s31

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه سی و یک (197-202)

 

سورةُ البَقَرة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

 

 

الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُوماتٌ فَمَنْ فَرَضَ فیهِنَّ الْحَجَّ فَلا رَفَثَ وَ لا فُسُوقَ وَ لا جِدالَ

 

فِی الْحَجِّ وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللَّهُ وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوى‏ وَ اتَّقُونِ یا أُولِی الْأَلْبابِ (197)

 

لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلاً مِنْ رَبِّکُمْ فَإِذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فَاذْکُرُوا اللَّهَ

 

عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ وَ اذْکُرُوهُ کَما هَداکُمْ وَ إِنْ کُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّینَ (198)

 

ثُمَّ أَفیضُوا مِنْ حَیْثُ أَفاضَ النَّاسُ وَ اسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (199)

 

فَإِذا قَضَیْتُمْ مَناسِکَکُمْ فَاذْکُرُوا اللَّهَ کَذِکْرِکُمْ آباءَکُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِکْراً فَمِنَ النَّاسِ

 

مَنْ یَقُولُ رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا وَ ما لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ (200)

 

وَ مِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ (201)

 

أُولئِکَ لَهُمْ نَصیبٌ مِمَّا کَسَبُوا وَ اللَّهُ سَریعُ الْحِسابِ (202)

 

ترجمه فارسی :

 

حجّ (واجب) در ماههایى معیّن است، پس هر که در این ماهها حج مى‏گزارد بایست آنچه میان زن و شوهر رواست ترک کند و کار ناروا (مانند دروغ و بدگویى) را ترک کند و مجادله نکند، و شما هر کار نیک کنید خدا بر آن آگاه است و توشه (تقوا براى راه آخرت) برگیرید که بهترین توشه این راه تقواست و از من پروا کنید اى صاحبان عقل. (197)

باکى نیست که در هنگام حجّ کسب معاش کرده و از فضل خدا روزى طلبید، پس آن گاه که از عرفات بازگشتید در مشعر ذکر خدا کنید و به یاد خدا باشید که شما را پس از آنکه به ضلالت (کفر) بودید به راه هدایت آورد. (198)

بعد از آن به طریقى که همه مسلمین باز مى‏گردند رجوع کنید و از خدا طلب آمرزش کنید که خدا آمرزنده و مهربان است. (199)

پس آن گاه که اعمال حجّ را به جا آوردید، همان گونه که پدران خود را یاد مى‏کنید بلکه بیش از آن خدا را یاد کنید (و هر حاجت دنیا و آخرت را از خدا بخواهید) بعضى مردم (کوتاه نظر از خدا تمنّاى متاع دنیوى تنها کنند و) گویند: پروردگارا، ما را از نعمتهاى دنیا بهره‏مند ساز و آنان را از نعمت آخرت نصیبى نیست. (200)

و بعضى دیگر گویند: خدایا ما را از نعمتهاى دنیا و آخرت هر دو بهره‏مند گردان و از عذاب آتش دوزخ نگاه دار. (201)

هر یک از این دو فرقه از نتیجه اعمال خود بهره‏مند خواهند گشت و خدا به حساب همه زود رسیدگى کند. (202)

 

ترجمه انگلیسی :

 

) XXV (Pilgrimage falls during specific months. Anyone who undertakes the Pilgrimage during them should not indulge in amorous intercourse, nor any immorality nor wrangling during the Pilgrimage. God knows about any good you may do. Make provision; yet the best provision is doing your duty. Heed Me, those who are prudent!) 197 (

It will not be held against you if you seek bounty from your Lord. When you stream forth from 'Arafat, remember God at the Hallowed Monument. Remember Him just as He has guided you, even if previously you acted like those who are lost.) 198 (

Then stream forth from wherever the people stream forth, and seek forgiveness from God. God is Forgiving, Merciful!) 199 (

Once you have performed your ceremonies, remember God just as you remember your forefathers, or even more fervently. There is the occasional man who says:" Our Lord, give us] such and such [during this world!" while he will have no share in the Hereafter.) 200 (

There is another kind who says:" Our Lord, give us something fine in this world, as well as something fine in the Hereafter, and shield us from the torment of Fire!") 201 (

Those will have a portion of anything they have earned: God is Swift in reckoning!) 202 (