با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه
صفحه دویست و نود و دو (97-104)
سورةُ الإسرَاء
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
وَ مَنْ یَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَ مَنْ یُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِهِ وَ نَحْشُرُهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ عَلى وُجُوهِهِمْ عُمْیاً وَ بُکْماً وَ صُمًّا مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ کُلَّما خَبَتْ زِدْناهُمْ سَعیراً (97)
ذلِکَ جَزاؤُهُمْ بِأَنَّهُمْ کَفَرُوا بِآیاتِنا وَ قالُوا أَ إِذا کُنَّا عِظاماً وَ رُفاتاً أَ إِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقاً جَدیداً (98)
أَ وَ لَمْ یَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ قادِرٌ عَلى أَنْ یَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَ جَعَلَ لَهُمْ أَجَلاً لا رَیْبَ فیهِ فَأَبَى الظَّالِمُونَ إِلاَّ کُفُوراً (99)
قُلْ لَوْ أَنْتُمْ تَمْلِکُونَ خَزائِنَ رَحْمَةِ رَبِّی إِذاً لَأَمْسَکْتُمْ خَشْیَةَ الْإِنْفاقِ وَ کانَ الْإِنْسانُ قَتُوراً (100)
وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسى تِسْعَ آیاتٍ بَیِّناتٍ فَسْئَلْ بَنی إِسْرائیلَ إِذْ جاءَهُمْ فَقالَ لَهُ فِرْعَوْنُ إِنِّی لَأَظُنُّکَ یا مُوسى مَسْحُوراً (101)
قالَ لَقَدْ عَلِمْتَ ما أَنْزَلَ هؤُلاءِ إِلاَّ رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ بَصائِرَ وَ إِنِّی لَأَظُنُّکَ یا فِرْعَوْنُ مَثْبُوراً (102)
فَأَرادَ أَنْ یَسْتَفِزَّهُمْ مِنَ الْأَرْضِ فَأَغْرَقْناهُ وَ مَنْ مَعَهُ جَمیعاً (103)
وَ قُلْنا مِنْ بَعْدِهِ لِبَنی إِسْرائیلَ اسْکُنُوا الْأَرْضَ فَإِذا جاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ جِئْنا بِکُمْ لَفیفاً (104)
ترجمه فارسی
و هر که را خدا هدایت کند، پس او هدایت یافته است، و آنان را که خدا [به کیفر لجبازى و عنادشان] گمراه سازد، هرگز در برابر خدا براى آنان یاورانى نخواهى یافت، و آنان را روز قیامت در حالى که به رو در افتادهاند، کور و لال و کر محشور مىکنیم، جایگاهشان دوزخ است، هرگاه [شعله] آتشش فرو نشیند، شعلهاى دیگر بر آنان مىافزاییم. (97)
این کیفر آنانست، به سبب اینکه به آیات ما کافر شدند و گفتند: آیا ما وقتى استخوان [جدا از هم و ریز ریز] و پوسیده شدیم، با آفرینش جدید برانگیخته خواهیم شد؟ (98)
آیا ندانستند خدایى که آسمانها و زمین را آفرید، مىتواند مانند آنان را [پس از پوسیده شدن] بیافریند؟ براى آنان مدتى معین قرار داده که هیچ تردیدى در آن نیست، ولى [این] ستمکاران جز انکار [قیامت و تکذیب محشور شدن در آن] را نخواستند. (99)
[به این کافران و مغروران به امور مادى دلفریب] بگو: اگر شما مالک خزینههاى رحمت پروردگارم [مانند باران، اموال، ارزاق و...] بودید، در آن صورت از ترس [تهىدستى و کمشدنش] از انفاق کردن آن بخل مىورزیدید و انسان همواره بسیار بخیل و تنگنظر است. (100)
و به راستى به موسى آن گاه که نزد بنى اسرائیل آمد، نه معجزه روشن دادیم، پس از [آگاهان] بنى اسرائیل بپرس [که آن معجزهها چه بود؟] پس فرعون [با دیدن معجزات] به او گفت: اى موسى! بىتردید من تو را جادوشده مىپندارم!! (101)
موسى گفت: مسلماً تو مىدانى این معجزهها را که بصیرتآور هستند، جز پروردگار آسمانها و زمین نازل نکرده است، و اى فرعون! قطعاً من تو را هلاک شده مىپندارم. (102)
پس [به دنبال این گفتگو] فرعون تصمیم گرفت آنان را از آن سرزمین برانگیزد و بیرون کند، ولى ما او و همه کسانى را که با او بودند، غرق کردیم. (103)
و پس از فرعون به بنىاسرائیل گفتیم: در این سرزمین ساکن شوید، زمانى که وعده آخرت برسد، همه شما را با هم [به صحراى قیامت] مىآوریم. (104)
Translation of the Qur'an
( Page (292 ) verses Sura al-Asra ( 97 - 104
Sura al-Asra
In the nane of God
Anyone whom God guides, remains guided, while you will never find any sponsors besides Himself for those He lets go astray. We will summon them face down on Resurrection Day, blind, dumb and deaf; their lodging will be Hell. Every time it dies down, We will make it blaze up again for them.) 97 (
Such will be their reward for disbelieving in Our signs and saying:" Once we are bones and mortal remains, will we be raised up again in some fresh creation?") 98 (
Do they not consider that God, Who has created Heaven and Earth, is Able to create the like of them? He has set them a deadline there is no doubt about, yet wrongdoers refuse to do anything except disbelieve.) 99 (
SAY:" Even if you controlled the treasures of my Lord's mercy, you would still hold them back in dread of overspending] them [. Man is so grudging!") 100 (
) XII (We gave Moses nine clear signs. Ask the Children of Israel about how, when he came to them and Pharaoh told him:" I think you are out of your mind, Moses!",) 101 (
he said:" You know that no one except the Lord of Heaven and Earth has sent these down as insights. I think you are doomed, Pharaoh!") 102 (
He wanted to scare them away from the land, so We drowned him and everyone who accompanied him.) 103 (
Later on, We told the Children of Israel:" Settle down in the land. When the promise about the Hereafter comes along, We will bring you in as a rabble.") 104 (