s321

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و بیست و یک (135-126)

 

سورةُ طه‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

قالَ کَذلِکَ أَتَتْکَ آیاتُنا فَنَسیتَها وَ کَذلِکَ الْیَوْمَ تُنْسى‏ (126)

 

وَ کَذلِکَ نَجْزی مَنْ أَسْرَفَ وَ لَمْ یُؤْمِنْ بِآیاتِ رَبِّهِ وَ لَعَذابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَ أَبْقى‏ (127)

 

أَ فَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ کَمْ أَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فی‏ مَساکِنِهِمْ إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِأُولِی النُّهى‏ (128)

 

وَ لَوْ لا کَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّکَ لَکانَ لِزاماً وَ أَجَلٌ مُسَمًّى (129)

 

فَاصْبِرْ عَلى‏ ما یَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِها وَ مِنْ آناءِ اللَّیْلِ فَسَبِّحْ وَ أَطْرافَ النَّهارِ لَعَلَّکَ تَرْضى‏ (130)

 

وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلى‏ ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا لِنَفْتِنَهُمْ فیهِ وَ رِزْقُ رَبِّکَ خَیْرٌ وَ أَبْقى‏ (131)

 

وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها لا نَسْئَلُکَ رِزْقاً نَحْنُ نَرْزُقُکَ وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوى‏ (132)

 

وَ قالُوا لَوْ لا یَأْتینا بِآیَةٍ مِنْ رَبِّهِ أَ وَ لَمْ تَأْتِهِمْ بَیِّنَةُ ما فِی الصُّحُفِ الْأُولى‏ (133)

 

وَ لَوْ أَنَّا أَهْلَکْناهُمْ بِعَذابٍ مِنْ قَبْلِهِ لَقالُوا رَبَّنا لَوْ لا أَرْسَلْتَ إِلَیْنا رَسُولاً فَنَتَّبِعَ آیاتِکَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزى‏ (134)

 

قُلْ کُلٌّ مُتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحابُ الصِّراطِ السَّوِیِّ وَ مَنِ اهْتَدى‏ (135)

 

ترجمه فارسی

 

مى‏فرماید: «آن گونه که آیات من براى تو آمد، و تو آنها را فراموش کردى امروز نیز تو فراموش خواهى شد!» (126)

و این گونه جزا مى‏دهیم کسى را که اسراف کند، و به آیات پروردگارش ایمان نیاورد! و عذاب آخرت، شدیدتر و پایدارتر است! (127)

آیا براى هدایت آنان کافى نیست که بسیارى از نسلهاى پیشین را (که طغیان و فساد کردند) هلاک نمودیم، و اینها در مسکنهاى (ویران شده) آنان راه مى‏روند! مسلّماً در این امر، نشانه‏هاى روشنى براى خردمندان است. (128)

و اگر سنّت و تقدیر پروردگارت و ملاحظه زمان مقرّر نبود، عذاب الهى بزودى دامان آنان را مى‏گرفت! (129)

پس در برابر آنچه مى‏گویند، صبر کن! و پیش از طلوع آفتاب، و قبل از غروب آن تسبیح و حمد پروردگارت را بجا آور و همچنین (برخى) از ساعات شب و اطراف روز (پروردگارت را) تسبیح گوى باشد که (از الطاف الهى) خشنود شوى! (130)

و هرگز چشمان خود را به نعمتهاى مادّى، که به گروه‏هایى از آنان داده‏ایم، میفکن! اینها شکوفه‏هاى زندگى دنیاست تا آنان را در آن بیازماییم و روزى پروردگارت بهتر و پایدارتر است! (131)

خانواده خود را به نماز فرمان ده و بر انجام آن شکیبا باش! از تو روزى نمى‏خواهیم (بلکه) ما به تو روزى مى‏دهیم و عاقبت نیک براى تقواست! (132)

گفتند: «چرا (پیامبر) معجزه و نشانه‏اى از سوى پروردگارش براى ما نمى‏آورد؟! (بگو:) آیا خبرهاى روشنى که در کتابهاى (آسمانى) نخستین بوده، براى آنها نیامد؟! (133)

اگر ما آنان را پیش از آن (که قرآن نازل شود) با عذابى هلاک مى‏کردیم، (در قیامت) مى‏گفتند: «پروردگارا! چرا پیامبرى براى ما نفرستادى تا از آیات تو پیروى کنیم، پیش از آنکه ذلیل و رسوا شویم!» (134)

بگو: «همه (ما و شما) در انتظاریم! (ما در انتظار وعده پیروزى، و شما در انتظار شکست ما!) حال که چنین است، انتظار بکشید! امّا بزودى مى‏دانید چه کسى از اصحاب صراط مستقیم، و چه کسى هدایت یافته است! (135)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 321 ) verses Sura Taha( 126-135 )

 

Sura Taha

In the name of God

 

He will say: 'Thus did Our signs come to you, and you forgot them; that is why you have been forgotten today. '" (  126 )

 

Thus We reward anyone who overdoes things and does not believe in his Lord's signs. Torment in the Hereafter will be even more severe and everlasting. (  127 )

 

Did it not guide them] to see [how many generations We had wiped out before them whose dwellings they walk around in? In that are signs for persons who are wary. (  128 )

 

) VIII (If word had not already gone ahead from your Lord, it would have been made compulsory and a deadline set. (  129 )

 

So be patient about anything they may say and hymn your Lord's praise before the sun's rise and before its setting, and in the small hours of the night. Hymn it as well at the ends of the day so that you may meet approval. (  130)

 

Do not strain your eyes towards what We let some types of them enjoy, the blossoming of worldly life, so We may test them by means of it. Your Lord's provision is better and more lasting. (  131)

 

Order your household to pray and to discipline themselves by means of it. We do not ask you for any provision; yet We will provide for you, and the outcome rests on doing your duty. (  132)

 

They say:" If he would only bring us some sign from his Lord!" Has not evidence already reached them about what was in the early scriptures? (  133)

 

If We were to wipe them out ahead of time with torment, they would say:" Our Lord, if You had only sent us a messenger, we would have followed Your signs before we were humbled and disgraced." (  134)

 

SAY:" Everyone lives in expectation, so be on the lookout! You will know who are] your [companions along the Level Road and who has been guided. (  135)

 

s320

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و بیست (125-114)

 

سورةُ طه‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

فَتَعالَى اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ وَ لا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ یُقْضى‏ إِلَیْکَ وَحْیُهُ وَ قُلْ رَبِّ زِدْنی‏ عِلْماً (114)

 

وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلى‏ آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِیَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً (115)

 

وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِکَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلیسَ أَبى‏ (116)

 

فَقُلْنا یا آدَمُ إِنَّ هذا عَدُوٌّ لَکَ وَ لِزَوْجِکَ فَلا یُخْرِجَنَّکُما مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقى‏ (117)

 

إِنَّ لَکَ أَلاَّ تَجُوعَ فیها وَ لا تَعْرى‏ (118)

 

وَ أَنَّکَ لا تَظْمَؤُا فیها وَ لا تَضْحى‏ (119)

 

فَوَسْوَسَ إِلَیْهِ الشَّیْطانُ قالَ یا آدَمُ هَلْ أَدُلُّکَ عَلى‏ شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَ مُلْکٍ لا یَبْلى‏ (120)

 

فَأَکَلا مِنْها فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا یَخْصِفانِ عَلَیْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ عَصى‏ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى‏ (121)

 

ثُمَّ اجْتَباهُ رَبُّهُ فَتابَ عَلَیْهِ وَ هَدى‏ (122)

