s320

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و بیست (125-114)

 

سورةُ طه‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

فَتَعالَى اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ وَ لا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ یُقْضى‏ إِلَیْکَ وَحْیُهُ وَ قُلْ رَبِّ زِدْنی‏ عِلْماً (114)

 

وَ لَقَدْ عَهِدْنا إِلى‏ آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِیَ وَ لَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً (115)

 

وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِکَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلیسَ أَبى‏ (116)

 

فَقُلْنا یا آدَمُ إِنَّ هذا عَدُوٌّ لَکَ وَ لِزَوْجِکَ فَلا یُخْرِجَنَّکُما مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقى‏ (117)

 

إِنَّ لَکَ أَلاَّ تَجُوعَ فیها وَ لا تَعْرى‏ (118)

 

وَ أَنَّکَ لا تَظْمَؤُا فیها وَ لا تَضْحى‏ (119)

 

فَوَسْوَسَ إِلَیْهِ الشَّیْطانُ قالَ یا آدَمُ هَلْ أَدُلُّکَ عَلى‏ شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَ مُلْکٍ لا یَبْلى‏ (120)

 

فَأَکَلا مِنْها فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا یَخْصِفانِ عَلَیْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ عَصى‏ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى‏ (121)

 

ثُمَّ اجْتَباهُ رَبُّهُ فَتابَ عَلَیْهِ وَ هَدى‏ (122)

 

قالَ اهْبِطا مِنْها جَمیعاً بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا یَأْتِیَنَّکُمْ مِنِّی هُدىً فَمَنِ اتَّبَعَ هُدایَ فَلا یَضِلُّ وَ لا یَشْقى‏ (123)

 

وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْری فَإِنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنْکاً وَ نَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَعْمى‏ (124)

 

قالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنی‏ أَعْمى‏ وَ قَدْ کُنْتُ بَصیراً (125)

 

ترجمه فارسی

 

برتر و بلند مرتبه است خدا [ىِ یگانه‏] که فرمانرواى هستى و حقّ محض است و پیش از آنکه وحى کردن قرآن بر تو پایان گیرد در خواندنش شتاب مکن، و بگو: پروردگارا! دانش مرا بیفزاى. (114)

یقیناً پیش از این به آدم سفارش کردیم [که از میوه آن درخت نخورد] پس فراموش کرد و عزمى استوار براى او نیافتیم. (115)

و [یاد کن‏] هنگامى را که به فرشتگان گفتیم: براى آدم سجده کنید. همه سجده کردند مگر ابلیس که روى برتافت. (116)

پس گفتیم: اى آدم! مسلماً این [ابلیس‏] دشمنى است براى تو و همسرت، پس شما را از بهشت بیرون نکند که در مشقت و رنج افتى. (117)

قطعاً براى تو در اینجا این [حقیقت‏] است که نه گرسنه شوى و نه برهنه گردى. (118)

و نه در آن تشنه شوى و نه دچار آفتاب‏زدگى گردى. (119)

پس شیطان او را وسوسه کرد، گفت: اى آدم! آیا تو را به درخت جاودان و سلطنتى که کهنه نمى‏شود، راهنمایى کنم؟ (120)

پس هر دو [به سبب وسوسه شیطان‏] از میوه آن [درخت‏] خوردند، در نتیجه شرمگاهشان بر آنان پدیدار شد و شروع به چسباندن برگ‏هاى درختان بهشت بر [شرمگاه‏] خود کردند. و آدم پروردگارش را نافرمانى کرد و [از رسیدن به آنچه شیطان به او القا کرده بود] ناکام ماند. (121)

آن گاه پروردگارش او را برگزید و توبه‏اش را پذیرفت و او را راهنمایى کرد. (122)

 [خدا] گفت: هر دو با هم از بهشت [به سوى زمین‏] فرود آیید که برخى از شما دشمن برخى دیگرند، پس اگر از سوى من هدایتى به شما رسید، هر کس از هدایتم پیروى کند، نه گمراه مى‏شود و نه به مشقت و رنج مى‏افتد. (123)

