s31

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه سی و یک (197-202)

 

سورةُ البَقَرة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

 

 

الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُوماتٌ فَمَنْ فَرَضَ فیهِنَّ الْحَجَّ فَلا رَفَثَ وَ لا فُسُوقَ وَ لا جِدالَ

 

فِی الْحَجِّ وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللَّهُ وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوى‏ وَ اتَّقُونِ یا أُولِی الْأَلْبابِ (197)

 

لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلاً مِنْ رَبِّکُمْ فَإِذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فَاذْکُرُوا اللَّهَ

 

عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ وَ اذْکُرُوهُ کَما هَداکُمْ وَ إِنْ کُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّینَ (198)

 

ثُمَّ أَفیضُوا مِنْ حَیْثُ أَفاضَ النَّاسُ وَ اسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (199)

 

فَإِذا قَضَیْتُمْ مَناسِکَکُمْ فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَذِکْرِکُمْ آباءَکُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِکْراً فَمِنَ النَّاسِ

 

مَنْ یَقُولُ رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا وَ ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ (200)

 

وَ مِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ (201)

 

أُولئِکَ لَهُمْ نَصیبٌ مِمَّا کَسَبُوا وَ اللَّهُ سَریعُ الْحِسابِ (202)

 

ترجمه فارسی :

 

حجّ (واجب) در ماههایى معیّن است، پس هر که در این ماهها حج مى‏گزارد بایست آنچه میان زن و شوهر رواست ترک کند و کار ناروا (مانند دروغ و بدگویى) را ترک کند و مجادله نکند، و شما هر کار نیک کنید خدا بر آن آگاه است و توشه (تقوا براى راه آخرت) برگیرید که بهترین توشه این راه تقواست و از من پروا کنید اى صاحبان عقل. (197)

باکى نیست که در هنگام حجّ کسب معاش کرده و از فضل خدا روزى طلبید، پس آن گاه که از عرفات بازگشتید در مشعر ذکر خدا کنید و به یاد خدا باشید که شما را پس از آنکه به ضلالت (کفر) بودید به راه هدایت آورد. (198)

بعد از آن به طریقى که همه مسلمین باز مى‏گردند رجوع کنید و از خدا طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده و مهربان است. (199)

پس آن گاه که اعمال حجّ را به جا آوردید، همان گونه که پدران خود را یاد مى‏کنید بلکه بیش از آن خدا را یاد کنید (و هر حاجت دنیا و آخرت را از خدا بخواهید) بعضى مردم (کوتاه نظر از خدا تمنّاى متاع دنیوى تنها کنند و) گویند: پروردگارا، ما را از نعمتهاى دنیا بهره‏مند ساز و آنان را از نعمت آخرت نصیبى نیست. (200)

و بعضى دیگر گویند: خدایا ما را از نعمتهاى دنیا و آخرت هر دو بهره‏مند گردان و از عذاب آتش دوزخ نگاه دار. (201)

هر یک از این دو فرقه از نتیجه اعمال خود بهره‏مند خواهند گشت و خدا به حساب همه زود رسیدگى کند. (202)

 

ترجمه انگلیسی :

 

) XXV (Pilgrimage falls during specific months. Anyone who undertakes the Pilgrimage during them should not indulge in amorous intercourse, nor any immorality nor wrangling during the Pilgrimage. God knows about any good you may do. Make provision; yet the best provision is doing your duty. Heed Me, those who are prudent!) 197 (

It will not be held against you if you seek bounty from your Lord. When you stream forth from 'Arafat, remember God at the Hallowed Monument. Remember Him just as He has guided you, even if previously you acted like those who are lost.) 198 (

Then stream forth from wherever the people stream forth, and seek forgiveness from God. God is Forgiving, Merciful!) 199 (

Once you have performed your ceremonies, remember God just as you remember your forefathers, or even more fervently. There is the occasional man who says:" Our Lord, give us] such and such [during this world!" while he will have no share in the Hereafter.) 200 (

There is another kind who says:" Our Lord, give us something fine in this world, as well as something fine in the Hereafter, and shield us from the torment of Fire!") 201 (

Those will have a portion of anything they have earned: God is Swift in reckoning!) 202 (

 

اطلاعیه

با سلام

این مدتی که نبودم واقعا روزهای سختی رو گذروندم  خیلی خیلی سخت برای همین نتونستم به قولم عمل کنم  ولی ان شاء الله که بتونم از حالا به بعد ادامه بدم  ان شاء الله از فردا شروع میکنم .....