 

قالَ اهْبِطا مِنْها جَمیعاً بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا یَأْتِیَنَّکُمْ مِنِّی هُدىً فَمَنِ اتَّبَعَ هُدایَ فَلا یَضِلُّ وَ لا یَشْقى‏ (123)

 

وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْری فَإِنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنْکاً وَ نَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَعْمى‏ (124)

 

قالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنی‏ أَعْمى‏ وَ قَدْ کُنْتُ بَصیراً (125)

 

ترجمه فارسی

 

برتر و بلند مرتبه است خدا [ىِ یگانه‏] که فرمانرواى هستى و حقّ محض است و پیش از آنکه وحى کردن قرآن بر تو پایان گیرد در خواندنش شتاب مکن، و بگو: پروردگارا! دانش مرا بیفزاى. (114)

یقیناً پیش از این به آدم سفارش کردیم [که از میوه آن درخت نخورد] پس فراموش کرد و عزمى استوار براى او نیافتیم. (115)

و [یاد کن‏] هنگامى را که به فرشتگان گفتیم: براى آدم سجده کنید. همه سجده کردند مگر ابلیس که روى برتافت. (116)

پس گفتیم: اى آدم! مسلماً این [ابلیس‏] دشمنى است براى تو و همسرت، پس شما را از بهشت بیرون نکند که در مشقت و رنج افتى. (117)

قطعاً براى تو در اینجا این [حقیقت‏] است که نه گرسنه شوى و نه برهنه گردى. (118)

و نه در آن تشنه شوى و نه دچار آفتاب‏زدگى گردى. (119)

پس شیطان او را وسوسه کرد، گفت: اى آدم! آیا تو را به درخت جاودان و سلطنتى که کهنه نمى‏شود، راهنمایى کنم؟ (120)

پس هر دو [به سبب وسوسه شیطان‏] از میوه آن [درخت‏] خوردند، در نتیجه شرمگاهشان بر آنان پدیدار شد و شروع به چسباندن برگ‏هاى درختان بهشت بر [شرمگاه‏] خود کردند. و آدم پروردگارش را نافرمانى کرد و [از رسیدن به آنچه شیطان به او القا کرده بود] ناکام ماند. (121)

آن گاه پروردگارش او را برگزید و توبه‏اش را پذیرفت و او را راهنمایى کرد. (122)

 [خدا] گفت: هر دو با هم از بهشت [به سوى زمین‏] فرود آیید که برخى از شما دشمن برخى دیگرند، پس اگر از سوى من هدایتى به شما رسید، هر کس از هدایتم پیروى کند، نه گمراه مى‏شود و نه به مشقت و رنج مى‏افتد. (123)

و هر کس از هدایت من [که سبب یاد نمودن از من در همه امور است‏] روى بگرداند، براى او زندگى تنگ [و سختى‏] خواهد بود، و روز قیامت او را نابینا محشور مى‏کنیم. (124)

مى‏گوید: پروردگارا! براى چه مرا نابینا محشور کردى، در حالى که [در دنیا] بینا بودم؟ (125)

 

 

 

Translation of the Qur'an

Page ( 320 ) verses Sura Taha( 114-125 )

 

Sura Taha

In the name of God

 

Exalted is God, the True Controller! Do not hurry while reading] the Qur'an [before its revelation has been accomplished for you, and] rather [SAY:" My Lord, increase me in knowledge!") 114 (

 

We had already made a pledge with Adam which he forgot. We found he had no determination.) 115 (

 

) VII (When We told the angels:" Bow down on your knees before Adam," they] all [knelt down except for Diabolic; he refused] to do so [.) 116 (

 

We said:" Adam, this is an enemy for both you and your wife. Do not let him turn either of you out of the Garden, so you will regret it.) 117 (

 

You have so much in it that you need go neither hungry nor naked;) 118 (

 

you will neither thirst there nor feel sunstruck.") 119 (

 

Satan whispered to him; he said:" Adam, shall I lead you to the Tree of Immortality and such control as will never disappear?") 120 (

 

So they both ate some of it, and their private parts became apparent to them. They set to patching themselves over with leaves from the Garden. Adam had disobeyed his Lord and was misled!) 121 (

 

Later on his Lord chose him, and He relented towards him and guided] him [.) 122 (

 

He said:" Clear out of here, both of you together! Some of you] will become [enemies of others. Should guidance ever come to you from Me, no one who follows My guidance shall ever stray away nor regret it;) 123 (

 

while anyone who fails to remember Me will have a meager living and We shall summon him as a blind person on Resurrection Day.) 124 (

 

He will say: 'My Lord, why have you summoned me as a blind person when I was sighted? ') 125 (

s319

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و نوزده (113-99)

 

سورةُ طه‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

کَذلِکَ نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنْباءِ ما قَدْ سَبَقَ وَ قَدْ آتَیْناکَ مِنْ لَدُنَّا ذِکْراً (99)

 

مَنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِنَّهُ یَحْمِلُ یَوْمَ الْقِیامَةِ وِزْراً (100)

 

خالِدینَ فیهِ وَ ساءَ لَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ حِمْلاً (101)

 

یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمینَ یَوْمَئِذٍ زُرْقاً (102)

 

یَتَخافَتُونَ بَیْنَهُمْ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ عَشْراً (103)

 

نَحْنُ أَعْلَمُ بِما یَقُولُونَ إِذْ یَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَریقَةً إِنْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ یَوْماً (104)

 

وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ یَنْسِفُها رَبِّی نَسْفاً (105)

 

فَیَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً (106)

 

لا تَرى‏ فیها عِوَجاً وَ لا أَمْتاً (107)

 

یَوْمَئِذٍ یَتَّبِعُونَ الدَّاعِیَ لا عِوَجَ لَهُ وَ خَشَعَتِ الْأَصْواتُ لِلرَّحْمنِ فَلا تَسْمَعُ إِلاَّ هَمْساً (108)

 

یَوْمَئِذٍ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ رَضِیَ لَهُ قَوْلاً (109)

 

یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا یُحیطُونَ بِهِ عِلْماً (110)

 

وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَیِّ الْقَیُّومِ وَ قَدْ خابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْماً (111)

 

وَ مَنْ یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلا یَخافُ ظُلْماً وَ لا هَضْماً (112)

 

وَ کَذلِکَ أَنْزَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِیًّا وَ صَرَّفْنا فیهِ مِنَ الْوَعیدِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ أَوْ یُحْدِثُ لَهُمْ ذِکْراً (113)

 

 

ترجمه فارسی

 

این‏گونه بخشى از اخبار گذشته را براى تو بیان مى‏کنیم و بى‏تردید ذکرى [چون قرآن‏] از نزد خود به تو عطا کردیم. (99)

کسانى که از آن روى برگردانند، مسلماً روز قیامت وزر و وبال سنگینى بر دوش خواهند کشید. (100)

در آن [وزر و وبال‏] جاودانه‏اند و چه بد بارى روز قیامت براى آنان خواهد بود. (101)

 [آن‏] روزى که در صور دمیده مى‏شود و گنهکاران را در آن روز، کبودچشم و نابینا محشور مى‏کنیم. (102)

در میان خودشان پنهانى و بسیار آهسته مى‏گویند: که [در برزخ‏] جز ده روز درنگ نکرده‏اید. (103)

ما به آنچه مى‏گویند داناتریم، آن گاه که مُنصف‏ترینشان مى‏گوید: جز یک روز درنگ نکرده‏اید، (104)

