واقعه غدیر

 

سال ده در هیجده ذی الحجه بود

کاروان حج ز حج برگشته بود

در غدیر خم چون آمد نبی

امر رب آمد به تعیین ولی

 جبرئیل آن پیک رب العالمین

پرکشان از عرش آمد بر زمین

گفت خدا فرموده بلغ یا رسول

ورنه رسالت نمی باشد قبول

کرد اجرایش نبی امر خدا

گفت جمع گردند حجاج خدا

جمع گشتند از یمین و از یسار

جمع آنها شد بیش از صد هزار

برکه شد دریای مواج بشر

هر کسی می گفت چه باشد این خبر

از جهاز اشتران شد منبری

پا نهاد بر آن مقام رهبر ی

بر فراز منبرش چون جا گرفت

دست دامادش علی بالا گرفت

گفت هر کسی را منم مولا و دوست

ابن عم من علی مولای اوست

پیروی از او فرض است بر شما

دشمنش هرگز نبخشاید خدا

دوست دارش ای خدا دوست علی

دشمنی کن دشمنانش را ولی

 شد خدا راضی ز کردار رسول

دین اسلام گشت در نزدش قبول

مهر تایید خورد بر آیین ما

گشت دشمن نا امید از دین ما

دین حق گردید کامل با امام

کرد نعمت با ولایت او تمام

 هیجده ذی الحجه روز عید شد

نزد شیعه بلکه خیرالعید شد

ای غدیر ای برکه خاک حجاز

رود اقیانوس دین شد از تو باز

نور حق گردید در تو منجلی

گشت کشتیبان دریایت علی

ای غدیر نام تو آوازه گرفت

با ولایت نام تو سازه گرفت

افتخار شیعه هستی ای غدیر

نام تو در قلب شیعه کرده گیر

شیعه اندر روز تو شد شادمان

سربلند با نام مولای جهان

شیعه باشد زنده با روز غدیر

ای علی جان دست عشاقت بگیر

ما غدیرییم تا روز ابد

یا علی گوییم و الله و احد

راجی امیدش به احسان علی است

داروی دردش ندای یا علی است

 

محمد رجب زاده (راجی )

 

منبع : http://www.al-falah.ir/portal/?pageID=147

 

ولایت

 

خبره شدن در مسأله ولایت

‏

حضرت فرمود: اى سلیم، این مسأله ولایت که خداوند آن را به شما شناسانده و بوسیله آن بر شما منّت گذاشته، از نظر خبره شدن از طلا و نقره مشکل‏تر است، و افراد کمى از امّت آن را مى‏شناسند. ام ایمن از دنیا رفت و با اینکه اهل بهشت است ولى آنچه خدا معرفت آن را به تو داده او نداشت. خدا را شکر کن و آنچه به تو عطا کرده و تو را به آن اختصاص داده با تشکّر حفظ کن.

h19

حکمت 19

 

و قال ع من جرى فی عنان أمله عثر بأجله

ترجمه فارسی :

 

(اخلاقى) و درود خدا بر او، فرمود: آن کس که در پى آرزوى خویش تازد، مرگ او را از پاى در آورد.

 

ترجمه انگلیسی :

 

Amir al-mu'mirun, peace be upon him, said: He who gallops with loose reins collides with death

s28

 

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه بیست و هشت (182-186)

 

سورةُ البَقَرة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

 

فَمَنْ خافَ مِنْ مُوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (182)

 

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (183)

 

أَیَّاماً مَعْدُوداتٍ فَمَنْ کانَ مِنْکُمْ مَریضاً أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ

 

وَ عَلَى الَّذینَ یُطیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعامُ مِسْکینٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْراً فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ

 

وَ أَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (184)

 

شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏

 

وَ الْفُرْقانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَ مَنْ کانَ مَریضاً أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ

 

فَعِدَّةٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُریدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَ لا یُریدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَ لِتُکْمِلُوا الْعِدَّةَ

 

وَ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلى‏ ما هَداکُمْ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ (185)

 

وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادی عَنِّی فَإِنِّی قَریبٌ أُجیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ

 

فَلْیَسْتَجیبُوا لی‏ وَ لْیُؤْمِنُوا بی‏ لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ (186)

 

 

ترجمه فارسی :

 

و هر کس بیم دارد که از وصیت موصى (به وارث او) جفا و ستمى رفته باشد و به اصلاح میان آنان پردازد بر او گناهى نیست و محققا خدا آمرزنده و مهربان است. (182)

اى اهل ایمان، بر شما هم روزه واجب گردید چنان که امم گذشته را فرض شده بود، و این دستور براى آن است که پاک و پرهیزکار شوید. (183)