و هر کس از هدایت من [که سبب یاد نمودن از من در همه امور است‏] روى بگرداند، براى او زندگى تنگ [و سختى‏] خواهد بود، و روز قیامت او را نابینا محشور مى‏کنیم. (124)

مى‏گوید: پروردگارا! براى چه مرا نابینا محشور کردى، در حالى که [در دنیا] بینا بودم؟ (125)

 

 

 

Translation of the Qur'an

Page ( 320 ) verses Sura Taha( 114-125 )

 

Sura Taha

In the name of God

 

Exalted is God, the True Controller! Do not hurry while reading] the Qur'an [before its revelation has been accomplished for you, and] rather [SAY:" My Lord, increase me in knowledge!") 114 (

 

We had already made a pledge with Adam which he forgot. We found he had no determination.) 115 (

 

) VII (When We told the angels:" Bow down on your knees before Adam," they] all [knelt down except for Diabolic; he refused] to do so [.) 116 (

 

We said:" Adam, this is an enemy for both you and your wife. Do not let him turn either of you out of the Garden, so you will regret it.) 117 (

 

You have so much in it that you need go neither hungry nor naked;) 118 (

 

you will neither thirst there nor feel sunstruck.") 119 (

 

Satan whispered to him; he said:" Adam, shall I lead you to the Tree of Immortality and such control as will never disappear?") 120 (

 

So they both ate some of it, and their private parts became apparent to them. They set to patching themselves over with leaves from the Garden. Adam had disobeyed his Lord and was misled!) 121 (

 

Later on his Lord chose him, and He relented towards him and guided] him [.) 122 (

 

He said:" Clear out of here, both of you together! Some of you] will become [enemies of others. Should guidance ever come to you from Me, no one who follows My guidance shall ever stray away nor regret it;) 123 (

 

while anyone who fails to remember Me will have a meager living and We shall summon him as a blind person on Resurrection Day.) 124 (

 

He will say: 'My Lord, why have you summoned me as a blind person when I was sighted? ') 125 (

s319

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و نوزده (113-99)

 

سورةُ طه‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

کَذلِکَ نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنْباءِ ما قَدْ سَبَقَ وَ قَدْ آتَیْناکَ مِنْ لَدُنَّا ذِکْراً (99)

 

مَنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِنَّهُ یَحْمِلُ یَوْمَ الْقِیامَةِ وِزْراً (100)

 

خالِدینَ فیهِ وَ ساءَ لَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ حِمْلاً (101)

 

یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ وَ نَحْشُرُ الْمُجْرِمینَ یَوْمَئِذٍ زُرْقاً (102)

 

یَتَخافَتُونَ بَیْنَهُمْ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ عَشْراً (103)

 

نَحْنُ أَعْلَمُ بِما یَقُولُونَ إِذْ یَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَریقَةً إِنْ لَبِثْتُمْ إِلاَّ یَوْماً (104)

 

وَ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْجِبالِ فَقُلْ یَنْسِفُها رَبِّی نَسْفاً (105)

 

فَیَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً (106)

 

لا تَرى‏ فیها عِوَجاً وَ لا أَمْتاً (107)

 

یَوْمَئِذٍ یَتَّبِعُونَ الدَّاعِیَ لا عِوَجَ لَهُ وَ خَشَعَتِ الْأَصْواتُ لِلرَّحْمنِ فَلا تَسْمَعُ إِلاَّ هَمْساً (108)

 

یَوْمَئِذٍ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ رَضِیَ لَهُ قَوْلاً (109)

 

یَعْلَمُ ما بَیْنَ أَیْدیهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا یُحیطُونَ بِهِ عِلْماً (110)

 

وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَیِّ الْقَیُّومِ وَ قَدْ خابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْماً (111)

 

وَ مَنْ یَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلا یَخافُ ظُلْماً وَ لا هَضْماً (112)

