٌ یُبْصِرُونَ بِها أَمْ لَهُمْ آذانٌ

 

یَسْمَعُونَ بِها قُلِ ادْعُوا شُرَکاءَکُمْ ثُمَّ کیدُونِ فَلا تُنْظِرُونِ (195)

 

ترجمه فارسی

 

بگو: من قدرتِ [جلبِ‏] سودى و [دفعِ‏] زیانى را از خود ندارم جز آنچه خدا خواهد، و [غیب هم نمى‏دانم‏] اگر غیب مى‏دانستم، یقیناً براى خود ازهر خیرى فراوان و بسیار فراهم مى‏کردم وهیچ گزند وآسیبى به من نمى‏رسید من فقط براى گروهى که ایمان مى‏آورند، بیم دهنده و مژده رسانم. (188)

او کسى است که شما را از یک تن آفرید، و همسرش را از او پدید آورد تا در کنارش آرامش یابد پس هنگامى که مرد با زن آمیزش نمود، زن به حملى سبک حامله شد، پس با آن حمل سبک، زندگى را ادامه داد پس چون سنگین بار شد، زن و شوهر پروردگارشان را خواندند که: اگر به ما فرزندى تندرست و سالم عطا کنى، مسلماً از سپاس‏گزاران خواهیم بود. (189)

پس چون به آن دو فرزندى تندرست و سالم داد [غیر از خدا را در اعطاى این نعمت مؤثر دانستند، از این جهت‏] براى خدا در کنار نعمتى که به آنان عطا کرده بود، شریکان وهمتایانى قرار دادند!! پس خدا برتر و والاتر از آن است که برایش شریکان و همتایان قرار دهند. (190)

آیا موجوداتى را شریک او قرار مى‏دهند که قدرت ندارند کمترین چیزى را بیافرینند و خودشان آفریده مى‏شوند؟! (191)

و [این شریکانى که براى خدا قرار مى‏دهند] نه مى‏توانند پرستش کنندگان خود را یارى دهند، ونه قدرت دارند خودشان را یارى کنند. (192)

و اگر آن شریکان را به سوى هدایت بخوانید، از شما پیروى نمى‏کنند، براى شما یکسان است که آنان را بخوانید یا خاموش باشید [در هر صورت چیزى از آنان نصیب شما نمى‏شود.] (193)

یقیناً کسانى را که به جاى خدا مى‏پرستید بندگان و مملوکانى ناتوانْ چون شما هستند پس اگر راستگویید [که مى‏توانند در زندگى شما مؤثر باشند] آنان را [در گرفتارى‏ها و نیازمندى‏هاى خود] بخوانید پس [هنگامى که بخوانید] باید شما را اجابت کنند [ولى خود مى‏دانید که در هیچ موردى جواب شما را نمى‏دهند.] (194)

آیا آنها پاهایى دارند که با آن راه روند، یا دست‏هایى دارند که با آن بگیرند، یا چشم‏هایى دارند که با آن بینند، یا گوش‏هایى دارند که با آن بشنوند؟! بگو: شریکان خود را [به کمک خویش‏] بخوانید، سپس [بر ضدِّ من هر توطئه و] نیرنگى [دارید] به کار گیرید و [براى نابودى من لحظه‏اى مرا] مهلت ندهید [تا براى شما ثابت شود که هیچ کارى در هیچ زمینه‏اى از غیر خدا بر نمى‏آید.] (195)

 

ترجمه انگلیسی

 

SAY:" I control no advantage nor any disadvantage by myself except whatever God may wish. If I had known the Unseen, I would have tried to increase] my share [of good, while no evil would ever touch me. I am merely a warner and news bearer for people who believe.") 188(

) XXIV (He is the One Who has created you) all (from a single soul, and made its mate from it, so he may settle down with her. Once he has covered her, she conceives a light burden and walks around] unnoticed [with it; then when she begins to feel heavy, they both appeal to God, their Lord:" If You will grant us a healthy] child [, we will be grateful.") 189(

Once He gives them a healthy child, they both set up associates for Him despite what He has given them. Exalted is God over anything they may associate] with Him [!) 190(

Do they associate something] with God [that has never created anything, while they themselves have been created?) 191 (

They cannot offer them any support nor can they even assist themselves!) 192(

If you summon them to guidance, they will not follow you; it is the same for you whether you appeal to them or keep silent:) 193(

" Those you appeal to instead of to God are servants just like yourselves. Appeal to them so they may respond to you if you are so truthful!) 194(

Have they feet to walk with, or hands to grasp things with, or eyes to see with, or ears to listen with?" SAY:" Appeal to your associates] instead of to God [; then plot away against me, and do not wait for me] to act [!) 195(

s174

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و هفتاد و چهار  (187-179)

 

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

‏

وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ کَثیراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا یَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لا یُبْصِرُونَ بِها

 

وَ لَهُمْ آذانٌ لا یَسْمَعُونَ بِها أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ (179)

 

وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها وَ ذَرُوا الَّذینَ یُلْحِدُونَ فی‏ أَسْمائِهِ سَیُجْزَوْنَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ (180)

 

وَ مِمَّنْ خَلَقْنا أُمَّةٌ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلُونَ (181)

 

وَ الَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیْثُ لا یَعْلَمُونَ (182)

 

وَ أُمْلی‏ لَهُمْ إِنَّ کَیْدی مَتینٌ (183)

 

أَ وَ لَمْ یَتَفَکَّرُوا ما بِصاحِبِهِمْ مِنْ جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلاَّ نَذیرٌ مُبینٌ (184)

 

أَ وَ لَمْ یَنْظُرُوا فی‏ مَلَکُوتِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَیْ‏ءٍ وَ أَنْ عَسى‏

 

أَنْ یَکُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ فَبِأَیِّ حَدیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ (185)

 

مَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ فَلا هادِیَ لَهُ وَ یَذَرُهُمْ فی‏ طُغْیانِهِمْ یَعْمَهُونَ (186)

 

یَسْئَلُونَکَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْساها قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ رَبِّی لا یُجَلِّیها لِوَقْتِها

 

إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لا تَأْتیکُمْ إِلاَّ بَغْتَةً یَسْئَلُونَکَ کَأَنَّکَ حَفِیٌّ

 

عَنْها قُلْ إِنَّما عِلْمُها عِنْدَ اللَّهِ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ (187)

 

ترجمه فارسی

 

