هر روز یک صفحه قرآن/Every day, along with a page of the Holy Quran :: Global Village😊💕

Global Village😊💕

Our motto: All human's in the world are equal

Global Village😊💕

Our motto: All human's in the world are equal

Global Village😊💕

👈 هنگامی که در این وبلاگ حضور داری با خود صادق باش ، گوش ها ، چشم ها و لب های خود را لحظه ای از قید شیطان درون خود آزاد ساز !😉

خداوند حقیقت را می بیند اما صبر می کند ..... من عاشق خدایم هستم دعا کنید هر چه زودتر به عشقم برسم😘

گاهی انسان مطالب ساده و ابتدایی و تکراری را نیز به سادگی فراموش میکند ، پس لطفا فقط ببین !😉

در این وبلاگ پذیرفتن هیچ چیز اجباری نیست..... روزی یک نفر هم چشمهایش به دیدن یک کلمه قرآن روشن شود ، برای این بنده ی حقیر کافی ست... دیگر چیزی نمی خواهم😊


*بعد از نماز یادتون نره !سى و چهار مرتبه اَللّهُ اَکْبَرُ و سى و سه مرتبه اَلْحَمْدُلِلّهِ و سى و سه مرتبه سُبْحانَ اللّهِ بگوید و در بعضى روایات سُبْحانَ اللّهِ پیش از اَلْحَمْدُلِلّهِ وارد شده .*

تبلیغات
محبوب ترین مطالب
آخرین نظرات
  • ۱۴ فروردين ۰۰، ۱۶:۰۲ - زیاده متابعین
    good luck
نویسندگان
پیوندها

۶۰۶ مطلب با موضوع «هر روز یک صفحه قرآن/Every day, along with a page of the Holy Quran» ثبت شده است

s327

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه سیصد و بیست و هفت ( 72 -58)
 
سورةُ الأنبیَاء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
 
فَجَعَلَهُمْ جُذاذاً إِلاَّ کَبیراً لَهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَیْهِ یَرْجِعُونَ (58)
 
قالُوا مَنْ فَعَلَ هذا بِآلِهَتِنا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمینَ (59)
 
قالُوا سَمِعْنا فَتًى یَذْکُرُهُمْ یُقالُ لَهُ إِبْراهیمُ (60)
 
قالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلى‏ أَعْیُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَشْهَدُونَ (61)
 
قالُوا أَ أَنْتَ فَعَلْتَ هذا بِآلِهَتِنا یا إِبْراهیمُ (62)
 
قالَ بَلْ فَعَلَهُ کَبیرُهُمْ هذا فَسْئَلُوهُمْ إِنْ کانُوا یَنْطِقُونَ (63)
 
فَرَجَعُوا إِلى‏ أَنْفُسِهِمْ فَقالُوا إِنَّکُمْ أَنْتُمُ الظَّالِمُونَ (64)
 
ثُمَّ نُکِسُوا عَلى‏ رُؤُسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ ما هؤُلاءِ یَنْطِقُونَ (65)
 
قالَ أَ فَتَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا یَنْفَعُکُمْ شَیْئاً وَ لا یَضُرُّکُمْ (66)
 
أُفٍّ لَکُمْ وَ لِما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَ فَلا تَعْقِلُونَ (67)
 
قالُوا حَرِّقُوهُ وَ انْصُرُوا آلِهَتَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ فاعِلینَ (68)
 
قُلْنا یا نارُ کُونی‏ بَرْداً وَ سَلاماً عَلى‏ إِبْراهیمَ (69)
 
وَ أَرادُوا بِهِ کَیْداً فَجَعَلْناهُمُ الْأَخْسَرینَ (70)
 
وَ نَجَّیْناهُ وَ لُوطاً إِلَى الْأَرْضِ الَّتی‏ بارَکْنا فیها لِلْعالَمینَ (71)
 
وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ نافِلَةً وَ کُلاًّ جَعَلْنا صالِحینَ (72)
 
ترجمه فارسی
 
سرانجام (با استفاده از یک فرصت مناسب)، همه آنها- جز بت بزرگشان- را قطعه قطعه کرد شاید سراغ او بیایند (و او حقایق را بازگو کند)! (58)
 (هنگامى که منظره بتها را دیدند،) گفتند: «هر کس با خدایان ما چنین کرده، قطعاً از ستمگران است (و باید کیفر سخت ببیند)!» (59)
 (گروهى) گفتند: «شنیدیم نوجوانى از (مخالفت با) بتها سخن مى‏گفت که او را ابراهیم مى‏گویند.» (60)
 (جمعیّت) گفتند: «او را در برابر دیدگان مردم بیاورید، تا گواهى دهند!» (61)
 (هنگامى که ابراهیم را حاضر کردند،) گفتند: «تو این کار را با خدایان ما کرده‏اى، اى ابراهیم؟!» (62)
گفت: «بلکه این کار را بزرگشان کرده است! از آنها بپرسید اگر سخن مى‏گویند!» (63)
آنها به و جدان خویش بازگشتند و (به خود) گفتند: «حقّا که شما ستمگرید!» (64)
سپس بر سرهایشان واژگونه شدند (و حکم و جدان را بکلّى فراموش کردند و گفتند:) تو مى‏دانى که اینها سخن نمى‏گویند! (65)
 (ابراهیم) گفت: «آیا جز خدا چیزى را مى‏پرستید که نه کمترین سودى براى شما دارد، و نه زیانى به شما مى‏رساند! (نه امیدى به سودشان دارید، و نه ترسى از زیانشان!) (66)
اف بر شما و بر آنچه جز خدا مى‏پرستید! آیا اندیشه نمى‏کنید (و عقل ندارید)؟! (67)
گفتند: «او را بسوزانید و خدایان خود را یارى کنید، اگر کارى از شما ساخته است!» (68)
 (سرانجام او را به آتش افکندند ولى ما) گفتیم: «اى آتش! بر ابراهیم سرد و سالم باش!» (69)
آنها مى‏خواستند ابراهیم را با این نقشه نابود کنند ولى ما آنها را زیانکارترین مردم قرار دادیم! (70)
و او و لوط را به سرزمین (شام)- که آن را براى همه جهانیان پربرکت ساختیم- نجات دادیم! (71)
و اسحاق، و علاوه بر او، یعقوب را به وى بخشیدیم و همه آنان را مردانى صالح قرار دادیم! (72)
 
Translation of the Qur'an
Page ( 327 ) verses Surah al-Anbiya ( 58-72 )
 
Surah al-Anbiya
In the name of God
 
So he broke them into fragments except for the biggest one of them, so that they might return to] question [it.) 58 (
They said:" Who did this to our gods? He must be some wrongdoer!") 59 (
They said:" We heard a young man mentioning them; he is called Abraham.") 60 (
They said:" Bring him before the people's eyes so they may witness it.") 61 (
They said:" Is it you who has done this to our gods, Abraham?") 62 (
He said:" Rather this biggest one of them did it. Ask them, if they are able to speak up.") 63 (
They turned to one another and said:" You yourselves are the wrongdoers!") 64 (
Then they hung their heads:" You knew those things do not utter] a word [.) 65 (
He said:" So do you worship something instead of God that neither benefits you in any way nor does it harm you?) 66 (
Shame on you and on whatever you worship instead of God] Alone [! Don't you use your reason?") 67 (
They said:" Burn him up and support your gods if you must be doing something!") 68 (
We said:" Fire, be cool, and safe for Abraham!") 69 (
They wanted to outwit him, so We made them lose the most.) 70 (
We rescued him and Lot,] bringing them [to a land which We had blessed for] everyone in [the Universe.) 71 (
We bestowed Isaac and) then (Jacob on him as an additional boon; each We made into honorable men.) 72 (
 

s326

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه سیصد و بیست و شش ( 57 -45)
 
