h40

حکمت 40

 

وَ قَالَ ع لِسَانُ الْعَاقِلِ وَرَاءَ قَلْبِهِ وَ قَلْبُ الْأَحْمَقِ وَرَاءَ لِسَانِهِ قال الرضی- و هذا من المعانی العجیبة الشریفة- و المراد به أن العاقل لا یطلق لسانه- إلا بعد مشاورة الرویة و مؤامرة الفکرة- و الأحمق تسبق حذفات لسانه و فلتات کلامه- مراجعة فکره و مماخضة رأیه- فکأن لسان العاقل تابع لقلبه- و کأن قلب الأحمق تابع للسانه-

 

ترجمه فارسی :

 

(اخلاقى) و درود خدا بر او، فرمود: زبان عاقل در پشت قلب اوست، و قلب احمق در پشت زبانش قرار دارد. 

 

(این از سخنان ارزشمند و شگفتى آور است، که عاقل زبانش را بدون مشورت و فکر و سنجش رها نمى‏سازد، امّا احمق هر چه بر زبانش آید مى‏گوید بدون فکر و دقّت، پس زبان عاقل از قلب او و قلب احمق از زبان او فرمان مى‏گیرد). (حکمت 40 به گونه دیگرى نیز نقل شده)

 

ترجمه انگلیسی :

 

Amir al-mu'minin, peace be upon him, said: The tongue of the wise man is behind his heart, and the heart of the fool is behind his tongue.as-Sayyid ar-Radi says: This sentence has a strange and beautiful meaning. It means that the wise man does not speak with his tongue except after consulting his mind and exercising his imagination, but the fool quickly utters whatever comes to his tongue without thinking. In this way, the tongue of the wise man follows his heart while the heart of the fool follows his tongue.

a41

تقدیم به همه شما خوبان که وبلاگ این بنده ی حقیر رو قابل دونستین

 

p50

* خداوند امتی را عذاب نخواهد کرد ، مگر در وقتی که نسبت به حقوق برادران نیازمند خود سستی نمایند . امام صادق علیه السلام *

 

* در بین تمامی مردم تنها عقل است که به عدالت تقسیم شده ، زیرا همه فکر می کنند به اندازه کافی عاقلند . رنه دکارت *

s50

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه پنجاه (1-9)

 

سورةُ آل عمران

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

الم (1)

 

اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ (2)

 

نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَیْنَ یَدَیْهِ وَ أَنْزَلَ التَّوْراةَ وَ الْإِنْجیلَ (3)

 

مِنْ قَبْلُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ أَنْزَلَ الْفُرْقانَ إِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا بِآیاتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدیدٌ وَ اللَّهُ عَزیزٌ ذُو انْتِقامٍ (4)

 

إِنَّ اللَّهَ لا یَخْفى‏ عَلَیْهِ شَیْ‏ءٌ فِی الْأَرْضِ وَ لا فِی السَّماءِ (5)

 

هُوَ الَّذی یُصَوِّرُکُمْ فِی الْأَرْحامِ کَیْفَ یَشاءُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ (6)

 

هُوَ الَّذی أَنْزَلَ عَلَیْکَ الْکِتابَ مِنْهُ آیاتٌ مُحْکَماتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتابِ وَ أُخَرُ مُتَشابِهاتٌ

 

فَأَمَّا الَّذینَ فی‏ قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ ما تَشابَهَ مِنْهُ ابْتِغاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغاءَ تَأْویلِهِ

 

وَ ما یَعْلَمُ تَأْویلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا وَ ما یَذَّکَّرُ إِلاَّ أُولُوا الْأَلْبابِ (7)

 

رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ (8)

 

رَبَّنا إِنَّکَ جامِعُ النَّاسِ لِیَوْمٍ لا رَیْبَ فیهِ إِنَّ اللَّهَ لا یُخْلِفُ الْمیعادَ (9)

 

ترجمه فارسی :

 

الف، لام، میم (از حروف مقطعه و اسرار قرآن است). (1)