و مسلماً بسیارى از جنّیان و آدمیان را براى دوزخ آفریده‏ایم [زیرا] آنان را دل‏هایى است که به وسیله آن [معارف الهى را] در نمى‏یابند، و چشمانى است که توسط آن [حقایق و نشانه‏هاى حق را] نمى‏بینند، و گوش‏هایى است که به وسیله آن [سخن خدا و پیامبران را] نمى‏شنوند، آنان مانند چهارپایانند بلکه گمراه‏ترند اینانند که بى‏خبر و غافل [ازمعارف و آیات خداى‏] اند. (179)

و نیکوترین نام‏ها [به لحاظ معانى‏] ویژه خداست، پس او را با آن نام‏ها بخوانید و آنان که در نام‏هاى خدا به انحراف مى‏گرایند [و او را با نام‏هایى که نشان دهنده کاستى و نقص است، مى‏خوانند] رها کنید آنان به زودى به همان اعمالى که همواره انجام مى‏دادند، جزا داده مى‏شوند. (180)

و از میان کسانى که آفریده‏ایم [یعنى جنّیان وآدمیان‏] گروهى [هستند که هم‏نوعان خود را] به حق هدایت مى‏کنند و به درستى و راستى داورى مى‏نمایند. (181)

و کسانى که آیات ما را تکذیب کردند، به تدریج ازجایى که نمى‏دانند [به ورطه سقوط و هلاکت مى‏کشانیم تا عاقبت به عذاب دنیا و آخرت دچار شوند.] (182)

و به آنان مهلت مى‏دهیم [زیرا از سیطره قدرت ما بیرون رفتنى نیستند] یقیناً تدبیر ونقشه من استوار است. (183)

آیا اندیشه نکردند که در همنشین آنان [یعنى پیامبر اسلام‏] هیچ نوع جنونى نیست او فقط بیم دهنده‏اى آشکار [نسبت به سرانجام شوم بدکاران‏] است. (184)

آیا در [فرمانروایى و] مالکیّت [و ربوبیّت‏] بر آسمان‏ها و زمین و هر چیزى که خدا آفریده و اینکه شاید پایان عمرشان نزدیک شده باشد با تأمل ننگریسته‏اند؟ [و اگر به قرآن مجید، این کتاب هدایتگر ایمان نیاورند] پس بعد ازآن به کدام سخن ایمان مى‏آورند؟! (185)

براى کسانى که خدا [به سبب لجاجت و عنادشان‏] گمراهشان کند، هدایت کننده‏اى نیست و آنان را در سرکشى و تجاوزشان وا مى‏گذارد تا در [گمراهى‏شان‏] سرگردان و حیران بمانند. (186)

همواره درباره قیامت از تو مى‏پرسند که وقوع آن چه وقت است؟ بگو: دانش آن فقط نزد پروردگار من است، غیر او آن را در وقت معینش آشکار نمى‏کند [تحملِ این حادثه عظیم و هولناک،] بر آسمان‏ها و زمین سنگین و دشوار است، جز به طور ناگهانى بر شما نمى‏آید. آن گونه از تو مى‏پرسند که گویا تو از وقت وقوعش به شدت کنجکاوى کرده‏اى [و کاملًا از آن آگاهى‏]، بگو: دانش آن فقط نزد خداست، ولى بیشتر مردم نمى‏دانند [که این دانش، مخصوص به خدا و فقط در اختیار اوست.] (187)

 

ترجمه انگلیسی

 

We have bred many sprites and humans for Hell: they have hearts they do not understand with, and eyes they do not see with, and ears they do not hear with. Those persons are like livestock; in fact, they are even further off the track, they are so heedless!) 179(

God has the Finest Names, so appeal to Him by name and leave those who blaspheme against His names alone; they will be rewarded for whatever they have been doing.) 180(

Some of those whom We have created form a nation which guides] men [by means of the Truth, and because of it they act justly.) 181 (

) XXIII (We shall gradually bring those who reject Our signs from a place they do not recognize.) 182(

I shall let them go on, for My scheme is sure.) 183(

Have they not thought things over? There is no madness in their companion; he is merely a plain warner.) 184(

Have they not observed in the sovereignty over Heaven and Earth and whatever God has created of any sort, that perhaps their deadline may be approaching? In what report will they believe later on?) 185(

Anyone whom God lets go astray will have no guide; He leaves them groping along in their arrogance.) 186(

They may ask you about the Hour:" When will it arrive?" SAY:" Knowledge about it rests only with my Lord; He Alone will disclose its time. Things will seem heavy in Heaven and Earth; it will simply come upon you all of a sudden!" They will even ask you as if you yourself were anxious about it. SAY:" Knowledge about it rests only with God, though most people do not realize it.") 187(

s173

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و هفتاد و سه  (171-178)

 

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

 

وَ إِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ کَأَنَّهُ ظُلَّةٌ وَ ظَنُّوا أَنَّهُ واقِعٌ بِهِمْ خُذُوا ما آتَیْناکُمْ بِقُوَّةٍ وَ اذْکُرُوا ما فیهِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (171)

 

وَ إِذْ أَخَذَ رَبُّکَ مِنْ بَنی‏ آدَمَ مِنْ ظُهُورِهِمْ ذُرِّیَّتَهُمْ وَ أَشْهَدَهُمْ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ

 

قالُوا بَلى‏ شَهِدْنا أَنْ تَقُولُوا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّا کُنَّا عَنْ هذا غافِلینَ (172)

 

أَوْ تَقُولُوا إِنَّما أَشْرَکَ آباؤُنا مِنْ قَبْلُ وَ کُنَّا ذُرِّیَّةً مِنْ بَعْدِهِمْ أَ فَتُهْلِکُنا بِما فَعَلَ الْمُبْطِلُونَ (173)

 

وَ کَذلِکَ نُفَصِّلُ الْآیاتِ وَ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ (174)

 

وَ اتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ الَّذی آتَیْناهُ آیاتِنا فَانْسَلَخَ مِنْها فَأَتْبَعَهُ الشَّیْطانُ فَکانَ مِنَ الْغاوینَ (175)

 

وَ لَوْ شِئْنا لَرَفَعْناهُ بِها وَ لکِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَ اتَّبَعَ هَواهُ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ الْکَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ

 

عَلَیْهِ یَلْهَثْ أَوْ تَتْرُکْهُ یَلْهَثْ ذلِکَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ (176)

 

ساءَ مَثَلاً الْقَوْمُ الَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا وَ أَنْفُسَهُمْ کانُوا یَظْلِمُونَ (177)

 

مَنْ یَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدی وَ مَنْ یُضْلِلْ فَأُولئِکَ هُمُ الْخاسِرُونَ (178)

 

 

ترجمه فارسی

 

