s75

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه هفتاد و پنچ (187-194)

 

سورةُ آل عمران

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

 

وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ میثاقَ الَّذینَ أُوتُوا الْکِتابَ لَتُبَیِّنُنَّهُ لِلنَّاسِ وَ لا تَکْتُمُونَهُ

 

فَنَبَذُوهُ وَراءَ ظُهُورِهِمْ وَ اشْتَرَوْا بِهِ ثَمَناً قَلیلاً فَبِئْسَ ما یَشْتَرُونَ (187)

 

لا تَحْسَبَنَّ الَّذینَ یَفْرَحُونَ بِما أَتَوْا وَ یُحِبُّونَ أَنْ یُحْمَدُوا بِما لَمْ یَفْعَلُوا فَلا

 

تَحْسَبَنَّهُمْ بِمَفازَةٍ مِنَ الْعَذابِ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ (188)

 

وَ لِلَّهِ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اللَّهُ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدیرٌ (189)

 

إِنَّ فی‏ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ لَآیاتٍ لِأُولِی الْأَلْبابِ (190)

 

الَّذینَ یَذْکُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَ قُعُوداً وَ عَلى‏ جُنُوبِهِمْ وَ یَتَفَکَّرُونَ فی‏ خَلْقِ السَّماواتِ

 

وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَکَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ (191)

 

رَبَّنا إِنَّکَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَیْتَهُ وَ ما لِلظَّالِمینَ مِنْ أَنْصارٍ (192)

 

رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیاً یُنادی لِلْإیمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنا فَاغْفِرْ

 

لَنا ذُنُوبَنا وَ کَفِّرْ عَنَّا سَیِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ (193)

 

رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلى‏ رُسُلِکَ وَ لا تُخْزِنا یَوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمیعادَ (194)

 

 

ترجمه فارسی :

 

و [یاد کن‏] هنگامى را که خداوند از کسانى که به آنان کتاب داده شده، پیمان گرفت که حتماً باید آن را [به وضوح‏] براى مردم بیان نمایید و کتمانش مکنید. پس، آن [عهد] را پشتِ سرِ خود انداختند و در برابر آن، بهایى ناچیز به دست آوردند، و چه بد معامله‏اى کردند. (187)

البته گمان مبر کسانى که بدانچه کرده‏اند شادمانى مى‏کنند و دوست دارند به آنچه نکرده‏اند مورد ستایش قرار گیرند، قطعاً گمان مَبَر که براى آنان نجاتى از عذاب است، [که‏] عذابى دردناک خواهند داشت. (188)

و فرمانروایىِ آسمانها و زمین از آنِ خداست، و خداوند بر هر چیزى تواناست. (189)

مسلماً در آفرینش آسمانها و زمین، و در پى یکدیگر آمدن شب و روز، براى خردمندان نشانه‏هایى [قانع کننده‏] است. (190)

همانان که خدا را [در همه احوال‏] ایستاده و نشسته، و به پهلو آرمیده یاد مى‏کنند، و در آفرینش آسمانها و زمین مى‏اندیشند [که:] پروردگارا، اینها را بیهوده نیافریده‏اى منزهى تو! پس ما را از عذابِ آتش دوزخ در امان بدار. (191)

پروردگارا، هر که را تو در آتش درآورى، یقیناً رسوایش کرده‏اى، و براى ستمکاران یاورانى نیست. (192)

پروردگارا، ما شنیدیم که دعوتگرى به ایمان فرا مى‏خواند که: «به پروردگار خود ایمان آورید»، پس ایمان آوردیم. پروردگارا، گناهان ما را بیامرز، و بدیهاى ما را بزداى و ما را در زمره نیکان بمیران. (193)

پروردگارا، و آنچه را که به وسیله فرستادگانت به ما وعده داده‏اى به ما عطا کن، و ما را روز رستاخیز رسوا مگردان، زیرا تو وعده‏ات را خلاف نمى‏کنى. (194)

 

ترجمه انگلیسی :

 

When God made an agreement with those who were given the Book] saying [:" You shall explain it to mankind and not conceal it," they tossed it away behind their backs and sold it for a paltry price. How wretched was what they bought] instead [!) 187 (

Do not consider those who feel delighted about what they have been given and love to be praised for something they have not done, do not reckon they] have found [any means to triumph over torment. They will have painful torment!) 188 (

God holds control over Heaven and Earth; God is Capable of everything!) 189 (

) XX (In the creation of Heaven and Earth, and the alternation between night and daylight, there are signs for prudent persons) 190 (

who remember God while standing, sitting and] Lying [on their sides, and meditate on the creation: of Heaven and Earth] by saying [:" Our Lord, You have not created this in vain!. Glory be to You! Shield us from the torment of Fire!) 191 (

