نماز امام موسی کاظم

نماز امام موسی کاظم(ع)؛

دو رکعت است در هر رکعت حمد یک «مرتبه» و «توحید» دوازده مرتبه

دعاى آن حضرت بعد از نماز‏:

إِلَهِی خَشَعَتِ الْأَصْوَاتُ لَکَ وَ ضَلَّتِ الْأَحْلاَمُ فِیکَ‏

خدایا آوازها نزد تو با خشوع است و عقول نزد تو حیران

وَ وَجِلَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ مِنْکَ وَ هَرَبَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ إِلَیْکَ‏

و هر موجودى از تو ترسان و هر ترسانى بسوى تو گریزان است

وَ ضَاقَتِ الْأَشْیَاءُ دُونَکَ وَ مَلَأَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ نُورُکَ‏

و هر چیز جز تو (جز به یاد تو) در تنگى است و نور تو همه موجودات را پر کرده است

فَأَنْتَ الرَّفِیعُ فِی جَلاَلِکَ وَ أَنْتَ الْبَهِیُّ فِی جَمَالِکَ‏

پس تنها تو بلند مرتبه‏ اى در بزرگوارى و نور و زیبا و پر بهایى در حسن و جمال

وَ أَنْتَ الْعَظِیمُ فِی قُدْرَتِکَ وَ أَنْتَ الَّذِی لاَ یَئُودُکَ شَیْ‏ءٌ

و تو بزرگى در مقام قدرت و تویى که هیچ چیز تو را خسته و درمانده نمى ‏سازد

یَا مُنْزِلَ نِعْمَتِی یَا مُفَرِّجَ کُرْبَتِی وَ یَا قَاضِیَ حَاجَتِی‏

اى نعمت بخش من اى دلگشاى من از هر غم و دلتنگى اى بر آرنده حاجت من

أَعْطِنِی مَسْأَلَتِی بِلاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ آمَنْتُ بِکَ مُخْلِصاً لَکَ دِینِی‏

درخواست مرا عطا فرما به حق یکتایى خود من به تو ایمان آورده ‏ام با اخلاص در دینم

أَصْبَحْتُ عَلَى عَهْدِکَ وَ وَعْدِکَ مَا اسْتَطَعْتُ أَبُوءُ لَکَ بِالنِّعْمَةِ

صبح کردم در حالى که تا بتوانم بر عهد و پیمان و وعده تو استوار باشم و بنعمت سوى تو رجوع کنم

وَ أَسْتَغْفِرُکَ مِنَ الذُّنُوبِ الَّتِی لاَ یَغْفِرُهَا غَیْرُکَ‏

و از گناهان بدرگاه تو استغفار کنم که غیر تو کسى گناهان را نتواند بخشید

یَا مَنْ هُوَ فِی عُلُوِّهِ دَانٍ وَ فِی دُنُوِّهِ عَالٍ‏

اى خدایى که در نهایت بلندى مقام نزدیک است و در عین نزدیکى بلند مرتبه ‏اى

وَ فِی إِشْرَاقِهِ مُنِیرٌ وَ فِی سُلْطَانِهِ قَوِیٌّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‏

و اشراق جمال تو روشنى بخش عالم است و پادشاهى تو در منتهاى قدرت است درود فرست بر محمد (ص) و آل او.

میلاد خجسته امام موسی کاظم مبارک باد

 

 

 

 حضرت امام‏ موسى‏ کاظم‏ علیه السلام مى‏فرماید:

 

«هر کس بعد از نماز صبح و نماز مغرب قبل از آن که پاهایش را حرکت دهد [هیئت نشستن در حال نماز را به هم بزند] و با کسى سخنى بگوید، آیه‏ «إِنَّ اللهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلیما»را بخواند، و بگوید: خدایا بر محمد و ذریّه آن حضرت درود بفرست، خداوند صد حاجت او را برآورده مى‏کند که هفتاد حاجت در دنیا و سى حاجت دیگر در آخرت براى او برآورده مى‏شود

 

 

 

واقعه غدیر خم

وقتى رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله و سلّم از حجة الوداع برگشت و به غدیر خم- واقع بین مکه و مدینه- رسید، دستور داد، زیر چند درخت را رفتند مؤذن پیامبر صلى اللَّه علیه و آله و سلّم با صداى اذان مردم را به نماز ظهر دعوت کرد، مردم به سرعت آماده نماز شدند اما هوا به قدرى گرم بود که بعضى قسمتى از عباى خود را زیر پا و طرف دیگر آن را به روى سر افکنده بودند، تا این که خود را به رسول خدا رساندیم پیامبر نماز ظهر را با ما خواند، سپس روى خود را به طرف ما برگرداند و حمد و سپاس پروردگار را بجا آورد و سپس خطاب به مردم فرمود: اى مردم! هیچ پیغمبرى نیست مگر آنکه نصف عمر پیغمبر قبل از خود عمر مى‏کند .. من به همین زودى دعوت حق را اجابت کرده از میان شما مى‏روم و بدانید من مسئولم و شما هم مسئولید. شما در باره مسئولیت من چه مى‏گوئید؟ مردم صدا بلند کردند و گفتند ما گواهى مى‏دهیم که تو بنده خدا و رسول خدا هستى، و تو وظیفه رسالت را ابلاغ کردى، و آخرین تلاش و کوشش خود را در این راه نمودى و امر خدا را بالا بردى و خدا را بندگى کردى تا به مرگ و نقطه پایان عمر خود رسیدى، خداوند ترا جزاى خیر دهد.