و [یاد کنید] هنگامى [را] که کوه [طور] را برکندیم، [و] چنان که گویى سایبانى است بالاى سرشان قرار دادیم و [ولى به سبب ضعف ایمان‏] پنداشتند که بر سرشان سقوط مى‏کند. [به آنان گفتیم:] آنچه [از کتاب، شریعت و احکام‏] به شما داده‏ایم با قدرت [ى تمام و عزمى استوار] بگیرید، و آنچه [از معارف و حقایق‏] در آن است متذکّر شوید [و فرا گیرید و همواره به خاطر داشته باشید] تا [با عمل به آن‏] پرهیزکار شوید. (171)

و [یاد کنید] هنگامى را که پروردگارت از صلب بنى‏آدم نسلشان را پدید آورد، و آنان را [در ارتباط با پروردگاریش‏] بر خودشان گواه گرفت [و فرمود:] آیا من پروردگار شما نیستم؟ [انسان‏ها با توجه به وابستگى وجودشان و وجود همه موجودات به پروردگارى و ربوبیّت حق‏] گفتند: آرى، گواهى دادیم. [پس اقرار به پروردگارى خود را در این دنیا از شما گرفتیم‏] تا روز قیامت نگویید: ما از این [حقیقت آشکار و روشن‏] بى‏خبر بودیم. (172)

یا نگویید: پدرانمان پیش از ما مشرک بودند، و ما فرزندانى پس از آنان بودیم [و راهى جز تقلید از آنان نداشتیم‏] آیا ما را به خاطر آنچه باطل‏گرایان انجام دادند، هلاک مى‏کنى؟ (173)

و این گونه آیات را [مُستدل و منطقى‏] تفصیل و توضیح مى‏دهیم [تا تدبّر کنند] و براى اینکه [از شرک به توحید] بازگردند. (174)

و سرگذشت کسى که آیات خود را به او عطا کردیم و او عملًا از آنان جدا شد، براى آنان بخوان پس شیطان او را دنبال کرد [تا به دامش انداخت‏] و در نتیجه از گمراهان شد. (175)

و اگر مى‏خواستیم [درجات و مقاماتش را] به وسیله آن آیات بالا مى‏بردیم، ولى او به امور ناچیز مادى و لذت‏هاىِ زودگذرِ دنیایى تمایل پیدا کرد واز هواى نفسش پیروى نمود پس داستانش چون داستان سگ است [که‏] اگر به او هجوم برى، زبان از کام بیرون مى‏آورد، واگر به حال خودش واگذارى [باز هم‏] زبان از کام بیرون مى‏آورد. این داستان گروهى است که آیات ما را تکذیب کردند پس این داستان را [براى مردم‏] حکایت کن، شاید [نسبت به امور خویش‏] بیندیشند. (176)

بد است داستان گروهى که آیات ما را تکذیب کردند وهمواره به خود ستم روا مى‏داشتند. (177)

هر که را خدا هدایت کند، پس او راه یافته واقعى است، و کسانى را که [به سبب عناد و لجاجتشان‏] گمراه نماید، پس اینان همان زیانکارانند. (178)

 

ترجمه انگلیسی

 

Thus We suspended the Mountain over them as if it were an awning, and they thought it was going to fall down on them:" Hold on firmly to anything We have given you and remember what is in it, so that you may do your duty!") 171 (

) XXII (When your Lord took their offspring from the Children of Adam's loins, and made them bear witness about themselves:" Am I not your Lord?"; they said:" Of course, we testify to it!" lest you) all (might say on Resurrection Day:" We were unaware of this;") 172(

or lest you say:" It was only our forefathers who associated] others with God [previously; we are offspring following them. Will You wipe us out because of what futile men have done?") 173(

Thus We spell out signs so that they may repent.) 174(

Recite news to them about someone to whom We gave Our signs. He slipped away from them, so Satan followed him and he became misguided.) 175(

If We had so wished, We might have raised him up by means of them, but he clung to the earth and followed his own whim. He might be compared to a dog: no matter how you drive him off, he just pants away. Or if you leave him alone, he still pants on. That is what folk who reject Our signs are like; tell such stories so they may think things over.) 176(

How evil is the comparison of folk who reject Our signs; it is their own souls they hurt!) 177(

Anyone whom God guides has been) really (guided; while those He lets go astray will be the losers.) 178(

s172

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و هفتاد و دو (164-170)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

وَ إِذْ قالَتْ أُمَّةٌ مِنْهُمْ لِمَ تَعِظُونَ قَوْماً اللَّهُ مُهْلِکُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذاباً شَدیداً قالُوا مَعْذِرَةً إِلى‏ رَبِّکُمْ وَ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ (164)

 

فَلَمَّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ أَنْجَیْنَا الَّذینَ یَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَ أَخَذْنَا الَّذینَ ظَلَمُوا بِعَذابٍ بَئیسٍ بِما کانُوا یَفْسُقُونَ (165)

 

فَلَمَّا عَتَوْا عَنْ ما نُهُوا عَنْهُ قُلْنا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَةً خاسِئینَ (166)

 

وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکَ لَیَبْعَثَنَّ عَلَیْهِمْ إِلى‏ یَوْمِ الْقِیامَةِ مَنْ یَسُومُهُمْ سُوءَ الْعَذابِ إِنَّ رَبَّکَ لَسَریعُ الْعِقابِ وَ إِنَّهُ لَغَفُورٌ رَحیمٌ (167)

 

وَ قَطَّعْناهُمْ فِی الْأَرْضِ أُمَماً مِنْهُمُ الصَّالِحُونَ وَ مِنْهُمْ دُونَ ذلِکَ وَ بَلَوْناهُمْ بِالْحَسَناتِ وَ السَّیِّئاتِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ (168)

 

فَخَلَفَ مِنْ بَعْدِهِمْ خَلْفٌ وَرِثُوا الْکِتابَ یَأْخُذُونَ عَرَضَ هذَا الْأَدْنى‏ وَ یَقُولُونَ سَیُغْفَرُ لَنا وَ إِنْ یَأْتِهِمْ عَرَضٌ مِثْلُهُ یَأْخُذُوهُ أَ لَمْ یُؤْخَذْ عَلَیْهِمْ میثاقُ الْکِتابِ أَنْ لا یَقُولُوا عَلَى اللَّهِ إِلاَّ الْحَقَّ وَ دَرَسُوا ما فیهِ وَ الدَّارُ الْآخِرَةُ خَیْرٌ لِلَّذینَ یَتَّقُونَ أَ فَلا تَعْقِلُونَ (169)

 

وَ الَّذینَ یُمَسِّکُونَ بِالْکِتابِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ إِنَّا لا نُضیعُ أَجْرَ الْمُصْلِحینَ (170)

 

 

ترجمه فارسی

 

