s232

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه دویست و سی و ىو (89-97)

 

سورةُ هُود

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

 

وَ یا قَوْمِ لا یَجْرِمَنَّکُمْ شِقاقی‏ أَنْ یُصیبَکُمْ مِثْلُ ما أَصابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صالِحٍ وَ ما قَوْمُ لُوطٍ مِنْکُمْ بِبَعیدٍ (89)

 

وَ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ إِنَّ رَبِّی رَحیمٌ وَدُودٌ (90)

 

قالُوا یا شُعَیْبُ ما نَفْقَهُ کَثیراً مِمَّا تَقُولُ وَ إِنَّا لَنَراکَ فینا ضَعیفاً وَ لَوْ لا رَهْطُکَ لَرَجَمْناکَ وَ ما أَنْتَ عَلَیْنا بِعَزیزٍ (91)

 

قالَ یا قَوْمِ أَ رَهْطی‏ أَعَزُّ عَلَیْکُمْ مِنَ اللَّهِ وَ اتَّخَذْتُمُوهُ وَراءَکُمْ ظِهْرِیًّا إِنَّ رَبِّی بِما تَعْمَلُونَ مُحیطٌ (92)

 

وَ یا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلى‏ مَکانَتِکُمْ إِنِّی عامِلٌ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ یَأْتیهِ عَذابٌ یُخْزیهِ وَ مَنْ هُوَ کاذِبٌ وَ ارْتَقِبُوا إِنِّی مَعَکُمْ رَقیبٌ (93)

 

وَ لَمَّا جاءَ أَمْرُنا نَجَّیْنا شُعَیْباً وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَ أَخَذَتِ الَّذینَ ظَلَمُوا الصَّیْحَةُ فَأَصْبَحُوا فی‏ دِیارِهِمْ جاثِمینَ (94)

 

کَأَنْ لَمْ یَغْنَوْا فیها أَلا بُعْداً لِمَدْیَنَ کَما بَعِدَتْ ثَمُودُ (95)

 

وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى‏ بِآیاتِنا وَ سُلْطانٍ مُبینٍ (96)

 

إِلى‏ فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ وَ ما أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشیدٍ (97)

 

ترجمه فارسی

 

اى قوم من! دشمنى و مخالفت با من، شما را به جایى نرساند، که [عذابى‏] مانند آنچه به قوم نوح یا قوم هود یا قوم صالح رسید به شما هم برسد، و قوم لوط از شما [چه از جهت زمان و چه از جهت مکان‏] چندان دور نیست. (89)

از پروردگارتان آمرزش بطلبید، سپس به سوى او بازگردید زیرا پروردگارم مهربان و بسیار دوستدار [توبه‏کنندگان‏] است. (90)

گفتند: اى شعیب! بسیارى از مطالبى که مى‏گویى نمى‏فهمیم، و به راستى تو را در [مقایسه با] خود، ناتوان و ضعیف مى‏بینیم، و اگر عشیره‏ات نبودند، بى‏تردید سنگسارت مى‏کردیم، وتو بر ما پیروز نیستى. (91)

گفت: اى قوم من! آیا عشیره کوچکم نزد شما از خدا عزیزتر است که او را پشت سر قرار داده و فراموشش کرده‏اید؟! یقیناً پروردگارم به همه اعمالى که انجام مى‏دهید، احاطه دارد. (92)

و اى قوم من! به اندازه‏اى که در قدرت و توان شماست، عمل کنید، من [هم‏] بى‏تردید [به وظیفه الهى خود] عمل مى‏کنم به زودى خواهید دانست، چه کسى را عذاب رسوا کننده خواهد آمد و دروغگو کیست؟! و منتظر بمانید که من هم با شما منتظرم. (93)

و هنگامى که عذاب ما رسید، شعیب و کسانى را که با او ایمان آورده بودند، با رحمتى از سوى خود نجات دادیم، و کسانى را که [به آیات ما] ستم کردند، فریاد مرگبار فرا گرفت، پس در خانه‏هایشان به رو در افتاده جسمى بى‏جان شدند. (94)

گویى در آنجا اقامت نداشتند. آگاه باشید! مَدین [از رحمت خدا] دور باد، همان گونه که ثمود دور شد. (95)

همانا موسى را با نشانه‏هاى خود و برهانى روشن فرستادیم، (96)

به سوى فرعون و اشراف و سرانِ [قومِ‏] او، ولى [آنان براى حفظ مقام و مال خود] از فرمان فرعون پیروى کردند، در حالى که فرمان فرعون راهنماى به سوى سعادت و خوشبختى نبود. (97)

 

ترجمه انگلیسی

 

My people, let not disagreement with me involve you in any crime, so the same fate as struck Noah's folk, or H d's folk or ali 's folk, will strike you. Lot's folk even lived not far away from you.) 89 (

Seek forgiveness from your Lord; then turn towards Him; my Lord is Merciful, Affectionate.") 90 (

They said;" Shu'ayb, we do not understand most of what you say. We do see you are weak compared to us, and were it not for your immediate family, we'd expel you. You are not so dear to us.") 91 (

He said:" My folk, are my family ties dearer to you than God is? You thrust Him behind you, turning your backs on Him! Yet my Lord embraces anything you do.) 92 (

My people, do anything that lies within your power; I am) likewise (acting. You will soon know who will be brought torment which will disgrace him, and who is lying. Watch out! I am watching along with you.") 93 (

When Our command came, We saved Shu'ayb and those who believed with him through mercy from Ourself, while the Blast overtook those who had been doing wrong, so they lay cowering in their homes one morning) 94 (

just as if they had never prospered there. Was it not away with Midian, just as Tham d was also sent away?) 95 (

) IX (We sent Moses with Our signs and clear authority) 96 (

to Pharaoh and his notables; so they followed Pharaoh's command, even though what Pharaoh commanded was not sensible.) 97 (