سورةُ الأنبیَاء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
 
قُلْ إِنَّما أُنْذِرُکُمْ بِالْوَحْیِ وَ لا یَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعاءَ إِذا ما یُنْذَرُونَ (45)
 
وَ لَئِنْ مَسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِنْ عَذابِ رَبِّکَ لَیَقُولُنَّ یا وَیْلَنا إِنَّا کُنَّا ظالِمینَ (46)
 
وَ نَضَعُ الْمَوازینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیامَةِ فَلا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئاً وَ إِنْ کانَ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَیْنا بِها وَ کَفى‏ بِنا حاسِبینَ (47)
 
وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسى‏ وَ هارُونَ الْفُرْقانَ وَ ضِیاءً وَ ذِکْراً لِلْمُتَّقینَ (48)
 
الَّذینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیْبِ وَ هُمْ مِنَ السَّاعَةِ مُشْفِقُونَ (49)
 
وَ هذا ذِکْرٌ مُبارَکٌ أَنْزَلْناهُ أَ فَأَنْتُمْ لَهُ مُنْکِرُونَ (50)
 
وَ لَقَدْ آتَیْنا إِبْراهیمَ رُشْدَهُ مِنْ قَبْلُ وَ کُنَّا بِهِ عالِمینَ (51)
 
إِذْ قالَ لِأَبیهِ وَ قَوْمِهِ ما هذِهِ التَّماثیلُ الَّتی‏ أَنْتُمْ لَها عاکِفُونَ (52)
 
قالُوا وَجَدْنا آباءَنا لَها عابِدینَ (53)
 
قالَ لَقَدْ کُنْتُمْ أَنْتُمْ وَ آباؤُکُمْ فی‏ ضَلالٍ مُبینٍ (54)
 
قالُوا أَ جِئْتَنا بِالْحَقِّ أَمْ أَنْتَ مِنَ اللاَّعِبینَ (55)
 
قالَ بَلْ رَبُّکُمْ رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ الَّذی فَطَرَهُنَّ وَ أَنَا عَلى‏ ذلِکُمْ مِنَ الشَّاهِدینَ (56)
 
وَ تَاللَّهِ لَأَکیدَنَّ أَصْنامَکُمْ بَعْدَ أَنْ تُوَلُّوا مُدْبِرینَ (57)
 
ترجمه فارسی
 
بگو: «من تنها بوسیله وحى شما را انذار مى‏کنم!» ولى آنها که گوشهایشان کر است، هنگامى که انذار مى‏شوند، سخنان را نمى‏شنوند! (45)
اگر کمترین عذاب پروردگارت به آنان برسد، فریادشان بلند مى‏شود که: «اى واى بر ما! ما همگى ستمگر بودیم!» (46)
ما ترازوهاى عدل را در روز قیامت برپا مى‏کنیم پس به هیچ کس کمترین ستمى نمى‏شود و اگر بمقدار سنگینى یک دانه خردل (کار نیک و بدى) باشد، ما آن را حاضر مى‏کنیم و کافى است که ما حساب‏کننده باشیم! (47)
ما به موسى و هارون، «فرقان» [وسیله جدا کردن حق از باطل‏] و نور، و آنچه مایه یادآورى براى پرهیزگاران است، دادیم. (48)
همانان که از پروردگارشان در نهان مى‏ترسند، و از قیامت بیم دارند! (49)
و این (قرآن) ذکر مبارکى است که (بر شما) نازل کردیم آیا شما آن را انکار مى‏کنید؟! (50)
ما وسیله رشد ابراهیم را از قبل به او دادیم و از (شایستگى) او آگاه بودیم ... (51)
آن هنگام که به پدرش (آزر) و قوم او گفت: «این مجسمه‏هاى بى‏روح چیست که شما همواره آنها را پرستش مى‏کنید؟!» (52)
گفتند: «ما پدران خود را دیدیم که آنها را عبادت مى‏کنند.» (53)
گفت: «مسلّماً هم شما و هم پدرانتان، در گمراهى آشکارى بوده‏اید!» (54)
گفتند: «آیا مطلب حقّى براى ما آورده‏اى، یا شوخى مى‏کنى؟!» (55)
گفت: « (کاملًا حقّ آورده‏ام) پروردگار شما همان پروردگار آسمانها و زمین است که آنها را ایجاد کرده و من بر این امر، از گواهانم! (56)
و به خدا سوگند، در غیاب شما، نقشه‏اى براى نابودى بتهایتان مى‏کشم!» (57)
 
Translation of the Qur'an
Page ( 326 ) verses Surah al-Anbiya( 45-57  )
 
Surah al-Anbiya
In the name of God
 
SAY:" I am warning you only through inspiration." The deaf will not hear the Appeal even when they are warned] directly [;) 45 (
if a breath from your Lord's torment should ever touch them, they would say:" It's too bad for us! We have been doing wrong.") 46 (
We shall set up scales for justice on Resurrection Day, and no soul will be dealt with unjustly in any way. Even if the weight of a mustard seed should exist, We would bring it along; sufficient are We as Reckoners!) 47 (
We brought Moses and Aaron the Standard and radiance, plus a Reminder for the heedful,) 48 (
] all those [who dread their Lord even though] He is [Unseen. They are) also (anxious about the Hour.) 49 (
This is a blessed Reminder We have sent down; so why are you) all (so distrustful concerning it?) 50 (
) v (We gave Abraham his integrity long ago, and We were) fully (Conscious of him) 51 (
when he told his father and his folk:" What are these images which you are so devoted to?") 52 (
They said:" We found our forefathers serving them.") 53 (
He said:" You and your forefathers have been in such obvious error.") 54 (
They said:" Have you brought us the Truth, or are you just a trifler?") 55 (
He said:" Rather your Lord is the Lord of Heaven and Earth, and the One Who originated them, while I am another witness for that.) 56 (
By God, I am planning to confound your idols once you have turned your backs!") 57 (
 

s325

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه سیصد و بیست و پنج ( 44 -36)
 
سورةُ الأنبیَاء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
 
وَ إِذا رَآکَ الَّذینَ کَفَرُوا إِنْ یَتَّخِذُونَکَ إِلاَّ هُزُواً أَ هذَا الَّذی یَذْکُرُ آلِهَتَکُمْ وَ هُمْ بِذِکْرِ الرَّحْمنِ هُمْ کافِرُونَ (36)
 
خُلِقَ الْإِنْسانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُریکُمْ آیاتی‏ فَلا تَسْتَعْجِلُونِ (37)
 
وَ یَقُولُونَ مَتى‏ هذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ (38)
 
لَوْ یَعْلَمُ الَّذینَ کَفَرُوا حینَ لا یَکُفُّونَ عَنْ وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَ لا عَنْ ظُهُورِهِمْ وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ (39)
 
بَلْ تَأْتیهِمْ بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلا یَسْتَطیعُونَ رَدَّها وَ لا هُمْ یُنْظَرُونَ (40)
 
وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِکَ فَحاقَ بِالَّذینَ سَخِرُوا مِنْهُمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ (41)
 
قُلْ مَنْ یَکْلَؤُکُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ مِنَ الرَّحْمنِ بَلْ هُمْ عَنْ ذِکْرِ رَبِّهِمْ مُعْرِضُونَ (42)
 
أَمْ لَهُمْ آلِهَةٌ تَمْنَعُهُمْ مِنْ دُونِنا لا یَسْتَطیعُونَ نَصْرَ أَنْفُسِهِمْ وَ لا هُمْ مِنَّا یُصْحَبُونَ (43)
 
بَلْ مَتَّعْنا هؤُلاءِ وَ آباءَهُمْ حَتَّى طالَ عَلَیْهِمُ الْعُمُرُ أَ فَلا یَرَوْنَ أَنَّا نَأْتِی الْأَرْضَ نَنْقُصُها مِنْ أَطْرافِها أَ فَهُمُ الْغالِبُونَ (44)
 
