s257

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه دویست و پنجاه و هفت (11-18)

 

سورةُ إبراهیم‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

 

قالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إِنْ نَحْنُ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُکُمْ وَ لکِنَّ اللَّهَ یَمُنُّ عَلى‏ مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ ما کانَ لَنا أَنْ نَأْتِیَکُمْ بِسُلْطانٍ إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (11)

 

وَ ما لَنا أَلاَّ نَتَوَکَّلَ عَلَى اللَّهِ وَ قَدْ هَدانا سُبُلَنا وَ لَنَصْبِرَنَّ عَلى‏ ما آذَیْتُمُونا وَ عَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلُونَ (12)

 

وَ قالَ الَّذینَ کَفَرُوا لِرُسُلِهِمْ لَنُخْرِجَنَّکُمْ مِنْ أَرْضِنا أَوْ لَتَعُودُنَّ فی‏ مِلَّتِنا فَأَوْحى‏ إِلَیْهِمْ رَبُّهُمْ لَنُهْلِکَنَّ الظَّالِمینَ (13)

 

وَ لَنُسْکِنَنَّکُمُ الْأَرْضَ مِنْ بَعْدِهِمْ ذلِکَ لِمَنْ خافَ مَقامی‏ وَ خافَ وَعیدِ (14)

 

وَ اسْتَفْتَحُوا وَ خابَ کُلُّ جَبَّارٍ عَنیدٍ (15)

 

مِنْ وَرائِهِ جَهَنَّمُ وَ یُسْقى‏ مِنْ ماءٍ صَدیدٍ (16)

 

یَتَجَرَّعُهُ وَ لا یَکادُ یُسیغُهُ وَ یَأْتیهِ الْمَوْتُ مِنْ کُلِّ مَکانٍ وَ ما هُوَ بِمَیِّتٍ وَ مِنْ وَرائِهِ عَذابٌ غَلیظٌ (17)

 

مَثَلُ الَّذینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ أَعْمالُهُمْ کَرَمادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّیحُ فی‏ یَوْمٍ عاصِفٍ لا یَقْدِرُونَ مِمَّا کَسَبُوا عَلى‏ شَیْ‏ءٍ ذلِکَ هُوَ الضَّلالُ الْبَعیدُ (18)

 

 

ترجمه فارسی

 

پیامبرانشان به آنان گفتند: یقینى است که ما بشرى مانند شما هستیم، ولى خدا به هر کس از بندگانش که بخواهد [با عطا کردن مقام نبوّت‏] منّت مى‏نهد و ما را نسزد که جز به اجازه خدا معجزه‏اى براى شما بیاوریم، و باید مؤمنان فقط بر خدا توکل کنند. (11)

و ما را چه عذر و بهانه‏اى است که بر خدا توکل نکنیم، در حالى که ما را به راه‏هاىِ [خوشبختى و سعادت‏] مان هدایت کرد، و قطعاً بر آزارى که [در راه دعوت به توحید] از ناحیه شما به ما مى‏رسد، شکیبایى مى‏ورزیم، پس باید توکل‏کنندگان فقط بر خدا توکل کنند. (12)

ولى کفرپیشگان به پیامبرانشان گفتند: مسلماً ما شما را از سرزمین خود بیرون خواهیم کرد، مگر اینکه هم‏کیش ما شوید. پس پروردگارشان به آنان وحى کرد: ما قطعاً ستمکاران را نابود مى‏کنیم. (13)

و یقیناً شما را پس از آنان در آن سرزمین ساکن خواهیم کرد. این [لطف و رحمت‏] ویژه کسى است که از مقام من بترسد، و از تهدید [به عذابم‏] بیم داشته باشد. (14)

و پیامبران [از خدا] درخواست گشایش و پیروزى کردند، و هر سرکش منحرفى [از رسیدن به هدفش‏] نومید شد. (15)

 [سرانجام‏] پیش روى او دوزخ است، و او را از آبى چرکین و متعفّن مى‏نوشانند!! (16)

آن را [به سختى و مشقت‏] جرعه‏جرعه مى‏نوشد، [و به خواست خود حاضر به نوشیدن نیست، بلکه به زور و جبر در گلویش مى‏ریزند،] و [او] نمى‏تواند آن را به [آسانى‏] فرو برد، و مرگ از هر طرف به او رو مى‏کند، ولى مردنى نیست، و عذابى سخت و انبوه به دنبال اوست. (17)

وصف حال کسانى که به پروردگارشان کافر شدند [این‏گونه است‏] اعمالشان مانند خاکسترى است که در یک روز توفانى، تند بادى بر آن بوزد [و آن را به صورتى که هرگز نتوان جمع کرد، پراکنده کند] آنان نمى‏توانند از اعمال خیرى که انجام داده‏اند، چیزى [براى ارائه به بازار قیامت جهت کسب ثواب و پاداش‏] به دست آورند این است آن گمراهى دور. (18)

 

ترجمه انگلیسی

 

Their messengers told them:" We are only human like yourselves, but God showers blessings on any of His servants whom He wishes. It is not for us to bring you any authority except with God's permission. On God should believers rely.") 11 (

Why should we not rely on God when He has guided us along our] several [ways? And so we may patiently endure how you persecute us? On God] Alone the reliant rely!) 12 (

) III (Those who disbelieved told their messengers:" We'll run you out of our land unless you return to our sect!" Their Lord] however [inspired them] as follows [:" We shall wipe out wrongdoers) 13 (

and settle you on the land to succeed them." That is] in store [for anyone who fears My position and fears My threat.) 14 (

They sought to conquer, and every stubborn oppressor blundered.) 15 (

Beyond him there lies Hell where he will be given stagnant water to drink.) 16 (

He will gag on it and not quite swallow it. Death will come at him from everywhere, while he will not quite die. Beyond him lies harsh torment.) 17 (

The works of those who disbelieve in their Lord may be compared to ashes which the wind whips around on a stormy day. They cannot do a thing with anything they have earned. That is going far afield!) 18 (