و از تو درباره کوه‏ها مى‏پرسند، بگو: پروردگارم آنان را ریشه‏کن مى‏کند و از هم مى‏پاشد. (105)

پس آنها را به صورت دشتى هموار و صاف وامى‏گذارد، (106)

که در آن هیچ کژى و پستى و بلندى نمى‏بینى. (107)

در آن روز همه انسان‏ها دعوت کننده را که هیچ انحرافى ندارد [براى ورود به محشر] پیروى مى‏کنند و صداها در برابر [خداى‏] رحمان فرو مى‏نشیند و جز صدایى آهسته [چیزى‏] نمى‏شنوى. (108)

در آن روز شفاعت کسى سودى ندهد مگر آنکه [خداى‏] رحمان به او اذن دهد و گفتارش را [در مورد شفاعت از دیگران‏] بپسندد. (109)

 [خدا] آنچه را [از احوال و اعمال بندگان‏] پیش روى آنهاست و آنچه را [از ثواب و کیفر] در آینده دارند، مى‏داند و آنان از جهت دانش به او احاطه ندارند، (110)

و همه چهره‏ها در برابر [خداى‏] زنده قائم به ذات خاضع و فروتن مى‏شوند، و کسى که بار ظلم و ستمى با خود برداشت، مسلماً محروم و ناامید شود، (111)

و هر که کارهاى شایسته انجام دهد، در حالى که مؤمن باشد، نه از ستمى [درباره حقّش‏] بیم و هراس خواهد داشت و نه از کاستى و نقصانى [در اجر و مزدش.] (112)

و این‏گونه آن را قرآنى به زبان عربى [فصیح و گویا] نازل کردیم، و در آن هشدارها و تهدیدهاى گوناگون آوردیم، امید است [از عقاید و آراى بى‏پایه و گناه و طغیان‏] بپرهیزند، یا براى آنان بیدارى و هشیارى پدید آورد. (113)

 

 

Translation of the Qur'an

Page ( 319 ) verses Sura Taha( 99-113 )

 

Sura Taha

In the name of God

 

Thus We relate some news to you about what has occurred previously; We have even brought you a Reminder from Our very presence.) 99 (

 

Anyone who evades it will bear a burden on Resurrection Day) 100 (

 

which he will remain with. Evil will be such a load for them on Resurrection Day,) 101 (

 

the day when the Trumpet shall be blown. We shall summon bleary-eyed criminals on that day.) 102 (

 

They will mutter to one another:" Did you only stay away ten] days [?") 103 (

 

We are quite Aware of what they will say when the best behaved among them will say:" You have only stayed away a day!") 104 (

 

) VI (They will ask you about the mountains, so SAY:" My Lord will crumble them into powder) 105 (

 

and leave them as flat as a prairie.) 106 (

 

You will see no rough spots nor any unevenness on them.) 107 (

 

On that day they will follow the Crier who has no crookedness in him either; their voices will be hushed before the Mercy-giving and you will hear only] people [shuffling past.) 108 (

 

On that day intercession will only benefit someone whom the Mercy- giving has permitted to enjoy it, and whose statement has pleased Him.) 109 (

 

He knows what lies in front of them and what is behind them, while they do not embrace any knowledge about Him.) 110 (

 

Faces will seem downcast before the Living, the Eternal, and anyone who carries a load of harm will have blundered,) 111 (

 

while anyone who has performed honorable deeds and is a believer will need fear no harm nor any injustice.) 112 (

 

Thus We have sent it down as an Arabic reading and set forth some of the Threat in it so that they may do their duty, or so it will arouse them to remember.) 113 (

 

s318

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و هجده (98-88)

 

سورةُ طه‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلاً جَسَداً لَهُ خُوارٌ فَقالُوا هذا إِلهُکُمْ وَ إِلهُ مُوسى‏ فَنَسِیَ (88)

 

أَ فَلا یَرَوْنَ أَلاَّ یَرْجِعُ إِلَیْهِمْ قَوْلاً وَ لا یَمْلِکُ لَهُمْ ضَرًّا وَ لا نَفْعاً (89)

 

وَ لَقَدْ قالَ لَهُمْ هارُونُ مِنْ قَبْلُ یا قَوْمِ إِنَّما فُتِنْتُمْ بِهِ وَ إِنَّ رَبَّکُمُ الرَّحْمنُ فَاتَّبِعُونی‏ وَ أَطیعُوا أَمْری (90)

 

قالُوا لَنْ نَبْرَحَ عَلَیْهِ عاکِفینَ حَتَّى یَرْجِعَ إِلَیْنا مُوسى‏ (91)

 

قالَ یا هارُونُ ما مَنَعَکَ إِذْ رَأَیْتَهُمْ ضَلُّوا (92)

 

أَلاَّ تَتَّبِعَنِ أَ فَعَصَیْتَ أَمْری (93)

 

قالَ یَا بْنَ أُمَّ لا تَأْخُذْ بِلِحْیَتی‏ وَ لا بِرَأْسی‏ إِنِّی خَشیتُ أَنْ تَقُولَ فَرَّقْتَ بَیْنَ بَنی‏ إِسْرائیلَ وَ لَمْ تَرْقُبْ قَوْلی‏ (94)

 

قالَ فَما خَطْبُکَ یا سامِرِیُّ (95)

 

قالَ بَصُرْتُ بِما لَمْ یَبْصُرُوا بِهِ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِنْ أَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُها وَ کَذلِکَ سَوَّلَتْ لی‏ نَفْسی‏ (96)

 

قالَ فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَکَ فِی الْحَیاةِ أَنْ تَقُولَ لا مِساسَ وَ إِنَّ لَکَ مَوْعِداً لَنْ تُخْلَفَهُ وَ انْظُرْ إِلى‏ إِلهِکَ الَّذی ظَلْتَ عَلَیْهِ عاکِفاً لَنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنْسِفَنَّهُ فِی الْیَمِّ نَسْفاً (97)

 

إِنَّما إِلهُکُمُ اللَّهُ الَّذی لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَسِعَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ عِلْماً (98)

 

 

ترجمه فارسی

 

پس براى آنان مجسمه گوساله‏اى که صداى گاو داشت بیرون آورد، آن گاه [او و پیروانش‏] گفتند: این معبود شما و معبود موسى است که [موسى آن را] فراموش کرد [به این خاطر براى طلب معبود به طور رفت.] (88)

پس آیا درک نمى‏کنند [و نمى‏فهمند] که [گوساله، هنگامى که آن را مى‏خوانند] پاسخى به آنان نمى‏دهد و مالک و صاحب اختیار هیچ سود و زیانى براى آنان نیست؟! (89)

و به راستى هارون پیش از این به آنان گفته بود: اى قوم من! شما به وسیله این گوساله مورد امتحان قرار گرفته‏اید، و بى‏تردید پروردگارتان [خداى‏] رحمان است، بنابراین از من [که پیامبر او هستم‏] پیروى کنید و فرمانم را اطاعت نمایید. (90)

گفتند: ما همواره بر پرستیدن گوساله باقى مى‏مانیم تا موسى به سوى ما باز گردد. (91)

 [هنگامى که موسى بازگشت، به هارون‏] گفت: اى هارون! وقتى دیدى آنان گمراه شدند چه چیز تو را مانع شد، (92)

از اینکه مرا [در برخورد شدید با گمراهان‏] پیروى کنى؟ آیا از فرمان من سرپیچى کردى؟ (93)

گفت: اى پسر مادرم! نه ریش مرا بگیر و نه سرم را، من ترسیدم که بگویى: میان بنى‏اسرائیل تفرقه و جدایى انداختى و سفارش مرا [در حفظ وحدت بنى‏اسرائیل‏] رعایت نکردى. (94)