و گروهى از بنى‏اسرائیل [که در برابر بد کارى‏هاى دیگران ساکت بودند، به پند دهندگان خیرخواه و دلسوز] گفتند: چرا گروهى را که خداهلاک کننده آنان یا عذاب کننده آنان به عذابى سخت است، پند مى‏دهید؟ [پند دادن شما کارى نابجاست.] گفتند: براى اینکه در پیشگاه پروردگارمان [نسبت به رفع مسؤولیت خود] حجت و عذر داشته باشیم و شاید آنان [از گناهانشان‏] بپرهیزند. (164)

پس چون پندى را که به آنان داده شد، فراموش کردند [در لحظه نزول عذاب‏] پند دهندگانى که مردم را از بدى‏ها بازمى‏داشتند، نجات دادیم و آنان را که ستم کردند به کیفر آنکه همواره نافرمانى مى‏کردند، به عذابى سخت گرفتیم. (165)

و هنگامى که از آنچه نهى شدند سرکشى کردند، به آنان گفتیم: به شکل بوزینگانى رانده شده درآیید! (166)

و [یاد کنید] هنگامى را که پروردگارت اعلام کرد که: بى‏تردید تا روز قیامت کسانى را بر ضد یهودیان [متجاوز و سرکش‏] برانگیزد و مسلط کند که همواره عذابى سخت به آنان بچشاند مسلماً پروردگارت زود کیفر و یقیناً [نسبت به تائبان‏] بسیار آمرزنده و مهربان است. (167)

و آنان را در زمین [به صورت‏] گروه گروه پراکنده کردیم، گروهى از آنان مردمى شایسته و گروهى از آنان غیر شایسته‏اند، و آنان را با خوشى‏ها و سختى‏ها آزمودیم، باشد که [غیر شایسته‏ها به صلاح، درستى، صواب و راستى‏] بازگردند. (168)

پس بعد از آنان جانشینانى [ناشایسته وگناهکار] که کتاب [تورات‏] را به ارث بردند به جاى ایشان قرار گرفتند، [آنان‏] متاع پست و از دست رفتنى این دنیا [ىِ زودگذر] را [از هر راه نامشروعى‏] به چنگ مى‏زنند و [به ناحق‏] مى‏گویند: به زودى آمرزیده خواهیم شد. و [به سبب دنیاگرایى وغفلت از حقایق‏] اگر متاع نامشروعى دیگر همانند متاع اول به آنان برسد [باز هم‏] آن را به چنگ مى‏زنند آیا از آنان در کتاب [تورات‏] در حالى که آنچه را در آن است مکرر خوانده و فهمیده‏اند، پیمان [محکم و استوار] گرفته نشده است که نسبت به خدا جز حق نگویند؟! [پس چرا آمرزشى که بدون توبه از حرام‏خوارى و زشت‏کارى به آنان تعلق نمى‏گیرد به خدا نسبت مى‏دهند؟] و سراى آخرت براى کسانى که [همواره از مال نامشروع و نسبت ناروا] مى‏پرهیزند، بهتر است آیا نمى‏اندیشید؟ (169)

و آنان که به کتاب [آسمانى‏] چنگ مى‏زنند [و عملًا به آیاتش پاى بندند] و نماز را بر پا داشته‏اند [داراى پاداشند] یقیناً ما پاداش اصلاح گران را ضایع نمى‏کنیم. (170)

 

ترجمه انگلیسی

 

Whenever a community among them said:" Why do you lecture a folk whom God will destroy anyhow, or] at least [punish them severely?" they said:" To gain absolution from your Lord, and so they may do their duty.") 164(

When they forgot what they had been reminded of, We rescued those who had forbidden evil while We seized those who were doing wrong with dreadful torment because they had been acting so immorally.) 165(

When they became insolent about what had been forbidden them, We told them:" Become apes who will be chased away.") 166(

So your Lord announced that He would send someone against them who would impose the worst torment on them until Resurrection Day. Your Lord is Prompt with punishment, while He is) also (Forgiving, Merciful.) 167(

We split them up into nations) that exist (on earth. Some of them are honorable while some of them are otherwise. We have tested them with fine things and evil things so they might repent.) 168(

Successors replaced them afterward who inherited the Book, taking on the show of this lowly place and saying:" It will be forgiven us." If a show like it were given them) again (, they would accept it. Was not an agreement concerning the Book accepted by them: that they would tell nothing but the Truth about God? They studied what was in it. A home in the Hereafter is better for those who do their duty-do they not use their reason?) 169(

As for those who hold onto the Book and keep up prayer-We shall never forfeit reformers' wages.) 170(

s171

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و هفتاد و یک  (160-163)

 

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

وَ قَطَّعْناهُمُ اثْنَتَیْ عَشْرَةَ أَسْباطاً أُمَماً وَ أَوْحَیْنا إِلى‏ مُوسى‏ إِذِ اسْتَسْقاهُ قَوْمُهُ أَنِ اضْرِبْ

بِعَصاکَ الْحَجَرَ فَانْبَجَسَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَیْناً قَدْ عَلِمَ کُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ وَ ظَلَّلْنا عَلَیْهِمُ

الْغَمامَ وَ أَنْزَلْنا عَلَیْهِمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوى‏ کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ وَ ما ظَلَمُونا وَ لکِنْ کانُوا

أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ (160)

 

وَ إِذْ قیلَ لَهُمُ اسْکُنُوا هذِهِ الْقَرْیَةَ وَ کُلُوا مِنْها حَیْثُ شِئْتُمْ وَ قُولُوا حِطَّةٌ وَ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً نَغْفِرْ لَکُمْ خَطیئاتِکُمْ سَنَزیدُ الْمُحْسِنینَ (161)

 

فَبَدَّلَ الَّذینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ قَوْلاً غَیْرَ الَّذی قیلَ لَهُمْ فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما کانُوا یَظْلِمُونَ (162)

 

وَ سْئَلْهُمْ عَنِ الْقَرْیَةِ الَّتی‏ کانَتْ حاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ یَعْدُونَ فِی السَّبْتِ إِذْ تَأْتیهِمْ حیتانُهُمْ یَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعاً وَ یَوْمَ لا یَسْبِتُونَ لا تَأْتیهِمْ کَذلِکَ نَبْلُوهُمْ بِما کانُوا یَفْسُقُونَ (163)

 

 

ترجمه فارسی

 