سپس فرمود: «آیا شما گواهى به یگانگى خدا و رسالت من و حقانیت روز رستاخیز و برانگیخته شدن مردگان در آن روز نمى‏دهید»؟ همه گفتند چرا شهادت مى‏دهیم فرمود: «خداوندا گواه باش».

بعد فرمود: بدانید که من زودتر از شما به حوض مى‏روم و بعد از من شما کنار حوض بر من وارد مى‏شوید، هنگامى که مرا ملاقات مى‏کنید از شما مى‏پرسم بعد از من با «ثقلین» چگونه رفتار کردید؟

مردى از مهاجرین از میان جمعیت برخاست و عرض کرد: پدر و مادرم فداى تو باد اى رسول خدا مراد از «ثقلین» چیست؟

پیامبر در جواب او فرمود:

اول ثقل اکبر کتاب خدا است که یک سوى آن به دست پروردگار و سوى دیگرش در دست شماست و به آن تمسک جوئید تا گمراه نشوید.

دوم عترت من است و خداوند لطیف خبیر به من خبر داده که این دو هرگز از هم جدا نشوند تا در بهشت به من بپیوندند، از این دو پیشى نگیرید که هلاک مى‏شوید و عقب نیفتید که باز هلاک خواهید شد. و من در باره این دو از خداوند مسألت نمودم، خداوند به من عطا نمود این که: یاور آن دو یاور منست و هر کس آنها را خوار شمارد مرا خوار شمرده است و هر کس آنها را دوست بدارد مرا دوست داشته است، دشمنان آنها دشمن من است آگاه باشید، هلاک نشدند امتى مگر این که از هوا و هوس خود پیروى نمودند ...

سپس دست على بن ابى طالب (علیه السلام) را گرفت و بلند کرد و گفت:

«من کنت مولاه فعلىّ مولاه و من کنت ولیّه فهذا ولیّه اللّهمّ وال من والاه و عاد من عاداه ..»

(هر کس که من مولاى او هستم، پس على مولاى اوست و هر کس که من ولى امر او هستم، على ولى امر اوست. خداوندا دوستان او را دوست بدار و دشمنان او را دشمن بدار) این جمله را سه بار تکرار فرمود ..

 

در حدیثى از پیامبر اکرم نقل شده که فرمود:

«یوم الغدیر افضل اعیاد امّتى» (برترین عیدهاى امت من روز عید غدیر است).

 

نام کتاب: الطرائف / ترجمه داود إلهامى‏

نویسنده: ابن طاووس، على بن موسى‏

ناشر: نوید اسلام‏

اندرزهای ابلیس 😨

از ابلیس جز گمراه کردن انتظارى نیست و از او جز شرارت و باطل برنمى‏خیزد؛ ولى در میان گفت‏وگوهاى وى، نکاتى یافت مى‏شود که مى‏توان آن‏ها را «اندرز» تلقّى کرد و در مسیر مصونیّت در برابر اقدام‏هاى فریب‏کارانه وى و دست‏یارانش به کارگرفت. اکنون به ذکر نمونه‏ هایى از آن‏ مى‏ پردازیم.

براساس روایات، پس از آن که امّت نوح به نفرین وى، گرفتار عذاب‏

الهى شدند، ابلیس نزد نوح آمد و گفت: من براى اینکه آنان را با کفر همراه سازم مى‏بایست تلاش زیادى مى‏کردم؛ ولى نفرین تو کار مرا آسان ساخت! اکنون مى‏خواهم به همین جهت تو را پند دهم!

نوح از آن سخنان بسیار گریست و به سفارش خداوند، اندرزهاى وى را شنید. ابلیس به او گفت:

1. از کبر بپرهیز که من بدان جهت از عالم ملکوت رانده شده ‏ام.

2. از حرص دورى گزین که پدرت آدم، همه بهشت را براى حرص به یک درخت از دست داد.

3. هرگز با زن بیگانه خلوت مکن که بدون تردید من نیز حضور یافته، تا آن دو را به گناه وادار نسازم، دست بر نخواهم داشت.

در گونه‏ اى دیگر، روایت پیشین چنین آمده است: در سه هنگام مرا به یاد آور که نزدیک‏ترین فرد به انسان هستم: 1. هنگام خشم 2. هنگام حکم و قضاوت بین مردم 3. آن هنگام که مردى با زنى بیگانه بدون حضور شخص دیگر خلوت کند.