 [موسى‏] گفت: اى سامرى! سبب کار [بسیار خطرناک‏] تو چه بود؟ (95)

گفت: من به حقایق و اسرارى آگاه شدم که آنان آگاه نشدند، پس اندکى از دانش و اسرار رسول را گرفتم و [بر اثر هواپرستى‏] آن را دور انداختم [و به گوساله‏سازى پرداختم‏] و این‏گونه نفس من [آن کار بسیار خطرناک را براى گمراه کردن بنى‏اسرائیل‏] در نظرم آراست. (96)

 [موسى‏] گفت: پس [از میان مردم‏] برو، یقیناً کیفر تو [به خاطر دور انداختن آثار رسالت و ساختن گوساله‏] در زندگى این است که [دچار بیمارى مُسرى ویژه‏اى شوى تا هر کس نزدیکت آید بگویى:] به من دست نزنید و تو را وعده‏گاهى [از عذاب بسیار سخت قیامت‏] است که هرگز نسبت به تو از آن تخلف نخواهد شد، و [اکنون‏] به معبودت که همواره ملازمش بودى نگاه کن که حتماً آن را در آتش بسوزانیم، سپس سوخته‏اش را در دریا مى‏پاشیم. (97)

معبود شما فقط خداى یکتاست که جز او معبودى نیست، دانش او همه چیز را فرا گرفته است. (98)

 

 

Translation of the Qur'an

Page ( 318 ) verses Sura Taha( 88-98 )

 

Sura Taha

In the name of God

 

He produced a calf for them in the shape of a body that mooed. They said:" This is your god, the god of Moses; he has forgotten] it [.") 88 (

 

Did they not consider it would not talk back to them, nor control any harm or advantage for them?) 89 (

 

) V (Now Aaron had already told them:" My people, you are only being tested by means of it. Your Lord is the Mercy-giving, so follow me and obey my command!") 90 (

 

They said:" We will never quit being devoted to it until Moses returns to us.") 91 (

 

He said:" Aaron, what prevented you, when you saw they had strayed) 92 (

from having them follow me? Did you disobey my order?") 93 (

 

He said:" My) blood (brother, do not seize me by my beard nor by my head! I dreaded you would say: 'You have brought dissension to the Children of Israel and did not observe what I said. '") 94 (

 

He said:" What have you been trying to do, O Samaritan?") 95 (

 

He said:" I noticed something they do not notice, so I snatched a handful from the messenger's footprints and flung it away. Thus my soul has lured me on.") 96 (

 

He said:" Go away! During your lifetime you will say: 'Don't touch] me [! ' You have an appointment] for your torment [which will not be broken. Look at your god which you have become so devoted to: we shall burn it up, then scatter its remains in the flood.") 97 (

 

Your God is God] Alone [; there is no other deity than Him! He is Vaster than everything in knowledge.) 98 (

s317

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و هفده (87-77)

 

سورةُ طه‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

 

وَ لَقَدْ أَوْحَیْنا إِلى‏ مُوسى‏ أَنْ أَسْرِ بِعِبادی فَاضْرِبْ لَهُمْ طَریقاً فِی الْبَحْرِ یَبَساً لا تَخافُ دَرَکاً وَ لا تَخْشى‏ (77)

 

فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِیَهُمْ مِنَ الْیَمِّ ما غَشِیَهُمْ (78)

 

وَ أَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَ ما هَدى‏ (79)

 

یا بَنی‏ إِسْرائیلَ قَدْ أَنْجَیْناکُمْ مِنْ عَدُوِّکُمْ وَ واعَدْناکُمْ جانِبَ الطُّورِ الْأَیْمَنَ وَ نَزَّلْنا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوى‏ (80)

 

کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ وَ لا تَطْغَوْا فیهِ فَیَحِلَّ عَلَیْکُمْ غَضَبی‏ وَ مَنْ یَحْلِلْ عَلَیْهِ غَضَبی‏ فَقَدْ هَوى‏ (81)

 

وَ إِنِّی لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدى‏ (82)

 

وَ ما أَعْجَلَکَ عَنْ قَوْمِکَ یا مُوسى‏ (83)

 

قالَ هُمْ أُولاءِ عَلى‏ أَثَری وَ عَجِلْتُ إِلَیْکَ رَبِّ لِتَرْضى‏ (84)

 

قالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَکَ مِنْ بَعْدِکَ وَ أَضَلَّهُمُ السَّامِرِیُّ (85)

 

فَرَجَعَ مُوسى‏ إِلى‏ قَوْمِهِ غَضْبانَ أَسِفاً قالَ یا قَوْمِ أَ لَمْ یَعِدْکُمْ رَبُّکُمْ وَعْداً حَسَناً أَ فَطالَ عَلَیْکُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدْتُمْ أَنْ یَحِلَّ عَلَیْکُمْ غَضَبٌ مِنْ رَبِّکُمْ فَأَخْلَفْتُمْ مَوْعِدی (86)

 

قالُوا ما أَخْلَفْنا مَوْعِدَکَ بِمَلْکِنا وَ لکِنَّا حُمِّلْنا أَوْزاراً مِنْ زینَةِ الْقَوْمِ فَقَذَفْناها فَکَذلِکَ أَلْقَى السَّامِرِیُّ (87)

 

 

ترجمه فارسی

 

و همانا به موسى وحى کردیم که: بندگانم را شبانه [از مصر] حرکت بده، و براى آنان راهى خشک در دریا قرار ده که [در آن موقعیت‏] نه از رسیدن فرعونیان بترسى و نه از غرق شدن بهراسى. (77)

پس فرعون با لشکریانش آنان را دنبال کرد، و [بخشى‏] از دریا آنان را فروگرفت، چه فروگرفتنى! (78)

و فرعون، قومش را گمراه کرد و راهنمایى ننمود. (79)

اى بنى‏اسرائیل! به راستى شما را از دشمنتان نجات دادیم، و با شما در جانب راست طور وعده گذاشتیم و ترنجبین و مرغ بریان را بر شما نازل کردیم، (80)

 [و گفتیم:] از خوردنى‏هاى پاکیزه [و مطبوع‏] که روزى شما نمودیم، بخورید و در [مورد] آن از حدود الهى تجاوز نکنید که خشم من بر شما فرود آید، و کسى که خشم من بر او فرود آید، یقیناً هلاک شده است. (81)

و مسلماً من آمرزنده کسى هستم که توبه کرد و ایمان آورد و کار شایسته انجام داد، سپس در راه مستقیم پایدارى و استقامت ورزید. (82)

اى موسى! چه چیز تو را شتابان کرد که قبل از قوم خود [در آمدن به کوه طور] پیشى گرفتى؟ (83)

گفت: پروردگارا! من به سوى تو شتافتم تا خشنود شوى. آنان گروهى هستند که اینک به دنبال من مى‏آیند. (84)

 [خدا] گفت: اى موسى! ما به راستى قوم تو را پس از آمدن تو امتحان کردیم و سامرى آنان را گمراه کرد. (85)

پس موسى خشمگین و اندوهناک به سوى قومش بازگشت، گفت: اى قوم من! آیا پروردگارتان به شما [درباره نزول تورات‏] وعده‏اى نیکو نداد؟ آیا زمان آن وعده بر شما طولانى آمد یا خواستید که خشمى از پروردگارتان بر شما فرود آید که با وعده من مخالفت کردید؟! (86)

