s70

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه هفتاد (154-157)

 

سورةُ آل عمران

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

ثُمَّ أَنْزَلَ عَلَیْکُمْ مِنْ بَعْدِ الْغَمِّ أَمَنَةً نُعاساً یَغْشى‏ طائِفَةً مِنْکُمْ وَ طائِفَةٌ

 

قَدْ أَهَمَّتْهُمْ أَنْفُسُهُمْ یَظُنُّونَ بِاللَّهِ غَیْرَ الْحَقِّ ظَنَّ الْجاهِلِیَّةِ یَقُولُونَ هَلْ

 

لَنا مِنَ الْأَمْرِ مِنْ شَیْ‏ءٍ قُلْ إِنَّ الْأَمْرَ کُلَّهُ لِلَّهِ یُخْفُونَ فی‏ أَنْفُسِهِمْ ما

 

لا یُبْدُونَ لَکَ یَقُولُونَ لَوْ کانَ لَنا مِنَ الْأَمْرِ شَیْ‏ءٌ ما قُتِلْنا هاهُنا قُلْ لَوْ کُنْتُمْ

 

فی‏ بُیُوتِکُمْ لَبَرَزَ الَّذینَ کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقَتْلُ إِلى‏ مَضاجِعِهِمْ وَ لِیَبْتَلِیَ اللَّهُ ما

 

فی‏ صُدُورِکُمْ وَ لِیُمَحِّصَ ما فی‏ قُلُوبِکُمْ وَ اللَّهُ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ (154)

 

إِنَّ الَّذینَ تَوَلَّوْا مِنْکُمْ یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ إِنَّمَا اسْتَزَلَّهُمُ الشَّیْطانُ بِبَعْضِ

 

ما کَسَبُوا وَ لَقَدْ عَفَا اللَّهُ عَنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَلیمٌ (155)

 

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَکُونُوا کَالَّذینَ کَفَرُوا وَ قالُوا لِإِخْوانِهِمْ إِذا ضَرَبُوا

 

فِی الْأَرْضِ أَوْ کانُوا غُزًّى لَوْ کانُوا عِنْدَنا ما ماتُوا وَ ما قُتِلُوا لِیَجْعَلَ اللَّهُ

 

ذلِکَ حَسْرَةً فی‏ قُلُوبِهِمْ وَ اللَّهُ یُحْیی‏ وَ یُمیتُ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصیرٌ (156)

 

وَ لَئِنْ قُتِلْتُمْ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَحْمَةٌ خَیْرٌ مِمَّا یَجْمَعُونَ (157)

 

ترجمه فارسی :

پس از آن غم، خدا شما را ایمنى بخشید که خواب آسایش، گروهى از شما را فرا گرفت و گروهى هنوز در غم جان خود بودند و از روى نادانى به خدا گمان ناحق مى‏بردند (از روى انکار) مى‏گفتند: آیا ممکن است ما را قدرتى به دست آید؟ بگو: تنها خداست که بر عالم هستى فرمانرواست. (منافقان از ترس مؤمنان) خیالات باطل خود را که در دل مى‏پرورند با تو اظهار نمى‏دارند، (با خود) مى‏گویند: اگر ما را قدرت و پیروزى بود (شکست نمى‏خوردیم) و در اینجا کشته نمى‏شدیم. بگو: اگر در خانه‏هاى خود هم بودید باز کسانى که سرنوشت آنان (در قضاى الهى) کشته شدن است (از خانه‏ها) به پاى خود به قتلگاه بیرون مى‏آمدند، تا خدا آنچه در سینه دارید بیازماید و آنچه در دل دارید پاک و خالص گرداند، و خدا از راز درون سینه‏ها آگاه است. (154)

کسانى از شما که در روز برخورد دو گروه (مسلمان و کافر در جنگ احد) پشت کردند و فرارى شدند شیطان آنها را به سبب نافرمانى و بدکرداریشان به لغزش افکند، و همانا خدا از آنها درگذشت، که خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (155)

اى گرویدگان (به دین اسلام)، شما مانند کسانى نباشید که راه کفر (و نفاق) پیمودند و درباره برادران و خویشان خود که به سفر رفته و یا به جنگ حاضر شدند (و مردند یا به شهادت رسیدند) گفتند: اگر نزد ما مى‏ماندند به چنگ مرگ نمى‏افتادند و کشته نمى‏شدند. این آرزوهاى باطل را خدا حسرت دلهاى آنان خواهد کرد، و خداست که زنده مى‏گرداند و مى‏میراند و خدا به هر چه کنید آگاه است. (156)

اگر در راه خدا کشته شده یا بمیرید (در آن جهان به آمرزش و رحمت خدا نائل شوید، که) همانا آمرزش و رحمت خدا بهتر از هر چیز است که (در حیات دنیا براى خود) فراهم آورند. (157)

 

ترجمه انگلیسی :

 

Then following] your [worry, He sent down confidence upon you; a drowsiness overcame one squadron of yours, while another squadron fretted themselves thinking something besides the Truth about God, guesswork from] the times of [Ignorance. They said:" Is this a concern of ours in any way?" SAY:" The whole concern is up to God." They hide something they do not show in their souls, they say." If we had had anything to do with the matter, we would not have had to fight here." SAY:" Even though you were in your own homes, those for whom killing has been prescribed would have shown up on their deathbeds, so that God might test what is on your minds and purge whatever is in your hearts. God is Aware of whatever is on your minds!) 154 (

Those of you who turned away on the day when both troops met, were only tripped up by Satan because of something they had earned. However God has pardoned them, for God is Forgiving, Lenient.") 155 (

) XVII (You who believe, do not be like those who disbelieve and tell their brethren when they travel around the earth or are out on some campaign:" If they had been with us, they would not have died nor been killed," so that God places that] sort of [despair in their hearts. God gives life and brings death; God is Observant of anything you do.) 156 (

If you should be killed for God's sake or die, forgiveness and mercy from God are better than what they are gathering;) 157