ترجمه فارسی
 
هنگامى که کافران تو را مى‏بینند، کارى جز استهزا کردن تو ندارند (و مى‏گویند:) آیا این همان کسى است که سخن از خدایان شما مى‏گوید؟! در حالى که خودشان ذکر خداوند رحمان را انکار مى‏کنند. (36)
 (آرى،) انسان از عجله آفریده شده ولى عجله نکنید بزودى آیاتم را به شما نشان خواهم داد! (37)
آنها مى‏گویند: «اگر راست میگویید، این وعده (قیامت) کى فرا مى‏رسد؟!» (38)
ولى اگر کافران مى‏دانستند زمانى که (فرا مى‏رسد) نمى‏توانند شعله‏هاى آتش را از صورت و از پشتهاى خود دور کنند، و هیچ کس آنان را یارى نمى‏کند (این قدر درباره قیامت شتاب نمى‏کردند)! (39)
 (آرى، این مجازات الهى) بطور ناگهانى به سراغشان مى‏آید و مبهوتشان مى‏کند آن چنان که توانایى دفع آن را ندارند، و به آنها مهلت داده نمى‏شود! (40)
 (اگر تو را استهزا کنند نگران نباش،) پیامبران پیش از تو را (نیز) استهزا کردند امّا سرانجام، آنچه را استهزا مى‏کردند دامان مسخره‏کنندگان را گرفت (و مجازات الهى آنها را در هم کوبید)! (41)
بگو: «چه کسى شما را در شب و روز از (مجازات) خداوند بخشنده نگاه مى‏دارد؟!» ولى آنان از یاد پروردگارشان روى‏گردانند! (42)
آیا آنها خدایانى دارند که مى‏توانند در برابر ما از آنان دفاع کنند؟! (این خدایان ساختگى، حتّى) نمى‏توانند خودشان را یارى دهند (تا چه رسد به دیگران) و نه از ناحیه ما با نیرویى یارى مى‏شوند! (43)
ما آنها و پدرانشان را (از نعمتها) بهره‏مند ساختیم، تا آنجا که عمر طولانى پیدا کردند (و مایه غرور و طغیانشان شد) آیا نمى‏بینند که ما پیوسته به سراغ زمین آمده، و از آن (و اهلش) مى‏کاهیم؟! آیا آنها غالبند (یا ما)؟! (44)
 
Translation of the Qur'an
Page ( 325 ) verses Surah al-Anbiya (36-44  )
 
Surah al-Anbiya
In the name of God
 
Whenever those who disbelieve see you, they never accept you unless it is to ridicule you:" Is this the person who mentions your gods?", while they disown any mention of the Mercy-giving!) 36 (
 
Man has been created from impatience. I will show you My signs so do not try to hurry Me up.) 37 (
 
They say:" When will this promise be, if you are) all (so truthful?") 38 (
 
If those who disbelieve only knew about the time when they will not fend the Fire off from their faces nor from their backs, nor will they be supported.) 39 (
 
Rather it will come upon them suddenly and dumbfound them; they will not manage to cast it off nor will they be allowed to wait.) 40 (
 
Messengers have been ridiculed before you, till whatever they were sneering at swept in around those who had been ridiculing them.") 41 (
 
) IV (SAY:" Who shields you night and day from the Mercy-giving?" Indeed they are evasive about mentioning their Lord!) 42 (
 
Or do they have gods who can defend them from Us? They can neither assist themselves nor yet are they accompanied by Us.) 43 (
 
Rather We have let such persons and their forefathers enjoy themselves until life seems to last too long for them. Do they not see how We come to the earth to clip it off along its borders? Will they turn out to be the winners?) 44 (
 

s324

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه سیصد و بیست و چهار ( 35 -25)
 
سورةُ الأنبیَاء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
 
وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِکَ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ نُوحی‏ إِلَیْهِ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدُونِ (25)
 
وَ قالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَداً سُبْحانَهُ بَلْ عِبادٌ مُکْرَمُونَ (26)
 
لا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ (27)
 
یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا یَشْفَعُونَ إِلاَّ لِمَنِ ارْتَضى‏ وَ هُمْ مِنْ خَشْیَتِهِ مُشْفِقُونَ (28)
 
وَ مَنْ یَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّی إِلهٌ مِنْ دُونِهِ فَذلِکَ نَجْزیهِ جَهَنَّمَ کَذلِکَ نَجْزِی الظَّالِمینَ (29)
 
أَ وَ لَمْ یَرَ الَّذینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ کانَتا رَتْقاً فَفَتَقْناهُما وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ کُلَّ شَیْ‏ءٍ حَیٍّ أَ فَلا یُؤْمِنُونَ (30)
 
وَ جَعَلْنا فِی الْأَرْضِ رَواسِیَ أَنْ تَمیدَ بِهِمْ وَ جَعَلْنا فیها فِجاجاً سُبُلاً لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ (31)
 
وَ جَعَلْنَا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً وَ هُمْ عَنْ آیاتِها مُعْرِضُونَ (32)
 
وَ هُوَ الَّذی خَلَقَ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ فی‏ فَلَکٍ یَسْبَحُونَ (33)
 
وَ ما جَعَلْنا لِبَشَرٍ مِنْ قَبْلِکَ الْخُلْدَ أَ فَإِنْ مِتَّ فَهُمُ الْخالِدُونَ (34)
 
کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ نَبْلُوکُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَیْرِ فِتْنَةً وَ إِلَیْنا تُرْجَعُونَ (35)
 
 
ترجمه فارسی
 
ما پیش از تو هیچ پیامبرى را نفرستادیم مگر اینکه به او وحى کردیم که: «معبودى جز من نیست پس تنها مرا پرستش کنید.» (25)
آنها گفتند: «خداوند رحمان فرزندى براى خود انتخاب کرده است»! او منزه است (از این عیب و نقص) آنها [فرشتگان‏] بندگان شایسته اویند. (26)
هرگز در سخن بر او پیشى نمى‏گیرند و (پیوسته) به فرمان او عمل مى‏کنند. (27)
او اعمال امروز و آینده و اعمال گذشته آنها را مى‏داند و آنها جز براى کسى که خدا راضى (به شفاعت براى او) است شفاعت نمى‏کنند و از ترس او بیمناکند. (28)
و هر کس از آنها بگوید: «من جز خدا، معبودى دیگرم»، کیفر او را جهنم مى‏دهیم! و ستمگران را این گونه کیفر خواهیم داد. (29)
آیا کافران ندیدند که آسمانها و زمین به هم پیوسته بودند، و ما آنها را از یکدیگر باز کردیم و هر چیز زنده‏اى را از آب قرار دادیم؟! آیا ایمان نمى‏آورند؟! (30)
و در زمین، کوه‏هاى ثابت و پابرجایى قرار دادیم، مبادا آنها را بلرزاند! و در آن، درّه‏ها و راه‏هایى قرار دادیم تا هدایت شوند! (31)
و آسمان را سقف محفوظى قرار دادیم ولى آنها از آیات آن روى‏گردانند. (32)
او کسى است که شب و روز و خورشید و ماه را آفرید هر یک در مدارى در حرکتند! (33)
پیش از تو (نیز) براى هیچ انسانى جاودانگى قرار ندادیم (وانگهى آنها که انتظار مرگ تو را مى‏کشند،) آیا اگر تو بمیرى، آنان جاوید خواهند بود؟! (34)
هر انسانى طعم مرگ را مى‏چشد! و شما را با بدیها و خوبیها آزمایش مى‏کنیم و سرانجام بسوى ما بازگردانده مى‏شوید! (35)
 
Translation of the Qur'an
Page (324  ) verses Surah al-Anbiya(25-35  )
 