لطفا هر کی میتونه جواب منو بده !

معنی واقعی شهید چیه ؟

مثلا آیا کسی که فقط قصد مردن داره و با این هدف به جنگ یا هر کار خدایی دیگه میره ، هدفش خدایی نیست ، اگه بمیره شهید حساب میشه ؟

آیا این کار خودکشی حساب میشه یا شهادت ؟؟؟؟؟

باور کنید قصد ایجاد شبهه ندارم ، سوال برام پیش اومده !

هوای گریه

سخت ترین لحظه ، اون لحظه ای هست که دلت هوای گریه داره ولی نمی تونی گریه کنی . شرایط برای گریه کردن مناسب نیست. لبهاتو به زور روی هم فشار میدی و بغضت رو دائم فرو میدی ولی امان از دلی که به درد اومده .

اشکهات تو چشمهات جمع میشه ولی تمام سعی خودت رو میکنی که پایین نریزه ....

خیلی لحظه های سختی هست خیلی . تو اون لحظه هیچی آرومت نمیکنه . و بد تر اینه که هیچ محرمی کنارت نباشه که با گرمای وجودش آرومت کنه . چقدر اون لحظه احساس تنهایی می کنی ....

اگه فقط یه نفر ، یه نفر رو داشتی که اون لحظه باهاش حرف بزنی ، آروم می شدی ولی امان از غریبی و بی کسی .

امان از اینکه کلی آدم اطرافت باشه ولی فقط تو باشی .

امان از تنهایی

امان از تنهایی

امان از تنهایییییییییییییییییییییییییییییییییییییییییی

 

 

 

بدون خدا....

وقتی مال دنیا رو از دست می دهیم ، باز هم امیدی ته دلمون روشنه که چیزی هست باید زندگی کرد ...

وقتی خدا ناکرده عزیزی رو از دست می دهیم ، با هم امیدی ته دلمون روشنه که چیزی هست ، باید زندگی کرد ...

ولی ..

ولی وقتی خدا رو از دست می دهیم ، دیگر چیزی وجود ندارد که به خاطرش زنده موند و زندگی کرد ...

احساس پوچی ...

وجود نداشتن ...

ولی باید بدونی اونی که از دست رفته خودت هستی نه خدا...

خدا همیشه و در همه حال کنارت هست و در همه حال کمکت می کنه چه بنده ی ناشکری باشی چه همیشه شاکر ....

خدا هست ، تو اونو نمی بینی ...

خدا تنهات نذاشته این تو هستی که میخوای ازش دور باشی ...

خدا هیچوقت از بنده هاش قهر نمیکنه ...

نداشتن خدا یعنی وجود نداشتن ....

اگه من خدا رو نداشتم واقعا چی کار میکردم؟؟؟؟

خدایااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا دوست دارمممممممممممممممممممممممممممم

بذار بیام پیشت بذارررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررر

فقط تو برام موندی...............................

می خوامت می خوامت می خوامت این انصاف نیست ...... همه  به عشقشون رسیدن فقط من موندم .......

آخه چی میشه منم شهید بشم و بیام پیشت ؟

چی میشه چی میشه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

 

p39

 

* هیچ بنده ای عالِم نباشد تا اینکه به بالا دست خود حسد نبرد و زیر دست خود را خوار نشمارد . امام محمد باقر علیه السلام *

 

* با تقوی و خوبی می توان سعادت آفرید . زنون *

آغاز نبوت و چگونگی نزول قرآن

 