گفتند: ما با اراده خود با وعده تو مخالفت نکردیم، بلکه ما را وادار کردند که بارهایى سنگین از زیور و زینت این قوم را حمل کنیم، پس آنان را [در آتش‏] انداختیم و به همین صورت سامرى هم [آنچه از زیور و زینت داشت‏] در آتش انداخت. (87)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 317 ) verses Sura Taha( 77-87 )

 

Sura Taha

In the name of God

 

) IV (We inspired Moses] as follows [:" Travel with My servants at night and open up a dry road through the sea for them. Do not fear being overtaken nor dread anything.") 77 (

 

Pharaoh had them pursued by his troops, and the flood overwhelmed them as only it could overwhelm them.) 78 (

 

Pharaoh led his folk astray and did not guide] them [.) 79 (

 

Children of Israel, We saved you from your enemy and made an appointment for you on the right side of the Mountain, and sent down manna and quail for you.) 80 (

 

Eat some of the wholesome things We have provided you with and do not act arrogantly while doing so, lest My anger light upon you; anyone My anger lights upon will surely collapse.) 81 (

 

Yet I am quite Forgiving towards anyone who turns) in repentance (and believes, and acts honorably; then he will be guided.") 82 (

 

" Whatever made you hurry away from your people, Moses?") 83 (

 

He said:" They were close upon my tracks, while I have hastened to You, my Lord, so You may feel pleased.") 84 (

 

He said:" We have tested your folk in your absence and the Samaritan has led them astray.") 85 (

 

Moses returned to his people angry, sorrowful. He said:" My folk, did your Lord not make you a handsome promise? Did the agreement seem too long in reaching you, or did you want anger from your Lord to settle upon you, so that you broke the appointment to meet Me?") 86 (

 

They said:" We did not break your appointment of our own accord, but we had to carry loads of the people's ornaments and toss them] into a furnace [. That is what the Samaritan suggested.") 87 (

 

s316

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و شانزده (76-65)

 

سورةُ طه‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

قالُوا یا مُوسى‏ إِمَّا أَنْ تُلْقِیَ وَ إِمَّا أَنْ نَکُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقى‏ (65)

 

قالَ بَلْ أَلْقُوا فَإِذا حِبالُهُمْ وَ عِصِیُّهُمْ یُخَیَّلُ إِلَیْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّها تَسْعى‏ (66)

 

فَأَوْجَسَ فی‏ نَفْسِهِ خیفَةً مُوسى‏ (67)

 

قُلْنا لا تَخَفْ إِنَّکَ أَنْتَ الْأَعْلى‏ (68)

 

وَ أَلْقِ ما فی‏ یَمینِکَ تَلْقَفْ ما صَنَعُوا إِنَّما صَنَعُوا کَیْدُ ساحِرٍ وَ لا یُفْلِحُ السَّاحِرُ حَیْثُ أَتى‏ (69)

 

فَأُلْقِیَ السَّحَرَةُ سُجَّداً قالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هارُونَ وَ مُوسى‏ (70)

 

قالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَکُمْ إِنَّهُ لَکَبیرُکُمُ الَّذی عَلَّمَکُمُ السِّحْرَ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَیْدِیَکُمْ وَ أَرْجُلَکُمْ مِنْ خِلافٍ وَ لَأُصَلِّبَنَّکُمْ فی‏ جُذُوعِ النَّخْلِ وَ لَتَعْلَمُنَّ أَیُّنا أَشَدُّ عَذاباً وَ أَبْقى‏ (71)

 

قالُوا لَنْ نُؤْثِرَکَ عَلى‏ ما جاءَنا مِنَ الْبَیِّناتِ وَ الَّذی فَطَرَنا فَاقْضِ ما أَنْتَ قاضٍ إِنَّما تَقْضی‏ هذِهِ الْحَیاةَ الدُّنْیا (72)

 

إِنَّا آمَنَّا بِرَبِّنا لِیَغْفِرَ لَنا خَطایانا وَ ما أَکْرَهْتَنا عَلَیْهِ مِنَ السِّحْرِ وَ اللَّهُ خَیْرٌ وَ أَبْقى‏ (73)

 

إِنَّهُ مَنْ یَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِماً فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لا یَمُوتُ فیها وَ لا یَحْیى‏ (74)

 

وَ مَنْ یَأْتِهِ مُؤْمِناً قَدْ عَمِلَ الصَّالِحاتِ فَأُولئِکَ لَهُمُ الدَّرَجاتُ الْعُلى‏ (75)

 

جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها وَ ذلِکَ جَزاءُ مَنْ تَزَکَّى (76)

 

 

ترجمه فارسی

 

[ساحران‏] گفتند: اى موسى! یا تو [عصایت را] مى‏افکنى یا ما نخستین کسى باشیم که [ابزار و وسایل جادویش را] مى‏افکند؟ (65)

گفت: بلکه شما بیفکنید. پس [چون افکندند] ناگهان ریسمان‏ها و چوب‏دستى‏هایشان بر اثر جادویشان در خیال چنان وانمود شد که با سرعت به راه افتادند. (66)

پس موسى در دلش ترسى احساس کرد. (67)

گفتیم: مترس که بى‏تردید تو برترى. (68)

آنچه را در دست راست دارى بیفکن تا همه ساخته‏هایشان را ببلعد یقیناً آنچه را ساخته‏اند [واقعیت ندارد] فقط نیرنگ جادوگر است، و جادوگر هر جا درآید، پیروز نمى‏شود. (69)

 [چون عصایش را انداخت و ساخته‏هاى جادوگران را بلعید، جادوگران از عظمت کار دریافتند که امریست خدایى نه جادویى‏] پس سجده‏کنان به رو درافتادند و گفتند: ما به پروردگار هارون و موسى ایمان آوردیم. (70)

 [فرعون‏] گفت: آیا پیش از آنکه به شما اذن دهم، به او ایمان آوردید؟ یقیناً او بزرگ شماست که به شما جادو آموخته است، پس بى‏تردید دست‏ها و پاهایتان را یکى از راست و یکى از چپ قطع خواهم کرد، و شما را بر تنه‏هاى درخت خرما خواهم آویخت تا کاملًا بدانید که کدام یک از ما [من یا خداى موسى‏] عذابش سخت‏تر و پایدارتر است؟! (71)

گفتند: ما هرگز تو را بر دلایل روشنى که به سوى ما آمده و بر آنکه ما را آفرید، ترجیح نمى‏دهیم پس هر حکمى را که مى‏توانى صادر کن، تو فقط در این زندگى دنیا مى‏توانى حکم کنى. (72)

بى‏تردید ما به پروردگارمان ایمان آوردیم تا خطاهایمان و آن جادویى که ما را به آن واداشتى بر ما بیامرزد وخدا بهتر وپایدارتر است. (73)

مسلماً کسى که گنهکار به پیشگاه پروردگارش بیاید، دوزخ براى اوست که در آن نه مى‏میرد و نه زندگى مى‏کند. (74)

و کسانى که مؤمن بیایند در حالى که کارهاى شایسته انجام داده‏اند، براى آنان برترین درجات است. (75)

 [و آن‏] بهشت‏هاى پایدارى است که از زیرِ [درختانِ‏] آن نهرها جارى است که در آن جاودانه‏اند و این است پاداش کسانى که خود را [با ایمان و عمل صالح از آلودگى‏ها] پاک کرده‏اند. (76)

 

 

Translation of the Qur'an

Page ( 316 ) verses Sura Taha(65-76 )

 

Sura Taha

In the name of God

 

They said:" Moses, either you will cast] something [or shall we be the first to cast] a spell [?") 65 (

 

He said:" Rather you throw] first [." You should have seen their ropes and rods! It appeared to him as if they were moving around because of their magic,) 66 (