Surah al-Anbiya
In the name of God
 
We did not send any messenger before you unless We inspired him with the fact there is no deity except Me, so serve Me!) 25 (
They say:" The Mercy-giving has adopted a son." Glory be to Him! Rather they are honored servants;) 26 (
they do not try to speak ahead of Him, while they act at His command.) 27 (
He knows what lies in front of them and what is behind them; while they do not intercede except for someone who has been approved. They are apprehensive and hence in awe of Him.) 28 (
Should any of them say:" I am a god as well as He," that person We shall reward with Hell. Thus We reward wrongdoers!) 29 (
) III (Have not those who disbelieve seen how Heaven and Earth were once one solid mass which We ripped apart? We have made every living thing out of water. Will they still not believe?) 30 (
We have placed headlands on earth lest it should sway while they are on it, and have placed mountain passes on it as highways so they may be guided.) 31 (
We have placed the sky as a roof which is held up even though they shun its signs!) 32 (
He is the One Who has created night and daylight, and the sun and the moon; each floats along in an orbit.) 33 (
We have not granted immortality to any human being before you; so if you should die, will they become immortal?) 34 (
Every soul shall taste death. We will test you) all (with something bad and something good as a trial; then to Us will you be returned!) 35 (
 

s323

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه سیصد و بیست و سه ( 24 -11)
 
سورةُ الأنبیَاء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
 
وَ کَمْ قَصَمْنا مِنْ قَرْیَةٍ کانَتْ ظالِمَةً وَ أَنْشَأْنا بَعْدَها قَوْماً آخَرینَ (11)
 
فَلَمَّا أَحَسُّوا بَأْسَنا إِذا هُمْ مِنْها یَرْکُضُونَ (12)
 
لا تَرْکُضُوا وَ ارْجِعُوا إِلى‏ ما أُتْرِفْتُمْ فیهِ وَ مَساکِنِکُمْ لَعَلَّکُمْ تُسْئَلُونَ (13)
 
قالُوا یا وَیْلَنا إِنَّا کُنَّا ظالِمینَ (14)
 
فَما زالَتْ تِلْکَ دَعْواهُمْ حَتَّى جَعَلْناهُمْ حَصیداً خامِدینَ (15)
 
وَ ما خَلَقْنَا السَّماءَ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَیْنَهُما لاعِبینَ (16)
 
لَوْ أَرَدْنا أَنْ نَتَّخِذَ لَهْواً لاَتَّخَذْناهُ مِنْ لَدُنَّا إِنْ کُنَّا فاعِلینَ (17)
 
بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْباطِلِ فَیَدْمَغُهُ فَإِذا هُوَ زاهِقٌ وَ لَکُمُ الْوَیْلُ مِمَّا تَصِفُونَ (18)
 
وَ لَهُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَنْ عِنْدَهُ لا یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ وَ لا یَسْتَحْسِرُونَ (19)
 
یُسَبِّحُونَ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ لا یَفْتُرُونَ (20)
 
أَمِ اتَّخَذُوا آلِهَةً مِنَ الْأَرْضِ هُمْ یُنْشِرُونَ (21)
 
لَوْ کانَ فیهِما آلِهَةٌ إِلاَّ اللَّهُ لَفَسَدَتا فَسُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا یَصِفُونَ (22)
 
لا یُسْئَلُ عَمَّا یَفْعَلُ وَ هُمْ یُسْئَلُونَ (23)
 
أَمِ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً قُلْ هاتُوا بُرْهانَکُمْ هذا ذِکْرُ مَنْ مَعِیَ وَ ذِکْرُ مَنْ قَبْلی‏ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ الْحَقَّ فَهُمْ مُعْرِضُونَ (24)
 
ترجمه فارسی
 
چه بسیار آبادیهاى ستمگرى را در هم شکستیم و بعد از آنها، قوم دیگرى روى کار آوردیم! (11)
هنگامى که عذاب ما را احساس کردند، ناگهان پا به فرار گذاشتند! (12)
 (گفتیم:) فرار نکنید و به زندگى پر ناز و نعمت، و به مسکنهاى پر زرق و برقتان بازگردید! شاید (سائلان بیایند و) از شما تقاضا کنند (شما هم آنان را محروم بازگردانید)! (13)
گفتند: «اى واى بر ما! به یقین ما ستمگر بودیم!» (14)
و هم چنان این سخن را تکرار مى‏کردند، تا آنها را درو کرده و خاموش ساختیم! (15)
ما آسمان و زمین، و آنچه را در میان آنهاست از روى بازى نیافریدیم! (16)
 (بفرض محال) اگر مى‏خواستیم سرگرمى انتخاب کنیم، چیزى متناسب خود انتخاب مى‏کردیم! (17)
بلکه ما حق را بر سر باطل مى‏کوبیم تا آن را هلاک سازد و این گونه، باطل محو و نابود مى‏شود! امّا واى بر شما از توصیفى که (درباره خدا و هدف آفرینش) مى‏کنید! (18)
از آن اوست آنان که در آسمانها و زمینند! و آنها که نزد اویند [فرشتگان‏] هیچ گاه از عبادتش استکبار نمى‏ورزند، و هرگز خسته نمى‏شوند. (19)
 (تمام) شب و روز را تسبیح مى‏گویند و سست نمى‏گردند. (20)
آیا آنها خدایانى از زمین برگزیدند که (خلق مى‏کنند و) منتشر مى‏سازند؟! (21)
اگر در آسمان و زمین، جز «اللَّه» خدایان دیگرى بود، فاسد مى‏شدند (و نظام جهان به هم مى‏خورد)! منزه است خداوند پروردگار عرش، از توصیفى که آنها مى‏کنند! (22)
هیچ کس نمى‏تواند بر کار او خرده بگیرد ولى در کارهاى آنها، جاى سؤال و ایراد است! (23)
آیا آنها معبودانى جز خدا برگزیدند؟! بگو: «دلیلتان را بیاورید! این سخن کسانى است که با من هستند، و سخن کسانى [پیامبرانى‏] است که پیش از من بودند!» امّا بیشتر آنها حق را نمى‏دانند و به همین دلیل (از آن) روى گردانند. (24)
 
Translation of the Qur'an
Page (323  ) verses Surah al-Anbiya( 11-24 )
 
Surah al-Anbiya
In the name of God
 
How many a town which had been doing wrong did We demolish, and raise up other folk in its stead?) 11 (
 
When they felt Our might] approaching [, they rushed headlong away from it!) 12 (
 
Do not rush away; return to what you were luxuriating in and your dwellings, so that you may be questioned.) 13 (
 
They say:" Alas for us! We have been doing wrong.") 14 (
 
Such an appeal as theirs will never cease until We leave them withered away like a crop in need of harvesting.) 15 (
 
We did not create Heaven and Earth and whatever lies in between them while just playing around.) 16 (
 
If We had wanted to adopt it as a pastime, We would have adopted it within Our very presence, had We ever done so.) 17 (
 
Rather We hurl Truth against falsehood, so it knocks it down. Then it disappears. You are the ones] who need [to worry because of what you are describing.) 18 (
 
He owns whoever is in Heaven and Earth. Anyone who is with Him is never too proud to do Him service, nor are they even wearied;) 19 (
 
they celebrate] Him [night and day; they never pause.) 20 (
 
Or have they taken gods from earth who will raise the dead?) 21 (
 
If there were other gods in either] Heaven or Earth [besides God] Alone [, they would both dissolve in chaos. Glory be to God, Lord of the Throne, beyond what they describe!) 22 (
 
He will not be questioned about what He does, while they shall be so questioned.) 23 (
 
Yet do they still adopt other gods instead of Him? SAY:" Bring on your proof! This is a Reminder for anyone who is with me, as well as a Reminder for whoever came before me." Instead, most of them do not recognize the Truth, so they avoid it.) 24 (
 

s322

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه سیصد و بیست و دو (10-1)
 