خداى یکتاست که جز او خدایى نیست که زنده و پاینده ابدى است. (2)

آن خدایى که قرآن را به راستى بر تو فرستاد که تصدیق کننده کتب آسمانى قبل از خود است و (پیش از قرآن) تورات و انجیل را فرستاد، (3)

براى هدایت مردم، و نیز کتاب جدا کننده میان حق و باطل (یعنى قرآن) را فرستاد. همانا آنان که به آیات خدا کافر شدند بر آنها عذاب سختى است، و خدا مقتدر و کیفر کننده ستمکاران است. (4)

همانا چیزى در آسمان و زمین از خدا پنهان نیست. (5)

خداست آن که صورت شما را در رحم مادران مى‏نگارد هر گونه اراده کند. خدایى جز آن ذات یکتا نیست که (به هر چیز) توانا و داناست. (6)

اوست خدایى که قرآن را بر تو فرستاد که برخى از آن کتاب آیات محکم است که اصل و مرجع سایر آیات کتاب خداست و برخى دیگر متشابه است، و آنان که در دلشان میل به باطل است از پى متشابه رفته تا به تأویل کردن آن در دین راه شبهه و فتنه‏گرى پدید آرند، در صورتى که تأویل آن را کسى جز خداوند و اهل دانش نداند گویند: ما به همه کتاب گرویدیم که همه از جانب پروردگار ما آمده، و به این (دانش) تنها خردمندان آگاهند. (7)

بار پروردگارا، دلهاى ما را به باطل میل مده پس از آنکه به حق هدایت فرمودى و به ما از لطف خود رحمتى عطا فرما، که تویى بسیار بخشنده (بى‏منّت). (8)

پروردگارا، محققا تو تمام مردم را در روزى که هیچ شبهه در آن نیست جمع سازى، و هرگز خدا نقض وعده خویش نخواهد کرد. (9)

 

ترجمه انگلیسی :

 

) I (A. L. M.) 1 (

God, there is no deity except Him, the Living, the Eternal!) 2 (

He has sent down the Book to you with Truth to confirm whatever existed before it. He sent down the Torah and the Gospel) 3 (

in the past as guidance for mankind; He has) also (sent down the Standard. Those who disbelieve in God's signs will have severe torment; God is Powerful, the Master of Retribution!) 4 (

Nothing is hidden from God, on Earth nor in Heaven.) 5 (

He it is Who shapes you just as He wishes in] your mothers' [wombs. There is no deity except Him, the Powerful, the Wise!) 6 (

He is the One Who sent you down the Book which contains decisive verses. They] form [the basis of the Book; while others are allegorical. Those whose hearts are prone to falter follow whatever is allegorical in it, seeking to create dissension by giving] their own [interpretation of it. yet only God knows its interpretation; those who are versed in knowledge say:" We believe in it; it all comes from our Lord!" However only prudent persons bear it in mind.) 7 (

Our Lord, do not let our hearts falter once You have guided us; grant us mercy from Your presence, for You are the Bountiful!) 8 (

Our Lord, You will be gathering mankind together on a day there is no doubt about; God will never go back on the Promise!) 9

h39

حکمت 39

 

وَ قَالَ ع لَا قُرْبَةَ بِالنَّوَافِلِ إِذَا أَضَرَّتْ بِالْفَرَائِضِ

 

ترجمه فارسی :

 

(عبادى، معنوى) و درود خدا بر او، فرمود: عمل مستحب  انسان را به خدا نزدیک نمى‏گرداند، اگر به واجب زیان رساند.