روزهایى به شماره معیّن روزه دارید (تمام ماه رمضان)، و هر کسى از شما مریض باشد یا مسافر، به شماره آن از روزهاى غیر ماه رمضان روزه دارد، و کسانى که روزه را به زحمت توانند داشت عوض هر روز فدا دهند آن قدر که فقیر گرسنه‏اى سیر شود، و هر کس بر نیکى بیفزاید آن براى او بهتر است. و (بى‏تعلّل) روزه داشتن براى شما بهتر خواهد بود اگر (فواید آن را) بدانید. (184)

ماه رمضان ماهى است که قرآن در آن نازل شده براى هدایت بشر و براى راهنمایى و امتیاز حق از باطل، پس هر که دریابد ماه رمضان را باید آن را روزه بدارد، و هر که ناخوش یا در سفر باشد (به شماره آنچه روزه خورده است) از ماهاى دیگر روزه دارد، که خداوند براى شما حکم را آسان خواسته و تکلیف را مشکل نگرفته، و خواسته تا اینکه عدد روزه را تکمیل کرده و خدا را به عظمت یاد کنید که شما را هدایت فرمود، باشد که (از این نعمت بزرگ) سپاسگزار شوید. (185)

و چون بندگان من (از دورى و نزدیکى) من از تو پرسند، (بدانند که) من به آنها نزدیکم، هر گاه کسى مرا خواند دعاى او را اجابت کنم. پس باید دعوت مرا (و پیغمبران مرا) بپذیرند و به من بگروند، باشد که (به سعادت) راه یابند. (186)

 

ترجمه انگلیسی :

 

However there is no sin to be charged anyone who fears some alteration or any sin on the part of an executor, and so patches things up among them. God is Forgiving, Merciful.) 182 (

) XXIII (You who believe, fasting has been prescribed for you just as it was prescribed for those before you, so that you may do your duty,) 183 (

on days which have been planned ahead. Any of you who is ill or on a journey] should choose [a number of other days. For those who can] scarcely [afford it, making up for it means feeding a poor man. It is even better for anyone who can volunteer some wealth; although it is better yet for you to fast, if you only knew.) 184 (

The month of Rama an is when the Qur'an was sent down as guidance for mankind and with explanations for guidance, and as a Standard. Let any of you who is at home during the month, fast in it; while anyone who is ill or on a journey should] set an equal [number of other days. God wants things to be easy for you and does not want any hardship for you, so complete the number and magnify God because He has guided you, so that you may act grateful.) 185 (

Whenever My servants ask you about Me,] it means [I am Near. I answer the appeal of the prayerful one whenever he appeals to Me. Let them respond to Me, and believe in Me so they may be directed!) 186

a33

a32

p36

* روح انسانی ، واقعاً تسخیر ناپذیر است . آنتونی رابینز *

 

* خدایا هنر چقدر بلند و عمر چه اندازه کوتاه است . گوته *

اعجاز قرآن/ نظم‌آهنگ

 

مقصود از «نظم‌آهنگ»، آهنگِ برآمده از نظم حروف، کلمات، عبارات و آیات قرآن کریم است که در دوران معاصر، برخی پژوهشگران آن را از نخستین و اصیل‌ترین وجوه اعجاز قرآن کریم برشمرده‌اند. اصطلاح «نظم‌آهنگ» را برای نخستین بار در آثار معرفت می‌بینیم^[1]; اما پیش از وی طالقانی اصطلاح اعجاز در «آهنگ» را در همین معنا به‌کار برده است.^[2] این اصطلاح معادل «اعجاز النظم الموسیقی»^[3] و «الاعجاز فی نغم‌القرآن»^[4] است. این جنبه از اعجاز قرآن ریشه در آرای دانشمندان کهن دارد; اما تأکید بیشتر بر آن و کاوش در زوایای گوناگون آهنگهای برخاسته از آیات قرآن، به دوران معاصر مربوط می‌شود. گویا خطّابی نیز در طرح نظریه اعجاز از ناحیه تأثیر در جان و دل‌مخاطب، به همین جنبه از اعجاز قرآن نظر داشته‌است.^[5]

h18

حکمت 18

 

وَ قَالَ ع فِی الَّذِینَ اعْتَزَلُوا الْقِتَالَ مَعَهُ- خَذَلُوا الْحَقَّ وَ لَمْ یَنْصُرُوا الْبَاطِلَ

ترجمه فارسی :

 

(سیاسى، اخلاق نظامى) و درود خدا بر او، فرمود: (در باره آنان که از جنگ کناره گرفتند) حق را خوار کرده، باطل را نیز یارى نکردند.

 

ترجمه انگلیسی :

 

Amir al-mu'mirirn, peace be upon him, said about those who avoided fighting on his side: They abandoned right but did not support wrong.
 

