هر روز یک صفحه قرآن/Every day, along with a page of the Holy Quran :: Global Village😊💕

Global Village😊💕

Our motto: All human's in the world are equal

Global Village😊💕

Our motto: All human's in the world are equal

Global Village😊💕

👈 هنگامی که در این وبلاگ حضور داری با خود صادق باش ، گوش ها ، چشم ها و لب های خود را لحظه ای از قید شیطان درون خود آزاد ساز !😉

خداوند حقیقت را می بیند اما صبر می کند ..... من عاشق خدایم هستم دعا کنید هر چه زودتر به عشقم برسم😘

گاهی انسان مطالب ساده و ابتدایی و تکراری را نیز به سادگی فراموش میکند ، پس لطفا فقط ببین !😉

در این وبلاگ پذیرفتن هیچ چیز اجباری نیست..... روزی یک نفر هم چشمهایش به دیدن یک کلمه قرآن روشن شود ، برای این بنده ی حقیر کافی ست... دیگر چیزی نمی خواهم😊


*بعد از نماز یادتون نره !سى و چهار مرتبه اَللّهُ اَکْبَرُ و سى و سه مرتبه اَلْحَمْدُلِلّهِ و سى و سه مرتبه سُبْحانَ اللّهِ بگوید و در بعضى روایات سُبْحانَ اللّهِ پیش از اَلْحَمْدُلِلّهِ وارد شده .*

تبلیغات
محبوب ترین مطالب
آخرین نظرات
  • ۱۴ فروردين ۰۰، ۱۶:۰۲ - زیاده متابعین
    good luck
نویسندگان
پیوندها

۶۰۶ مطلب با موضوع «هر روز یک صفحه قرآن/Every day, along with a page of the Holy Quran» ثبت شده است

s236

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه دویست و سی و شش (14-5)
 
سورةُ یُوسُف‏
 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏
 
 
قالَ یا بُنَیَّ لا تَقْصُصْ رُؤْیاکَ عَلى‏ إِخْوَتِکَ فَیَکیدُوا لَکَ کَیْداً إِنَّ الشَّیْطانَ لِلْإِنْسانِ عَدُوٌّ مُبینٌ (5)
 
وَ کَذلِکَ یَجْتَبیکَ رَبُّکَ وَ یُعَلِّمُکَ مِنْ تَأْویلِ الْأَحادیثِ وَ یُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَیْکَ وَ عَلى‏ آلِ یَعْقُوبَ کَما أَتَمَّها عَلى‏ أَبَوَیْکَ مِنْ قَبْلُ إِبْراهیمَ وَ إِسْحاقَ إِنَّ رَبَّکَ عَلیمٌ حَکیمٌ (6)
 
لَقَدْ کانَ فی‏ یُوسُفَ وَ إِخْوَتِهِ آیاتٌ لِلسَّائِلینَ (7)
 
إِذْ قالُوا لَیُوسُفُ وَ أَخُوهُ أَحَبُّ إِلى‏ أَبینا مِنَّا وَ نَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّ أَبانا لَفی‏ ضَلالٍ مُبینٍ (8)
 
اقْتُلُوا یُوسُفَ أَوِ اطْرَحُوهُ أَرْضاً یَخْلُ لَکُمْ وَجْهُ أَبیکُمْ وَ تَکُونُوا مِنْ بَعْدِهِ قَوْماً صالِحینَ (9)
 
قالَ قائِلٌ مِنْهُمْ لا تَقْتُلُوا یُوسُفَ وَ أَلْقُوهُ فی‏ غَیابَتِ الْجُبِّ یَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّیَّارَةِ إِنْ کُنْتُمْ فاعِلینَ (10)
 
قالُوا یا أَبانا ما لَکَ لا تَأْمَنَّا عَلى‏ یُوسُفَ وَ إِنَّا لَهُ لَناصِحُونَ (11)
 
أَرْسِلْهُ مَعَنا غَداً یَرْتَعْ وَ یَلْعَبْ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ (12)
 
قالَ إِنِّی لَیَحْزُنُنی‏ أَنْ تَذْهَبُوا بِهِ وَ أَخافُ أَنْ یَأْکُلَهُ الذِّئْبُ وَ أَنْتُمْ عَنْهُ غافِلُونَ (13)
 
قالُوا لَئِنْ أَکَلَهُ الذِّئْبُ وَ نَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذاً لَخاسِرُونَ (14)
 
ترجمه فارسی
 
[پدر] گفت: اى پسرک من! خواب خود را براى برادرانت مگو که نقشه‏اى خطرناک بر ضد تو به کار مى‏بندند، بدون شک شیطان براى انسان دشمنى آشکار است. (5)
و این چنین پروردگارت تو را برمى‏گزیند و از تفسیر خواب‏ها به تو مى‏آموزد، و نعمتش را بر تو و بر آل یعقوب تمام مى‏کند، چنانکه پیش از این بر پدرانت ابراهیم و اسحاق تمام کرد یقیناً پروردگارت دانا و حکیم است. (6)
بى‏تردید [در داستان‏] یوسف و برادرانش نشانه‏هایى [از ربوبیّت، رحمت و لطف خدا] براى مردم کنجکاو است. (7)
 [یاد کن‏] هنگامى را که برادران گفتند: با اینکه ما گروهى نیرومندیم، یوسف و برادرش نزد پدرمان از ما محبوب‏ترند، و قطعاً پدرمان در اشتباه روشن و آشکارى است. (8)
 [یکى گفت:] یوسف را بکشید و یا او را در سرزمین نامعلومى بیندازید، تا توجه و محبت پدرتان فقط معطوف به شما شود. و پس از این گناه [با بازگشت به خدا و عذرخواهى از پدر] مردمى شایسته خواهید شد. (9)
یکى از آنان گفت: یوسف را نکشید، اگر مى‏خواهید کارى بر ضد او انجام دهید، وى را در مخفى‏گاه آن چاه اندازید، که برخى رهگذران او را برگیرند [و با خود ببرند!!] (10)
گفتند: اى پدر! تو را چه شده که ما را نسبت به یوسف امین نمى‏دانى با اینکه ما بدون تردید خیرخواه اوییم. (11)
فردا او را با ما روانه کن تا [در دشت و صحرا] بگردد و بازى کند، قطعاً ما حافظ ونگهبان او خواهیم بود. (12)
گفت: بردن او مرا سخت اندوهگین مى‏کند، ومى‏ترسم شما از او غفلت کنید و گرگ، او را بخورد. (13)
گفتند: اگر با بودن ما که گروهى نیرومندیم، گرگ او را بخورد، یقیناً ما در این صورت زیانکار و بى‏مقداریم. (14)
 
ترجمه انگلیسی
 
He said:" My dear son, do not relate your vision to your brothers lest they may lay some trap for you; Satan is an open enemy to man.) 5 (
Thus your Lord is choosing you and teaching you how to interpret events, and completing His favor towards you and Jacob's house, just as He has already completed it toward both your forefathers Abraham and Isaac. Your Lord is Aware, Wise!") 6 (
) II (There were signs for inquirers in Joseph and his brothers) 7 (
when they said;" Joseph and his brother are dearer to our father than we are even though we are a closed group. Our father is clearly mistaken.) 8 (
] Let's [kill Joseph or throw him into exile in some land so your father's attention will be absorbed in) all of (you, and later on you will be honorable folk.") 9 (
One among them spoke up and said:" Don't kill Joseph; toss him into the bottom of the cistern so some travellers may pick him up, if you must do something.") 10 (
They said:" Our father, what's wrong with you that you do not trust us with Joseph? We are quite sincere about him.) 11 (
Send him along with us tomorrow to relax and play. We'll look after him.") 12 (
He said:" It would worry me for you to go off with him. I fear a wolf will eat him up while you are careless about him.") 13 (
They said:" How could a wolf eat him when we are a closed group? Then we would be losers!") 14 (
 

s235

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه دویست و سی و پنج هود(123-118) یوسف ( 1-4 )
 
