s176

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و هفتاد و شش  (196-206)

 

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

إِنَّ وَلِیِّیَ اللَّهُ الَّذی نَزَّلَ الْکِتابَ وَ هُوَ یَتَوَلَّى الصَّالِحینَ (196)

 

وَ الَّذینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لا یَسْتَطیعُونَ نَصْرَکُمْ وَ لا أَنْفُسَهُمْ یَنْصُرُونَ (197)

 

وَ إِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدى‏ لا یَسْمَعُوا وَ تَراهُمْ یَنْظُرُونَ إِلَیْکَ وَ هُمْ لا یُبْصِرُونَ (198)

 

خُذِ الْعَفْوَ وَ أْمُرْ بِالْعُرْفِ وَ أَعْرِضْ عَنِ الْجاهِلینَ (199)

 

وَ إِمَّا یَنْزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ (200)

 

إِنَّ الَّذینَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّیْطانِ تَذَکَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ (201)

 

وَ إِخْوانُهُمْ یَمُدُّونَهُمْ فی‏ الغَیِّ ثُمَّ لا یُقْصِرُونَ (202)

 

وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآیَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَیْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما یُوحى‏ إِلَیَّ مِنْ رَبِّی هذا بَصائِرُ

 

مِنْ رَبِّکُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ (203)

 

وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ (204)

 

وَ اذْکُرْ رَبَّکَ فی‏ نَفْسِکَ تَضَرُّعاً وَ خیفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ وَ لا تَکُنْ مِنَ الْغافِلینَ (205)

 

إِنَّ الَّذینَ عِنْدَ رَبِّکَ لا یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ وَ یُسَبِّحُونَهُ وَ لَهُ یَسْجُدُونَ (206)

 

ترجمه فارسی

 

یقیناً سرپرست و یار من خدایى است که قرآن را نازل کرده و او همواره شایستگان را سرپرستى و یارى مى‏کند. (196)

و کسانى را که به جاى خدا مى‏خوانید، نه مى‏توانند شما را یارى دهند و نه خود را یارى رسانند. (197)

و اگر آنان را به سوى هدایت دعوت کنید، نمى‏شنوند و آنان را مى‏بینى که به سوى تو مى‏نگرند در حالى که نمى‏بینند. (198)

عفو و گذشت را پیشه کن، و به کار پسندیده فرمان ده، و از نادانان روى بگردان. (199)

و اگر [وسوسه‏اى از سوى‏] شیطان، تو را [به خشم بر مردم و ترکِ مهربانى و ملاطفت‏] تحریک کند، به خدا پناه جوى زیرا خدا شنوا و داناست. (200)

مسلماً کسانى که [نسبت به گناهان، معاصى و آلودگى‏هاى ظاهرى وباطنى‏] تقوا ورزیده‏اند، هرگاه وسوسه‏هایى از سوى شیطان به آنان رسد [خدا و قیامت را] یاد کنند، پس بى‏درنگ بینا شوند [و از دام وسوسه‏هایش نجات یابند.] (201)

و برادران بى‏تقوایان [که شیاطین هستند] همواره آنان را به عمق گمراهى مى‏کشانند سپس [در به گمراهى کشیدنشان‏] کوتاهى نمى‏ورزند. (202)

و هرگاه براى مخالفان [به سبب تأخیر وحى‏] آیه‏اى نیاورى [بر پایه گمان پوچ و باطلشان که قرآن را از پیش خود مى‏آورى‏] مى‏گویند: چرا آیه‏اى از نزد خود انتخاب نکردى [تا براى ما بیاورى‏]؟ بگو: من فقط از آنچه که از سوى پروردگارم به من وحى مى‏شود، پیروى مى‏کنم. این قرآن دلایلى روشن از سوى پروردگار شماست و براى گروهى که ایمان مى‏آورند، سراسر هدایت و رحمت است. (203)

و هنگامى که قرآن خوانده شود، به آن گوش فرا دهید و سکوت کنید تا مشمول رحمت شوید. (204)

و پروردگارت را در دل خود بامدادان و شامگاهان از روى فروتنى و زارى و بیم و ترس به صدایى آرام وآهسته یاد کن و [نسبت به ذکر خدا] از بى‏خبران مباش. (205)

یقیناً مقرّبان و نزدیکان خدا هیچ‏گاه از عبادت و بندگى‏اش تکبّر نمى‏ورزند، وهمواره او را تسبیح مى‏گویند، و پیوسته براى او سجده مى‏کنند. (206)

 

ترجمه انگلیسی

 

My Patron is God] Alone [, who has sent down the Book. He befriends the honorable) 196(

while those you appeal to instead of Him cannot lend you any support nor do they even support themselves.) 197(

If you summon them to guidance, they will not hear, and you will see them looking towards you while they are] really [not seeing] anything [.") 198(

Practise forgiveness, command decency; and avoid ignorant people.) 199(

If some urge from Satan should prompt you, seek refuge with God; He is Alert, Aware.) 200(

The ones who perform their duty bear it in mind whenever some impulse from Satan bothers them, and so they are granted insight.) 201(

Their brethren will trail off into aimlessness; therefore do not interfere with them.) 202 (

If you had not brought them any sign, they would) still (say:" Why didn't you pick one out?" SAY:" I follow only what has been inspired in me by my Lord. These are insights from Your Lord, as well as guidance and mercy for folk who believe.") 203(

Whenever the Qur'an is being recited, listen to it] attentively [and hush, so that you may receive mercy.) 204(

Keep your Lord in mind within your own soul, beseeching and fearfully, without raising your voice, both in the early morning and in the evening; do not act so heedless!) 205(

Those who are with your Lord do not feel too proud to worship Him; they glorify Him and drop down on their knees before Him.) 206(