 

وَ کَذلِکَ أَنْزَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِیًّا وَ صَرَّفْنا فیهِ مِنَ الْوَعیدِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ أَوْ یُحْدِثُ لَهُمْ ذِکْراً (113)

 

 

ترجمه فارسی

 

این‏گونه بخشى از اخبار گذشته را براى تو بیان مى‏کنیم و بى‏تردید ذکرى [چون قرآن‏] از نزد خود به تو عطا کردیم. (99)

کسانى که از آن روى برگردانند، مسلماً روز قیامت وزر و وبال سنگینى بر دوش خواهند کشید. (100)

در آن [وزر و وبال‏] جاودانه‏اند و چه بد بارى روز قیامت براى آنان خواهد بود. (101)

 [آن‏] روزى که در صور دمیده مى‏شود و گنهکاران را در آن روز، کبودچشم و نابینا محشور مى‏کنیم. (102)

در میان خودشان پنهانى و بسیار آهسته مى‏گویند: که [در برزخ‏] جز ده روز درنگ نکرده‏اید. (103)

ما به آنچه مى‏گویند داناتریم، آن گاه که مُنصف‏ترینشان مى‏گوید: جز یک روز درنگ نکرده‏اید، (104)

و از تو درباره کوه‏ها مى‏پرسند، بگو: پروردگارم آنان را ریشه‏کن مى‏کند و از هم مى‏پاشد. (105)

پس آنها را به صورت دشتى هموار و صاف وامى‏گذارد، (106)

که در آن هیچ کژى و پستى و بلندى نمى‏بینى. (107)

در آن روز همه انسان‏ها دعوت کننده را که هیچ انحرافى ندارد [براى ورود به محشر] پیروى مى‏کنند و صداها در برابر [خداى‏] رحمان فرو مى‏نشیند و جز صدایى آهسته [چیزى‏] نمى‏شنوى. (108)

در آن روز شفاعت کسى سودى ندهد مگر آنکه [خداى‏] رحمان به او اذن دهد و گفتارش را [در مورد شفاعت از دیگران‏] بپسندد. (109)

 [خدا] آنچه را [از احوال و اعمال بندگان‏] پیش روى آنهاست و آنچه را [از ثواب و کیفر] در آینده دارند، مى‏داند و آنان از جهت دانش به او احاطه ندارند، (110)

و همه چهره‏ها در برابر [خداى‏] زنده قائم به ذات خاضع و فروتن مى‏شوند، و کسى که بار ظلم و ستمى با خود برداشت، مسلماً محروم و ناامید شود، (111)

و هر که کارهاى شایسته انجام دهد، در حالى که مؤمن باشد، نه از ستمى [درباره حقّش‏] بیم و هراس خواهد داشت و نه از کاستى و نقصانى [در اجر و مزدش.] (112)

و این‏گونه آن را قرآنى به زبان عربى [فصیح و گویا] نازل کردیم، و در آن هشدارها و تهدیدهاى گوناگون آوردیم، امید است [از عقاید و آراى بى‏پایه و گناه و طغیان‏] بپرهیزند، یا براى آنان بیدارى و هشیارى پدید آورد. (113)

 

 

Translation of the Qur'an

Page ( 319 ) verses Sura Taha( 99-113 )

 

Sura Taha

In the name of God

 

Thus We relate some news to you about what has occurred previously; We have even brought you a Reminder from Our very presence.) 99 (

 

Anyone who evades it will bear a burden on Resurrection Day) 100 (

 

which he will remain with. Evil will be such a load for them on Resurrection Day,) 101 (

 

the day when the Trumpet shall be blown. We shall summon bleary-eyed criminals on that day.) 102 (

 

They will mutter to one another:" Did you only stay away ten] days [?") 103 (

 

We are quite Aware of what they will say when the best behaved among them will say:" You have only stayed away a day!") 104 (

 

) VI (They will ask you about the mountains, so SAY:" My Lord will crumble them into powder) 105 (