سورةُ الأنبیَاء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
 
اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فی‏ غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ (1)
 
ما یَأْتیهِمْ مِنْ ذِکْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلاَّ اسْتَمَعُوهُ وَ هُمْ یَلْعَبُونَ (2)
 
لاهِیَةً قُلُوبُهُمْ وَ أَسَرُّوا النَّجْوَى الَّذینَ ظَلَمُوا هَلْ هذا إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُکُمْ أَ فَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَ أَنْتُمْ تُبْصِرُونَ (3)
 
قالَ رَبِّی یَعْلَمُ الْقَوْلَ فِی السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ (4)
 
بَلْ قالُوا أَضْغاثُ أَحْلامٍ بَلِ افْتَراهُ بَلْ هُوَ شاعِرٌ فَلْیَأْتِنا بِآیَةٍ کَما أُرْسِلَ الْأَوَّلُونَ (5)
 
ما آمَنَتْ قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْیَةٍ أَهْلَکْناها أَ فَهُمْ یُؤْمِنُونَ (6)
 
وَ ما أَرْسَلْنا قَبْلَکَ إِلاَّ رِجالاً نُوحی‏ إِلَیْهِمْ فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ (7)
 
وَ ما جَعَلْناهُمْ جَسَداً لا یَأْکُلُونَ الطَّعامَ وَ ما کانُوا خالِدینَ (8)
 
ثُمَّ صَدَقْناهُمُ الْوَعْدَ فَأَنْجَیْناهُمْ وَ مَنْ نَشاءُ وَ أَهْلَکْنَا الْمُسْرِفینَ (9)
 
لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَیْکُمْ کِتاباً فیهِ ذِکْرُکُمْ أَ فَلا تَعْقِلُونَ (10)
 
ترجمه فارسی
 
به نام خداوند بخشنده بخشایشگر
حساب مردم به آنان نزدیک شده، در حالى که در غفلتند و روى گردانند! (1)
هیچ یادآورى تازه‏اى از طرف پروردگارشان براى آنها نمى‏آید، مگر آنکه با بازى (و شوخى) به آن گوش مى‏دهند! (2)
این در حالى است که دلهایشان در لهو و بى‏خبرى فرو رفته است! و ستمگران پنهانى نجوا کردند (و گفتند): «آیا جز این است که او بشرى همانند شماست؟! آیا به سراغ سحر مى‏روید، با اینکه (چشم دارید و) مى‏بینید؟! (3)
 (پیامبر) گفت: «پروردگارم همه سخنان را، چه در آسمان باشد و چه در زمین، مى‏داند و او شنوا و داناست!» (4)
آنها گفتند: « (آنچه محمّد (ص) آورده وحى نیست) بلکه خوابهایى آشفته است! اصلًا آن را بدروغ به خدا بسته نه، بلکه او یک شاعر است! (اگر راست مى‏گوید) باید معجزه‏اى براى ما بیاورد همان گونه که پیامبران پیشین (با معجزات) فرستاده شدند!» (5)
تمام آبادیهایى که پیش از اینها هلاک کردیم (تقاضاى معجزات گوناگون کردند، و خواسته آنان عملى شد، ولى) هرگز ایمان نیاوردند آیا اینها ایمان مى‏آورند؟! (6)
ما پیش از تو، جز مردانى که به آنان وحى مى‏کردیم، نفرستادیم! (همه انسان بودند، و از جنس بشر!) اگر نمى‏دانید، از آگاهان بپرسید. (7)
آنان را پیکرهایى که غذا نخورند قرار ندادیم! عمر جاویدان هم نداشتند! (8)
سپس وعده‏اى را که به آنان داده بودیم، وفا کردیم! آنها و هر کس را که مى‏خواستیم (از چنگ دشمنانشان) نجات دادیم و مسرفان را هلاک نمودیم! (9)
ما بر شما کتابى نازل کردیم که وسیله تذکّر (و بیدارى) شما در آن است! آیا نمى‏فهمید؟! (10)
 
Translation of the Qur'an
Page (322  ) verses Surah al-Anbiya(1-10  )
 
Surah al-Anbiya
In the name of God
 
In the name of God, the Mercy-giving, the Merciful!
 
) I (Men turn aside through indifference even though their reckoning approaches.) 1 (
 
No fresh reminder ever comes to them from their Lord except they listen to it as they play away,) 2 (
 
their hearts distracted. Those who do wrong consult together privately;" Isn't not this] man [just a human being like yourselves? Will you succumb to magic while you can see it happening?") 3 (
 
SAY:" My Lord knows whatever is spoken in Heaven and Earth; He is Alert, Aware.") 4 (
 
" Rather", they say," it's a jumble of dreams! In fact, he has made it all up! Indeed, he's a poet. Let him bring us a sign such as the first men were sent with.") 5 (
 
No town that ever believed before have We wiped out. Will they believe?) 6 (
 
Before you We have sent only men whom We inspired. Ask people with] long [memories if you do not know it already.) 7 (
 
We did not grant them bodies which did not eat food, nor were they immortal.) 8 (
 
Then We confirmed the Promise for them, and saved them as well as anyone We wished to, and wiped out those who were dissipated.) 9 (
 
We have sent down a Book to you which contains your Reminder. Will you not use your reason?) 10 (
 

s321

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه سیصد و بیست و یک (135-126)
 
سورةُ طه‏
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏
 
قالَ کَذلِکَ أَتَتْکَ آیاتُنا فَنَسیتَها وَ کَذلِکَ الْیَوْمَ تُنْسى‏ (126)
 
وَ کَذلِکَ نَجْزی مَنْ أَسْرَفَ وَ لَمْ یُؤْمِنْ بِآیاتِ رَبِّهِ وَ لَعَذابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَ أَبْقى‏ (127)
 
أَ فَلَمْ یَهْدِ لَهُمْ کَمْ أَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ یَمْشُونَ فی‏ مَساکِنِهِمْ إِنَّ فی‏ ذلِکَ لَآیاتٍ لِأُولِی النُّهى‏ (128)
 
وَ لَوْ لا کَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّکَ لَکانَ لِزاماً وَ أَجَلٌ مُسَمًّى (129)
 
فَاصْبِرْ عَلى‏ ما یَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِها وَ مِنْ آناءِ اللَّیْلِ فَسَبِّحْ وَ أَطْرافَ النَّهارِ لَعَلَّکَ تَرْضى‏ (130)
 
وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلى‏ ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا لِنَفْتِنَهُمْ فیهِ وَ رِزْقُ رَبِّکَ خَیْرٌ وَ أَبْقى‏ (131)
 
وَ أْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها لا نَسْئَلُکَ رِزْقاً نَحْنُ نَرْزُقُکَ وَ الْعاقِبَةُ لِلتَّقْوى‏ (132)
 
وَ قالُوا لَوْ لا یَأْتینا بِآیَةٍ مِنْ رَبِّهِ أَ وَ لَمْ تَأْتِهِمْ بَیِّنَةُ ما فِی الصُّحُفِ الْأُولى‏ (133)
 
وَ لَوْ أَنَّا أَهْلَکْناهُمْ بِعَذابٍ مِنْ قَبْلِهِ لَقالُوا رَبَّنا لَوْ لا أَرْسَلْتَ إِلَیْنا رَسُولاً فَنَتَّبِعَ آیاتِکَ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزى‏ (134)
 
قُلْ کُلٌّ مُتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحابُ الصِّراطِ السَّوِیِّ وَ مَنِ اهْتَدى‏ (135)
 
