با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه
صفحه هشتاد و هفت (52-59)
سورةُ نساء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
أُولئِکَ الَّذینَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ وَ مَنْ یَلْعَنِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصیراً (52)
أَمْ لَهُمْ نَصیبٌ مِنَ الْمُلْکِ فَإِذاً لا یُؤْتُونَ النَّاسَ نَقیراً (53)
أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَیْنا آلَ إِبْراهیمَ الْکِتابَ
وَ الْحِکْمَةَ وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظیماً (54)
فَمِنْهُمْ مَنْ آمَنَ بِهِ وَ مِنْهُمْ مَنْ صَدَّ عَنْهُ وَ کَفى بِجَهَنَّمَ سَعیراً (55)
إِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا بِآیاتِنا سَوْفَ نُصْلیهِمْ ناراً کُلَّما نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْناهُمْ جُلُوداً غَیْرَها
لِیَذُوقُوا الْعَذابَ إِنَّ اللَّهَ کانَ عَزیزاً حَکیماً (56)
وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ
خالِدینَ فیها أَبَداً لَهُمْ فیها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ نُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَلیلاً (57)
إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى أَهْلِها وَ إِذا حَکَمْتُمْ بَیْنَ النَّاسِ أَنْ
تَحْکُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا یَعِظُکُمْ بِهِ إِنَّ اللَّهَ کانَ سَمیعاً بَصیراً (58)
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ
فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فی شَیْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ
وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ ذلِکَ خَیْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْویلاً (59)
ترجمه فارسی :
اینانند که خدا لعنتشان کرده، و هر که را خدا لعنت کند هرگز براى او یاورى نخواهى یافت. (52)
آیا آنان نصیبى از حکومت دارند؟ [اگر هم داشتند،] به قدر نقطه پشت هسته خرمایى [چیزى] به مردم نمىدادند. (53)
بلکه به مردم، براى آنچه خدا از فضل خویش به آنان عطا کرده رشک مىورزند در حقیقت، ما به خاندان ابراهیم کتاب و حکمت دادیم، و به آنان ملکى بزرگ بخشیدیم. (54)
پس برخى از آنان به وى ایمان آوردند، و برخى از ایشان از او روى برتافتند، و [براى آنان] دوزخ پرشراره بس است. (55)
به زودى کسانى را که به آیات ما کفر ورزیدهاند، در آتشى [سوزان] درآوریم که هر چه پوستشان بریان گردد، پوستهاىِ دیگرى بر جایش نهیم تا عذاب را بچشند. آرى، خداوند تواناى حکیم است. (56)
و به زودى کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند، در باغهایى که از زیر [درختانِ] آن نهرها روان است درآوریم. براى همیشه در آن جاودانند، و در آنجا همسرانى پاکیزه دارند، و آنان را در سایهاى پایدار درآوریم. (57)
خدا به شما فرمان مىدهد که سپردهها را به صاحبان آنها ردّ کنید و چون میان مردم داورى مىکنید، به عدالت داورى کنید. در حقیقت، نیکو چیزى است که خدا شما را به آن پند مىدهد. خدا شنواى بیناست. (58)
اى کسانى که ایمان آوردهاید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیاى امر خود را [نیز] اطاعت کنید پس هر گاه در امرى [دینى] اختلاف نظر یافتید، اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید، آن را به [کتاب] خدا و [سنت] پیامبر [او] عرضه بدارید، این بهتر و نیکفرجامتر است. (59)
ترجمه انگلیسی :
Those are the ones whom God has cursed; anyone God has cursed will never find a supporter for himself.) 52 (
Or have they any share in control? Why, they will not give a speck to anybody!) 53 (
Or do they envy people because of what God has given them out of His bounty? We already gave Abraham's family the Book and wisdom, and We gave them splendid control.) 54 (
Some of them believed in it while others of them blocked it out. Hell will suffice as a blaze!) 55 (
Those who disbelieve in Our signs We will roast in a Fire: each time their hides are toasted, We shall exchange them for some other skins so they may taste the torment] again [. God is Powerful, Wise.) 56 (
We will show those who believe and perform honorable actions into gardens through which rivers flow, to live there for ever, they will have clean-living spouses there, and We will show them into shady nooks.) 57 (
God orders you to restore deposits entrusted] to you [to their] rightful [owners. Whenever you judge between people, you should judge with] a sense of [justice. How superbly God instructs you to do so; God is Alert, Observant!) 58 (
You who believe, obey God and obey the Messenger and those from among you who hold command. If you should quarrel over anything, refer it to God and the Messenger if you believe in God and the Last Day; that will be better, and finer in the long run.)59 (