 

So Moses conceived a fear within himself.) 67 (

 

We said:" Do not act afraid: you will come out on top!) 68 (

 

Throw down what is in your right hand so it will swallow up anything they have produced. What they have produced is only some magician's trick, and no magician succeeds no matter where he goes.") 69 (

 

So the magicians threw themselves down on their knees. They said:" We believe in the Lord of Aaron and Moses.") 70 (

 

He said:" Have you believed in Him before I permit you to? He must be your chief who has taught you magic! I'll cut your hands and feet off on opposite sides, and have you crucified on the trunks of datepalms, so you may know which of us is harsher with torment and going to last longer.") 71 (

 

They said:" We will never choose you before explanations have come to us nor ahead of the One Who originated us. Decide anything you may decide; you are no judge: You will only decide during this worldly life.) 72 (

 

We believe in our Lord, so He may forgive us our mistakes as well as for any magic you have compelled us to perform. God is Better and more Enduring.") 73 (

 

Anyone who comes to his Lord as a criminal will have HELL] as his reward [; he will neither die in it, nor yet will he live] a decent life [.) 74 (

 

Whoever comes to Him as a believer has performed honorable deeds; those will have the highest ranks,) 75 (

 

the gardens of Eden through which rivers flow, to live in for ever. That will be the reward for anyone who becomes purified.) 76 (

 

s315

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و پانزده (64-52)

 

سورةُ طه‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

قالَ عِلْمُها عِنْدَ رَبِّی فی‏ کِتابٍ لا یَضِلُّ رَبِّی وَ لا یَنْسى‏ (52)

 

الَّذی جَعَلَ لَکُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ سَلَکَ لَکُمْ فیها سُبُلاً وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْ نَباتٍ شَتَّى (53)

 

کُلُوا وَ ارْعَوْا أَنْعامَکُمْ إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِأُولِی النُّهى‏ (54)

 

مِنْها خَلَقْناکُمْ وَ فیها نُعیدُکُمْ وَ مِنْها نُخْرِجُکُمْ تارَةً أُخْرى‏ (55)

 

وَ لَقَدْ أَرَیْناهُ آیاتِنا کُلَّها فَکَذَّبَ وَ أَبى‏ (56)

 

قالَ أَ جِئْتَنا لِتُخْرِجَنا مِنْ أَرْضِنا بِسِحْرِکَ یا مُوسى‏ (57)

 

فَلَنَأْتِیَنَّکَ بِسِحْرٍ مِثْلِهِ فَاجْعَلْ بَیْنَنا وَ بَیْنَکَ مَوْعِداً لا نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَ لا أَنْتَ مَکاناً سُوىً (58)

 

قالَ مَوْعِدُکُمْ یَوْمُ الزِّینَةِ وَ أَنْ یُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى (59)

 

فَتَوَلَّى فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ کَیْدَهُ ثُمَّ أَتى‏ (60)

 

قالَ لَهُمْ مُوسى‏ وَیْلَکُمْ لا تَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ کَذِباً فَیُسْحِتَکُمْ بِعَذابٍ وَ قَدْ خابَ مَنِ افْتَرى‏ (61)

 

فَتَنازَعُوا أَمْرَهُمْ بَیْنَهُمْ وَ أَسَرُّوا النَّجْوى‏ (62)

 

قالُوا إِنْ هذانِ لَساحِرانِ یُریدانِ أَنْ یُخْرِجاکُمْ مِنْ أَرْضِکُمْ بِسِحْرِهِما وَ یَذْهَبا بِطَریقَتِکُمُ الْمُثْلى‏ (63)

 

فَأَجْمِعُوا کَیْدَکُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَ قَدْ أَفْلَحَ الْیَوْمَ مَنِ اسْتَعْلى‏ (64)

 

 

ترجمه فارسی

 

موسى گفت: علم و دانش به [حال‏] آنان در کتابى [مانند لوح محفوظ] نزد پروردگار من است، که پروردگارم [بر پایه آن در پاداش دادن و کیفر نمودن‏] نه اشتباه مى‏کند و نه از یاد مى‏برد. (52)

همان کسى که زمین را براى شما بسترى گسترده قرار داد، و براى شما در آن [به خاطر آسان شدن رفت و آمدتان‏] راه‏هایى پدید آورد، و از آسمان آبى نازل کرد، پس به وسیله آن انواعى از روییدنى‏هاى گوناگون بیرون آوردیم. (53)

 [خود از این نعمت هاى فراوان‏] بخورید و دام‏هایتان را بچرانید، یقیناً در این امور نشانه‏هایى [بر توحید، ربوبیّت و قدرت خدا] براى صاحبان خرد است. (54)

شما را از زمین آفریدیم، و به آن باز مى‏گردانیم، و بار دیگر از آن بیرونتان مى‏آوریم. (55)

و بى‏تردید ما همه معجزات خود را [که در ارتباط با نبوّت موسى و هدایت مردم بود] به فرعون نشان دادیم، ولى آنها را تکذیب کرد و به پذیرفتنش رضایت نداد. (56)

گفت: اى موسى! آیا به سوى ما آمده‏اى تا ما را به وسیله جادویت از سرزمینمان بیرون کنى؟ (57)

قطعاً ما جادویى مانند آن برایت مى‏آوریم، پس میان ما و خودت در جایى هموار و صاف که نه ما از آن تخلف کنیم و نه تو، وعده‏گاهى قرار ده. (58)

موسى گفت: وعده‏گاه شما روز جشن است [روزى که‏] همه مردم را پیش از ظهر گرد هم مى‏آورند. (59)

پس فرعون [از مجلس مناظره با موسى‏] برگشت، پس نیرنگش را [که جادوگران و ابزار جادویشان بود] گرد آورد، سپس به وعده‏گاه باز آمد. (60)

موسى به فرعون و فرعونیان گفت: واى بر شما، بر خدا دروغ نبندید [که بت‏ها شریک اویند واین معجزات افسون وجادو است‏] که با عذابى شدید ریشه کن ونابودتان مى‏کند، و یقیناً کسى که دروغ بست، محروم و نومید شد. (61)

پس فرعونیان میان خود در کارشان [نسبت به موسى‏] نزاع و ستیز کردند و این رازگویى را از دیگران پنهان داشتند. (62)

گفتند: مسلماً این دو نفر جادوگرند، مى‏خواهند شما را با جادویشان از سرزمینتان بیرون کنند و آیین برتر شما را از بین ببرند. (63)

پس حیله و نیرنگتان را گرد آورید، آن گاه صف کشیده بیایید که قطعاً امروز کسى کامیاب است که برترى یابد. (64)

 

Translation of the Qur'an

Page (315 ) verses Sura Taha(52-64 )

 

Sura Taha

In the name of God

 

He said:" Knowledge concerning them rests in a Book with my Lord. My Lord neither misses anything, nor does He forget,) 52 (

] since he is the One [Who has laid out the earth as a carpet for you and has traced highways on it for you, and sent down water from the sky. We have brought forth every sort of plant with it, of various types.) 53 (

Eat and pasture your livestock] on it [; in that are signs for men of accomplishment.) 54 (

) III (" From it We have created you and We will return you to it, and from it shall We bring you forth for another chance.") 55 (

Yet We showed him all Our signs, and he said they were lies and rejected them!) 56 (

He said:" Have you come to us to turn us out of our land through your magic, Moses?) 57 (

We will bring magic to match it, so make an appointment between us and you in some convenient place which neither we nor you will break.") 58 (

He said:" Your appointment will be on Decoration Day so that people may be summoned early in the morning.") 59 (