 

ترجمه انگلیسی :

 

Amir al-mu'minm, peace be upon him, said: Supererogatory worship cannot bring about nearness to Allah if it hampers the obligatory.

s49

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه چهل و نه (283-286)

 

سورةُ البَقَرة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

وَ إِنْ کُنْتُمْ عَلى‏ سَفَرٍ وَ لَمْ تَجِدُوا کاتِباً فَرِهانٌ مَقْبُوضَةٌ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُکُمْ

 

بَعْضاً فَلْیُؤَدِّ الَّذِی اؤْتُمِنَ أَمانَتَهُ وَ لْیَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَ لا تَکْتُمُوا الشَّهادَةَ وَ

 

مَنْ یَکْتُمْها فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ عَلیمٌ (283)

 

لِلَّهِ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ إِنْ تُبْدُوا ما فی‏ أَنْفُسِکُمْ

 

أَوْ تُخْفُوهُ یُحاسِبْکُمْ بِهِ اللَّهُ فَیَغْفِرُ لِمَنْ یَشاءُ وَ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدیرٌ (284)

 

آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَیْهِ مِنْ رَبِّهِ وَ الْمُؤْمِنُونَ کُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَ مَلائِکَتِهِ

 

وَ کُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَ قالُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا غُفْرانَکَ رَبَّنا وَ إِلَیْکَ الْمَصیرُ (285)

 

لا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها لَها ما کَسَبَتْ وَ عَلَیْها مَا اکْتَسَبَتْ رَبَّنا

 

لا تُؤاخِذْنا إِنْ نَسینا أَوْ أَخْطَأْنا رَبَّنا وَ لا تَحْمِلْ عَلَیْنا إِصْراً کَما حَمَلْتَهُ

 

عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِنا رَبَّنا وَ لا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَةَ لَنا بِهِ وَ اعْفُ عَنَّا

 

وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا أَنْتَ مَوْلانا فَانْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْکافِرینَ (286)

 

ترجمه فارسی :

 

و اگر در سفر باشید و نویسنده‏اى نیابید براى وثیقه دین گروى گرفته شود. و اگر برخى بعضى را امین داند (و به او امانت بسپارد) پس باید ادا کند آن امین آنچه را که به امانت گرفته است و از خداى خود بترسد (و به امانت خیانت نکند)، و کتمان شهادت ننمایید، که هر کس کتمان کند البته به دل گناهکار است و خدا از همه کار شما آگاه است. (283)

آنچه در آسمانها و زمین است همه ملک خداست و اگر آنچه در دل دارید آشکار و یا مخفى کنید همه را خدا در محاسبه شما خواهد آورد، آن گاه هر که را خواهد ببخشد و هر که را خواهد عذاب کند، و خدا بر هر چیز تواناست. (284)

این رسول به آنچه خدا بر او نازل کرده ایمان آورده و مؤمنان نیز همه به خدا و فرشتگان خدا و کتب و پیغمبران خدا ایمان آوردند (و گفتند) ما میان هیچ یک از پیغمبران خدا فرق نگذاریم، و (همه یک زبان و یک دل) اظهار کردند که ما (فرمان خدا را) شنیده و اطاعت کردیم، پروردگارا، ما آمرزش تو را خواهیم و (مى‏دانیم) بازگشت همه به سوى توست. (285)

خدا هیچ کس را تکلیف نکند مگر به قدر توانایى او، نیکیهاى هر کس به سود او و بدیهایش نیز به زیان خود اوست. پروردگارا، ما را بر آنچه به فراموشى یا به خطا کرده‏ایم مؤاخذه مکن. بار پروردگارا، تکلیف گران و طاقت فرسا که بر پیشینیان ما نهاده‏اى بر ما مگذار. پروردگارا، بار تکلیفى فوق طاقت ما بر دوش ما منه، و بیامرز و ببخش گناه ما را، و بر ما رحمت فرما، تنها آقاى ما و یاور ما تویى، پس ما را بر گروه کافران یارى فرما. (286)

ترجمه انگلیسی :

 

If you are on a journey and do not find any literate person, then a deposit may be withheld as a lien. If one of you entrusts] something to [another, the one who has been entrusted with it should hand over his security and he should heed God his Lord and not hide any testimony. Anyone who hides it has a vicious heart. God is Aware of anything you do!) 283 (

) XL (God holds whatever is in Heaven and whatever is on Earth; whether you disclose what is on your minds, or hide it, God will bring you to account for it. He forgives anyone He wishes to and punishes anyone He wishes; God is Capable of everything!) 284 (