ترجمه فارسی
 
مى‏فرماید: «آن گونه که آیات من براى تو آمد، و تو آنها را فراموش کردى امروز نیز تو فراموش خواهى شد!» (126)
و این گونه جزا مى‏دهیم کسى را که اسراف کند، و به آیات پروردگارش ایمان نیاورد! و عذاب آخرت، شدیدتر و پایدارتر است! (127)
آیا براى هدایت آنان کافى نیست که بسیارى از نسلهاى پیشین را (که طغیان و فساد کردند) هلاک نمودیم، و اینها در مسکنهاى (ویران شده) آنان راه مى‏روند! مسلّماً در این امر، نشانه‏هاى روشنى براى خردمندان است. (128)
و اگر سنّت و تقدیر پروردگارت و ملاحظه زمان مقرّر نبود، عذاب الهى بزودى دامان آنان را مى‏گرفت! (129)
پس در برابر آنچه مى‏گویند، صبر کن! و پیش از طلوع آفتاب، و قبل از غروب آن تسبیح و حمد پروردگارت را بجا آور و همچنین (برخى) از ساعات شب و اطراف روز (پروردگارت را) تسبیح گوى باشد که (از الطاف الهى) خشنود شوى! (130)
و هرگز چشمان خود را به نعمتهاى مادّى، که به گروه‏هایى از آنان داده‏ایم، میفکن! اینها شکوفه‏هاى زندگى دنیاست تا آنان را در آن بیازماییم و روزى پروردگارت بهتر و پایدارتر است! (131)
خانواده خود را به نماز فرمان ده و بر انجام آن شکیبا باش! از تو روزى نمى‏خواهیم (بلکه) ما به تو روزى مى‏دهیم و عاقبت نیک براى تقواست! (132)
گفتند: «چرا (پیامبر) معجزه و نشانه‏اى از سوى پروردگارش براى ما نمى‏آورد؟! (بگو:) آیا خبرهاى روشنى که در کتابهاى (آسمانى) نخستین بوده، براى آنها نیامد؟! (133)
اگر ما آنان را پیش از آن (که قرآن نازل شود) با عذابى هلاک مى‏کردیم، (در قیامت) مى‏گفتند: «پروردگارا! چرا پیامبرى براى ما نفرستادى تا از آیات تو پیروى کنیم، پیش از آنکه ذلیل و رسوا شویم!» (134)
بگو: «همه (ما و شما) در انتظاریم! (ما در انتظار وعده پیروزى، و شما در انتظار شکست ما!) حال که چنین است، انتظار بکشید! امّا بزودى مى‏دانید چه کسى از اصحاب صراط مستقیم، و چه کسى هدایت یافته است! (135)
 
Translation of the Qur'an
Page ( 321 ) verses Sura Taha( 126-135 )
 
Sura Taha
In the name of God
 
He will say: 'Thus did Our signs come to you, and you forgot them; that is why you have been forgotten today. '" (  126 )
 
Thus We reward anyone who overdoes things and does not believe in his Lord's signs. Torment in the Hereafter will be even more severe and everlasting. (  127 )
 
Did it not guide them] to see [how many generations We had wiped out before them whose dwellings they walk around in? In that are signs for persons who are wary. (  128 )
 
) VIII (If word had not already gone ahead from your Lord, it would have been made compulsory and a deadline set. (  129 )
 
So be patient about anything they may say and hymn your Lord's praise before the sun's rise and before its setting, and in the small hours of the night. Hymn it as well at the ends of the day so that you may meet approval. (  130)
 
Do not strain your eyes towards what We let some types of them enjoy, the blossoming of worldly life, so We may test them by means of it. Your Lord's provision is better and more lasting. (  131)
 
Order your household to pray and to discipline themselves by means of it. We do not ask you for any provision; yet We will provide for you, and the outcome rests on doing your duty. (  132)
 
They say:" If he would only bring us some sign from his Lord!" Has not evidence already reached them about what was in the early scriptures? (  133)
 
If We were to wipe them out ahead of time with torment, they would say:" Our Lord, if You had only sent us a messenger, we would have followed Your signs before we were humbled and disgraced." (  134)
 
SAY:" Everyone lives in expectation, so be on the lookout! You will know who are] your [companions along the Level Road and who has been guided. (  135)
 

s320

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه سیصد و بیست (125-114)
 
سورةُ طه‏
 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏
 
فَتَعالَى اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ وَ لا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ یُقْضى‏ إِلَیْکَ وَحْیُهُ وَ قُلْ رَبِّ زِدْنی‏ عِلْماً (114)
 
وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلى‏ آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِیَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً (115)
 
وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِکَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلیسَ أَبى‏ (116)
 
فَقُلْنا یا آدَمُ إِنَّ هذا عَدُوٌّ لَکَ وَ لِزَوْجِکَ فَلا یُخْرِجَنَّکُما مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقى‏ (117)
 
إِنَّ لَکَ أَلاَّ تَجُوعَ فیها وَ لا تَعْرى‏ (118)
 
وَ أَنَّکَ لا تَظْمَؤُا فیها وَ لا تَضْحى‏ (119)
 
فَوَسْوَسَ إِلَیْهِ الشَّیْطانُ قالَ یا آدَمُ هَلْ أَدُلُّکَ عَلى‏ شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَ مُلْکٍ لا یَبْلى‏ (120)
 
فَأَکَلا مِنْها فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا یَخْصِفانِ عَلَیْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ عَصى‏ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى‏ (121)
 
ثُمَّ اجْتَباهُ رَبُّهُ فَتابَ عَلَیْهِ وَ هَدى‏ (122)
 
قالَ اهْبِطا مِنْها جَمیعاً بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا یَأْتِیَنَّکُمْ مِنِّی هُدىً فَمَنِ اتَّبَعَ هُدایَ فَلا یَضِلُّ وَ لا یَشْقى‏ (123)
 
وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْری فَإِنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنْکاً وَ نَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَعْمى‏ (124)
 
قالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنی‏ أَعْمى‏ وَ قَدْ کُنْتُ بَصیراً (125)
 
ترجمه فارسی
 
برتر و بلند مرتبه است خدا [ىِ یگانه‏] که فرمانرواى هستى و حقّ محض است و پیش از آنکه وحى کردن قرآن بر تو پایان گیرد در خواندنش شتاب مکن، و بگو: پروردگارا! دانش مرا بیفزاى. (114)
یقیناً پیش از این به آدم سفارش کردیم [که از میوه آن درخت نخورد] پس فراموش کرد و عزمى استوار براى او نیافتیم. (115)
و [یاد کن‏] هنگامى را که به فرشتگان گفتیم: براى آدم سجده کنید. همه سجده کردند مگر ابلیس که روى برتافت. (116)
پس گفتیم: اى آدم! مسلماً این [ابلیس‏] دشمنى است براى تو و همسرت، پس شما را از بهشت بیرون نکند که در مشقت و رنج افتى. (117)
قطعاً براى تو در اینجا این [حقیقت‏] است که نه گرسنه شوى و نه برهنه گردى. (118)
و نه در آن تشنه شوى و نه دچار آفتاب‏زدگى گردى. (119)
پس شیطان او را وسوسه کرد، گفت: اى آدم! آیا تو را به درخت جاودان و سلطنتى که کهنه نمى‏شود، راهنمایى کنم؟ (120)
پس هر دو [به سبب وسوسه شیطان‏] از میوه آن [درخت‏] خوردند، در نتیجه شرمگاهشان بر آنان پدیدار شد و شروع به چسباندن برگ‏هاى درختان بهشت بر [شرمگاه‏] خود کردند. و آدم پروردگارش را نافرمانى کرد و [از رسیدن به آنچه شیطان به او القا کرده بود] ناکام ماند. (121)
آن گاه پروردگارش او را برگزید و توبه‏اش را پذیرفت و او را راهنمایى کرد. (122)
 [خدا] گفت: هر دو با هم از بهشت [به سوى زمین‏] فرود آیید که برخى از شما دشمن برخى دیگرند، پس اگر از سوى من هدایتى به شما رسید، هر کس از هدایتم پیروى کند، نه گمراه مى‏شود و نه به مشقت و رنج مى‏افتد. (123)
و هر کس از هدایت من [که سبب یاد نمودن از من در همه امور است‏] روى بگرداند، براى او زندگى تنگ [و سختى‏] خواهد بود، و روز قیامت او را نابینا محشور مى‏کنیم. (124)
مى‏گوید: پروردگارا! براى چه مرا نابینا محشور کردى، در حالى که [در دنیا] بینا بودم؟ (125)
 
