s231

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه دویست و سی و یک (88-82)

 

سورةُ هُود

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

 

فَلَمَّا جاءَ أَمْرُنا جَعَلْنا عالِیَها سافِلَها وَ أَمْطَرْنا عَلَیْها حِجارَةً مِنْ سِجِّیلٍ مَنْضُودٍ (82)

 

مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّکَ وَ ما هِیَ مِنَ الظَّالِمینَ بِبَعیدٍ (83)

 

وَ إِلى‏ مَدْیَنَ أَخاهُمْ شُعَیْباً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ وَ لا تَنْقُصُوا الْمِکْیالَ وَ الْمیزانَ إِنِّی أَراکُمْ بِخَیْرٍ وَ إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ مُحیطٍ (84)

 

وَ یا قَوْمِ أَوْفُوا الْمِکْیالَ وَ الْمیزانَ بِالْقِسْطِ وَ لا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْیاءَهُمْ وَ لا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدینَ (85)

 

بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ وَ ما أَنَا عَلَیْکُمْ بِحَفیظٍ (86)

 

قالُوا یا شُعَیْبُ أَ صَلاتُکَ تَأْمُرُکَ أَنْ نَتْرُکَ ما یَعْبُدُ آباؤُنا أَوْ أَنْ نَفْعَلَ فی‏ أَمْوالِنا ما نَشؤُا إِنَّکَ لَأَنْتَ الْحَلیمُ الرَّشیدُ (87)

 

قالَ یا قَوْمِ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ کُنْتُ عَلى‏ بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّی وَ رَزَقَنی‏ مِنْهُ رِزْقاً حَسَناً وَ ما أُریدُ أَنْ أُخالِفَکُمْ إِلى‏ ما أَنْهاکُمْ عَنْهُ إِنْ أُریدُ إِلاَّ الْإِصْلاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَ ما تَوْفیقی‏ إِلاَّ بِاللَّهِ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ إِلَیْهِ أُنیبُ (88)

 

 

ترجمه فارسی

 

پس هنگامى که عذاب ما فرا رسید، بالاترین آن [سرزمین آلوده‏] را فروترینش نمودیم و بر آن سنگ‏هایى از نوع سنگِ گلِ لایه لایه فرو ریختیم. (82)

 [سنگ‏هایى‏] که نزد پروردگارت نشانه‏دار بود و آن سنگ‏ها از ستمکاران دور نیست. (83)

و به سوى [مردم‏] مَدین، برادرشان شعیب را [فرستادیم.] گفت: اى قوم من! خدا را بپرستید، شما را جز او هیچ معبودى نیست و از پیمانه و ترازو مکاهید، همانا من شما را در توانگرى و نعمت [ى که بى‏نیاز کننده از کم فروشى است‏] مى‏بینم و بر شما از عذاب روزى فراگیر بیمناکم. (84)

و اى قوم من، پیمانه و ترازو را عادلانه [و منصفانه‏] کامل و تمام بدهید، و اجناس مردم را [هنگام خریدن‏] کم‏شمارتر و کم‏ارزش‏تر [از آنچه که هست‏] به حساب نیاورید و در زمین تبهکارانه فتنه و آشوب برپا نکنید. (85)

آنچه خدا [در کسب و کارتان از سود و بهره پس از پرداخت حق مردم‏] باقى مى‏گذارد، براى شما بهتر است اگر مؤمن باشید، و من بر شما نگهبان نیستم. (86)

گفتند: اى شعیب! آیا نمازت به تو فرمان مى‏دهد که آنچه را پدرانمان مى‏پرستیدند رها کنیم؟ یا از اینکه در اموالمان به هر کیفیتى که مى‏خواهیم تصرف کنیم دست‏برداریم؟ به راستى که تو [انسانى‏] بردبار و راه‏یافته‏اى [پس چرا مى‏خواهى در برابر آزادى ما نسبت به بت‏پرستى وهزینه کردن اموالمان به هر کیفیتى که بخواهیم بایستى؟!] (87)

گفت: اى قوم من! مرا خبر دهید اگر من بر دلیل روشنى از سوى پروردگارم متکى باشم و از جانب خود رزق نیکویى به من داده باشد [آیا رواست که خلاف خواسته او عمل کنم؟] و من نمى‏خواهم آنچه که شما را از آن باز مى‏دارم خود مرتکب شوم تا جایى که قدرت دارم جز اصلاح [شما را] نمى‏خواهم و توفیقم فقط به [یارى‏] خداست بر او توکل کردم و به سوى او باز مى‏گردم. (88)

 

ترجمه انگلیسی

 

When Our command came along, We turned them upside down and rained stones on them from tablets which had been sorted out,) 82 (

stamped by your Lord. They never lie far from wrongdoers!) 83 (

) VIII (To Midian] God sent [their brother Shuayb. He said:" My people, worship God] Alone [! You have no other deity except Him. Do not give short measure and weight. I see you enjoy well-being while I fear the torment of an overpowering day for you.) 84 (

My people, give full measure and weight with all fairness, and do not cheat men of their belongings nor cause havoc on earth as mischief makers do.) 85 (

Anything God leaves over is best for you provided you believe. I am no guardian set up over you.") 86 (

They said:" Shu'ayb, does your prayer command you that we must abandon what our forefathers worshipped, or that we should] not [do what we wish to with our property? Yet you are such a lenient, normal person!") 87 (

He said:" My people, have you considered whether I bear any explanation from my Lord? He has provided me with handsome sustenance from Himself. I do not want to oppose you in what I am forbidding you; I only want to improve matters so far as I can manage to. My success lies only with God; on Him have I relied and to Him do I refer.) 88 (