سورةُ هُود
 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏
 
وَ لَوْ شاءَ رَبُّکَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً واحِدَةً وَ لا یَزالُونَ مُخْتَلِفینَ (118)
 
إِلاَّ مَنْ رَحِمَ رَبُّکَ وَ لِذلِکَ خَلَقَهُمْ وَ تَمَّتْ کَلِمَةُ رَبِّکَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعینَ (119)
 
وَ کُلاًّ نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنْباءِ الرُّسُلِ ما نُثَبِّتُ بِهِ فُؤادَکَ وَ جاءَکَ فی‏ هذِهِ الْحَقُّ وَ مَوْعِظَةٌ وَ ذِکْرى‏ لِلْمُؤْمِنینَ (120)
 
وَ قُلْ لِلَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ اعْمَلُوا عَلى‏ مَکانَتِکُمْ إِنَّا عامِلُونَ (121)
 
وَ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ (122)
 
وَ لِلَّهِ غَیْبُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَیْهِ یُرْجَعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ وَ ما رَبُّکَ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ (123)
 
سورةُ یُوسُف‏
 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏
 
الر تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْمُبینِ (1)
 
إِنَّا أَنْزَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِیًّا لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ (2)
 
نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیْکَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِما أَوْحَیْنا إِلَیْکَ هذَا الْقُرْآنَ وَ إِنْ کُنْتَ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الْغافِلینَ (3)
 
إِذْ قالَ یُوسُفُ لِأَبیهِ یا أَبَتِ إِنِّی رَأَیْتُ أَحَدَ عَشَرَ کَوْکَباً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ رَأَیْتُهُمْ لی‏ ساجِدینَ (4)
 
 
ترجمه فارسی
 
اگر پروردگارت مى‏خواست یقیناً تمام مردم را [از روى اجبار، در مسیر هدایت‏] امت واحدى قرار مى‏داد، [ولى نخواست به همین سبب‏] همواره [در امر دین‏] در اختلاف‏اند. (118)
مگر کسانى که پروردگارت به آنان رحم کرده و به همین سبب آنان را آفریده است. و فرمان حتمى پروردگارت تحقق یافت که همانا دوزخ را از همه جن و انس [که راه کفر و عناد را برگزیدند] پر خواهم کرد. (119)
و هر سرگذشتى از سرگذشت‏هاى [پندآموز] پیامبران را که برایت مى‏خوانیم، حقیقتى است که دل تو را به آن پابرجا و استوار کنیم، و براى تو در این سرگذشت‏ها حق و براى بهره بردن مؤمنان پند و تذکّرى آمده است. (120)
و به کسانى که ایمان نمى‏آورند، بگو: به آن اندازه که در قدرت شماست عمل کنید، و ما هم [بى‏تردید به وظایف الهى خود] عمل مى‏کنیم. (121)
و [به خاطر اعمال ناهنجارتان‏] به انتظار [عذاب‏] بمانید که ما هم [عذاب شما را] منتظریم. (122)
نهان آسمان‏ها و زمین فقط در سیطره دانش خداست، همه کارها به او باز گردانده مى‏شود پس او را بندگى کن و بر او توکل داشته باش، و پروردگارت از آنچه انجام مى‏دهید، بى‏خبر نیست. (123)
 
به نام خدا که رحمتش بى‏اندازه است و مهربانى‏اش همیشگى (0)
 
الر- این است آیات کتاب روشنگر. (1)
ما آن را قرآنى به زبان عربى نازل کردیم تا شما [درباره حقایق، مفاهیم، اشارات و لطایفش‏] تعقّل کنید. (2)
ما بهترین داستان را با وحى کردن این قرآن بر تو مى‏خوانیم و تو یقیناً پیش از آن از بى‏خبران بودى. (3)
 [یاد کن‏] آن گاه که یوسف به پدرش گفت: پدرم! من در خواب دیدم یازده ستاره و خورشید و ماه برایم سجده کردند! (4)
 
ترجمه انگلیسی
 
If your Lord had wished, He would have made mankind into one community, but they will not stop disagreeing,) 118 (
except for those to whom your Lord has shown mercy. For that reason did He create them, and your Lord's word was completed:" I shall fill Hell with sprites and mankind all together!") 119 (
Everything We relate to you concerning the history of messengers is what We brace your vitals with; through this, Truth comes to you, as well as a lesson and Reminder for believers.) 120 (
Tell those who do not believe:" Do whatever lies within your capacity; we are] likewise [acting.) 121 (
Wait! We are waiting) too (.") 122 (
God holds the Unseen in Heaven and Earth, and unto Him does every matter return; so serve Him, and rely on Him. Your Lord is not unmindful of what you) all (are doing.) 123 (
 
In the name of God, the Mercy-giving, the Merciful!
) I (A. L. R. These are verses from the Clear Book.) 1 (
We have sent it down as an Arabic reading so that you may reason.) 2 (
We relate the best stories to you, since We have revealed this Reading to you. You were someone quite unaware previously.) 3 (
So Joseph told his father:" My father, I saw eleven stars, and the sun and moon; I saw them bowing down before me!") 4 (

s234

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه دویست و سی و چهار (117-109)
 
سورةُ هُود
 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏
 
فَلا تَکُ فی‏ مِرْیَةٍ مِمَّا یَعْبُدُ هؤُلاءِ ما یَعْبُدُونَ إِلاَّ کَما یَعْبُدُ آباؤُهُمْ مِنْ قَبْلُ وَ إِنَّا لَمُوَفُّوهُمْ نَصیبَهُمْ غَیْرَ مَنْقُوصٍ (109)
 
وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسَى الْکِتابَ فَاخْتُلِفَ فیهِ وَ لَوْ لا کَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّکَ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ وَ إِنَّهُمْ لَفی‏ شَکٍّ مِنْهُ مُریبٍ (110)
 
وَ إِنَّ کُلاًّ لَمَّا لَیُوَفِّیَنَّهُمْ رَبُّکَ أَعْمالَهُمْ إِنَّهُ بِما یَعْمَلُونَ خَبیرٌ (111)
 
فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَکَ وَ لا تَطْغَوْا إِنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصیرٌ (112)
 
وَ لا تَرْکَنُوا إِلَى الَّذینَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّکُمُ النَّارُ وَ ما لَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِیاءَ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ (113)
 
وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَیِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ ذلِکَ ذِکْرى‏ لِلذَّاکِرینَ (114)
 
وَ اصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لا یُضیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنینَ (115)
 
فَلَوْ لا کانَ مِنَ الْقُرُونِ مِنْ قَبْلِکُمْ أُولُوا بَقِیَّةٍ یَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسادِ فِی الْأَرْضِ إِلاَّ قَلیلاً مِمَّنْ أَنْجَیْنا مِنْهُمْ وَ اتَّبَعَ الَّذینَ ظَلَمُوا ما أُتْرِفُوا فیهِ وَ کانُوا مُجْرِمینَ (116)
 
وَ ما کانَ رَبُّکَ لِیُهْلِکَ الْقُرى‏ بِظُلْمٍ وَ أَهْلُها مُصْلِحُونَ (117)
 