 
 
Translation of the Qur'an
Page ( 320 ) verses Sura Taha( 114-125 )
 
Sura Taha
In the name of God
 
Exalted is God, the True Controller! Do not hurry while reading] the Qur'an [before its revelation has been accomplished for you, and] rather [SAY:" My Lord, increase me in knowledge!") 114 (
 
We had already made a pledge with Adam which he forgot. We found he had no determination.) 115 (
 
) VII (When We told the angels:" Bow down on your knees before Adam," they] all [knelt down except for Diabolic; he refused] to do so [.) 116 (
 
We said:" Adam, this is an enemy for both you and your wife. Do not let him turn either of you out of the Garden, so you will regret it.) 117 (
 
You have so much in it that you need go neither hungry nor naked;) 118 (
 
you will neither thirst there nor feel sunstruck.") 119 (
 
Satan whispered to him; he said:" Adam, shall I lead you to the Tree of Immortality and such control as will never disappear?") 120 (
 
So they both ate some of it, and their private parts became apparent to them. They set to patching themselves over with leaves from the Garden. Adam had disobeyed his Lord and was misled!) 121 (
 
Later on his Lord chose him, and He relented towards him and guided] him [.) 122 (
 
He said:" Clear out of here, both of you together! Some of you] will become [enemies of others. Should guidance ever come to you from Me, no one who follows My guidance shall ever stray away nor regret it;) 123 (
 
while anyone who fails to remember Me will have a meager living and We shall summon him as a blind person on Resurrection Day.) 124 (
 
He will say: 'My Lord, why have you summoned me as a blind person when I was sighted? ') 125 (

s319

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه سیصد و نوزده (113-99)
 
سورةُ طه‏
 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏
 
کَذلِکَ نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنْباءِ ما قَدْ سَبَقَ وَ قَدْ آتَیْناکَ مِنْ لَدُنَّا ذِکْراً (99)
 
مَنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِنَّهُ یَحْمِلُ یَوْمَ الْقِیامَةِ وِزْراً (100)
 
خالِدینَ فیهِ وَ ساءَ لَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ حِمْلاً (101)
 
یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمینَ یَوْمَئِذٍ زُرْقاً (102)
 
یَتَخافَتُونَ بَیْنَهُمْ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ عَشْراً (103)
 
نَحْنُ أَعْلَمُ بِما یَقُولُونَ إِذْ یَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَریقَةً إِنْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ یَوْماً (104)
 
وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ یَنْسِفُها رَبِّی نَسْفاً (105)
 
فَیَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً (106)
 
لا تَرى‏ فیها عِوَجاً وَ لا أَمْتاً (107)
 
یَوْمَئِذٍ یَتَّبِعُونَ الدَّاعِیَ لا عِوَجَ لَهُ وَ خَشَعَتِ الْأَصْواتُ لِلرَّحْمنِ فَلا تَسْمَعُ إِلاَّ هَمْساً (108)
 
یَوْمَئِذٍ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ رَضِیَ لَهُ قَوْلاً (109)
 
یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا یُحیطُونَ بِهِ عِلْماً (110)
 
وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَیِّ الْقَیُّومِ وَ قَدْ خابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْماً (111)
 
وَ مَنْ یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلا یَخافُ ظُلْماً وَ لا هَضْماً (112)
 
وَ کَذلِکَ أَنْزَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِیًّا وَ صَرَّفْنا فیهِ مِنَ الْوَعیدِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ أَوْ یُحْدِثُ لَهُمْ ذِکْراً (113)
 
 
ترجمه فارسی
 
این‏گونه بخشى از اخبار گذشته را براى تو بیان مى‏کنیم و بى‏تردید ذکرى [چون قرآن‏] از نزد خود به تو عطا کردیم. (99)
کسانى که از آن روى برگردانند، مسلماً روز قیامت وزر و وبال سنگینى بر دوش خواهند کشید. (100)
در آن [وزر و وبال‏] جاودانه‏اند و چه بد بارى روز قیامت براى آنان خواهد بود. (101)
 [آن‏] روزى که در صور دمیده مى‏شود و گنهکاران را در آن روز، کبودچشم و نابینا محشور مى‏کنیم. (102)
در میان خودشان پنهانى و بسیار آهسته مى‏گویند: که [در برزخ‏] جز ده روز درنگ نکرده‏اید. (103)
ما به آنچه مى‏گویند داناتریم، آن گاه که مُنصف‏ترینشان مى‏گوید: جز یک روز درنگ نکرده‏اید، (104)
و از تو درباره کوه‏ها مى‏پرسند، بگو: پروردگارم آنان را ریشه‏کن مى‏کند و از هم مى‏پاشد. (105)
پس آنها را به صورت دشتى هموار و صاف وامى‏گذارد، (106)
که در آن هیچ کژى و پستى و بلندى نمى‏بینى. (107)
در آن روز همه انسان‏ها دعوت کننده را که هیچ انحرافى ندارد [براى ورود به محشر] پیروى مى‏کنند و صداها در برابر [خداى‏] رحمان فرو مى‏نشیند و جز صدایى آهسته [چیزى‏] نمى‏شنوى. (108)
در آن روز شفاعت کسى سودى ندهد مگر آنکه [خداى‏] رحمان به او اذن دهد و گفتارش را [در مورد شفاعت از دیگران‏] بپسندد. (109)
 [خدا] آنچه را [از احوال و اعمال بندگان‏] پیش روى آنهاست و آنچه را [از ثواب و کیفر] در آینده دارند، مى‏داند و آنان از جهت دانش به او احاطه ندارند، (110)
و همه چهره‏ها در برابر [خداى‏] زنده قائم به ذات خاضع و فروتن مى‏شوند، و کسى که بار ظلم و ستمى با خود برداشت، مسلماً محروم و ناامید شود، (111)
و هر که کارهاى شایسته انجام دهد، در حالى که مؤمن باشد، نه از ستمى [درباره حقّش‏] بیم و هراس خواهد داشت و نه از کاستى و نقصانى [در اجر و مزدش.] (112)
و این‏گونه آن را قرآنى به زبان عربى [فصیح و گویا] نازل کردیم، و در آن هشدارها و تهدیدهاى گوناگون آوردیم، امید است [از عقاید و آراى بى‏پایه و گناه و طغیان‏] بپرهیزند، یا براى آنان بیدارى و هشیارى پدید آورد. (113)
 
 
Translation of the Qur'an
Page ( 319 ) verses Sura Taha( 99-113 )
 
Sura Taha
In the name of God
 
Thus We relate some news to you about what has occurred previously; We have even brought you a Reminder from Our very presence.) 99 (
 
Anyone who evades it will bear a burden on Resurrection Day) 100 (
 
which he will remain with. Evil will be such a load for them on Resurrection Day,) 101 (
 
the day when the Trumpet shall be blown. We shall summon bleary-eyed criminals on that day.) 102 (
 
They will mutter to one another:" Did you only stay away ten] days [?") 103 (
 
We are quite Aware of what they will say when the best behaved among them will say:" You have only stayed away a day!") 104 (
 