وى در سخن دیگر به نوح گفت: اگر فرزند آدم، بخیل، آزمند، حسود، ستم‏گر یا عجول باشد، او را همانند توپ در میان خویش دست به دست مى‏کنیم.

بر اساس روایات، ابلیس نزد یحیى بن زکریا بیش‏تر حضور مى‏یافت تا روزى حضرت از وى خواست دام‏ها و ابزارهاى فریب خود را به او بشناساند. ابلیس پاسخ را به فردا موکول ساخت و روز بعد با چهره ‏اى شگفت‏ انگیز و به همراه اسباب و ابزارهاى بسیارى در برابر حضرت یحیى ظاهر شد و پس از معرّفى آن‏ها مبنى بر آن که با برخى، ادیان نادرست را زیبا جلوه مى‏دهم و با برخى، زنان را به آراستن خویشتن فرا مى‏خوانم تا به وسیله آن‏ها دیگران را مفتون سازم و با برخى، به ترویج موسیقى مبتذل و رقص مى‏پردازم، در پاسخ حضرت یحیى گفت: نخستین راهى که با آن مؤمنان را به دام مى ‏افکنم، زنان هستند. اگر از این دام با اطاعت خداوند رستند، از دریچه گردآورى ثروت حرام، از طریق جلوه‏ گر ساختن طمع و حرص اقدام مى‏کنم و اگر با پناه بردن به خداوند از آن دام رهیدند، مى‏کوشم تا به وسیله شراب آنان را به چنگ آورم. آن قدر این راه‏ها را تکرار مى‏کنم تا به یکى از آن راه‏ها آنان را بفریبم؛ حتّى اگر از پرهیزکارترین مردم باشند!

حضرت یحیى از او پرسید: به کدام یک از این راه‏ها بیش‏تر امید بسته‏ اى؟ گفت: آن‏چه بیش‏ترین امید را بدان بسته ‏ام و بر آن در فریب تکیه، و نور چشمانم تلقّى مى‏کنم تحریک شهوت جنسى به سوى زنان است؛ زیرا آن‏ها بندها، دام‏ها و تیرهایى هستند که به طور معمول به خطا نمى‏روند و هدف را از پاى درمى ‏آورند ...؛ آن‏گاه حضرت یحیى از وى پرسید: آیا تاکنون بر من نیز چیره شده ‏اى؟ گفت: خیر، ولى از یک ویژگى تو درشگفتم. تو هنگام افطار، به طور کامل غذا مى‏خورى و بدین روى دچار کسالت شده، از انجام برخى عبادات باز مى‏ مانى!

حضرت یحیى گفت: با خدا عهد مى‏کنم که تا پایان عمرم هماره پیش از آن که به طور کامل سیر شوم، از غذا دست بردارم! ابلیس بسیار خشم‏ناک‏ شد و گفت: من نیز با خدا عهد مى‏کنم که از این پس به انسانى اندرز ندهم و از آن پس از حضور نزد حضرت یحیى خوددارى کرد.

طبق روایات، حضرت موسى علیه السلام از ابلیس پرسید: کدامین گناه است که وقتى فرزندان آدم آن را مرتکب شوند، بر آنان چیره مى‏شوى؟ ابلیس در پاسخ گفت: آن هنگام که به عُجب دچار شده، کار خود را بزرگ پندارند و گناه خویش را کوچک شمارند؛ آن‏گاه بدان حضرت گفت: 1. اى موسى! هرگز با زنى که با تو محرم نیست، خلوت مگزین که هرگاه چنین صحنه ‏اى پدید آید، خود من و نه دست‏یارانم به فریب اقدام مى‏کنم. 2. از عهد و پیمان با خداوند بپرهیز؛ زیرا هرگاه کسى باخدا عهد و پیمانى ببندد، خود من و نه مأمورانم مى‏کوشم تا نگذارم به عهدش با خداوند وفا کند.

3. هرگاه خواستى در راه خدا انفاق کرده، صدقه بدهى، به سرعت آن را انجام ده؛ زیرا هرگاه بنده ‏اى چنین اراده کند، خودم و نه دست‏یارانم با او همراه مى‏شوم تا از پرداختن صدقه به وسیله او جلوگیرى کنم.

 

نام کتاب : ابلیس دشمن قسم خورده

نویسنده :  علی محمد آشنائی

ناشر : بوستان کتاب

شهادت امام محمد باقر علیه السلام تسلیت باد

 

نماز حاجت از امام محمد باقر (ع) :

از امام محمد باقر (ع) نقل شده که هر کس حاجت مهمی دارد دو رکعت نماز بخواند و بعد از نماز بگوید: (یا اَبْصَرَ النّاظِرینَ وَ یا اَسْمَعَ السّامِعینَ وَ‌ یا اَسْرَعَ الْحابِسینَ اِقْضِ حاجتی) و بعد حاجت خود را ازخدا بخواهد

 

اللهم کن لولیک .....

قلبها با یاد خداوند ، آرام می گیرد

امام صادق علیه السلام می فرمایند

آیه قرآن در مورد مسخره کردن دیگران

هر که بنده مومنی را بیازارد