Our Lord, anyone You sentence to the Fire, You will humiliate. Wrongdoers will have no supporters.) 192 (

" Our Lord, we heard a crier appealing for belief,] calling out [: 'Believe in your Lord; ' and so we have believed." Our Lord, forgive us our offences, remove our evil deeds from us, and gather us up] at death the virtuous.) 193 (

" Our Lord, give us what you have promised us through Your messengers, and do not humiliate us on Resurrection Day. You never go back on any promise!") 194

با آن‏که ترجمه فارسى قرآن وجود دارد، چرا به ما سفارش مى‏کنند که متن عربى آن را بخوانیم؟

پرسمان قرآنی کودک

(4)

با آن‏که ترجمه فارسى قرآن وجود دارد، چرا به ما سفارش مى‏کنند که متن عربى آن را بخوانیم؟

هیچ اشکالى ندارد کسى ترجمه فارسى قرآن را بخواند. حتّى این کار خیلى هم خوب و پسندیده است، زیرا ما را با معناى قرآن آشنا مى‏کند. امّا این‏که به ما سفارش کرده‏اند قرآن را با همان زبان عربى بخوانیم چند دلیل دارد:

1- خدا در جمله‏هاى عربى قرآن اثرى قرار داده که در ترجمه آن نیست. افراد زیادى که حتّى معناى قرآن را نمى‏دانسته‏اند، با شنیدن آیه‏هاى قرآن مسلمان شده‏اند. به نظر شما چرا کسى که زبانش ژاپنى یا انگلیسى یا اسپانیایى است و عربى نمى‏داند، او هم وقتى صوت زیباى قرآن را مى‏شنود لذّت مى‏برد؟ این به سبب آن است که قرآن از طرف خداست. ترجمه فارسى یا هر زبان دیگرى شیرینى خود قرآن را ندارد. البتّه باز هم مى‏گوییم اگر کسى بتواند ترجمه فارسى قرآن را هم مطالعه کند، بسیار خوب است.

2- ما با خواندن قرآنِ عربى، کم کم علاقه‏مند مى‏شویم که زبان عربى را یاد بگیریم.

عربى زبان قرآن و نهج‏البلاغه و صحیفه سجادیه است و یادگیرى آن اهمیت زیادى دارد. وقتى ما متن قرآن را مى‏خوانیم، آهسته آهسته با زبان عربى آشنا مى‏شویم و پس از شرکت در کلاس‏هاى عربى، مى‏توانیم بدون نیاز به ترجمه، آیه‏هاى قرآن را بفهمیم.

امتحان: قرار دادن انسانها در بستر حوادث تکوینی و تشریعی برای رسیدن آنان به کمال لایق خویش

 

امتحان در لغت به معنای آزمودن است.^[1] این واژه از ریشه «م ـ ح ـ ن» به معنای تازیانه زدن و گداختن گرفته شده است؛ «امتحنتُ الذهب» یعنی طلا را در آتش قرار دادم تا آزمایش شده و خالص شود.^[2] به گفته برخی تصفیه و تخلیص از آثار و لوازم امتحان است.^[3] امتحان با توجه به معنای ریشه آن در مواردی به‌کار می‌رود که با سلب آسایش و آرامش ظاهری همراه است.
واژه‌های دیگری چون «تمحیص»، «ابتلاء» و «فتنه» نیز به نوعی مفید معنای آزمایش و هریک دارای خصوصیتی است. تمحیص آزمونی است که با آن چیزی را از آلودگی پیراسته و از عیوب و زواید خالص سازند.^[4] گفته شده: از آن‌رو که در برخی موارد تمحیص در برابر محق به‌کار رفته و محق بر نقصان و محو شدن دلالت می‌کند، در تمحیص این خصوصیت وجود دارد که با ابقا و تثبیت همراه است.^[5] ابتلاء از ریشه بِلْو یا بِلْیْ به معنای امتحان است^[6]که با عنایت به لحاظ معنای قدمت، کهنگی و فرسودگی^[7] در ریشه اخیر بیشتر با امور مدت‌دار تحقق یافته و نوعاً در مواردی که با مصیبتها و مکاره و مشقتها همراه است به‌کار می‌رود^[8]، گرچه به آن موارد اختصاص نداشته درباره نعمت نیز استعمال می‌شود.^[9]

p75

* اگر قرار باشد بایستی و به طرف هر سگی که پارس می کند سنگ پرتاب کنی ، هرگز به مقصد نمی رسی . لارنس استرن *

 

* نماز قلعه و دژ محکمی است که نمازگزار را از حملات شیطانی نگاه می دارد . امام علی علیه السلام *

h63

حکمت 63

 

و قال ع الشفیع جناح الطالب

 

ترجمه فارسی :

 

(اخلاقى اجتماعى) و درود خدا بر او، فرمود: شفاعت کننده چونان بال و پر در خواست کننده است.