So Pharaoh turned away and put his plan together; then he came] back [.) 60 (

Moses told them:" Watch out for yourselves! Don't invent any lie about God lest He blot you out through torment. Anyone who invents things will be disappointed.") 61 (

They debated their case among themselves and kept the discussion secret.) 62 (

They said:" These are both magicians who want to expel you from your land by means of their magic, and do away with your exemplary ways.) 63 (

Get together for your scheme; then come all lined up. Whoever comes out on top today will prosper!") 64 (

s314

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و چهارده (51-38)

 

سورةُ طه‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

 

إِذْ أَوْحَیْنا إِلى‏ أُمِّکَ ما یُوحى‏ (38)

 

أَنِ اقْذِفیهِ فِی التَّابُوتِ فَاقْذِفیهِ فِی الْیَمِّ فَلْیُلْقِهِ الْیَمُّ بِالسَّاحِلِ یَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لی‏ وَ عَدُوٌّ لَهُ وَ أَلْقَیْتُ عَلَیْکَ مَحَبَّةً مِنِّی وَ لِتُصْنَعَ عَلى‏ عَیْنی‏ (39)

 

إِذْ تَمْشی‏ أُخْتُکَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلى‏ مَنْ یَکْفُلُهُ فَرَجَعْناکَ إِلى‏ أُمِّکَ کَیْ تَقَرَّ عَیْنُها وَ لا تَحْزَنَ وَ قَتَلْتَ نَفْساً فَنَجَّیْناکَ مِنَ الْغَمِّ وَ فَتَنَّاکَ فُتُوناً فَلَبِثْتَ سِنینَ فی‏ أَهْلِ مَدْیَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلى‏ قَدَرٍ یا مُوسى‏ (40)

 

وَ اصْطَنَعْتُکَ لِنَفْسی‏ (41)

 

اذْهَبْ أَنْتَ وَ أَخُوکَ بِآیاتی‏ وَ لا تَنِیا فی‏ ذِکْری (42)

 

اذْهَبا إِلى‏ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‏ (43)

 

فَقُولا لَهُ قَوْلاً لَیِّناً لَعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشى‏ (44)

 

قالا رَبَّنا إِنَّنا نَخافُ أَنْ یَفْرُطَ عَلَیْنا أَوْ أَنْ یَطْغى‏ (45)

 

قالَ لا تَخافا إِنَّنی‏ مَعَکُما أَسْمَعُ وَ أَرى‏ (46)

 

فَأْتِیاهُ فَقُولا إِنَّا رَسُولا رَبِّکَ فَأَرْسِلْ مَعَنا بَنی‏ إِسْرائیلَ وَ لا تُعَذِّبْهُمْ قَدْ جِئْناکَ بِآیَةٍ مِنْ رَبِّکَ وَ السَّلامُ عَلى‏ مَنِ اتَّبَعَ الْهُدى‏ (47)

 

إِنَّا قَدْ أُوحِیَ إِلَیْنا أَنَّ الْعَذابَ عَلى‏ مَنْ کَذَّبَ وَ تَوَلَّى (48)

 

قالَ فَمَنْ رَبُّکُما یا مُوسى‏ (49)

 

قالَ رَبُّنَا الَّذی أَعْطى‏ کُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى‏ (50)

 

قالَ فَما بالُ الْقُرُونِ الْأُولى‏ (51)

 

 

ترجمه فارسی

 

آن زمان که به مادرت آنچه را که باید الهام مى‏شد، الهام کردیم (38)

که او را در صندوق بگذار، پس او را به دریا بینداز تا دریا او را به ساحل اندازد، تا دشمن من و دشمن او، وى را برگیرد. و محبوبیّتى از سوى خود بر تو انداختیم تا [همگان به تو علاقه و محبت ورزند و آنچه را انجام دادم براى این بود که‏] با مراقبت کامل من پرورش یابى [و ساخته شوى.] (39)

آن گاه که خواهرت به سوى کاخ فرعون رفت، و گفت: آیا شما را به کسى که از این نوزاد سرپرستى کند، راهنمایى کنم؟ پس تو را به مادرت برگرداندیم تا خوشحال و شاد شود و غم و غصه نخورد، و کسى [از فرعونیان‏] را کُشتى و ما تو را از اندوه [و نگرانى بر ارتکاب قتل آن مشرک‏] نجات دادیم، و چنان که باید امتحانت نمودیم، پس سالیانى در میان اهل مدین ماندى، سپس اى موسى! بر اساس تقدیر الهى [براى انتخاب شدن به مقام پیامبرى اینجا] آمدى، (40)

و تو را براى [اجراى اهداف‏] خود ساختم [و انتخاب کردم.] (41)

تو و برادرت با معجزات من [براى هدایت گمراهان‏] بروید، و درباره ذکر من [که ابلاغ وحى است‏] سستى نورزید. (42)

هر دو به سوى فرعون بروید زیرا او [در برابر خدا] سرکشى کرده است. (43)

پس گفتارى نرم گفتار به او گویید، امید است که هوشیار شود و [آیین حق را بپذیرد] یا بترسد [و از سرکشى باز ایستد.] (44)

گفتند: پروردگارا! ما مى‏ترسیم که [پیش از دعوت کردنش به حق‏] با سخت‏گیرى و شکنجه بر [ضد] ما پیشى گیرد یا بر سرکشى خود بیفزاید. (45)

خدا فرمود: نترسید که من بى‏تردید با شما هستم [سخن او و شما را] مى‏شنوم و [اعمالتان را] مى‏بینم. (46)

بنابراین [بدون بیم و هراس‏] به سوى او بروید و بگویید: ما دو نفر فرستاده پروردگار تو هستیم، پس بنى‏اسرائیل را [از قید بندگى و بردگى خود آزاد کرده‏] با ما روانه کن و آنان را شکنجه مکن، به راستى ما از سوى پروردگارت معجزه‏اى آورده‏ایم و درود بر کسى باد که از هدایت [حق‏] پیروى کند. (47)

مسلماً و یقیناً به ما وحى شده است که: عذاب بر کسى است که [آیات حق و پیامبران را] تکذیب کند و از آن رو برگرداند. (48)

فرعون گفت: اى موسى! پروردگار شما دو نفر کیست؟ (49)

گفت: پروردگار ما کسى است که به هر موجودى، آفرینش [ویژه‏] او را [آن گونه که سزاوارش بود] به وى عطا کرده، سپس هدایت نمود. (50)

فرعون [به جاى دنبال کردن بحث خداشناسى، مطلب را منحرف کرد و] گفت: پس حال امت‏هاى پیشین چگونه است؟ (51)

 

Translation of the Qur'an

Page (314 ) verses Sura taha( 38-51 )

 

Sura taha

In the name of God

 

when We revealed whatever was revealed to your mother:) 38 (

'Cast him into the chest, and toss it into the river. The current will throw him up on the shore where an enemy of Mine as well as an enemy of his will pick him up. '" I have lavished love of My own on you so that you might be made into My darling.) 39 (

So your sister was walking along, and said: 'Shall I lead you to someone who will take care of him? ' Thus We returned you to your mother to comfort her and so she would not feel so sad." You killed a soul and We saved you from grief. We tested you severely, and you stayed among the people of Midian for years. Then you came just as fate] decreed [, Moses.) 40 (

I have produced you for Myself.) 41 (

Take My signs away, both you and your brother, and do not neglect to mention Me.) 42 (

Go to Pharaoh; he has been so arrogant.) 43 (

Speak a soft word to him so that he may be reminded or even feel afraid.") 44 (

They both said:" Our Lord, we fear lest he crack down on us or that he should act arrogant.") 45 (

