با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه
صفحه هفتاد و یک (158-165)
سورةُ آل عمران
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَى اللَّهِ تُحْشَرُونَ (158)
فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ
حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَ شاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ
عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَوَکِّلینَ (159)
إِنْ یَنْصُرْکُمُ اللَّهُ فَلا غالِبَ لَکُمْ وَ إِنْ یَخْذُلْکُمْ فَمَنْ ذَا الَّذی یَنْصُرُکُمْ مِنْ بَعْدِهِ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (160)
وَ ما کانَ لِنَبِیٍّ أَنْ یَغُلَّ وَ مَنْ یَغْلُلْ یَأْتِ بِما غَلَّ یَوْمَ الْقِیامَةِ ثُمَّ تُوَفَّى کُلُّ نَفْسٍ ما کَسَبَتْ وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ (161)
أَ فَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوانَ اللَّهِ کَمَنْ باءَ بِسَخَطٍ مِنَ اللَّهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصیرُ (162)
هُمْ دَرَجاتٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ اللَّهُ بَصیرٌ بِما یَعْمَلُونَ (163)
لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنینَ إِذْ بَعَثَ فیهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ
وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفی ضَلالٍ مُبینٍ (164)
أَ وَ لَمَّا أَصابَتْکُمْ مُصیبَةٌ قَدْ أَصَبْتُمْ مِثْلَیْها قُلْتُمْ أَنَّى هذا قُلْ هُوَ مِنْ عِنْدِ أَنْفُسِکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ (165)
ترجمه فارسی :
و اگر (در راه خدا) بمیرید یا کشته شوید (به رحمت ایزدى در پیوسته و) به سوى خدا محشور خواهید شد. (158)
به مرحمت خدا بود که با خلق مهربان گشتى و اگر تندخو و سختدل بودى مردم از گِرد تو متفرق مىشدند، پس از (بدىِ) آنان درگذر و براى آنها طلب آمرزش کن و (براى دلجویى آنها) در کارِ (جنگ) با آنها مشورت نما، لیکن آنچه تصمیم گرفتى با توکل به خدا انجام ده، که خدا آنان را که بر او اعتماد کنند دوست دارد. (159)
اگر خدا شما را یارى کند محال است کسى بر شما غالب آید، و اگر به خوارى واگذارد آن کیست که بتواند بعد از آن شما را یارى کند؟ و اهل ایمان تنها به خدا باید اعتماد کنند. (160)
و هیچ پیغمبرى خیانت نخواهد کرد، و هر کس خیانت کند روز قیامت با همان خیانت بیاید (و به کیفر آن برسد) و هر کس هر عمل به جا آرد به جزاى کامل آن مىرسد و به هیچ کس ستمى نخواهد شد. (161)
آیا کسى که (به ایمان) در راه رضاى خدا قدم بردارد مانند کسى است که (به کفر) راه غضب خدا پیماید؟ که منزلگاه او جهنم است و بسیار بد جایگاهى است. (162)
این دو گروه را (به مراتب ایمان و کفر) نزد خدا درجات (مختلفه) است و خدا به هر چه مىکنند بیناست. (163)
خدا بر اهل ایمان منّت گذاشت که رسولى از خودشان در میان آنان برانگیخت که بر آنها آیات او را تلاوت مىکند و آنان را پاک مىگرداند و به آنها علم کتاب (احکام شریعت) و حقایق حکمت مىآموزد، و همانا پیش از آن در گمراهى آشکار بودند. (164)
آیا هر گاه به شما آسیبى رسد در صورتى که دو برابر آن آسیب را به دشمنان رساندید (باز از روى تعجب) گویید: این از کجاست؟ بگو: این مصیبت از دست خود کشیدید، همانا خدا بر هر چیز تواناست. (165)
ترجمه انگلیسی :
yet if you should die or be killed, you will still be summoned] to appear [before God.) 158 (
However since mercy from God does exist, you have been easy on them. If you had been harsh and cruel- hearted, they would have dispersed from around you. Pardon them, seek forgiveness for them, and consult with them on the matter. Yet once you have reached a decision, then rely on God; God loves those who are reliant.) 159 (
If God supports you) all (, there is no one who will overcome you; while if He should forsake you, who is there] left [to support you later on? On God should believers rely!) 160 (
No prophet should hold back anything; and anyone who defrauds] someone else [will bring along whatever he has been withholding on Resurrection Day. Then every soul will be repaid for whatever it has earned, and they will not be harmed.) 161 (
Is someone who follows after God's approval like someone else who incurs wrath from God? His refuge will be Hell, and how awful is such a goal!) 162 (
There are ranks with God, and God is Observant of whatever they are doing.) 163 (
God has benefited believers whenever He sent them a messenger from among themselves, to recite His verses to them and purify them, and teach them the Book and wisdom, whereas previously they had been in plain error.) 164 (
Yet whenever some disaster strikes you, such as has struck you twice as heavy already, you have said:" What's this for?" SAY:" It is your own doing; God is Capable of everything.") 165