و ما بنى‏اسرائیل را به دوازده قبیله که هر یک امتى بودند، تقسیم کردیم، و به موسى هنگامى که قومش از او درخواست آب کردند، وحى نمودیم که: عصایت را بر این سنگ بزن در نتیجه دوازده چشمه از آن جوشید هر گروهى چشمه ویژه به خود را شناخت و ابر را بر سر آنان سایبان قرار دادیم، و براى آنان منّ و سلوى [یعنى ترنجبین و مرغى مخصوص‏] نازل کردیم [و به آنان گفتیم:] از روزى‏هاى پاکیزه‏اى که به شما دادیم، بخورید. و [آنان با سرپیچى از فرمان‏هاى ما] بر ما ستم نکردند، ولى همواره بر خود ستمى مى‏ورزیدند. (160)

و [یاد کنید] هنگامى را که به بنى‏اسرائیل گفته شد: در این شهر [بیت المقدس‏] سکونت گزینید، و از هر جا که خواستید [ازمیوه و محصولاتش‏] بخورید، و بگویید: [خدایا! خواسته ما] ریزش گناهان است. و از دروازه [شهر یا درِ معبد] فروتنانه و سجده‏کنان درآیید، تا گناهانتان را بیامرزم [و] به زودى [پاداش‏] نیکوکاران را بیفزایم. (161)

پس ستمکاران از آنان، سخنى را که [بیرون دروازه شهر] به آنان گفته شده بود [پس از ورود به شهر] به سخنى دیگر تبدیل کردند، [به جاى درخواست ریزش گناهان درخواست امور مادى نمودند] نهایتاً به کیفر ستمى که همواره مرتکب مى‏شدند، عذابى از آسمان بر آنان فرستادیم. (162)

از آنان سرگذشت شهرى را که در ساحل دریا بود بپرس، هنگامى که [اهلش‏] در [روز تعطیلىِ‏] شنبه [از حکم خدا] تجاوز مى‏کردند به این صورت که روز [تعطیلىِ‏] شنبه ماهى‏هایشان [به اراده خدا از اعماق آب به سوى ساحل مى‏آمدند و] به روى آب آشکار مى‏شدند و غیر شنبه‏ها نمى‏آمدند [وآنان بر خلاف حکم خدا در تعطیلى شنبه به صید مى‏پرداختند] این گونه آنان را در برابر نافرمانى و فسقى که همواره داشتند، آزمایش مى‏کردیم. (163)

 

ترجمه انگلیسی

 

We split them up into twelve tribes, communities, and inspired Moses when his people asked for water:" Strike the rock with your staff." Twelve springs gushed forth from it. Each set of people knew its own drinking-place. We shaded them with clouds and sent down manna and quail for them:" Eat some of the wholesome things which We have supplied you with." Yet they did not harm Us, but they themselves were the persons whom they harmed.) 160(

When they were told:" Settle down in this town and eat wherever you wish in it, and say: 'Relieve] us [! ' Enter the gate] walking [on your knees. We will forgive you your mistakes; We will give even more to those who act kindly,") 161 (

those among them who did wrong changed the statement into something else than what had been told them; so We sent a plague from Heaven upon them because of how wrong they had been acting.) 162(

) XXI (Ask them about the town which lay facing the sea, when they broke the Sabbath. Their fish came to them swimming on the surface on their Sabbath Day, while any day they did not cease work, it did not come to them. Thus We tested them since they had been acting so immorally.) 163(

s170

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و هفتاد (156-159)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

وَ اکْتُبْ لَنا فی‏ هذِهِ الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ إِنَّا هُدْنا إِلَیْکَ قالَ عَذابی‏ أُصیبُ بِهِ مَنْ أَشاءُ وَ رَحْمَتی‏ وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ‏ءٍ

فَسَأَکْتُبُها لِلَّذینَ یَتَّقُونَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ الَّذینَ هُمْ بِآیاتِنا یُؤْمِنُونَ (156)

 

الَّذینَ یَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِیَّ الْأُمِّیَّ الَّذی یَجِدُونَهُ مَکْتُوباً عِنْدَهُمْ فِی التَّوْراةِ وَ الْإِنْجیلِ یَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهاهُمْ عَنِ

الْمُنْکَرِ وَ یُحِلُّ لَهُمُ الطَّیِّباتِ وَ یُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ الْخَبائِثَ وَ یَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ الْأَغْلالَ الَّتی‏ کانَتْ عَلَیْهِمْ فَالَّذینَ آمَنُوا بِهِ وَ

عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذی أُنْزِلَ مَعَهُ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (157)

 

قُلْ یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ جَمیعاً الَّذی لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ یُحْیی‏ وَ یُمیتُ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ

رَسُولِهِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ الَّذی یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ کَلِماتِهِ وَ اتَّبِعُوهُ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ (158)

 

وَ مِنْ قَوْمِ مُوسى‏ أُمَّةٌ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلُونَ (159)

 

ترجمه فارسی :

 

و براى ما در این دنیا و آخرت، نیکى مقرّر کن که ما به سوى تو بازگشته‏ایم. خدا فرمود: عذابم را به هر کس بخواهم مى‏رسانم و رحمتم همه چیز را فرا گرفته است، پس به زودى آن را براى کسانى که [از شرک، کفر، بت‏پرستى و ارتداد] مى‏پرهیزند و زکات مى‏پردازند و به آیاتم ایمان مى‏آورند، مقرّر و لازم مى‏دارم. (156)

همان کسانى که از این رسول و پیامبر «ناخوانده درس» که او را نزد خود [با همه نشانه‏ها و اوصافش‏] در تورات وانجیل نگاشته مى‏یابند، پیروى مى‏کنند پیامبرى که آنان را به کارهاى شایسته فرمان مى‏دهد، و از اعمال زشت بازمى‏دارد، و پاکیزه‏ها را بر آنان حلال مى‏نماید، و ناپاک‏ها را بر آنان حرام مى‏کند، و بارهاى تکالیف سنگین و زنجیره‏ها [ىِ جهل، بى‏خبرى و بدعت را] که بر دوش عقل وجان آنان است برمى‏دارد پس کسانى که به او ایمان آوردند و او را [در برابر دشمنان‏] حمایت کردند و یاریش دادند و از نورى که بر او نازل شده پیروى نمودند، اینان همان رستگارانند. (157)

بگو: اى مردم! یقیناً من فرستاده خدا به سوى همه شمایم خدایى که مالکیّت و فرمانروایى آسمان‏ها و زمین فقط در سیطره اوست، جز او معبودى نیست، زنده مى‏کند و مى‏میراند، پس به خدا و رسول او پیامبر ناخوانده درس که به خدا و تمام سخنان او ایمان دارد ایمان بیاورید، و از او پیروى کنید تا هدایت یابید. (158)

و از قوم موسى گروهى هستند که مردم را با [موازین و روش‏هاىِ‏] حق هدایت مى‏کنند و به درستى و راستى داورى مى‏نمایند. (159)