 

and leave them as flat as a prairie.) 106 (

 

You will see no rough spots nor any unevenness on them.) 107 (

 

On that day they will follow the Crier who has no crookedness in him either; their voices will be hushed before the Mercy-giving and you will hear only] people [shuffling past.) 108 (

 

On that day intercession will only benefit someone whom the Mercy- giving has permitted to enjoy it, and whose statement has pleased Him.) 109 (

 

He knows what lies in front of them and what is behind them, while they do not embrace any knowledge about Him.) 110 (

 

Faces will seem downcast before the Living, the Eternal, and anyone who carries a load of harm will have blundered,) 111 (

 

while anyone who has performed honorable deeds and is a believer will need fear no harm nor any injustice.) 112 (

 

Thus We have sent it down as an Arabic reading and set forth some of the Threat in it so that they may do their duty, or so it will arouse them to remember.) 113 (

 

s318

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و هجده (98-88)

 

سورةُ طه‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلاً جَسَداً لَهُ خُوارٌ فَقالُوا هذا إِلهُکُمْ وَ إِلهُ مُوسى‏ فَنَسِیَ (88)

 

أَ فَلا یَرَوْنَ أَلاَّ یَرْجِعُ إِلَیْهِمْ قَوْلاً وَ لا یَمْلِکُ لَهُمْ ضَرًّا وَ لا نَفْعاً (89)

 

وَ لَقَدْ قالَ لَهُمْ هارُونُ مِنْ قَبْلُ یا قَوْمِ إِنَّما فُتِنْتُمْ بِهِ وَ إِنَّ رَبَّکُمُ الرَّحْمنُ فَاتَّبِعُونی‏ وَ أَطیعُوا أَمْری (90)

 

قالُوا لَنْ نَبْرَحَ عَلَیْهِ عاکِفینَ حَتَّى یَرْجِعَ إِلَیْنا مُوسى‏ (91)

 

قالَ یا هارُونُ ما مَنَعَکَ إِذْ رَأَیْتَهُمْ ضَلُّوا (92)

 

أَلاَّ تَتَّبِعَنِ أَ فَعَصَیْتَ أَمْری (93)

 

قالَ یَا بْنَ أُمَّ لا تَأْخُذْ بِلِحْیَتی‏ وَ لا بِرَأْسی‏ إِنِّی خَشیتُ أَنْ تَقُولَ فَرَّقْتَ بَیْنَ بَنی‏ إِسْرائیلَ وَ لَمْ تَرْقُبْ قَوْلی‏ (94)

 

قالَ فَما خَطْبُکَ یا سامِرِیُّ (95)

 

قالَ بَصُرْتُ بِما لَمْ یَبْصُرُوا بِهِ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِنْ أَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُها وَ کَذلِکَ سَوَّلَتْ لی‏ نَفْسی‏ (96)

 

قالَ فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَکَ فِی الْحَیاةِ أَنْ تَقُولَ لا مِساسَ وَ إِنَّ لَکَ مَوْعِداً لَنْ تُخْلَفَهُ وَ انْظُرْ إِلى‏ إِلهِکَ الَّذی ظَلْتَ عَلَیْهِ عاکِفاً لَنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنْسِفَنَّهُ فِی الْیَمِّ نَسْفاً (97)

 

إِنَّما إِلهُکُمُ اللَّهُ الَّذی لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَسِعَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ عِلْماً (98)

 

 

ترجمه فارسی

 

پس براى آنان مجسمه گوساله‏اى که صداى گاو داشت بیرون آورد، آن گاه [او و پیروانش‏] گفتند: این معبود شما و معبود موسى است که [موسى آن را] فراموش کرد [به این خاطر براى طلب معبود به طور رفت.] (88)

پس آیا درک نمى‏کنند [و نمى‏فهمند] که [گوساله، هنگامى که آن را مى‏خوانند] پاسخى به آنان نمى‏دهد و مالک و صاحب اختیار هیچ سود و زیانى براى آنان نیست؟! (89)