چکیده: در رابطه با آغاز نبوت و چگونگی نزول قرآن بر پیامبر اکرم(ص) دیدگاه های متعددی وجود دارد
1ـ آغاز نبوت و نزول قرآن ماه رمضان است.
2ـ آغاز نبوت با نزول وحی قرآنی نبوده است.
3ـ آغاز نبوت و نزول چند آیه در ماه رجب بوده است اما این نزول به معنای نزول قرآن نیست.
4ـ پیامبر دو بعثت داشته است یکی در ماه رجب بدون وحی قرآنی و دیگر همراه با دعوت عمومی و نزول قرآن در ماه رمضان.
5ـ قرآن دو گونه نزول داشته است: دفعی و تدریجی. دفعی آن در شب قدر و تدیجی آن با آغاز بعثت در ماه رجب بوده است.
6ـ قرآن تنها نزول تدریجی داشته و آغاز نبوت یا در ماه رمضان با نزول آیات و یا در ماه رجب بدون وحی قرآنی بوده است.
این نوشتار نخستبه تحلیل و بررسی دیدگاه های یاد شده همراه با دلایل آنها می پردازد سپس دیدگاه اخیر را انتخاب می کند و در ضمن از برخی نظریات نادر در باب نزول قرآن و آغاز نبوت نیز یاد می کند.

s30

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه سی (191-196)

 

سورةُ البَقَرة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

 

وَ اقْتُلُوهُمْ حَیْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَ أَخْرِجُوهُمْ مِنْ حَیْثُ أَخْرَجُوکُمْ

 

وَ الْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَ لا تُقاتِلُوهُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ

 

حَتَّى یُقاتِلُوکُمْ فیهِ فَإِنْ قاتَلُوکُمْ فَاقْتُلُوهُمْ کَذلِکَ جَزاءُ الْکافِرینَ (191)

 

فَإِنِ انْتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (192)

 

وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّى لا تَکُونَ فِتْنَةٌ وَ یَکُونَ الدِّینُ لِلَّهِ فَإِنِ انْتَهَوْا فَلا عُدْوانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمینَ (193)

 

الشَّهْرُ الْحَرامُ بِالشَّهْرِ الْحَرامِ وَ الْحُرُماتُ قِصاصٌ فَمَنِ اعْتَدى‏ عَلَیْکُمْ

 

فَاعْتَدُوا عَلَیْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدى‏ عَلَیْکُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقینَ (194)

 

وَ أَنْفِقُوا فی‏ سَبیلِ اللَّهِ وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ (195)

 

وَ أَتِمُّوا الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ لِلَّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ

 

وَ لا تَحْلِقُوا رُؤُسَکُمْ حَتَّى یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُ فَمَنْ کانَ مِنْکُمْ مَریضاً أَوْ

 

بِهِ أَذىً مِنْ رَأْسِهِ فَفِدْیَةٌ مِنْ صِیامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُکٍ فَإِذا أَمِنْتُمْ فَمَنْ تَمَتَّعَ

 

بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیامُ ثَلاثَةِ أَیَّامٍ

 

فِی الْحَجِّ وَ سَبْعَةٍ إِذا رَجَعْتُمْ تِلْکَ عَشَرَةٌ کامِلَةٌ ذلِکَ لِمَنْ لَمْ یَکُنْ أَهْلُهُ

 

حاضِرِی الْمَسْجِدِ الْحَرامِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدیدُ الْعِقابِ (196)

 

 

ترجمه فارسی :

 

و هر کجا مشرکان را یافتید به قتل رسانید و آنان را از همان وطن که شما را آواره کردند برانید، و فتنه‏گرى (آنان) سخت‏تر و فسادش بیشتر از جنگ و کشتار است، و در مسجد الحرام با آنها جنگ مکنید مگر آنکه پیشدستى کنند، در این صورت رواست که در حرم آنها را به قتل برسانید، چنین است کیفر کافران. (191)

پس اگر دست (از شرک و ستم) بدارند (از آنها درگذرید که) خدا آمرزنده و مهربان است. (192)

و با کفار جهاد کنید تا فتنه و فساد از روى زمین برطرف شود و دین خدا حاکم باشد و بس، و اگر (از فتنه) دست کشیدند (با آنها عدالت کنید که) تجاوز جز بر ستمکاران روا نیست. (193)

