s112

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و دوازده (24-31)

 

سورةُ المَائدة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

‏

قالُوا یا مُوسى‏ إِنَّا لَنْ نَدْخُلَها أَبَداً ما دامُوا فیها فَاذْهَبْ أَنْتَ وَ رَبُّکَ فَقاتِلا إِنَّا هاهُنا قاعِدُونَ (24)

قالَ رَبِّ إِنِّی لا أَمْلِکُ إِلاَّ نَفْسی‏ وَ أَخی‏ فَافْرُقْ بَیْنَنا وَ بَیْنَ الْقَوْمِ الْفاسِقینَ (25)

قالَ فَإِنَّها مُحَرَّمَةٌ عَلَیْهِمْ أَرْبَعینَ سَنَةً یَتیهُونَ فِی الْأَرْضِ فَلا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفاسِقینَ (26)

وَ اتْلُ عَلَیْهِمْ نَبَأَ ابْنَیْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبا قُرْباناً فَتُقُبِّلَ مِنْ أَحَدِهِما وَ لَمْ یُتَقَبَّلْ مِنَ الْآخَرِ قالَ لَأَقْتُلَنَّکَ قالَ إِنَّما یَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقینَ (27)

لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَیَّ یَدَکَ لِتَقْتُلَنی‏ ما أَنَا بِباسِطٍ یَدِیَ إِلَیْکَ لِأَقْتُلَکَ إِنِّی أَخافُ اللَّهَ رَبَّ الْعالَمینَ (28)

إِنِّی أُریدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمی‏ وَ إِثْمِکَ فَتَکُونَ مِنْ أَصْحابِ النَّارِ وَ ذلِکَ جَزاءُ الظَّالِمینَ (29)

فَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخیهِ فَقَتَلَهُ فَأَصْبَحَ مِنَ الْخاسِرینَ (30)

فَبَعَثَ اللَّهُ غُراباً یَبْحَثُ فِی الْأَرْضِ لِیُرِیَهُ کَیْفَ یُواری سَوْأَةَ أَخیهِ قالَ یا وَیْلَتى‏ أَ عَجَزْتُ أَنْ أَکُونَ مِثْلَ هذَا الْغُرابِ فَأُوارِیَ سَوْأَةَ أَخی‏ فَأَصْبَحَ مِنَ النَّادِمینَ (31)

 

ترجمه فارسی :

گفتند: اى موسى! تا آنان در آنجایند، ما هرگز وارد آنجا نخواهیم شد، پس تو و پروردگارت بروید [با آنان‏] بجنگید که ما [تا پایان کار] در همین جا نشسته‏ایم. (24)

 [موسى‏] گفت: پروردگارا! من جز بر خود و برادرم تسلطى ندارم، پس میان ما و این گروه نافرمان و بدکار جدایى انداز. (25)

 [خدا] فرمود: این سرزمین مقدس [به کیفر نافرمانى از خواسته‏هاى حق‏] تا چهل سال بر آنان حرام شد، همواره در طول این مدت در زمینِ [سینا] سرگردان خواهند بود، پس بر این گروه نافرمان وبدکار غمگین مباش. (26)

وداستان دو پسر آدم را [که سراسر پند و عبرت است‏] به درستى و راستى بر آنان بخوان، هنگامى که هر دو نفر با انجام کار نیکى به پروردگار تقرّب جستند، پس از یکى پذیرفته شد، و از دیگرى پذیرفته نشد. [برادرى که عملش پذیرفته نشد از روى حسد و خودخواهى به برادرش‏] گفت: بى‏تردید تو را مى‏کشم. [او] گفت: خدا فقط از پرهیزکاران مى‏پذیرد. (27)

مسلماً اگر تو براى کشتن من دستت را دراز کنى، من براى کشتن تو دستم را دراز نمى‏کنم زیرا از خدا پروردگار جهانیان مى‏ترسم. (28)

من مى‏خواهم به گناه کشتن من و گناه خودت [که سبب مردود شدن کار نیکت بود به پیشگاه خدا] بازگردى و در نتیجه از دوزخیان باشى و این است پاداش ستمکاران. (29)

نفس [طغیان گرش‏]، کشتن برادرش را در نظرش سهل و آسان جلوه داد، پس او را کشت و از زیانکاران شد. (30)

پس [در کنار جسد برادرش سرگردان بود که‏] خدا کلاغى را برانگیخت که زمین را مى‏کاوید تا به او نشان دهد که چگونه جسد برادرش را پنهان کند. [با دیدن حرکات کلاغ‏] فریاد زد: واى بر من! آیا ناتوان و عاجز بودم از اینکه مانند این کلاغ باشم تا جسد برادرم را پنهان کنم؟! نهایتاً از پشیمانان شد. (31)

 

ترجمه انگلیسی :

They said: O Musa! we shall never enter it so long as they are in it Go therefore you and your Lord, then fight you both, surely we will here sit down) and watch (.) 24 (

He said: My Lord! Surely I have no control) upon any (but my own self and my brother Therefore make a separation between us and the nation of transgressors.) 25 (

He said: So it shall surely be forbidden to them for forty years, they shall wander about in the land Therefore do not grieve for the nation of transgressors) 26 (

And relate to them the story of the two sons of Adam with truth when they both offered an offering, but it was accepted from one of them and was not accepted from the other. He) the latter said (: I will most certainly slay you

If you will stretch forth your hand towards me to slay me, I am not one to stretch forth my hand towards you to slay you Surely I fear Allah, the Lord of the worlds) 28 (

Surely I wish that you should bear the sin committed against me and your own sin, and so you would be of the Inmates of the Fire And this is the recompense of the unjust) 29 (

" Then his mind facilitated to him the slaying of his brother, so he slew him; then he became one of the losers") 30 (

Then Allah sent a crow digging up the earth so that he might show him how he should cover the dead body of his brother He said: Woe me! do I lack the strength that I should be like this crow and cover the dead body of my brother? So he became of those who regret) 31 (