 

ترجمه انگلیسی :

 

Amir al-mu'mirirn, peace be upon him, said: The interceder is the wing of the seeker.

s74

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه هفتاد و چهار (181-186)

 

سورةُ آل عمران

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

 

لَقَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّذینَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ فَقیرٌ وَ نَحْنُ أَغْنِیاءُ سَنَکْتُبُ ما قالُوا

 

وَ قَتْلَهُمُ الْأَنْبِیاءَ بِغَیْرِ حَقٍّ وَ نَقُولُ ذُوقُوا عَذابَ الْحَریقِ (181)

 

ذلِکَ بِما قَدَّمَتْ أَیْدیکُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ لَیْسَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبیدِ (182)

 

الَّذینَ قالُوا إِنَّ اللَّهَ عَهِدَ إِلَیْنا أَلاَّ نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّى یَأْتِیَنا بِقُرْبانٍ تَأْکُلُهُ النَّارُ

 

قُلْ قَدْ جاءَکُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلی‏ بِالْبَیِّناتِ وَ بِالَّذی قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ (183)

 

فَإِنْ کَذَّبُوکَ فَقَدْ کُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِکَ جاؤُ بِالْبَیِّناتِ وَ الزُّبُرِ وَ الْکِتابِ الْمُنیرِ (184)

 

کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ إِنَّما تُوَفَّوْنَ أُجُورَکُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ

 

وَ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فازَ وَ مَا الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ مَتاعُ الْغُرُورِ (185)

 

لَتُبْلَوُنَّ فی‏ أَمْوالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذینَ أُوتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلِکُمْ

 

وَ مِنَ الَّذینَ أَشْرَکُوا أَذىً کَثیراً وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (186)

 

ترجمه فارسی :

 

مسلماً خداوند، سخن کسانى را که گفتند: «خدا نیازمند است و ما توانگریم»، شنید. به زودى آنچه را گفتند، و بناحق کشتنِ آنان پیامبران را، خواهیم نوشت و خواهیم گفت: «بچشید عذابِ سوزان را.» (181)

این [عقوبت‏] به خاطر کار و کردار پیشین شماست، [و گر نه‏] خداوند هرگز نسبت به بندگان [خود] بیدادگر نیست. (182)

همانان که گفتند: «خدا با ما پیمان بسته که به هیچ پیامبرى ایمان نیاوریم تا براى ما قربانیى بیاورد که آتش [آسمانى‏] آن را [به نشانه قبول‏] بسوزاند.» بگو: «قطعاً پیش از من، پیامبرانى بودند که دلایل آشکار را با آنچه گفتید، براى شما آوردند. اگر راست مى‏گویید، پس چرا آنان را کشتید؟» (183)

پس اگر تو را تکذیب کردند، [بدان که‏] پیامبرانى [هم‏] که پیش از تو، دلایل روشن و نوشته‏ها و کتاب روشن آورده بودند، تکذیب شدند. (184)

هر جاندارى چشنده [طعم‏] مرگ است، و همانا روز رستاخیز پاداشهایتان به طور کامل به شما داده مى‏شود. پس هر که را از آتش به دور دارند و در بهشت درآورند قطعاً کامیاب شده است و زندگى دنیا جز مایه فریب نیست. (185)

قطعاً در مالها و جانهایتان آزموده خواهید شد، و از کسانى که پیش از شما به آنان کتاب داده شده و [نیز] از کسانى که به شرک گراییده‏اند، [سخنان دل‏] آزار بسیارى خواهید شنید، و [لى‏] اگر صبر کنید و پرهیزگارى نمایید، این [ایستادگى‏] حاکى از عزم استوار [شما] در کارهاست. (186)

 

ترجمه انگلیسی :

 

) XIX (God has heard the statement of those who say:" God is poor while we are rich!" We will write down whatever they say and how they killed the prophets without any right to] do so [. We will say:" Taste the torment of burning.") 181 (

That] has happened [because of what your hands sent on ahead. God is no One to harm] His [worshippers,) 182 (

such as those who say:" God has charged us not to believe in any messenger until He brings us some offering which fire will consume." SAY:" Messengers before me have already brought you explanations and just what you have said; why did you kill them if you are so truthful?") 183 (

