با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه
صفحه صد و هشتاد و دو (41-45)
سورةُ الأنفَال
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
وَ اعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَیْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِی الْقُرْبى وَ الْیَتامى وَ الْمَساکینِ وَ ابْنِ السَّبیلِ إِنْ کُنْتُمْ آمَنْتُمْ بِاللَّهِ وَ ما أَنْزَلْنا عَلى عَبْدِنا یَوْمَ الْفُرْقانِ یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ وَ اللَّهُ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ (41)
إِذْ أَنْتُمْ بِالْعُدْوَةِ الدُّنْیا وَ هُمْ بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوى وَ الرَّکْبُ أَسْفَلَ مِنْکُمْ وَ لَوْ تَواعَدْتُمْ لاَخْتَلَفْتُمْ فِی الْمیعادِ وَ لکِنْ لِیَقْضِیَ اللَّهُ أَمْراً کانَ مَفْعُولاً لِیَهْلِکَ مَنْ هَلَکَ عَنْ بَیِّنَةٍ وَ یَحْیى مَنْ حَیَّ عَنْ بَیِّنَةٍ وَ إِنَّ اللَّهَ لَسَمیعٌ عَلیمٌ (42)
إِذْ یُریکَهُمُ اللَّهُ فی مَنامِکَ قَلیلاً وَ لَوْ أَراکَهُمْ کَثیراً لَفَشِلْتُمْ وَ لَتَنازَعْتُمْ فِی الْأَمْرِ وَ لکِنَّ اللَّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ (43)
وَ إِذْ یُریکُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَیْتُمْ فی أَعْیُنِکُمْ قَلیلاً وَ یُقَلِّلُکُمْ فی أَعْیُنِهِمْ لِیَقْضِیَ اللَّهُ أَمْراً کانَ مَفْعُولاً وَ إِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (44)
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِذا لَقیتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا وَ اذْکُرُوا اللَّهَ کَثیراً لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ (45)
ترجمه فارسی
و بدانید هر چیزى را که [از راه جهاد یا کسب یا هر طریق مشروعى] به عنوان غنیمت و فایده به دست آوردید [کم باشد یا زیاد] یک پنجم آن براى خدا و خویشان پیامبر، و یتیمان و مسکینان و در راه ماندگان است، اگر به خدا و آنچه بر بندهاش روز جدا کننده حق از باطل، روز رویارویى دو گروه [مؤمن وکافر در جنگ بدر] نازل کردیم، ایمان آوردهاید [پس آن را به عنوان حقّى واجب به خدا و رسول و دیگر نامبردگان بپردازید] و خدا بر هرکارى تواناست. (41)
و [یاد کنید] هنگامى را که شما [در جنگ بدر] بر دامنهاى نزدیکتر به سطح زمین بودید [که براى جنگ جایى نامناسب بود] و دشمن در دامنهاى بالاتر [و مناسب براى جنگ] قرار داشت، و کاروان [تجارى قریش] در مکانى پایینتر ازشما بود [که توانست دور از دید شما بگریزد] و اگر [براى رویارویى] با دشمن [زمانى معین و جایى مشخص] وعده مىگذاشتید، نسبت به وعدهگاه اختلاف مىکردید [ظاهر امر نشان مىداد که شکست حتمى با شما و پیروزى قطعى با دشمن است، ولى این پیروزى به صورتى غیر عادى نصیب شما شد] تا خدا پیروزى شما و شکست آنان را که [بر اساس ارادهاش] انجام شدنى بود تحقق دهد، تا هر که هلاک مىشود از روى دلیلى روشن هلاک شود، وهر که زندگى مىکند ازروى برهانى آشکار زندگى کند و یقیناً خدا شنوا و داناست. (42)
و [یاد کن] هنگامى را که خدا دررؤیاهاى مکرّرت [نفراتِ] آنان را [که بر ضد تو و اهل ایمان تصمیم به جنگ داشتند] به تو اندک و ناچیز نشان داد [تا آن را براى یارانت بیان کنى] و اگر آنان را بسیار و زیاد نشان مىداد، شما [اى یاران پیامبر!] قطعاً سست مىشدید و در کار جنگ نزاع و اختلاف مىکردید، ولى خدا شما را [با آگاه شدن از رؤیاى پیامبر، از سستى و اختلاف] رهایى بخشید زیرا او به آنچه در سینههاست، داناست. (43)
و [یاد کنید] هنگامى را که در جنگ بدر باهم برخورد کردید، دشمن را در چشم شما اندک نشان داد، و شما را نیز در چشم آنان اندک نشان داد [اگر چه در گرما گرم جنگ، شما را در نظر آنان بسیار و آنان را در نظر شما اندک نشان داد] تا خدا پیروزى شما و شکست آنان را که [بر اساس ارادهاش] انجام شدنى بود، تحقّق دهد و همه کارها به سوى خدا بازگردانده مىشود. (44)
اى اهل ایمان! هنگامى که [در میدان نبرد] با گروهى [از مشرکان و کافران] برخورد کردید، ایستادگى نمایید و خدا را بسیار یاد کنید تا رستگار شوید. (45)
ترجمه انگلیسی
on the Day of Distinction, the day when both forces met. God is Capable of everything.) 41(
When you) all (were on the nearer bank and they were on the further bank, and the baggage train was lower than you were, even if you had made] previous [arrangements with one another, you would have failed to keep the appointment; but] it happened [So God might settle a matter which had already been determined, so that anyone who perished might perish in order to set an example, and anyone who survived might) also (survive as an example. God is so Alert, Aware!) 42(
When God pointed them out to you as a few in your dream, you) all (would have felt discouraged and debated the matter even if He had shown you that they were many; but God kept things safely in hand. He is Aware of whatever is on your minds.) 43(
When He showed you them as a few in your eyes as you met, He made you seem few in their eyes too, so God might settle a matter which had already been determined. To God do matters return.) 44 (
) VI (You who believe, whenever you meet with any armed force, hold firm and remember God often, so that you may succeed.) 45(