The Messenger believes in what has been sent down to him from his Lord, and] so do [believers; everyone believes in God and His angels, His books and His messengers. We do not differentiate between any of His messengers. They say:" we have heard and obey;] we beg [Your pardon, our Lord! Toward You lies the Goal!") 285 (

God only assigns a soul something it can cope with: it is credited with whatever it has earned, while it is debited with whatever it has brought upon itself. Our Lord, do not take us to task if we have forgotten or slipped up! Our Lord, do not lay any obligation upon us such as You placed on those before us. Our Lord, do not overburden us with more than we can bear! Pardon us, forgive us, and show us mercy! You are our Protector, so support us against disbelieving folk!) 286

h38

حکمت 38

 

وَ قَالَ ع لِابْنِهِ الْحَسَنِ ع- یَا بُنَیَّ احْفَظْ عَنِّی أَرْبَعاً وَ أَرْبَعاً- لَا یَضُرُّکَ مَا عَمِلْتَ مَعَهُنَّ- إِنَّ أَغْنَى الْغِنَى الْعَقْلُ وَ أَکْبَرَ الْفَقْرِ الْحُمْقُ- وَ أَوْحَشَ الْوَحْشَةِ الْعُجْبُ وَ أَکْرَمَ الْحَسَبِ حُسْنُ الْخُلُقِ- یَا بُنَیَّ إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَةَ الْأَحْمَقِ- فَإِنَّهُ یُرِیدُ أَنْ یَنْفَعَکَ فَیَضُرَّکَ- وَ إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَةَ الْبَخِیلِ- فَإِنَّهُ یَقْعُدُ عَنْکَ أَحْوَجَ مَا تَکُونُ إِلَیْهِ- وَ إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَةَ الْفَاجِرِ فَإِنَّهُ یَبِیعُکَ بِالتَّافِهِ- وَ إِیَّاکَ وَ مُصَادَقَةَ الْکَذَّابِ- فَإِنَّهُ کَالسَّرَابِ یُقَرِّبُ عَلَیْکَ الْبَعِیدَ وَ یُبَعِّدُ عَلَیْکَ الْقَرِیبَ

 

ترجمه فارسی :

 

(اخلاقى، اجتماعى، تربیتى) به فرزندش امام حسن علیه السّلام فرمود: پسرم چهار چیز از من یاد گیر (در خوبى‏ها)، و چهار چیز به خاطر بسپار (هشدارها)، که تا به آنها عمل مى‏کنى زیان نبینى:

 

الف-  خوبى‏ها

 

1-  همانا ارزشمندترین بى‏نیازى عقل است، 2-  و بزرگ‏ترین فقر بى‏خردى است، 3-  و ترسناک‏ترین تنهایى خودپسندى است. 4-  و گرامى‏ترین ارزش خانوادگى، اخلاق نیکوست.

 

ب-  هشدارها

 

1-  پسرم از دوستى با احمق بپرهیز، چرا که مى‏خواهد به تو نفعى رساند امّا دچار زیانت مى‏کند. 2-  از دوستى با بخیل بپرهیز، زیرا آنچه را که سخت به آن نیاز دارى از تو دریغ مى‏دارد. 3-  و از دوستى با بدکار بپرهیز، که با اندک بهایى تو را مى‏فروشد. 4-  و از دوستى با دروغگو بپرهیز، که او به سراب ماند: دور را به تو نزدیک، و نزدیک را دور مى‏نمایاند.