و به راستى هارون پیش از این به آنان گفته بود: اى قوم من! شما به وسیله این گوساله مورد امتحان قرار گرفته‏اید، و بى‏تردید پروردگارتان [خداى‏] رحمان است، بنابراین از من [که پیامبر او هستم‏] پیروى کنید و فرمانم را اطاعت نمایید. (90)

گفتند: ما همواره بر پرستیدن گوساله باقى مى‏مانیم تا موسى به سوى ما باز گردد. (91)

 [هنگامى که موسى بازگشت، به هارون‏] گفت: اى هارون! وقتى دیدى آنان گمراه شدند چه چیز تو را مانع شد، (92)

از اینکه مرا [در برخورد شدید با گمراهان‏] پیروى کنى؟ آیا از فرمان من سرپیچى کردى؟ (93)

گفت: اى پسر مادرم! نه ریش مرا بگیر و نه سرم را، من ترسیدم که بگویى: میان بنى‏اسرائیل تفرقه و جدایى انداختى و سفارش مرا [در حفظ وحدت بنى‏اسرائیل‏] رعایت نکردى. (94)

 [موسى‏] گفت: اى سامرى! سبب کار [بسیار خطرناک‏] تو چه بود؟ (95)

گفت: من به حقایق و اسرارى آگاه شدم که آنان آگاه نشدند، پس اندکى از دانش و اسرار رسول را گرفتم و [بر اثر هواپرستى‏] آن را دور انداختم [و به گوساله‏سازى پرداختم‏] و این‏گونه نفس من [آن کار بسیار خطرناک را براى گمراه کردن بنى‏اسرائیل‏] در نظرم آراست. (96)

 [موسى‏] گفت: پس [از میان مردم‏] برو، یقیناً کیفر تو [به خاطر دور انداختن آثار رسالت و ساختن گوساله‏] در زندگى این است که [دچار بیمارى مُسرى ویژه‏اى شوى تا هر کس نزدیکت آید بگویى:] به من دست نزنید و تو را وعده‏گاهى [از عذاب بسیار سخت قیامت‏] است که هرگز نسبت به تو از آن تخلف نخواهد شد، و [اکنون‏] به معبودت که همواره ملازمش بودى نگاه کن که حتماً آن را در آتش بسوزانیم، سپس سوخته‏اش را در دریا مى‏پاشیم. (97)

معبود شما فقط خداى یکتاست که جز او معبودى نیست، دانش او همه چیز را فرا گرفته است. (98)

 

 

Translation of the Qur'an

Page ( 318 ) verses Sura Taha( 88-98 )

 

Sura Taha

In the name of God

 

He produced a calf for them in the shape of a body that mooed. They said:" This is your god, the god of Moses; he has forgotten] it [.") 88 (

 

Did they not consider it would not talk back to them, nor control any harm or advantage for them?) 89 (

 

) V (Now Aaron had already told them:" My people, you are only being tested by means of it. Your Lord is the Mercy-giving, so follow me and obey my command!") 90 (

 

They said:" We will never quit being devoted to it until Moses returns to us.") 91 (

 

He said:" Aaron, what prevented you, when you saw they had strayed) 92 (

from having them follow me? Did you disobey my order?") 93 (

 

He said:" My) blood (brother, do not seize me by my beard nor by my head! I dreaded you would say: 'You have brought dissension to the Children of Israel and did not observe what I said. '") 94 (

 

He said:" What have you been trying to do, O Samaritan?") 95 (

 

He said:" I noticed something they do not notice, so I snatched a handful from the messenger's footprints and flung it away. Thus my soul has lured me on.") 96 (

 

He said:" Go away! During your lifetime you will say: 'Don't touch] me [! ' You have an appointment] for your torment [which will not be broken. Look at your god which you have become so devoted to: we shall burn it up, then scatter its remains in the flood.") 97 (

 

Your God is God] Alone [; there is no other deity than Him! He is Vaster than everything in knowledge.) 98 (