واقعه غدیر خم

وقتى رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله و سلّم از حجة الوداع برگشت و به غدیر خم- واقع بین مکه و مدینه- رسید، دستور داد، زیر چند درخت را رفتند مؤذن پیامبر صلى اللَّه علیه و آله و سلّم با صداى اذان مردم را به نماز ظهر دعوت کرد، مردم به سرعت آماده نماز شدند اما هوا به قدرى گرم بود که بعضى قسمتى از عباى خود را زیر پا و طرف دیگر آن را به روى سر افکنده بودند، تا این که خود را به رسول خدا رساندیم پیامبر نماز ظهر را با ما خواند، سپس روى خود را به طرف ما برگرداند و حمد و سپاس پروردگار را بجا آورد و سپس خطاب به مردم فرمود: اى مردم! هیچ پیغمبرى نیست مگر آنکه نصف عمر پیغمبر قبل از خود عمر مى‏کند .. من به همین زودى دعوت حق را اجابت کرده از میان شما مى‏روم و بدانید من مسئولم و شما هم مسئولید. شما در باره مسئولیت من چه مى‏گوئید؟ مردم صدا بلند کردند و گفتند ما گواهى مى‏دهیم که تو بنده خدا و رسول خدا هستى، و تو وظیفه رسالت را ابلاغ کردى، و آخرین تلاش و کوشش خود را در این راه نمودى و امر خدا را بالا بردى و خدا را بندگى کردى تا به مرگ و نقطه پایان عمر خود رسیدى، خداوند ترا جزاى خیر دهد.

سپس فرمود: «آیا شما گواهى به یگانگى خدا و رسالت من و حقانیت روز رستاخیز و برانگیخته شدن مردگان در آن روز نمى‏دهید»؟ همه گفتند چرا شهادت مى‏دهیم فرمود: «خداوندا گواه باش».

بعد فرمود: بدانید که من زودتر از شما به حوض مى‏روم و بعد از من شما کنار حوض بر من وارد مى‏شوید، هنگامى که مرا ملاقات مى‏کنید از شما مى‏پرسم بعد از من با «ثقلین» چگونه رفتار کردید؟

مردى از مهاجرین از میان جمعیت برخاست و عرض کرد: پدر و مادرم فداى تو باد اى رسول خدا مراد از «ثقلین» چیست؟

پیامبر در جواب او فرمود:

اول ثقل اکبر کتاب خدا است که یک سوى آن به دست پروردگار و سوى دیگرش در دست شماست و به آن تمسک جوئید تا گمراه نشوید.

دوم عترت من است و خداوند لطیف خبیر به من خبر داده که این دو هرگز از هم جدا نشوند تا در بهشت به من بپیوندند، از این دو پیشى نگیرید که هلاک مى‏شوید و عقب نیفتید که باز هلاک خواهید شد. و من در باره این دو از خداوند مسألت نمودم، خداوند به من عطا نمود این که: یاور آن دو یاور منست و هر کس آنها را خوار شمارد مرا خوار شمرده است و هر کس آنها را دوست بدارد مرا دوست داشته است، دشمنان آنها دشمن من است آگاه باشید، هلاک نشدند امتى مگر این که از هوا و هوس خود پیروى نمودند ...

سپس دست على بن ابى طالب (علیه السلام) را گرفت و بلند کرد و گفت:

«من کنت مولاه فعلىّ مولاه و من کنت ولیّه فهذا ولیّه اللّهمّ وال من والاه و عاد من عاداه ..»

(هر کس که من مولاى او هستم، پس على مولاى اوست و هر کس که من ولى امر او هستم، على ولى امر اوست. خداوندا دوستان او را دوست بدار و دشمنان او را دشمن بدار) این جمله را سه بار تکرار فرمود ..

 

در حدیثى از پیامبر اکرم نقل شده که فرمود:

«یوم الغدیر افضل اعیاد امّتى» (برترین عیدهاى امت من روز عید غدیر است).

 

نام کتاب: الطرائف / ترجمه داود إلهامى‏

نویسنده: ابن طاووس، على بن موسى‏

ناشر: نوید اسلام‏