 

ترجمه انگلیسی

 

Prescribe a fine thing for us in this world and in the Hereafter; let us be guided towards You!" He said:" I afflict anyone I wish with My torment while My mercy embraces everything; I shall prescribe it for those who do their duty, pay the welfare tax, and who believe in Our signs,) 156(

those who follow the Messenger, the Unlettered Prophet whom they will find written down for them in the Torah and the Gospel. He commands them to be decent and forbids them dishonor. He permits them wholesome things and prohibits them evil things, and relieves them of their obligation and the shackles which have lain upon them. Those who believe in him, revere him and support him, and follow the Light which was sent down with him; those will be successful.") 157(

) XX (SAY:" Mankind, for all of you I am but a messenger from God] Alone [, Who holds control over Heaven and Earth. There is no deity except Him; He gives life and brings death. Believe in God and His messenger, the Unlettered Prophet who himself believes in God] Alone [and His words: follow him so you may be guided.") 158(

Out of Moses' folk] there grew [a nation who guided by means of the Truth and dealt justly by means of it.) 159(

s169

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و شصت و نه (150-155)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

‏

وَ لَمَّا رَجَعَ مُوسى‏ إِلى‏ قَوْمِهِ غَضْبانَ أَسِفاً قالَ بِئْسَما خَلَفْتُمُونی‏ مِنْ بَعْدی أَ عَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّکُمْ وَ أَلْقَى الْأَلْواحَ

 

وَ أَخَذَ بِرَأْسِ أَخیهِ یَجُرُّهُ إِلَیْهِ قالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونی‏ وَ کادُوا یَقْتُلُونَنی‏ فَلا تُشْمِتْ بِیَ الْأَعْداءَ وَ لا تَجْعَلْنی‏ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمینَ (150)

 

قالَ رَبِّ اغْفِرْ لی‏ وَ لِأَخی‏ وَ أَدْخِلْنا فی‏ رَحْمَتِکَ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمینَ (151)

 

إِنَّ الَّذینَ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ سَیَنالُهُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ ذِلَّةٌ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ کَذلِکَ نَجْزِی الْمُفْتَرینَ (152)

 

وَ الَّذینَ عَمِلُوا السَّیِّئاتِ ثُمَّ تابُوا مِنْ بَعْدِها وَ آمَنُوا إِنَّ رَبَّکَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحیمٌ (153)

 

وَ لَمَّا سَکَتَ عَنْ مُوسَى الْغَضَبُ أَخَذَ الْأَلْواحَ وَ فی‏ نُسْخَتِها هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِلَّذینَ هُمْ لِرَبِّهِمْ یَرْهَبُونَ (154)

 

وَ اخْتارَ مُوسى‏ قَوْمَهُ سَبْعینَ رَجُلاً لِمیقاتِنا فَلَمَّا أَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَکْتَهُمْ مِنْ قَبْلُ

 

وَ إِیَّایَ أَ تُهْلِکُنا بِما فَعَلَ السُّفَهاءُ مِنَّا إِنْ هِیَ إِلاَّ فِتْنَتُکَ تُضِلُّ بِها مَنْ تَشاءُ وَ تَهْدی مَنْ تَشاءُ أَنْتَ وَلِیُّنا فَاغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا وَ أَنْتَ خَیْرُ الْغافِرینَ (155)

 

ترجمه فارسی :

 

و هنگامى که موسى [پس از آگاهى از آن پیش آمد خطرناک‏] خشمگین و بسیار اندوهناک به سوى قومش بازگشت، گفت: پس از من بد جانشینانى برایم بودید، آیا [با پرستش گوساله‏] بر فرمان پروردگارتان [که در تورات آمده‏] پیشى گرفتید [و صبر نکردید تا من بیایم و فرمان خدا را به شما ابلاغ کنم؟] و الواح را افکند و سر برادرش را گرفت [و] او را به سوى خود مى‏کشید. [هارون‏] گفت: اى فرزند مادرم! این گروه مرا ناتوان وزبون شمردند، و نزدیک بود مرا به قتل برسانند، پس مرا با مؤاخذه کردنم دشمنْ شاد مکن، و [هم‏طراز] باگروه ستمکاران قرار مده. (150)

 [موسى‏] گفت: پروردگارا! مرا و برادرم را بیامرز، و ما را در رحمتت درآور، که تو مهربان‏ترین مهربانانى. (151)

بى‏تردید کسانى که گوساله را [به پرستش‏] گرفتند، به زودى خشمى سخت از پروردگارشان، و خوارى و ذلتى در زندگى دنیا به آنان خواهد رسید و این‏گونه دروغ بافان را کیفر مى‏دهیم. (152)

و آنان که مرتکب بدى‏ها شدند، سپس بعد از آن توبه کردند، وایمان آوردند [امیدوار باشند که‏] یقیناً پروردگارت پس از آن [توبه وایمان‏] بسیار آمرزنده و مهربان است. (153)

وهنگامى که خشم موسى فرو نشست، الواح را برگرفت، و در نوشته هایش براى کسانى که از [مخالفت بافرمان‏هاى‏] پروردگارشان مى‏ترسند، هدایت ورحمت بود. (154)

موسى از میان قومش هفتاد مرد را براى میعادگاه ما بر گزید پس هنگامى که [به سبب درخواست نابجایشان‏] آن زلزله شدید نابود کننده آنان را فرا گرفت، گفت: پروردگارا! اگر مى‏خواستى مى‏توانستى همه آنان و مرا پیش از این هلاک کنى [اى کاش پیش از این هلاک مى‏کردى تا بنى‏اسرائیل گمان نکنند که مرا در این حادثه توطئه و مکرى بوده‏] آیا ما را به خاطر گناهى که سبک مغزانمان مرتکب شدند، هلاک مى‏کنى؟ این [حادثه‏] چیزى جز آزمایش تو نیست، هر که را بخواهى [به آزمایشت‏] گمراه مى‏کنى، و هر که را بخواهى هدایت مى‏نمایى، تو سرپرست و یاور مایى، ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین آمرزندگانى. (155)

 

ترجمه انگلیسی

 

When Moses returned angry, sorrowful to his folk, he said:" What an awful thing you have committed behind my back! Have you tried to hurry up your Lord's command?" He dropped the Tablets and seized his brother by the head, pulling him towards himself. He said:" Son of my mother, the people felt I was weak and they almost killed me! Don't let any enemies gloat over me nor place me with such wrongdoing folk!") 150(

He said:" My Lord, forgive me and my brother, and let us enter Your mercy! You are the most Merciful of those who show mercy!") 151 (