 
ترجمه فارسی
 
پس در باطل بودن معبودانى که مشرکان مى‏پرستند، شک نداشته باش اینان نمى‏پرستند مگر به همان صورت که پدرانشان پیش از این مى‏پرستیدند [و آن پرستشى از روى جهل و بى‏خردى بود]. و ما سهمشان را [از عذاب‏] به طور کامل و بى‏کم و کاست خواهیم داد. (109)
و به راستى به موسى کتاب دادیم، پس در آن اختلاف شد، و اگر از سوى پروردگارت [به سبب اتمام حجت‏] مهلتى براى انسان تا اجل معینش مقدر نشده بود، یقیناً میانشان [به عذاب‏] داورى شده بود [و هیچ کس از آنان پس از آن داورى زنده نمى‏ماند] و این یهودى‏ها [ىِ عصر تو] درباره تورات [که بخشى از آیاتش تحریف شده و پاره‏اى از مطالبش آمیخته با خرافات و قسمتى از نوشته‏هایش دور از فطرت و غیر قابل اجراست‏] در تردیدى آمیخته با بدگمانى‏اند. (110)
و یقیناً پروردگارت [پاداشِ‏] اعمال همه آنان را [در قیامت‏] کامل و تمام پرداخت خواهد کرد زیرا او به آنچه انجام مى‏دهند، آگاه است. (111)
پس همان گونه که فرمان یافته‏اى ایستادگى کن و نیز آنان که همراهت به سوى خدا روى آورده‏اند [ایستادگى کنند] و سرکشى مکنید که او به آنچه انجام مى‏دهید، بیناست. (112)
و به کسانى که [به آیات خدا، پیامبر و مردم مؤمن‏] ستم کرده‏اند، تمایل و اطمینان نداشته باشید و تکیه مکنید که آتش [دوزخ‏] به شما خواهد رسید ودر آن حال شما را جز خدا هیچ سرپرست ویارى نخواهد بود. (113)
و نماز را در دو طرف روز و ساعات نخستین شب برپا دار که یقیناً نیکى‏ها بدى‏ها را از میان مى‏برند، این براى یادکنندگان تذکّر و یادى است. (114)
و شکیبایى کن که یقیناً خدا پاداش نیکوکاران را تباه نمى‏کند. (115)
پس چرا در میان امت‏هایى که پیش از شما بودند، مصلحانى دلسوز نبودند که [مردم را] از فساد در زمین بازدارند؟ مگر اندکى که [به سبب بازداشتن مردم از فساد] نجاتشان دادیم. و آنان که ستم کردند دنباله‏رو [و دل بسته‏] چیزى از نعمت و ثروت شدند که در آن به سرکشى و طغیان افتادند، و آنان گنهکار بودند. (116)
و پروردگارت بر آن نبوده است که شهرهایى را در حالى که مردمش درست‏کارند، ظالمانه هلاک کند. (117)
 
ترجمه انگلیسی
 
Do not be in any quandary about what those] people [serve; they only worship as their forefathers worshipped previously. We will repay them their share without omitting anything.) 109 (
) x (We gave Moses the Book, yet disagreement arose concerning it. Had it not been for a statement which had previously gone forth from your Lord, it would have been decided among them. They are in such suspicious doubt about it!) 110 (
Your Lord will repay everyone for their actions, for He is Informed about whatever they are doing.) 111 (
Carry on just as you have been ordered to, as well as anyone who repents along with you. Do not act arrogantly: He is Observant of anything you do!) 112 (
Do not lean on those who do wrong lest the Fire should touch you. You have no patrons besides God; otherwise you will not be supported.) 113 (
Keep up prayer at both ends of the day; and at the approach of night. Good deeds remove evil deeds: that is a Reminder for such persons as will be reminded.) 114 (
Act patiently; God does not let the wages of those who act 'kindly be wasted.) 115 (
If there had only been a few persons with a little] sense [left to forbid corruption on earth out of those We saved among the generations before you! They followed those who did wrong in whatever they had been luxuriating in, and were criminals.) 116 (
Your Lord would never destroy any towns for doing wrong while their people were trying to reform.) 117 (
 

s233

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه دویست و سی و سه (108-98)
 
سورةُ هُود
 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏
 
 
یَقْدُمُ قَوْمَهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ (98)
 
وَ أُتْبِعُوا فی‏ هذِهِ لَعْنَةً وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ (99)
 
ذلِکَ مِنْ أَنْباءِ الْقُرى‏ نَقُصُّهُ عَلَیْکَ مِنْها قائِمٌ وَ حَصیدٌ (100)
 
وَ ما ظَلَمْناهُمْ وَ لکِنْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَما أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتی‏ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ شَیْ‏ءٍ لَمَّا جاءَ أَمْرُ رَبِّکَ وَ ما زادُوهُمْ غَیْرَ تَتْبیبٍ (101)
 
وَ کَذلِکَ أَخْذُ رَبِّکَ إِذا أَخَذَ الْقُرى‏ وَ هِیَ ظالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلیمٌ شَدیدٌ (102)
 
إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیَةً لِمَنْ خافَ عَذابَ الْآخِرَةِ ذلِکَ یَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَ ذلِکَ یَوْمٌ مَشْهُودٌ (103)
 
وَ ما نُؤَخِّرُهُ إِلاَّ لِأَجَلٍ مَعْدُودٍ (104)
 
یَوْمَ یَأْتِ لا تَکَلَّمُ نَفْسٌ إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِیٌّ وَ سَعیدٌ (105)
 
فَأَمَّا الَّذینَ شَقُوا فَفِی النَّارِ لَهُمْ فیها زَفیرٌ وَ شَهیقٌ (106)
 
خالِدینَ فیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلاَّ ما شاءَ رَبُّکَ إِنَّ رَبَّکَ فَعَّالٌ لِما یُریدُ (107)
 
وَ أَمَّا الَّذینَ سُعِدُوا فَفِی الْجَنَّةِ خالِدینَ فیها ما دامَتِ السَّماواتُ وَ الْأَرْضُ إِلاَّ ما شاءَ رَبُّکَ عَطاءً غَیْرَ مَجْذُوذٍ (108)
 
ترجمه فارسی
 
[فرعون‏] روز قیامت پیشاپیش قومش مى‏رود، پس آنان را به آتش درمى‏آورد، و بد نصیب و سهمى است [آتشى‏] که در آن وارد مى‏شود. (98)
و در این دنیا و روز قیامت به لعنتى بدرقه شدند [و آن لعنت‏] بد عطیه‏اى است که به آنان مى‏دهند. (99)
این از گزارش‏هاى شهرها [و اهل آنها] است که آن را بر تو حکایت مى‏کنیم، برخى از آن [شهر] ها هنوز برجایند، و برخى درو شده بر باد رفته‏اند! (100)
و ما بر آنان ستم نکردیم، ولى آنان بر خویشتن ستم ورزیدند، پس هنگامى که عذاب پروردگارت فرا رسید، معبودانى که به جاى خدا مى‏پرستیدند، چیزى [از عذاب را] از آنان دفع نکردند، و به آنان جز خسارت و هلاکت نیفزودند. (101)
و چنین است مؤاخذه کردن پروردگارت، هنگامى که [مردم‏] آبادى‏ها را در آن حال که ستمکارند مؤاخذه مى‏کند. بى‏تردید مؤاخذه او دردناک و سخت است. (102)
یقیناً در آن مؤاخذه‏ها براى کسى که از عذاب آخرت مى‏ترسد، عبرت است، [و] آن روزى است که مردم را براى آن گرد مى‏آورند، و آن روزى است که [همه صحنه‏هاى آن‏] مورد مشاهده است. (103)
و ما آن روز را جز براى مدتى اندک به تأخیر نمى‏اندازیم. (104)
روزى که چون فرا رسد، هیچ کس جز به اجازه او سخن نمى‏گوید پس برخى تیره‏بخت و برخى نیک‏بخت‏اند. (105)
اما تیره‏بختان [که خود سبب تیره‏بختى خود بوده‏اند] در آتش‏اند، براى آنان در آنجا ناله‏هاى حسرت‏بار و عربده و فریاد است. (106)
در آن تا آسمان‏ها و زمین پابرجاست جاودانه‏اند، مگر آنچه را که مشیّت پروردگارت اقتضا کرده است بى‏تردید پروردگارت هر چه را اراده مى‏کند، انجام مى‏دهد. (107)
اما نیک‏بختان [که به توفیق سعادت یافته‏اند] تا آسمان‏ها و زمین پابرجاست، در بهشت جاودانه‏اند مگر آنچه را مشیّت پروردگارت اقتضا کرده، [بهشت‏] عطایى قطع ناشدنى و بى‏پایان است. (108)
 