ماه‏هاى حرام را در مقابل ماه‏هاى حرام قرار دهید، که اگر حرمت آن را نگاه نداشته و با شما قتال کنند شما نیز قصاص کنید. هر که به ستم بر شما دست دراز کند او را از پاى در آورید به قدر ستمى که به شما رسانده است، و از خدا پروا کنید و بدانید که خدا با پرهیزکاران است. (194)

و (از مال خود) در راه خدا انفاق کنید (لیکن نه به حد اسراف)، و خود را به مهلکه و خطر در نیفکنید، و نیکویى کنید که خدا نیکوکاران را دوست مى‏دارد. (195)

و همه اعمال حج و عمره را براى خدا به پایان رسانید، و اگر ترس و منعى پیش آید قربانى کنید به آنچه مقدور و میسر است، و سر متراشید تا آن گاه که قربانى شما به محل ذبح برسد. و هر کس بیمار باشد یا سردرد بر او عارض شود (سر بتراشد و) از آن فدا دهد به روزه داشتن یا صدقه دادن یا کشتن گوسفند، و پس از آنکه ترس و منع بر طرف شود هر کس از عمره تمتّع به حج باز آید هر چه میسر و مقدور است قربانى کند و هر کس به قربانى تمکّن نیافت سه روز در ایام حجّ روزه بدارد و هفت روز هنگام مراجعت، که ده روز تمام شود. این عمل بر آن کس است که اهل شهر مکّه نباشد. (به این احکام عمل کنید) و از نافرمانى خدا پروا کنید و بدانید که عذاب خدا سخت است. (196)

 

ترجمه انگلیسی :

 

Kill them wherever you may catch them, and expel them from anywhere they may have expelled you. Sedition is more serious than killing! Yet do not fight them at the Hallowed Mosque unless they fight you there. If they should fight you, then fight them back; such is the reward for disbelievers.) 191 (

However if they stop, God will be Forgiving, Merciful.) 192 (

Fight them until there is no more subversion and] all [religion belongs to God. If they stop, let there be no] more [hostility except towards wrongdoers.) 193 (

One hallowed month matches] another [hallowed month, while sacred matters have] their [means of compensation. Attack anyone who attacks you to the same extent as he has attacked you. Heed God, and know that God stands by the heedful.) 194 (

Spend for God's sake, yet do not expose yourselves to ruin through your own hands. Do good: God loves those who act kindly.) 195 (

Accomplish the Pilgrimage and the Experience for God's sake. If you are prevented from doing so, then make some offering available. Do not shave your heads until after the offering has reached its destination. For anyone of you who is ill or has some rash on his head, redemption means fasting, or some other act of charity or devotion. Once you feel safe, anyone who is enjoying the Experience along with the Pilgrimage should] send along [whatever he may make available in the form of an offering. Whoever does not find any should fast three days during the Pilgrimage and seven] more [when you return] home [; those make ten exactly. That is for anyone whose family is not present at the Hallowed Mosque. Heed God and know that God is Firm in retribution.) 196

p38

* خدا را بخوانید و به اجابت دعای خود یقین داشته باشید و بدانید که خداوند دعا را از قلب غافل بی خبر نمی پذیرد . رسول خدا صلی الله علیه و آله *

 

* زندگان ، مردگانی هستند که در تعطیلات به سر می برند . موریس مترلینگ *

چکیده مقالات دین پژوهی ( تاریخ قرآن‏ )

 

تحلیل آماری‏ مباحث تاریخ قرآن‏ در کتاب‏های علوم قرآنی

سیدعلی آفایی‏
در این مقاله سعی بر آن است تا با بررسی اجمالی کتابهای تاریخ قرآن و موضوعات مطرح شده در آنها، الگوی مناسبی برای مباحث «تاریخ قرآن» ارائه گردد. برای این منظور نخست پیشینه تاریخ قرآن در علوم قرآنی و اینکه چرا این مبحث «تاریخ قرآن» نامیده می‏شود و نیز موضعگیری اندیشمندان مختلف اعم از خاور شناسان و مسلمانان در این باره بحث و بررسی می‏شود تا جایگاه این دانش در میان سایر علوم قرآنی تبیین گردد.