If they reject you, messengers before you have already been rejected when they came even with explanations, the Psalms and the Enlightening Book.) 184 (

Every soul will be tasting death: you will merely be repaid your earnings on Resurrection Day. Anyone who is snatched from the Fire and shown into the Garden will have triumphed. What does worldly life mean except the enjoyment of illusion?) 185 (

You will be tested by means of your wealth and through your own selves, and you will hear much abuse from those who were given the Book before you, as well as those who associate] others with God [. If you are patient and do your duty, that is what will determine matters.) 186

خواندن قرآن چه ثوابى دارد؟

پرسمان قرآنی کودک

(3)

خواندن قرآن چه ثوابى دارد؟

بر اساس سخنان رسول خدا صلى الله علیه و آله و اهل بیت آن حضرت، خداوند براى خواندن قرآن پاداش‏ها و ثواب‏هاى زیادى قرار داده است. خواندن قرآن ایمان انسان را زیاد مى‏کند، باعث بخشش گناهان مى‏شود، شیطان را از خانه کسى که قرآن مى‏خواند بیرون مى‏کند، دل‏ها را نرم و نورانى مى‏سازد و مانند نردبانى، پلّه پلّه ما را به خدا نزدیک مى‏کند. همه ما مى‏توانیم تجربه کنیم و ببینیم موقع خواندن و شنیدن قرآن کریم چه‏ حالى مى‏شویم. حضرت محمّد صلى الله علیه و آله فرمودند: «بهترین عبادت امّت من، خواندن قرآن است.» خود پیامبر صلى الله علیه و آله و امامان عزیز ما هم علاقه و توجّه زیادى به خواندن قرآن داشتند.
 

 

h62

حکمت 62

 

وَ قَالَ ع إِذَا حُیِّیتَ بِتَحِیَّةٍ فَحَیِّ بِأَحْسَنَ مِنْهَا- وَ إِذَا أُسْدِیَتْ إِلَیْکَ یَدٌ فَکَافِئْهَا بِمَا یُرْبِی عَلَیْهَا- وَ الْفَضْلُ مَعَ ذَلِکَ لِلْبَادِئِ

 

ترجمه فارسی :

 

(اخلاقى، اجتماعى) و درود خدا بر او، فرمود: چون تو را ستودند، بهتر از آنان ستایش کن، و چون به تو احسان کردند، بیشتر از آن ببخش. به هر حال پاداش بیشتر از آن آغاز کننده است.

 

ترجمه انگلیسی :

 

Amir al-mu'minin, peace be upon him, said: If you are met with a greeting, give better greetings in return. If a hand of help is extended to you, do a better favour in return, although the credit would remain with the one who was first.

کیفرهای دنیوی; علل و پیامدها

 

زنجیری، محمد حسین

اشاره

اصولاً کیفر به معنای پاداش عمل در نظام عمومی هستی از جایگاه ویژه ای برخوردار است و حتی می توان آن را به عنوان یک قانون فراگیر در نظام هستی ردگیری کرد. هر کنش و عملی در نظام هستی آثار و پیامدهای طبیعی از خود به جا می گذارد. از همین رو برخی بر این باور پا می فشارند که در نظام تکوین پاداش در حقیقت عین عمل و کنش است: «سَیُجْزَوْنَ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ»(اعراف/ 180); «جَزَآءً وِفَاقًا»(نباء/26)
در نظام تشریع نیز بر پایه همین اصول کلی طبیعی، پاداش و کیفر می بایست در حدّ و اندازه های کنش و عمل تقنین و مقرر گردد. قوانین نوشته و نانوشته و اصول مجازات های بسیاری وجود دارد که در راستای تبیین این اصول کلی طبیعی نگاشته شده است. هر چند که در بسیار موارد نیز این مجازات و شدت و ضعف آن مناسب و در حد و اندازه های کنش و عمل نیست ولی در نگرش کلام در همان جهت قابل توجیه و تبیین است.
در نظام الهی کیفر و پاداش در دنیا و آخرت بر خلاف کیفر و پاداش در نظام تشریعی وضعی با توجه به خصوصیت عمل و کنش و مناسب آن است. هر چند واژه کیفر عنوان خاصی برای گونه ای از پاداش هاست و تنها به مجازات های کنش ها و اعمال بد و نادرست اطلاق می شود ولی مراد از کیفر را می توان پاداش هر کنش خوب و یا بدی فرض کرد.

p74

* بزرگترین عیب آن است که آنچه را  که مانند آن در خود توست عیب بشماری . امام علی علیه السلام *

 

* آینده از همین امروز می گذرد پس امروز را باید به درستی پیمود . حکیم ارد بزرگ *