ترجمه انگلیسی
 
He will appear before his folk on Resurrection Day and lead them on to the Fire. How awful will be) their (arrival wherever they are led!) 98 (
They will be followed by a curse in this] world [and on Resurrection Day; how awful is the gift which will be presented] them [!) 99 (
That is some of the news from towns We are telling you about; some of them are still, standing there while] others have been [mown down.) 100 (
We did no wrong to them but they had) already (wronged themselves; their) false (gods which they had been appealing to instead of to God] Alone [did not benefit them in any way once your Lord's command came along, and they increased them in nothing except destruction.) 101 (
Even so will your Lord seize things when He takes over any towns while they are doing wrong; His seizing will be painful, severe.) 102 (
In that lies a sign for anyone who fears torment in the Hereafter; that will be a day on which mankind will be gathered, and such is a day when) every (one should be present.) 103 (
We will not postpone it except till a deadline which shall be counted out.) 104 (
The day it comes, no soul will speak up except with His permission. Some of them will feel miserable while] others [will be happy.) 105 (
Those who are miserable will be in the Fire; they shall) hear (moaning and groaning in it,) 106 (
remaining there so long as Heaven and Earth will last, except for whatever your Lord may wish. Your Lord is a Doer of whatever He wants!) 107 (
Those who have found happiness will be in the Garden, living there so long as Heaven and Earth may endure, except for whatever your Lord may wish, as a gift that will never crumble away.) 108 (

s232

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه دویست و سی و ىو (89-97)
 
سورةُ هُود
 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏
 
 
وَ یا قَوْمِ لا یَجْرِمَنَّکُمْ شِقاقی‏ أَنْ یُصیبَکُمْ مِثْلُ ما أَصابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صالِحٍ وَ ما قَوْمُ لُوطٍ مِنْکُمْ بِبَعیدٍ (89)
 
وَ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ إِنَّ رَبِّی رَحیمٌ وَدُودٌ (90)
 
قالُوا یا شُعَیْبُ ما نَفْقَهُ کَثیراً مِمَّا تَقُولُ وَ إِنَّا لَنَراکَ فینا ضَعیفاً وَ لَوْ لا رَهْطُکَ لَرَجَمْناکَ وَ ما أَنْتَ عَلَیْنا بِعَزیزٍ (91)
 
قالَ یا قَوْمِ أَ رَهْطی‏ أَعَزُّ عَلَیْکُمْ مِنَ اللَّهِ وَ اتَّخَذْتُمُوهُ وَراءَکُمْ ظِهْرِیًّا إِنَّ رَبِّی بِما تَعْمَلُونَ مُحیطٌ (92)
 
وَ یا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلى‏ مَکانَتِکُمْ إِنِّی عامِلٌ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ یَأْتیهِ عَذابٌ یُخْزیهِ وَ مَنْ هُوَ کاذِبٌ وَ ارْتَقِبُوا إِنِّی مَعَکُمْ رَقیبٌ (93)
 
وَ لَمَّا جاءَ أَمْرُنا نَجَّیْنا شُعَیْباً وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَ أَخَذَتِ الَّذینَ ظَلَمُوا الصَّیْحَةُ فَأَصْبَحُوا فی‏ دِیارِهِمْ جاثِمینَ (94)
 
کَأَنْ لَمْ یَغْنَوْا فیها أَلا بُعْداً لِمَدْیَنَ کَما بَعِدَتْ ثَمُودُ (95)
 
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى‏ بِآیاتِنا وَ سُلْطانٍ مُبینٍ (96)
 
إِلى‏ فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ وَ ما أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشیدٍ (97)
 
ترجمه فارسی
 
اى قوم من! دشمنى و مخالفت با من، شما را به جایى نرساند، که [عذابى‏] مانند آنچه به قوم نوح یا قوم هود یا قوم صالح رسید به شما هم برسد، و قوم لوط از شما [چه از جهت زمان و چه از جهت مکان‏] چندان دور نیست. (89)
از پروردگارتان آمرزش بطلبید، سپس به سوى او بازگردید زیرا پروردگارم مهربان و بسیار دوستدار [توبه‏کنندگان‏] است. (90)
گفتند: اى شعیب! بسیارى از مطالبى که مى‏گویى نمى‏فهمیم، و به راستى تو را در [مقایسه با] خود، ناتوان و ضعیف مى‏بینیم، و اگر عشیره‏ات نبودند، بى‏تردید سنگسارت مى‏کردیم، وتو بر ما پیروز نیستى. (91)
گفت: اى قوم من! آیا عشیره کوچکم نزد شما از خدا عزیزتر است که او را پشت سر قرار داده و فراموشش کرده‏اید؟! یقیناً پروردگارم به همه اعمالى که انجام مى‏دهید، احاطه دارد. (92)
و اى قوم من! به اندازه‏اى که در قدرت و توان شماست، عمل کنید، من [هم‏] بى‏تردید [به وظیفه الهى خود] عمل مى‏کنم به زودى خواهید دانست، چه کسى را عذاب رسوا کننده خواهد آمد و دروغگو کیست؟! و منتظر بمانید که من هم با شما منتظرم. (93)
و هنگامى که عذاب ما رسید، شعیب و کسانى را که با او ایمان آورده بودند، با رحمتى از سوى خود نجات دادیم، و کسانى را که [به آیات ما] ستم کردند، فریاد مرگبار فرا گرفت، پس در خانه‏هایشان به رو در افتاده جسمى بى‏جان شدند. (94)
گویى در آنجا اقامت نداشتند. آگاه باشید! مَدین [از رحمت خدا] دور باد، همان گونه که ثمود دور شد. (95)
همانا موسى را با نشانه‏هاى خود و برهانى روشن فرستادیم، (96)
به سوى فرعون و اشراف و سرانِ [قومِ‏] او، ولى [آنان براى حفظ مقام و مال خود] از فرمان فرعون پیروى کردند، در حالى که فرمان فرعون راهنماى به سوى سعادت و خوشبختى نبود. (97)
 
ترجمه انگلیسی
 
My people, let not disagreement with me involve you in any crime, so the same fate as struck Noah's folk, or H d's folk or ali 's folk, will strike you. Lot's folk even lived not far away from you.) 89 (
Seek forgiveness from your Lord; then turn towards Him; my Lord is Merciful, Affectionate.") 90 (
They said;" Shu'ayb, we do not understand most of what you say. We do see you are weak compared to us, and were it not for your immediate family, we'd expel you. You are not so dear to us.") 91 (
He said:" My folk, are my family ties dearer to you than God is? You thrust Him behind you, turning your backs on Him! Yet my Lord embraces anything you do.) 92 (
My people, do anything that lies within your power; I am) likewise (acting. You will soon know who will be brought torment which will disgrace him, and who is lying. Watch out! I am watching along with you.") 93 (
When Our command came, We saved Shu'ayb and those who believed with him through mercy from Ourself, while the Blast overtook those who had been doing wrong, so they lay cowering in their homes one morning) 94 (
just as if they had never prospered there. Was it not away with Midian, just as Tham d was also sent away?) 95 (
) IX (We sent Moses with Our signs and clear authority) 96 (
to Pharaoh and his notables; so they followed Pharaoh's command, even though what Pharaoh commanded was not sensible.) 97 (
 

s231

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه دویست و سی و یک (88-82)
 
