با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه
صفحه دویست و پنجاه و هشت (19-24)
سورةُ إبراهیم
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ إِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَ یَأْتِ بِخَلْقٍ جَدیدٍ (19)
وَ ما ذلِکَ عَلَى اللَّهِ بِعَزیزٍ (20)
وَ بَرَزُوا لِلَّهِ جَمیعاً فَقالَ الضُّعَفاءُ لِلَّذینَ اسْتَکْبَرُوا إِنَّا کُنَّا لَکُمْ تَبَعاً فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذابِ اللَّهِ مِنْ شَیْءٍ قالُوا لَوْ هَدانَا اللَّهُ لَهَدَیْناکُمْ سَواءٌ عَلَیْنا أَ جَزِعْنا أَمْ صَبَرْنا ما لَنا مِنْ مَحیصٍ (21)
وَ قالَ الشَّیْطانُ لَمَّا قُضِیَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَکُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَ وَعَدْتُکُمْ فَأَخْلَفْتُکُمْ وَ ما کانَ لِیَ عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلاَّ أَنْ دَعَوْتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لی فَلا تَلُومُونی وَ لُومُوا أَنْفُسَکُمْ ما أَنَا بِمُصْرِخِکُمْ وَ ما أَنْتُمْ بِمُصْرِخِیَّ إِنِّی کَفَرْتُ بِما أَشْرَکْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ إِنَّ الظَّالِمینَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ (22)
وَ أُدْخِلَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ تَحِیَّتُهُمْ فیها سَلامٌ (23)
أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ (24)
ترجمه فارسی
[اى انسان!] آیا [به طور قطع و یقین] ندانستهاى که خدا آسمانها و زمین را بر پایه درستى و راستى و نظم و حساب آفرید؟ اگر بخواهد شما را از میان مىبرد، و خلقى جدید مىآورد. (19)
و این [کار] بر خدا دشوار و گران نیست. (20)
و [در عرصه قیامت] همگى در پیشگاه خدا ظاهر مىشوند پس ناتوانان [ى که بدون به کار گرفتن عقل، بلکه از روى تقلید کورکورانه پیرو مستکبران بودند] به مستکبران مىگویند: ما [در دنیا بدون درخواست دلیل و برهان] پیروِ [مکتب] شما بودیم، آیا امروز چیزى از عذاب خدا را [به پاداش آنکه از شما پیروى کردیم] از ما برطرف مىکنید؟ مىگویند: اگر خدا ما را [در صورت نشان دادن شایستگى] هدایت کرده بود، همانا ما هم شما را هدایت مىکردیم، [اکنون همه سرمایههاى وجودى ما و تلاش و کوششمان بر باد رفته] چه بیتابى کنیم وچه شکیبایى ورزیم، براى ما یکسان است، ما را هیچ راه گریزى نیست. (21)
و شیطان [در قیامت] هنگامى که کار [محاسبه بندگان] پایان یافته [به پیروانش] مىگوید: یقیناً خدا [نسبت به برپایى قیامت، حساب بندگان، پاداش و عذاب] به شما وعده حق داد، و من به شما وعده دادم [که آنچه خدا وعده داده، دروغ است، ولى مىبینید که وعده خدا تحقّق یافت] و [من] در وعدهام نسبت به شما وفا نکردم، مرا بر شما هیچ غلبه و تسلّطى نبود، فقط شما را دعوت کردم [به دعوتى دروغ و بىپایه] و شما هم [بدون اندیشه و دقت دعوتم را] پذیرفتید، پس سرزنشم نکنید، بلکه خود را سرزنش کنید، نه من فریادرس شمایم، و نه شما فریادرس من، بىتردید من نسبت به شرکورزى شما که در دنیا درباره من داشتید [که اطاعت از من را همچون اطاعت خدا قرار دادید] بیزار و منکرم یقیناً براى ستمکاران عذابى دردناک است. (22)
و کسانى را که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، به بهشتهایى درآورند، که از زیر درختانش نهرها جارى است، در آنجا به اجازه پروردگارشان جاودانهاند، و در آنجا درود [خدا و فرشتگان] بر آنان سلام است. (23)
آیا ندانستى که خدا چگونه مثلى زده است؟ کلمه پاک [که اعتقاد واقعى به توحید است] مانند درخت پاک است، ریشهاش استوار و پابرجا و شاخهاش در آسمان است. (24)
ترجمه انگلیسی
Have you not seen how God has really created Heaven and Earth? If He so wished, He would remove you and bring on a fresh creation.) 19 (
That is not unfeasible for God] to do [.) 20 (
They will all march forth to] meet [God, and the weaklings will tell those who acted so proudly:" We formed a following for you; can you help us out now in anyway against God's torment?" They will say:" If God had guided us, then we'd have guided you. It's all the same for us whether we panic or act patient; we'll have no escape.") 21 (
) IV (Satan will say, once the matter has been settled:" God has given you a true promise, while I have both promised you and then broken my word with you. I have no authority over you except that I appealed to you, and you responded to me. Do not blame me but blame yourselves! I have no claim on you nor have you any claim on me. I disown how you have associated me] with God [up till now. Wrongdoers will have painful torment.") 22 (
Those who believe and perform honorable deeds will be shown into gardens through which rivers flow, to live there with their Lord's permission. Their greeting in it will be:" Peace!") 23 (
Do you not consider how God makes up a parable? A good word may be compared to a good tree whose root is firm and whose branches soar up into the sky.) 24 (