He said:" Do not fear; I am with you both. I both hear and see.) 46 (

Go to him and say: 'We are both messengers from your Lord. Send the Children of Israel away with us and do not torment them. We have brought you a sign from your Lord, and may" Peace be upon whoever follows guidance.") 47 (

As for us, it has been revealed to us that torment is due anyone who says it is a lie and turns away! '") 48 (

He said;" Who is Lord for both of you, Moses?") 49 (

He said:" Our Lord is the One Who has given everything its own constitution; then guided it.") 50 (

He said:" So what was the attitude during earlier centuries?") 51 (

 

s313

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و سیزده (37-13)

 

سورةُ طه‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

وَ أَنَا اخْتَرْتُکَ فَاسْتَمِعْ لِما یُوحى‏ (13)

 

إِنَّنی‏ أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدْنی‏ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْری (14)

 

إِنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ أَکادُ أُخْفیها لِتُجْزى‏ کُلُّ نَفْسٍ بِما تَسْعى‏ (15)

 

فَلا یَصُدَّنَّکَ عَنْها مَنْ لا یُؤْمِنُ بِها وَ اتَّبَعَ هَواهُ فَتَرْدى‏ (16)

 

وَ ما تِلْکَ بِیَمینِکَ یا مُوسى‏ (17)

 

قالَ هِیَ عَصایَ أَتَوَکَّؤُا عَلَیْها وَ أَهُشُّ بِها عَلى‏ غَنَمی‏ وَ لِیَ فیها مَآرِبُ أُخْرى‏ (18)

 

قالَ أَلْقِها یا مُوسى‏ (19)

 

فَأَلْقاها فَإِذا هِیَ حَیَّةٌ تَسْعى‏ (20)

 

قالَ خُذْها وَ لا تَخَفْ سَنُعیدُها سیرَتَهَا الْأُولى‏ (21)

 

وَ اضْمُمْ یَدَکَ إِلى‏ جَناحِکَ تَخْرُجْ بَیْضاءَ مِنْ غَیْرِ سُوءٍ آیَةً أُخْرى‏ (22)

 

لِنُرِیَکَ مِنْ آیاتِنَا الْکُبْرى‏ (23)

 

اذْهَبْ إِلى‏ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‏ (24)

 

قالَ رَبِّ اشْرَحْ لی‏ صَدْری (25)

 

وَ یَسِّرْ لی‏ أَمْری (26)

 

وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانی‏ (27)

 

یَفْقَهُوا قَوْلی‏ (28)

 

وَ اجْعَلْ لی‏ وَزیراً مِنْ أَهْلی‏ (29)

 

هارُونَ أَخی‏ (30)

 

اشْدُدْ بِهِ أَزْری (31)

 

وَ أَشْرِکْهُ فی‏ أَمْری (32)

 

کَیْ نُسَبِّحَکَ کَثیراً (33)

 

وَ نَذْکُرَکَ کَثیراً (34)

 

إِنَّکَ کُنْتَ بِنا بَصیراً (35)

 

قالَ قَدْ أُوتیتَ سُؤْلَکَ یا مُوسى‏ (36)

 

وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلَیْکَ مَرَّةً أُخْرى‏ (37)

 

 

ترجمه فارسی

 

و من تو را [به پیامبرى‏] برگزیدم، پس به آنچه وحى مى‏شود، گوش فرا دار. (13)

همانا! من خدایم که جز من معبودى نیست، پس مرا بپرست و نماز را براى یاد من برپا دار. (14)

بى‏تردید قیامت که مى‏خواهم زمان وقوعش را پنهان بدارم، آمدنى است، تا هر کس را برابر تلاش و کوششى که مى‏کند، پاداش دهند. (15)

پس مبادا آنکه از هواى نفسش پیروى کرده و [به این سبب‏] به قیامت ایمان ندارد، تو را [از توجه به آن‏] باز دارد که هلاک مى‏شوى. (16)

و اى موسى! این [قطعه چوب‏] در دست راستت چیست؟ (17)

گفت: این عصاى من است، بر آن تکیه مى‏زنم، و با آن برگ درختان را براى گوسفندانم فرو مى‏ریزم و مرا در آن نیازهاى دیگرى هم هست. (18)

خدا فرمود: اى موسى! آن را بیفکن. (19)

پس آن را افکند، ناگهان مارى عظیم شد که به سرعت مى‏شتافت. (20)

خدا فرمود: آن را بگیر و مترس که بى‏درنگ آن را به کیفیت اولش باز مى‏گردانیم. (21)

و دستت را در گریبانت کن تا بدون هیچ عیبى [چون برص و پیسى‏] سفید و درخشان بیرون آید، [آن‏] معجزه‏اى دیگر است. (22)

تا برخى از بزرگ‏ترین معجزات خود را به تو نشان دهیم. (23)

به سوى فرعون برو زیرا او [در برابر خدا] سرکشى کرده است. (24)

گفت: پروردگارا! سینه‏ام را [براى تحمل این وظیفه سنگین‏] گشاده گردان، (25)

و کارم را برایم آسان ساز، (26)

و گِرِهى را [که مانع روان سخن گفتن من است‏] از زبانم بگشاى، (27)

 [تا] سخنم را بفهمند، (28)

و از خانواده‏ام دستیارى برایم قرار ده، (29)

هارون، برادرم را (30)

پشتم را به او محکم کن، (31)

واو را در کارم شریک گردان، (32)

تا تو را [در میان مشرکان از داشتن شریک‏] بسیار و فراوان تنزیه کنیم، (33)

وبسیار به یادت باشیم، (34)

بى‏تردید تو به ما بینایى. (35)

خدا فرمود: اى موسى! به یقین خواسته‏ات به تو عطا شد. (36)

و بى‏تردید یک بار دیگر هم به تو احسان کردیم. (37)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 313 ) verses Sura taha( 13-37  )

 

Sura Maryam

In the nane of God

 

I have chosen you, so listen to whatever is revealed:) 13 (

 

I am God] Alone [! There is no deity except Myself, so serve Me and keep up prayer to remember Me by.) 14 (

 

The Hour is coming! I am keeping it hidden so that each soul may be rewarded for whatever it accomplishes.) 15 (

 

So do not let anyone who does not believe in it and follows his own passion, bar you from it so that you perish!) 16 (

 

What do you have in your right hand, Moses?") 17 (

 

He said:" It is my staff. I lean on it, and beat down fodder for my sheep and goats with it; and I have still other uses for it.") 18 (

 

He said:" Toss it down, Moses.") 19 (

 

So he threw it down, and just imagine, it became a snake that crawled along!) 20 (

 

He said:" Pick it up, and do not be afraid. We shall return it to its original shape.) 21 (

 

And stick your hand under your armpit: it will come out white without] showing [any blemish, as another sign) 22 (

 

So that We may show you some of Our greatest signs!) 23 (

 

Go to Pharaoh; he has been so arrogant.") 24 (

 

) II (He said:" My Lord, ease my breast for me!) 25 (

 

Make my affair easier for me,) 26 (

 

and loose a knot from my tongue) 27 (

 

So they may understand whatever I say.) 28 (

 

Grant me a helpmate from my own people,) 29 (

 

Aaron, my brother.) 30 (

 

''Back me up by means of him) 31 (

 

and let him share in my affair) 32 (

 

so that we may glorify You frequently) 33 (

 

and mention You often,) 34 (

 

since You have been Observant of us.") 35 (

 

He said:" You have been granted your request, Moses.) 36 (

 

We endowed you another time) 37 (