سورةُ هُود
 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏
 
 
فَلَمَّا جاءَ أَمْرُنا جَعَلْنا عالِیَها سافِلَها وَ أَمْطَرْنا عَلَیْها حِجارَةً مِنْ سِجِّیلٍ مَنْضُودٍ (82)
 
مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّکَ وَ ما هِیَ مِنَ الظَّالِمینَ بِبَعیدٍ (83)
 
وَ إِلى‏ مَدْیَنَ أَخاهُمْ شُعَیْباً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ وَ لا تَنْقُصُوا الْمِکْیالَ وَ الْمیزانَ إِنِّی أَراکُمْ بِخَیْرٍ وَ إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ مُحیطٍ (84)
 
وَ یا قَوْمِ أَوْفُوا الْمِکْیالَ وَ الْمیزانَ بِالْقِسْطِ وَ لا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْیاءَهُمْ وَ لا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدینَ (85)
 
بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ وَ ما أَنَا عَلَیْکُمْ بِحَفیظٍ (86)
 
قالُوا یا شُعَیْبُ أَ صَلاتُکَ تَأْمُرُکَ أَنْ نَتْرُکَ ما یَعْبُدُ آباؤُنا أَوْ أَنْ نَفْعَلَ فی‏ أَمْوالِنا ما نَشؤُا إِنَّکَ لَأَنْتَ الْحَلیمُ الرَّشیدُ (87)
 
قالَ یا قَوْمِ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ کُنْتُ عَلى‏ بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّی وَ رَزَقَنی‏ مِنْهُ رِزْقاً حَسَناً وَ ما أُریدُ أَنْ أُخالِفَکُمْ إِلى‏ ما أَنْهاکُمْ عَنْهُ إِنْ أُریدُ إِلاَّ الْإِصْلاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَ ما تَوْفیقی‏ إِلاَّ بِاللَّهِ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ إِلَیْهِ أُنیبُ (88)
 
 
ترجمه فارسی
 
پس هنگامى که عذاب ما فرا رسید، بالاترین آن [سرزمین آلوده‏] را فروترینش نمودیم و بر آن سنگ‏هایى از نوع سنگِ گلِ لایه لایه فرو ریختیم. (82)
 [سنگ‏هایى‏] که نزد پروردگارت نشانه‏دار بود و آن سنگ‏ها از ستمکاران دور نیست. (83)
و به سوى [مردم‏] مَدین، برادرشان شعیب را [فرستادیم.] گفت: اى قوم من! خدا را بپرستید، شما را جز او هیچ معبودى نیست و از پیمانه و ترازو مکاهید، همانا من شما را در توانگرى و نعمت [ى که بى‏نیاز کننده از کم فروشى است‏] مى‏بینم و بر شما از عذاب روزى فراگیر بیمناکم. (84)
و اى قوم من، پیمانه و ترازو را عادلانه [و منصفانه‏] کامل و تمام بدهید، و اجناس مردم را [هنگام خریدن‏] کم‏شمارتر و کم‏ارزش‏تر [از آنچه که هست‏] به حساب نیاورید و در زمین تبهکارانه فتنه و آشوب برپا نکنید. (85)
آنچه خدا [در کسب و کارتان از سود و بهره پس از پرداخت حق مردم‏] باقى مى‏گذارد، براى شما بهتر است اگر مؤمن باشید، و من بر شما نگهبان نیستم. (86)
گفتند: اى شعیب! آیا نمازت به تو فرمان مى‏دهد که آنچه را پدرانمان مى‏پرستیدند رها کنیم؟ یا از اینکه در اموالمان به هر کیفیتى که مى‏خواهیم تصرف کنیم دست‏برداریم؟ به راستى که تو [انسانى‏] بردبار و راه‏یافته‏اى [پس چرا مى‏خواهى در برابر آزادى ما نسبت به بت‏پرستى وهزینه کردن اموالمان به هر کیفیتى که بخواهیم بایستى؟!] (87)
گفت: اى قوم من! مرا خبر دهید اگر من بر دلیل روشنى از سوى پروردگارم متکى باشم و از جانب خود رزق نیکویى به من داده باشد [آیا رواست که خلاف خواسته او عمل کنم؟] و من نمى‏خواهم آنچه که شما را از آن باز مى‏دارم خود مرتکب شوم تا جایى که قدرت دارم جز اصلاح [شما را] نمى‏خواهم و توفیقم فقط به [یارى‏] خداست بر او توکل کردم و به سوى او باز مى‏گردم. (88)
 
ترجمه انگلیسی
 
When Our command came along, We turned them upside down and rained stones on them from tablets which had been sorted out,) 82 (
stamped by your Lord. They never lie far from wrongdoers!) 83 (
) VIII (To Midian] God sent [their brother Shuayb. He said:" My people, worship God] Alone [! You have no other deity except Him. Do not give short measure and weight. I see you enjoy well-being while I fear the torment of an overpowering day for you.) 84 (
My people, give full measure and weight with all fairness, and do not cheat men of their belongings nor cause havoc on earth as mischief makers do.) 85 (
Anything God leaves over is best for you provided you believe. I am no guardian set up over you.") 86 (
They said:" Shu'ayb, does your prayer command you that we must abandon what our forefathers worshipped, or that we should] not [do what we wish to with our property? Yet you are such a lenient, normal person!") 87 (
He said:" My people, have you considered whether I bear any explanation from my Lord? He has provided me with handsome sustenance from Himself. I do not want to oppose you in what I am forbidding you; I only want to improve matters so far as I can manage to. My success lies only with God; on Him have I relied and to Him do I refer.) 88 (
 

s230

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه دویست و سی (72-81)
 
سورةُ هُود
 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏
 
 
قالَتْ یا وَیْلَتى‏ أَ أَلِدُ وَ أَنَا عَجُوزٌ وَ هذا بَعْلی‏ شَیْخاً إِنَّ هذا لَشَیْ‏ءٌ عَجیبٌ (72)
 
قالُوا أَ تَعْجَبینَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ رَحْمَتُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ إِنَّهُ حَمیدٌ مَجیدٌ (73)
 
فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْراهیمَ الرَّوْعُ وَ جاءَتْهُ الْبُشْرى‏ یُجادِلُنا فی‏ قَوْمِ لُوطٍ (74)
 
إِنَّ إِبْراهیمَ لَحَلیمٌ أَوَّاهٌ مُنیبٌ (75)
 
یا إِبْراهیمُ أَعْرِضْ عَنْ هذا إِنَّهُ قَدْ جاءَ أَمْرُ رَبِّکَ وَ إِنَّهُمْ آتیهِمْ عَذابٌ غَیْرُ مَرْدُودٍ (76)
 
وَ لَمَّا جاءَتْ رُسُلُنا لُوطاً سی‏ءَ بِهِمْ وَ ضاقَ بِهِمْ ذَرْعاً وَ قالَ هذا یَوْمٌ عَصیبٌ (77)
 
وَ جاءَهُ قَوْمُهُ یُهْرَعُونَ إِلَیْهِ وَ مِنْ قَبْلُ کانُوا یَعْمَلُونَ السَّیِّئاتِ قالَ یا قَوْمِ هؤُلاءِ بَناتی‏ هُنَّ أَطْهَرُ لَکُمْ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ لا تُخْزُونِ فی‏ ضَیْفی‏ أَ لَیْسَ مِنْکُمْ رَجُلٌ رَشیدٌ (78)
 
قالُوا لَقَدْ عَلِمْتَ ما لَنا فی‏ بَناتِکَ مِنْ حَقٍّ وَ إِنَّکَ لَتَعْلَمُ ما نُریدُ (79)
 
قالَ لَوْ أَنَّ لی‏ بِکُمْ قُوَّةً أَوْ آوی إِلى‏ رُکْنٍ شَدیدٍ (80)
 