) VI (They will ask you about the mountains, so SAY:" My Lord will crumble them into powder) 105 (
 
and leave them as flat as a prairie.) 106 (
 
You will see no rough spots nor any unevenness on them.) 107 (
 
On that day they will follow the Crier who has no crookedness in him either; their voices will be hushed before the Mercy-giving and you will hear only] people [shuffling past.) 108 (
 
On that day intercession will only benefit someone whom the Mercy- giving has permitted to enjoy it, and whose statement has pleased Him.) 109 (
 
He knows what lies in front of them and what is behind them, while they do not embrace any knowledge about Him.) 110 (
 
Faces will seem downcast before the Living, the Eternal, and anyone who carries a load of harm will have blundered,) 111 (
 
while anyone who has performed honorable deeds and is a believer will need fear no harm nor any injustice.) 112 (
 
Thus We have sent it down as an Arabic reading and set forth some of the Threat in it so that they may do their duty, or so it will arouse them to remember.) 113 (
 

s318

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه 
صفحه سیصد و هجده (98-88)
 
سورةُ طه‏
 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏
 
فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلاً جَسَداً لَهُ خُوارٌ فَقالُوا هذا إِلهُکُمْ وَ إِلهُ مُوسى‏ فَنَسِیَ (88)
 
أَ فَلا یَرَوْنَ أَلاَّ یَرْجِعُ إِلَیْهِمْ قَوْلاً وَ لا یَمْلِکُ لَهُمْ ضَرًّا وَ لا نَفْعاً (89)
 
وَ لَقَدْ قالَ لَهُمْ هارُونُ مِنْ قَبْلُ یا قَوْمِ إِنَّما فُتِنْتُمْ بِهِ وَ إِنَّ رَبَّکُمُ الرَّحْمنُ فَاتَّبِعُونی‏ وَ أَطیعُوا أَمْری (90)
 
قالُوا لَنْ نَبْرَحَ عَلَیْهِ عاکِفینَ حَتَّى یَرْجِعَ إِلَیْنا مُوسى‏ (91)
 
قالَ یا هارُونُ ما مَنَعَکَ إِذْ رَأَیْتَهُمْ ضَلُّوا (92)
 
أَلاَّ تَتَّبِعَنِ أَ فَعَصَیْتَ أَمْری (93)
 
قالَ یَا بْنَ أُمَّ لا تَأْخُذْ بِلِحْیَتی‏ وَ لا بِرَأْسی‏ إِنِّی خَشیتُ أَنْ تَقُولَ فَرَّقْتَ بَیْنَ بَنی‏ إِسْرائیلَ وَ لَمْ تَرْقُبْ قَوْلی‏ (94)
 
قالَ فَما خَطْبُکَ یا سامِرِیُّ (95)
 
قالَ بَصُرْتُ بِما لَمْ یَبْصُرُوا بِهِ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِنْ أَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُها وَ کَذلِکَ سَوَّلَتْ لی‏ نَفْسی‏ (96)
 
قالَ فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَکَ فِی الْحَیاةِ أَنْ تَقُولَ لا مِساسَ وَ إِنَّ لَکَ مَوْعِداً لَنْ تُخْلَفَهُ وَ انْظُرْ إِلى‏ إِلهِکَ الَّذی ظَلْتَ عَلَیْهِ عاکِفاً لَنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنْسِفَنَّهُ فِی الْیَمِّ نَسْفاً (97)
 
إِنَّما إِلهُکُمُ اللَّهُ الَّذی لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَسِعَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ عِلْماً (98)
 
 
ترجمه فارسی
 
پس براى آنان مجسمه گوساله‏اى که صداى گاو داشت بیرون آورد، آن گاه [او و پیروانش‏] گفتند: این معبود شما و معبود موسى است که [موسى آن را] فراموش کرد [به این خاطر براى طلب معبود به طور رفت.] (88)
پس آیا درک نمى‏کنند [و نمى‏فهمند] که [گوساله، هنگامى که آن را مى‏خوانند] پاسخى به آنان نمى‏دهد و مالک و صاحب اختیار هیچ سود و زیانى براى آنان نیست؟! (89)
و به راستى هارون پیش از این به آنان گفته بود: اى قوم من! شما به وسیله این گوساله مورد امتحان قرار گرفته‏اید، و بى‏تردید پروردگارتان [خداى‏] رحمان است، بنابراین از من [که پیامبر او هستم‏] پیروى کنید و فرمانم را اطاعت نمایید. (90)
گفتند: ما همواره بر پرستیدن گوساله باقى مى‏مانیم تا موسى به سوى ما باز گردد. (91)
 [هنگامى که موسى بازگشت، به هارون‏] گفت: اى هارون! وقتى دیدى آنان گمراه شدند چه چیز تو را مانع شد، (92)
از اینکه مرا [در برخورد شدید با گمراهان‏] پیروى کنى؟ آیا از فرمان من سرپیچى کردى؟ (93)
گفت: اى پسر مادرم! نه ریش مرا بگیر و نه سرم را، من ترسیدم که بگویى: میان بنى‏اسرائیل تفرقه و جدایى انداختى و سفارش مرا [در حفظ وحدت بنى‏اسرائیل‏] رعایت نکردى. (94)
 [موسى‏] گفت: اى سامرى! سبب کار [بسیار خطرناک‏] تو چه بود؟ (95)
گفت: من به حقایق و اسرارى آگاه شدم که آنان آگاه نشدند، پس اندکى از دانش و اسرار رسول را گرفتم و [بر اثر هواپرستى‏] آن را دور انداختم [و به گوساله‏سازى پرداختم‏] و این‏گونه نفس من [آن کار بسیار خطرناک را براى گمراه کردن بنى‏اسرائیل‏] در نظرم آراست. (96)
 [موسى‏] گفت: پس [از میان مردم‏] برو، یقیناً کیفر تو [به خاطر دور انداختن آثار رسالت و ساختن گوساله‏] در زندگى این است که [دچار بیمارى مُسرى ویژه‏اى شوى تا هر کس نزدیکت آید بگویى:] به من دست نزنید و تو را وعده‏گاهى [از عذاب بسیار سخت قیامت‏] است که هرگز نسبت به تو از آن تخلف نخواهد شد، و [اکنون‏] به معبودت که همواره ملازمش بودى نگاه کن که حتماً آن را در آتش بسوزانیم، سپس سوخته‏اش را در دریا مى‏پاشیم. (97)
معبود شما فقط خداى یکتاست که جز او معبودى نیست، دانش او همه چیز را فرا گرفته است. (98)
 
 
Translation of the Qur'an
Page ( 318 ) verses Sura Taha( 88-98 )
 
Sura Taha
In the name of God
 
He produced a calf for them in the shape of a body that mooed. They said:" This is your god, the god of Moses; he has forgotten] it [.") 88 (
 
Did they not consider it would not talk back to them, nor control any harm or advantage for them?) 89 (
 
) V (Now Aaron had already told them:" My people, you are only being tested by means of it. Your Lord is the Mercy-giving, so follow me and obey my command!") 90 (
 
They said:" We will never quit being devoted to it until Moses returns to us.") 91 (
 
He said:" Aaron, what prevented you, when you saw they had strayed) 92 (
from having them follow me? Did you disobey my order?") 93 (
 
He said:" My) blood (brother, do not seize me by my beard nor by my head! I dreaded you would say: 'You have brought dissension to the Children of Israel and did not observe what I said. '") 94 (
 
He said:" What have you been trying to do, O Samaritan?") 95 (
 
He said:" I noticed something they do not notice, so I snatched a handful from the messenger's footprints and flung it away. Thus my soul has lured me on.") 96 (
 
He said:" Go away! During your lifetime you will say: 'Don't touch] me [! ' You have an appointment] for your torment [which will not be broken. Look at your god which you have become so devoted to: we shall burn it up, then scatter its remains in the flood.") 97 (
 
Your God is God] Alone [; there is no other deity than Him! He is Vaster than everything in knowledge.) 98 (