) XIX (Anger and disgrace from their Lord will be awarded those who accepted the Calf during worldly life. Thus We reward those who invent] such things [;) 152(

as for those who perform evil deeds, then repent later on and believe, your Lord will later on be Forgiving, Merciful.) 153(

When his anger had subsided, Moses picked up the Tablets whose text contained guidance and mercy for those who revere their Lord.) 154(

Moses chose his people, seventy men, for an appointment with Us. When the Tremor seized them, he said:" My Lord, even though You may have wished to wipe them out and myself) as well (earlier, are You wiping us out just because of what some fools among us have done? It is only Your manner of testing: You let anyone You wish to, go astray by means of it, and let anyone You wish, to be guided. You are our Patron, so pardon us and show us mercy; You are the best Pardoner.) 155(

s168

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و شصت و هشت (144-149)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

قالَ یا مُوسى‏ إِنِّی اصْطَفَیْتُکَ عَلَى النَّاسِ بِرِسالاتی‏ وَ بِکَلامی‏ فَخُذْ ما آتَیْتُکَ وَ کُنْ مِنَ الشَّاکِرینَ (144)

 

وَ کَتَبْنا لَهُ فِی الْأَلْواحِ مِنْ کُلِّ شَیْ‏ءٍ مَوْعِظَةً وَ تَفْصیلاً لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ فَخُذْها بِقُوَّةٍ وَ أْمُرْ قَوْمَکَ یَأْخُذُوا بِأَحْسَنِها سَأُریکُمْ دارَ الْفاسِقینَ (145)

 

سَأَصْرِفُ عَنْ آیاتِیَ الَّذینَ یَتَکَبَّرُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ إِنْ یَرَوْا کُلَّ آیَةٍ لا یُؤْمِنُوا بِها

 

وَ إِنْ یَرَوْا سَبیلَ الرُّشْدِ لا یَتَّخِذُوهُ سَبیلاً وَ إِنْ یَرَوْا سَبیلَ الغَیِّ یَتَّخِذُوهُ سَبیلاً ذلِکَ بِأَنَّهُمْ کَذَّبُوا بِآیاتِنا وَ کانُوا عَنْها غافِلینَ (146)

 

وَ الَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا وَ لِقاءِ الْآخِرَةِ حَبِطَتْ أَعْمالُهُمْ هَلْ یُجْزَوْنَ إِلاَّ ما کانُوا یَعْمَلُونَ (147)

 

وَ اتَّخَذَ قَوْمُ مُوسى‏ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِیِّهِمْ عِجْلاً جَسَداً لَهُ خُوارٌ أَ لَمْ یَرَوْا أَنَّهُ لا یُکَلِّمُهُمْ وَ لا یَهْدیهِمْ سَبیلاً اتَّخَذُوهُ وَ کانُوا ظالِمینَ (148)

 

وَ لَمَّا سُقِطَ فی‏ أَیْدیهِمْ وَ رَأَوْا أَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوا قالُوا لَئِنْ لَمْ یَرْحَمْنا رَبُّنا وَ یَغْفِرْ لَنا لَنَکُونَنَّ مِنَ الْخاسِرینَ (149)

 

ترجمه فارسی :

 

[خدا] فرمود: اى موسى! من تو را به [ابلاغ‏] پیام‏هایم و به سخن گفتنم با تو بر همه مردم برگزیدم پس آنچه را [از پیام‏هایم‏] به تو دادم، دریافت کن، [وبه کار بند] و از سپاس‏گزاران باش. (144)

و براى او در الواحِ [تورات‏] از هر چیزى [که در باب دین مورد نیاز مردم باشد] پندى و براى هر چیزى [که تأمین کننده هدایت انسان‏ها باشد] سخنى روشن نوشتیم پس [به او گفتیم:] آن را با قدرت [ى تمام و عزمى استوار] دریافت کن، [و به کار بند] و قوم خود را فرمان ده که آن را به نیکوترین صورت دریافت کنند [و به کار بندند.] به زودى سراى فاسقان را [که در دنیا ویرانى کاخ‏ها و خانه‏هاى آنان، و در آخرت دوزخ است‏] به شما نشان مى‏دهم. (145)

به زودى کسانى را که در روى زمین به ناحق گردنکشى و تکبّر مى‏کنند از [فهم‏] آیاتم بازمى‏دارم که اگر هر آیه‏اى را ببینند، به آن ایمان نمى‏آورند و چون راه هدایت را مشاهده کنند، آن را راه و رسم زندگى نگیرند و اگر راه گمراهى را ببینند، آن را راه و روش خود گیرند این [بازداشتن از فهم آیاتم‏] به سبب آن است که آیات ما را تکذیب کردند و از آنها غافل و بى‏خبر بودند. (146)

و آنان که آیات ما و دیدار آخرت را تکذیب کردند، اعمالشان تباه و بى‏اثر شد. آیا جز به آنچه همواره [بر طبق کفر و انحرافشان‏] انجام مى‏دادند، کیفر داده مى‏شوند؟! (147)

و قوم موسى پس از [رفتن‏] او [به میعادگاه پروردگار]، از زیورهاى خود مجسمه گوساله‏اى ساختند که صداى گاو داشت! آیا نمى‏دیدند که آن مجسمه با آنان سخن نمى‏گوید و آنان را به راهى هدایت نمى‏کند؟! [ولى با روشن بودن این حقیقت که مجسمه‏اى بیش نیست و هیچ کارى از دستش بر نمى‏آید] آن را [به عنوان معبودى براى پرستش‏] گرفتند و [در صورتى که در این انتخاب‏] از ستمکاران بودند. (148)

هنگامى که به شدت پشیمان شدند [و به باطل بودن گوساله‏پرستى آگاه گشتند] و دانستند که قطعاً گمراه شده‏اند، گفتند: اگر پروردگارمان به ما رحم نکند و ما را نیامرزد، یقیناً از زیانکاران خواهیم بود. (149)

 

ترجمه انگلیسی

 

He said:" Moses, I have selected you ahead of] all [mankind for My messages and My word; so accept whatever I may give you and act grateful] for it [.") 144(

We wrote down a bit of everything for him on Tablets for instruction and as an analysis of everything:" Hold to it firmly and command your folk to hold on to whatever is best in it. I shall show you) all (the home for immoral people.) 145(

I shall divert those from My signs who have strutted around the earth so proudly without having any right to do so." Even if they saw every sign, they still would not believe in them. If they saw the way to normal behavior they would not accept it as any way] to behave [, while if they saw any way to err, they would accept it as a course] of action [. That is because they have rejected Our signs and been heedless of them.) 146(