قالُوا یا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّکَ لَنْ یَصِلُوا إِلَیْکَ فَأَسْرِ بِأَهْلِکَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّیْلِ وَ لا یَلْتَفِتْ مِنْکُمْ أَحَدٌ إِلاَّ امْرَأَتَکَ إِنَّهُ مُصیبُها ما أَصابَهُمْ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ أَ لَیْسَ الصُّبْحُ بِقَریبٍ (81)
 
ترجمه فارسی
 
[همسر ابراهیم‏] گفت: اى واى بر من! آیا فرزند آورم در حالى که من پیرزنم و این شوهر من است که در سنّ سالخوردگى است؟ یقیناً این چیزى بسیار شگفت است!! (72)
گفتند: آیا از کار خدا شگفتى مى‏کنى؟ [در حالى که‏] رحمت خدا و برکاتش بر شما خانواده است. یقیناً او ستوده و بزرگوار است. (73)
پس هنگامى که ترس و دلهره از ابراهیم برطرف شد و آن مژده به او رسید، با ما درباره قوم لوط [به قصد دفع عذاب از آنان‏] به گفتگو پرداخت. (74)
به راستى که ابراهیم بسیار بردبار و دلسوز و روى آورنده [به سوى خدا] بود. (75)
اى ابراهیم! از این [گفتگو] درگذر زیرا فرمان پروردگارت [بر عذاب قوم لوط] فرا رسیده و یقیناً آنان را عذابى بدون بازگشت خواهد آمد. (76)
و هنگامى که فرستادگان ما نزد لوط آمدند، به سبب آمدنشان تنگدل و اندوهگین شد [زیرا خود را براى دفع خطر از مهمانانش در برابر قوم تبهکارش توانمند نیافت،] وگفت: این روز سخت و دشوارى است. (77)
و قومش شتابان به سویش آمدند [تا به خیال خود به مهمانانش دست‏درازى کنند، آن قومى‏] که پیش از آن کارهاى زشت و ناپسند مرتکب مى‏شدند، گفت: اى قوم من! اینان دختران من هستند، اینان [از نظر ازدواج‏] براى شما پاکیزه‏ترند، از خدا پروا کنید و مرا در میان مهمانانم رسوا نکنید آیا از میان شما مردى راه یافته نیست؟ (78)
گفتند: مسلماً دانسته‏اى که ما را به دخترانت هیچ حاجت و نیازى نیست و خوب مى‏دانى که ما چه مى‏خواهیم!! (79)
گفت: اى کاش براى مبارزه با شما قدرت و نیرویى داشتم یا به پناهگاهى استوار مأوى مى‏گرفتم. (80)
 [میهمانان‏] گفتند: اى لوط! ما فرستادگان پروردگار توایم، آنان هرگز به تو دسترسى پیدا نمى‏کنند، پس خانواده‏ات را در پاره‏اى از همین شب حرکت ده و نباید هیچ یک از شما به سوى شهر بازگردد، اما همسرت را با خود مبر زیرا عذابى که به تبهکاران مى‏رسد به او هم خواهد رسید. یقیناً وعده‏گاهشان [براى دچار شدن به عذاب‏] صبح [فردا] است، آیا صبح نزدیک نیست؟ (81)
 
ترجمه انگلیسی
 
She said:" It's too bad for me! Shall I bear a child while I am an old woman and this husband of mine is elderly? That would be an amazing thing!") 72 (
They said:" Do you marvel at God's command? God's mercy and blessings are on all you people in] this [house. He is Praiseworthy, Glorious!") 73 (
So when his dismay left Abraham and the news came) home (to him, he pleaded with Us about Lot's folk;) 74 (
Abraham was so lenient, worried, concerned.) 75 (
''Abraham, avoid this! It is merely that your Lord's command has come, and torment which cannot be averted has been brought them.") 76 (
When Our messengers came to Lot, he was uneasy concerning them and felt helpless about warding off anything they might do, He said:" This is a critical day!") 77 (
His people came hurrying up to him; while just before they had been performing such evil deeds! He said:" My people, these are my daughters; they are purer for you. Heed God and do not shame me through my guests. Is there not a normal man among you?") 78 (
They said:" You know we have no right to your daughters. You know what we want!") 79 (
He said:" If only I had some power over you or could seek safety at some firm support!") 80 (
They said:" Lot, we are your Lord's messengers. They will not overtake you, so travel with your family during part of the night and do not let anyone of you turn around except for your wife. Her fate is what will strike them] too [. Their appointment will be in the morning. Is not morning near?") 81 (
 

s229

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه دویست و بیست و نه (63-71)
 
سورةُ هُود
 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏
 
قالَ یا قَوْمِ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ کُنْتُ عَلى‏ بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّی وَ آتانی‏ مِنْهُ رَحْمَةً فَمَنْ یَنْصُرُنی‏ مِنَ اللَّهِ إِنْ عَصَیْتُهُ فَما تَزیدُونَنی‏ غَیْرَ تَخْسیرٍ (63)
 
وَ یا قَوْمِ هذِهِ ناقَةُ اللَّهِ لَکُمْ آیَةً فَذَرُوها تَأْکُلْ فی‏ أَرْضِ اللَّهِ وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ فَیَأْخُذَکُمْ عَذابٌ قَریبٌ (64)
 
فَعَقَرُوها فَقالَ تَمَتَّعُوا فی‏ دارِکُمْ ثَلاثَةَ أَیَّامٍ ذلِکَ وَعْدٌ غَیْرُ مَکْذُوبٍ (65)
 
فَلَمَّا جاءَ أَمْرُنا نَجَّیْنا صالِحاً وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَ مِنْ خِزْیِ یَوْمِئِذٍ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ الْقَوِیُّ الْعَزیزُ (66)
 
وَ أَخَذَ الَّذینَ ظَلَمُوا الصَّیْحَةُ فَأَصْبَحُوا فی‏ دِیارِهِمْ جاثِمینَ (67)
 
کَأَنْ لَمْ یَغْنَوْا فیها أَلا إِنَّ ثَمُودَ کَفَرُوا رَبَّهُمْ أَلا بُعْداً لِثَمُودَ (68)
 
وَ لَقَدْ جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهیمَ بِالْبُشْرى‏ قالُوا سَلاماً قالَ سَلامٌ فَما لَبِثَ أَنْ جاءَ بِعِجْلٍ حَنیذٍ (69)
 
فَلَمَّا رَأى‏ أَیْدِیَهُمْ لا تَصِلُ إِلَیْهِ نَکِرَهُمْ وَ أَوْجَسَ مِنْهُمْ خیفَةً قالُوا لا تَخَفْ إِنَّا أُرْسِلْنا إِلى‏ قَوْمِ لُوطٍ (70)
 
وَ امْرَأَتُهُ قائِمَةٌ فَضَحِکَتْ فَبَشَّرْناها بِإِسْحاقَ وَ مِنْ وَراءِ إِسْحاقَ یَعْقُوبَ (71)
 