 

s27

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه بیست و هفت (177-181)

 

سورةُ البَقَرة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

 

لَیْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ لکِنَّ الْبِرَّ مَنْ

 

آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ الْمَلائِکَةِ وَ الْکِتابِ وَ النَّبِیِّینَ وَ آتَى الْمالَ عَلى‏

 

حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبى‏ وَ الْیَتامى‏ وَ الْمَساکینَ وَ ابْنَ السَّبیلِ وَ السَّائِلینَ

 

وَ فِی الرِّقابِ وَ أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَى الزَّکاةَ وَ الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا

 

وَ الصَّابِرینَ فِی الْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ حینَ الْبَأْسِ أُولئِکَ الَّذینَ صَدَقُوا وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ (177)

 

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِصاصُ فِی الْقَتْلى‏ الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَ الْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَ

 

الْأُنْثى‏ بِالْأُنْثى‏ فَمَنْ عُفِیَ لَهُ مِنْ أَخیهِ شَیْ‏ءٌ فَاتِّباعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَداءٌ إِلَیْهِ

 

بِإِحْسانٍ ذلِکَ تَخْفیفٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَ رَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدى‏ بَعْدَ ذلِکَ فَلَهُ عَذابٌ أَلیمٌ (178)

 

وَ لَکُمْ فِی الْقِصاصِ حَیاةٌ یا أُولِی الْأَلْبابِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (179)

 

کُتِبَ عَلَیْکُمْ إِذا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَکَ خَیْراً الْوَصِیَّةُ لِلْوالِدَیْنِ وَ الْأَقْرَبینَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقینَ (180)

 

فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَ ما سَمِعَهُ فَإِنَّما إِثْمُهُ عَلَى الَّذینَ یُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اللَّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ (181)

 

ترجمه فارسی :

 

نیکوکارى آن نیست که روى به جانب مشرق یا مغرب کنید (چه این چیز بى‏اثرى است) لیکن نیکوکارى آن است که کسى به خداى عالم و روز قیامت و فرشتگان و کتاب آسمانى و پیغمبران ایمان آرد و دارایى خود را در راه دوستى خدا به خویشان و یتیمان و فقیران و در راه ماندگان و گدایان بدهد و در آزاد کردن بندگان صرف کند، و نماز به پا دارد و زکات مال (به مستحق) بدهد، و نیز نیکوکار آنانند که با هر که عهد بسته‏اند به موقع خود وفا کنند و در حال تنگدستى و سختى و هنگام کارزار صبور و شکیبا باشند. (کسانى که بدین اوصاف آراسته‏اند) آنها به حقیقت راستگویان و آنها به حقیقت پرهیزکارانند. (177)

اى اهل ایمان بر شما حکم قصاص کشتگان چنین معین گشت که مرد آزاد در مقابل مرد آزاد، و بنده را به جاى بنده، و زن را به جاى زن قصاص توانید کرد. و چون صاحب خون از قاتل که برادر دینى اوست بخواهد درگذرد کارى است نیکو، پس قاتل دیه را در کمال خشنودى ادا کند. در این حکم، تخفیف (امر قصاص) و رحمت خداوندى است، و پس از این دستور، هر که تجاوز کند او را عذابى سخت خواهد بود. (178)

اى عاقلان، حکم قصاص براى حفظ حیات شماست تا مگر (از قتل یکدیگر) بپرهیزید. (179)

دستور داده شد که چون مرگ یکى از شما فرا رسد اگر داراى متاع دنیاست وصیت کند براى پدر و مادر و خویشان به چیزى شایسته عدل و به قدر متعارف. این کار سزاوار مقام پرهیزکاران است. (180)

پس هر گاه کسى بعد از شنیدن وصیت، آن را تغییر دهد و (بر خلاف وصیت رفتار کند) گناه این کار بر آنهاست که عمل به خلاف وصیت کنند، و خدا (به گفتار و کردار خلق) شنوا و داناست. (181)

 

ترجمه انگلیسی :

 

) XXII (Virtue does not mean for you to turn your faces towards the East and West, but virtue means one should believe in God] Alone [, the Last Day, angels, the Book and prophets; and no matter how he loves it, to give his wealth away to near relatives, orphans, the needy, the wayfarer and beggars, and towards freeing captives; and to keep up prayer and pay the welfare tax; and those who keep their word whenever they promise anything; and are patient under suffering and hardship and in time of violence. Those are the ones who act loyal, and they perform their duty.) 177 (

You who believe, compensation for the murder) ed victim (has been prescribed for you: the freeman for the free, the slave for the slave, and the female for the female. Anyone who is pardoned in any way for it by his brother should follow this up appropriately, and handsomely make amends with him; that means a lightening as well as mercy from your Lord. Anyone who exceeds the limit after that shall have painful torment.) 178 (

You will find] security for [life in] such [compensation, O prudent persons, so that you may do your duty!) 179 (

It has been prescribed for you that whenever death faces one of you, he should draw up a will in a proper manner for both his parents and near relatives if he leaves any property behind, as a duty for the heedful.) 180 (

Anyone who alters it once he has heard it] read [will have his sin fall upon only such as those who alter it; God is Alert, Aware.) 181 (