Those who reject Our signs and] the idea of [a meeting in the Hereafter will] see [their works collapse. Will they not be rewarded for just what they have been doing?) 147(

) XVIII (After he had gone, Moses' folk designed a calf] made [out of their jewelry, a) mere (body that mooed. Did they not see that it neither spoke to them nor guided them along any way? They adopted it and) thereby (became wrongdoers.) 148(

When the matter was dropped in their hands and they saw that they were lost, they said:" If our Lord does not show us mercy and forgive us, we will be losers.") 149(

s167

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و شصت و هفت (138-143)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

‏

وَ جاوَزْنا بِبَنی‏ إِسْرائیلَ الْبَحْرَ فَأَتَوْا عَلى‏ قَوْمٍ یَعْکُفُونَ عَلى‏ أَصْنامٍ لَهُمْ قالُوا یا مُوسَى اجْعَلْ لَنا إِلهاً کَما لَهُمْ آلِهَةٌ قالَ إِنَّکُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ (138)

 

إِنَّ هؤُلاءِ مُتَبَّرٌ ما هُمْ فیهِ وَ باطِلٌ ما کانُوا یَعْمَلُونَ (139)

 

قالَ أَ غَیْرَ اللَّهِ أَبْغیکُمْ إِلهاً وَ هُوَ فَضَّلَکُمْ عَلَى الْعالَمینَ (140)

 

وَ إِذْ أَنْجَیْناکُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذابِ یُقَتِّلُونَ أَبْناءَکُمْ وَ یَسْتَحْیُونَ نِساءَکُمْ وَ فی‏ ذلِکُمْ بَلاءٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَظیمٌ (141)

 

وَ واعَدْنا مُوسى‏ ثَلاثینَ لَیْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ میقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعینَ لَیْلَةً

 

وَ قالَ مُوسى‏ لِأَخیهِ هارُونَ اخْلُفْنی‏ فی‏ قَوْمی‏ وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبیلَ الْمُفْسِدینَ (142)

 

وَ لَمَّا جاءَ مُوسى‏ لِمیقاتِنا وَ کَلَّمَهُ رَبُّهُ قالَ رَبِّ أَرِنی‏ أَنْظُرْ إِلَیْکَ قالَ لَنْ تَرانی‏ وَ لکِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ

 

فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَکانَهُ فَسَوْفَ تَرانی‏ فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَکًّا وَ خَرَّ مُوسى‏ صَعِقاً

 

فَلَمَّا أَفاقَ قالَ سُبْحانَکَ تُبْتُ إِلَیْکَ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنینَ (143)

 

ترجمه فارسی :

 

و بنى‏اسرائیل را از دریا [یى که فرعونیان را در آن غرق کردیم‏] عبور دادیم پس به گروهى گذر کردند که همواره بر پرستش بت‏هاى خود ملازمت داشتند، گفتند: اى موسى! همان گونه که براى آنان معبودانى است، تو هم براى ما معبودى قرار بده!! موسى گفت: قطعاً شما گروهى هستید که جهالت و نادانى مى‏ورزید. (138)

بى‏تردید آنچه اینان در آن قرار دارند [وآن عقاید شرک‏آلود و آیین بت‏پرستى است‏] نابود شده و فاسد است، و آنچه همواره انجام مى‏دهند، باطل و بیهوده است. (139)

 [موسى با یک دنیا شگفتى و تعجب‏] گفت: آیا غیر خدا را [که هیچ‏گونه شایستگى پرستش ندارد] به عنوان معبود برایتان طلب کنم؟ در حالى که اوست که شما را بر جهانیان [روزگارتان‏] برترى داد. (140)

و [یاد کنید] هنگامى را که شما را از [چنگال ظالمانه‏] فرعونیان نجات دادیم، هم آنان که شما را به سخت‏ترین صورت شکنجه مى‏کردند، [و به شکلى گسترده‏] پسرانتان را مى‏کشتند، و زنانتان را [براى به عزا نشستن در مرگ پسران و بیگارى‏] زنده مى‏گذاشتند، و براى شما در این [امور] آزمایشى بزرگ از سوى پروردگارتان بود. (141)

و با موسى [براى عبادتى ویژه و دریافت تورات‏] سى شب وعده گذاشتیم و آن را با [افزودن‏] ده شب کامل کردیم، پس میعادگاه پروردگارش به چهل شب پایان گرفت، و موسى [هنگامى که به میعادگاه مى‏رفت‏] به برادرش هارون گفت: در میان قومم جانشین من باش و به اصلاح برخیز و از راه و روش مفسدان پیروى مکن. (142)

زمانى که موسى به میعادگاه ما آمد، و پروردگارش با وى سخن گفت، عرض کرد: پروردگارا! جمال با کمال ذات بى‏نهایتت را [به قلب من‏] بنماى تا تو را [به رؤیت ویژه باطنى‏] بنگرم. خدا فرمود: هرگز مرا نخواهى دید، ولى به این کوه بنگر اگر [پس از جلوه من‏] بر جاى خود ثابت و برقرار ماند، تو هم به زودى مرا خواهى دید. چون پروردگارش بر کوه جلوه کرد، آن را متلاشى نمود و موسى بى‏هوش شد، پس هنگامى که به هوش آمد گفت: تو منزّهى [از اینکه مشاهده شوى،] به سویت بازگشتم، و من [در میان مردم این روزگار] نخستین باور کننده [این حقیقت که هرگز دیده نمى‏شوى‏] هستم. (143)

 

ترجمه انگلیسی

 

We led the Children of Israel across the sea. They came upon a people who were dedicated to some idols they had. They said:" Moses, make a god for us like the gods they have." He said:" You are a folk who act ignorantly.) 138(

Anything those people are busy at is doomed and whatever they have been doing is absurd.") 139(

He said:" Should I seek something instead of God as a deity for you, while He has preferred you ahead of] everyone in [the Universe?) 140(

When We saved you from Pharaoh's household, they were imposing the worst torment on you: they slaughtered your sons and spared your women. That meant a serious trial from your Lord.") 141 (

) XVII (We appointed thirty nights for Moses and completed them with ten; the appointment with his Lord was complete in forty nights. Moses told his brother Aaron:" Rule my people in my stead and set a good example; do not pursue the mischief-makers' course.") 142(

When Moses came for Our appointment and his Lord spoke to him, he said:" My Lord, show] yourself [to me so I may look at You." He said:" You will never see Me, but look at the mountain] instead [. If it remains in its place, then you shall see Me." When his Lord displayed his glory to the mountain, He left it flattened off, and Moses fell down stunned. When he came back to his senses, he said:" Glory be to You! I have turned to You and am the first believer!) 143(