 
ترجمه فارسی
 
گفت: اى قوم من! مرا خبر دهید اگر من بر دلیلى روشن از سوى پروردگارم متکى باشم و از سوى خود رحمتى به من عطا کرده باشد، چنانچه [در ابلاغ پیامش‏] از او نافرمانى کنم، چه کسى مرا [از عذابش‏] نجات مى‏دهد؟ پس شما [در صورتى که خواسته‏هاى بى‏جایتان را بپذیرم‏] چیزى جز خسارت بر من نمى‏افزایید. (63)
و اى قوم من! این ناقه خداست که براى شما [در اثبات صدق نبوّت من‏] نشانه‏اى [عظیم‏] است، پس بگذاریدش در زمین خدا بچرد، و هیچ آسیب و گزندى به او نرسانید که عذابى زود هنگام شما را خواهد گرفت. (64)
پس آن را [از روى طغیان و سرکشى‏] پى کردند. پس صالح گفت: سه روز [فرصت دارید که‏] در خانه‏هایتان از زندگى برخوردار باشید. این وعده‏اى بى‏دروغ است. (65)
پس هنگامى که فرمان ما [بر عذاب آنان‏] فرا رسید، صالح و آنان را که همراه او ایمان آورده بودند با رحمتى از سوى خود نجات دادیم، و از خوارى و رسوایى آن روز [رهایى بخشیدیم‏]. مسلماً فقط پروردگارت نیرومند و تواناى شکست‏ناپذیر است. (66)
و کسانى را که ستم کردند، فریاد مرگبار فروگرفت، پس در خانه هایشان به رو درافتاده جسمى بى‏جان شدند. (67)
گویى در آنجا اقامت نداشتند. آگاه باشید! قطعاً قوم ثمود به پروردگارشان کافر شدند. هان! دورى [از رحمت خدا] بر قوم ثمود باد. (68)
و به راستى فرستادگان ما ابراهیم را مژده آورده سلام گفتند، او هم گفت: سلام [بر شما]. و درنگ نکرد تا گوساله‏اى بریان [براى آنان‏] آورد. (69)
و چون دید دست‏هایشان به سوى غذا دراز نمى‏شود، آنان را ناشناس یافت و از آنان احساس ترس و دلهره کرد، گفتند: مترس که ما به سوى قوم لوط فرستاده شده‏ایم. (70)
پس همسرش در حالى که ایستاده بود [از شنیدن گفتگوى فرشتگان با ابراهیم‏] خندید. پس او را به اسحاق و پس از اسحاق به یعقوب مژده دادیم. (71)
 
ترجمه انگلیسی
 
He said:" My folk, have you considered whether I bring any explanation from my Lord? He has given me mercy from Himself. Who will support me against God if I were to disobey Him? You would only make me lose even more.) 63 (
" My people, this she-camel belonging to God is a sign for you. Let her pasture on God's earth and do not hurt her in any way lest some torment should overtake you from near at hand.") 64 (
Still they mistreated her, so he said:" Enjoy yourselves in your homes for three days] more [! That is a promise which will never be repudiated.") 65 (
Once Our command came along, We saved ali and those who believed along with him from the disgrace of that day through mercy from Ourself. Your Lord is the Strong, the Powerful.) 66 (
The Blast caught those who had been doing wrong, so one morning they lay cowering in their homes.) 67 (
It was just as if they had never prospered there. Had not Tham d disbelieved in their Lord? Was it not:" Away with Tham d!"?) 68 (
) VII (Our messengers came to Abraham with good news. They said:" Peace!"; he said:" Peace!", and immediately set about bringing in a roast calf.) 69 (
When he saw their hands did not reach out towards it, he felt uneasy with them and started to be afraid of them. They said:" Do not act afraid; we have been sent to Lot's folk.") 70 (
His wife was standing by and she laughed, so We informed her about Isaac, and following Isaac, Jacob.) 71 (
 

s228

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه دویست و بیست و هشت (54-62)
 
سورةُ هُود
 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏
 
 
إِنْ نَقُولُ إِلاَّ اعْتَراکَ بَعْضُ آلِهَتِنا بِسُوءٍ قالَ إِنِّی أُشْهِدُ اللَّهَ وَ اشْهَدُوا أَنِّی بَری‏ءٌ مِمَّا تُشْرِکُونَ (54)
 
مِنْ دُونِهِ فَکیدُونی‏ جَمیعاً ثُمَّ لا تُنْظِرُونِ (55)
 
إِنِّی تَوَکَّلْتُ عَلَى اللَّهِ رَبِّی وَ رَبِّکُمْ ما مِنْ دَابَّةٍ إِلاَّ هُوَ آخِذٌ بِناصِیَتِها إِنَّ رَبِّی عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقیمٍ (56)
 
فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقَدْ أَبْلَغْتُکُمْ ما أُرْسِلْتُ بِهِ إِلَیْکُمْ وَ یَسْتَخْلِفُ رَبِّی قَوْماً غَیْرَکُمْ وَ لا تَضُرُّونَهُ شَیْئاً إِنَّ رَبِّی عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ حَفیظٌ (57)
 
وَ لَمَّا جاءَ أَمْرُنا نَجَّیْنا هُوداً وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَ نَجَّیْناهُمْ مِنْ عَذابٍ غَلیظٍ (58)
 
وَ تِلْکَ عادٌ جَحَدُوا بِآیاتِ رَبِّهِمْ وَ عَصَوْا رُسُلَهُ وَ اتَّبَعُوا أَمْرَ کُلِّ جَبَّارٍ عَنیدٍ (59)
 
وَ أُتْبِعُوا فی‏ هذِهِ الدُّنْیا لَعْنَةً وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَلا إِنَّ عاداً کَفَرُوا رَبَّهُمْ أَلا بُعْداً لِعادٍ قَوْمِ هُودٍ (60)
 
وَ إِلى‏ ثَمُودَ أَخاهُمْ صالِحاً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ هُوَ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَ اسْتَعْمَرَکُمْ فیها فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ إِنَّ رَبِّی قَریبٌ مُجیبٌ (61)
 
قالُوا یا صالِحُ قَدْ کُنْتَ فینا مَرْجُوًّا قَبْلَ هذا أَ تَنْهانا أَنْ نَعْبُدَ ما یَعْبُدُ آباؤُنا وَ إِنَّنا لَفی‏ شَکٍّ مِمَّا تَدْعُونا إِلَیْهِ مُریبٍ (62)
 
 
ترجمه فارسی
 
[ما درباره تو] جز این نمى‏گوییم که: برخى از معبودهاى ما به تو گزند و آسیب [روحى‏] رسانده‏اند [به همین سبب سخنان جنون‏آمیز و بى‏منطق مى‏گویى‏]. هود گفت: من خدا را گواه مى‏گیرم و شما هم گواه باشید که یقیناً من از آنچه شریک او قرار مى‏دهید، بیزارم. (54)
 [آرى، از هر معبودى‏] به غیر او [بیزارم‏] پس همه شما بر ضد من نیرنگ بزنید، سپس مهلتم ندهید. (55)
یقیناً من بر خدا که پروردگار من و پروردگار شماست توکل کردم هیچ جنبنده‏اى نیست مگر اینکه او مهارش را به دست [قدرت و فرمانروایى خود] گرفته است، مسلماً پروردگارم بر راهى راست است. (56)
پس اگر روى [از حق‏] برگردانید [زیانش متوجه خود شماست‏] یقیناً آنچه را که من براى آن به سوى شما فرستاده شده‏ام به شما ابلاغ کردم، و پروردگارم گروهى غیر از شما را جایگزینِ [شما] خواهد کرد، و نمى‏توانید هیچ زیانى به او رسانید زیرا پروردگارم بر همه چیز نگهبان است. (57)
و هنگامى که فرمان ما [بر عذاب آنان‏] فرا رسید، هود و آنان را که با او ایمان آورده بودند با رحمتى از سوى خود نجات دادیم و آنان را از عذابى سخت رهایى بخشیدیم. (58)
و اینان قوم عاد بودند که آیات پروردگارشان را انکار کردند، و از پیامبران او نافرمانى نمودند، و فرمان هر سرکش ستیزه‏جویى را پیروى کردند. (59)
و در این دنیا و روز قیامت با لعنتى بدرقه شدند. آگاه باشید که [قومِ‏] عاد به پروردگارشان کافر شدند، هان! دورى [از رحمت خدا] بر عاد، قوم هود باد. (60)
و به سوى قوم ثمود، برادرشان صالح را [فرستادیم‏] گفت: اى قوم من! خدا را بپرستید شما را جز او هیچ معبودى نیست، و او شما را از زمین به وجود آورد و از شما خواست که در آن آبادانى کنید بنابراین از او آمرزش بخواهید، سپس به سوى او بازگردید زیرا پروردگارم [به بندگانش‏] نزدیک و اجابت کننده‏دعاى آنان است. (61)
گفتند: اى صالح! پیش از این در میان ما [به عنوان‏انسانى عاقل و خردمند] مورد امید بودى، آیا ما را از پرستیدن آنچه پدرانمان مى‏پرستیدند، باز مى‏دارى؟ و ما بى‏تردید در [درستى و صحّت‏] تعالیمى که به آن دعوتمان مى‏کنى در شکى شدید و سخت هستیم [چنان شکى که در خردمندى تو نیز دچار تردیدیم.] (62)
 
ترجمه انگلیسی
 
we only say: 'Some of our gods have stricken you with evil." ' He said:" I take God as a witness, and bear witness yourselves that I am innocent of what you associate with) 54 (
instead of Him. Plot away all together against me; then do not keep me waiting!) 55 (
I have relied on God,] Who is both [my Lord and your Lord. There is no animal which He does not grasp by its forelock. My Lord is on a Straight Road.) 56 (
Even if you should turn away, I have still delivered to you what I have been sent to you with. My Lord will replace you with some other people than yourselves, while you will not harm Him in any way. My Lord acts as a Keeper over everything.) 57 (
Once Our command came, We rescued H d as well as those who believed along with him through mercy from Ourself; We saved them from stern torment.) 58 (
Such] people [were ' d: they repudiated their Lord's signs, defied their messengers, and followed the command of every stubborn oppressor.) 59 (
They were followed by a curse in this world as well as on Resurrection Day. Did not ' d disown their Lord? Well, it meant:" Away with ' d, H d's folk!") 60 (
) VI (To Tham d] We sent [their brother ali. He said:" My people, worship God; you have no deity besides Him. He has produced you from the earth and let you settle down on it, so seek forgiveness from Him. Then turn to Him; my Lord is Near, Responsive.") 61 (
They said:" ali, you have been a source of expectation among us until now. Do you prohibit us from serving what our fathers worshipped? We feel suspicious doubt about what you are appealing for us to do.") 62 (
 

s227

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه دویست و بیست و هفت (46-53)
 
سورةُ هُود
 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏
 
 
قالَ یا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِکَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صالِحٍ فَلا تَسْئَلْنِ ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّی أَعِظُکَ أَنْ تَکُونَ مِنَ الْجاهِلینَ (46)
 
قالَ رَبِّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ أَنْ أَسْئَلَکَ ما لَیْسَ لی‏ بِهِ عِلْمٌ وَ إِلاَّ تَغْفِرْ لی‏ وَ تَرْحَمْنی‏ أَکُنْ مِنَ الْخاسِرینَ (47)
 
قیلَ یا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلامٍ مِنَّا وَ بَرَکاتٍ عَلَیْکَ وَ عَلى‏ أُمَمٍ مِمَّنْ مَعَکَ وَ أُمَمٌ سَنُمَتِّعُهُمْ ثُمَّ یَمَسُّهُمْ مِنَّا عَذابٌ أَلیمٌ (48)
 
تِلْکَ مِنْ أَنْباءِ الْغَیْبِ نُوحیها إِلَیْکَ ما کُنْتَ تَعْلَمُها أَنْتَ وَ لا قَوْمُکَ مِنْ قَبْلِ هذا فَاصْبِرْ إِنَّ الْعاقِبَةَ لِلْمُتَّقینَ (49)
 
وَ إِلى‏ عادٍ أَخاهُمْ هُوداً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ مُفْتَرُونَ (50)
 
یا قَوْمِ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِنْ أَجْرِیَ إِلاَّ عَلَى الَّذی فَطَرَنی‏ أَ فَلا تَعْقِلُونَ (51)
 
وَ یا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً وَ یَزِدْکُمْ قُوَّةً إِلى‏ قُوَّتِکُمْ وَ لا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمینَ (52)
 
قالُوا یا هُودُ ما جِئْتَنا بِبَیِّنَةٍ وَ ما نَحْنُ بِتارِکی‏ آلِهَتِنا عَنْ قَوْلِکَ وَ ما نَحْنُ لَکَ بِمُؤْمِنینَ (53)
 
 
ترجمه فارسی
 
خدا فرمود: اى نوح! به یقین او از خاندان تو نیست، او [داراى‏] کردارى ناشایسته است، پس چیزى را که به آن علم ندارى از من مخواه، همانا من تو را اندرز مى‏دهم که مبادا از ناآگاهان باشى. (46)
نوح گفت: پروردگارا! من از اینکه چیزى را که به آن علم ندارم از تو بخواهم به تو پناه مى‏برم و اگر مرا نیامرزى و بر من رحم نکنى از زیانکاران خواهم بود. (47)
گفته شد: اى نوح! با سلام و برکاتى از سوى ما بر تو و امت‏هایى که با تواند [از کشتى‏] فرود آى و امت‏هایى [از نسل همراهانت به وجود مى‏آیند] که به زودى آنان را [از نعمت هاى خود] برخوردار مى‏کنیم، سپس آنان را از سوى ما [به سبب کفران نعمت‏] عذابى دردناک خواهد رسید. (48)
اینها از خبرهاى غیبى است که آن را به تو وحى مى‏کنیم، نه تو آنها را پیش از این مى‏دانستى و نه قوم تو پس [در ابلاغ پیام ما با بهره‏گرفتن از این خبرها] شکیبایى ورز یقیناً فرجام [نیک‏] براى پرهیزکارن است. (49)
و به سوى قوم عاد، برادرشان هود را [فرستادیم‏] گفت: اى قوم من! خدا را بپرستید که شما را جز او هیچ معبودى نیست، شما [که شریکانى براى خدا قرار داده‏اید] جز مردمى دروغ‏پرداز نیستید. (50)
اى قوم من! از شما [در برابر ابلاغ رسالتم‏] هیچ پاداشى نمى‏خواهم، پاداشم فقط بر عهده کسى است که مرا آفریده آیا نمى‏اندیشید؟ (51)
اى قوم من! از پروردگارتان آمرزش بخواهید، آن گاه به سوى او بازگردید، [تا] براى شما باران فراوان و پى در پى فرستد و نیرویى بر نیرویتان بیفزاید، و مجرمانه روى [از حق‏] برمگردانید. (52)
گفتند: اى هود! دلیل روشنى [که پسند خاطر ما باشد] براى ما نیاوردى، و ما به گفته تو رهاکننده معبودهاى خود نیستیم، و ما به تو ایمان‏نمى‏آوریم. (53)
 
ترجمه انگلیسی
 
) IV cont'd (He said:" Noah, he no longer belongs to your family: his behavior was dishonorable. Do not ask Me about something you have no knowledge about; I so caution you lest you become ignorant.") 46 (
He said:" My Lord, I take refuge with You from asking You something I have no knowledge about. If You do not forgive me and show me mercy, I may become a loser.") 47 (
It was said:" Noah, land in peace from Us; blessings will] rest [on you and on some of the nations who] will spring [from you. We shall let some] other [communities enjoy themselves; then painful torment from Us will afflict them.") 48 (
This is some of the news about the Unseen which We reveal to you. Neither you nor your people knew them before this, so be patient. The outcome belongs to those who do their duty) 49 (
) V (To ' d] we sent [their brother H d. He said:" My people, worship God] Alone [! You have no other deity except Him. Otherwise you are only making things up.) 50 (
My folk, I ask you for no payment for it: my wage comes only from the One Who fashioned me. Will you not reason] things out [?) 51 (
My folk, seek forgiveness from your Lord, then turn to Him] repentant [. He will send the heavens down upon you in torrents and add strength to you even beyond your own strength. Do not turn away like criminals.) 52 (
They said:" H d, you have not brought us any explanation, nor are we apt to leave our gods merely on your say-so. We are no believers in you;) 53 (