 

ترجمه انگلیسی :

 

Amir al-mu'mirfrn, peace be upon him, said to his son al-Hasan: O' my son, learn four things and (a further) four things from me. Nothing will harm you if you practice them. That the richest of riches is intelligence, the biggest destitution is foolishness; the wildest wildness is vanity and the best achievement is goodness of the moral character. O' my son, you should avoid making friends with a fool because he may intend to benefit you but may harm you; you should avoid making friends with a miser because he will run away from you when you need him most; you should avoid making friends with a sinful person because he will sell you for nought; and you should avoid making friends with a liar because he is like a mirage, making you feel far things near and near things far.

h37

حکمت 37

 

وَ قَالَ ع وَ قَدْ لَقِیَهُ عِنْدَ مَسِیرِهِ إِلَى الشَّامِ دَهَاقِینُ الْأَنْبَارِ- فَتَرَجَّلُوا لَهُ وَ اشْتَدُّوا بَیْنَ یَدَیْهِ- فَقَالَ مَا هَذَا الَّذِی صَنَعْتُمُوهُ فَقَالُوا خُلُقٌ مِنَّا نُعَظِّمُ بِهِ أُمَرَاءَنَا- فَقَالَ وَ اللَّهِ مَا یَنْتَفِعُ بِهَذَا أُمَرَاؤُکُمْ- وَ إِنَّکُمْ لَتَشُقُّونَ عَلَى أَنْفُسِکُمْ فِی دُنْیَاکُمْ- وَ تَشْقَوْنَ بِهِ فِی آخِرَتِکُمْ- وَ مَا أَخْسَرَ الْمَشَقَّةَ وَرَاءَهَا الْعِقَابُ- وَ أَرْبَحَ الدَّعَةَ مَعَهَا الْأَمَانُ مِنَ النَّارِ

 

ترجمه فارسی :

 

(اخلاقى، سیاسى، تربیتى) و درود خدا بر او، فرمود: (در سر راه صفین دهقانان شهر انبار  تا امام را دیدند پیاده شده، و پیشاپیش آن حضرت مى‏دویدند. فرمود چرا چنین مى‏کنید گفتند عادتى است که پادشاهان خود را احترام مى‏کردیم، فرمود) به خدا سوگند که امیران شما از این کار سودى نبردند، و شما در دنیا با آن خود را به زحمت مى‏افکنید، و در آخرت دچار رنج و زحمت مى‏گردید، و چه زیانبار است رنجى که عذاب در پى آن باشد، و چه سودمند است آسایشى که با آن، امان از آتش جهنّم باشد.

ترجمه انگلیسی :

 

Once Amir al-mu'midrn, peace be upon him, was proceeding towards Syria when the countrymen of al-Anbar met him. Seeing him they began to walk on foot and then ran in front of him. He enquired why they were doing so and they replied that this was the way they respected their chiefs. Then he said:By Allah, this does not benefit your chiefs. You are belabouring yourself in this world and earning misery for the next world by it. How harmful is the labour in whose wake there is punishment and how profitable is the case with which there is deliverance from the Fire(of Hell)

s48

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه چهل و هشت (282)

 

سورةُ البَقَرة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِذا تَدایَنْتُمْ بِدَیْنٍ إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى فَاکْتُبُوهُ وَ لْیَکْتُبْ بَیْنَکُمْ

 

کاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَ لا یَأْبَ کاتِبٌ أَنْ یَکْتُبَ کَما عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْیَکْتُبْ وَ لْیُمْلِلِ الَّذی

 

عَلَیْهِ الْحَقُّ وَ لْیَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَ لا یَبْخَسْ مِنْهُ شَیْئاً فَإِنْ کانَ الَّذی عَلَیْهِ الْحَقُّ

 

سَفیهاً أَوْ ضَعیفاً أَوْ لا یَسْتَطیعُ أَنْ یُمِلَّ هُوَ فَلْیُمْلِلْ وَلِیُّهُ بِالْعَدْلِ وَ اسْتَشْهِدُوا

 

شَهیدَیْنِ مِنْ رِجالِکُمْ فَإِنْ لَمْ یَکُونا رَجُلَیْنِ فَرَجُلٌ وَ امْرَأَتانِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ

 

مِنَ الشُّهَداءِ أَنْ تَضِلَّ إِحْداهُما فَتُذَکِّرَ إِحْداهُمَا الْأُخْرى‏ وَ لا یَأْبَ الشُّهَداءُ إِذا

 

ما دُعُوا وَ لا تَسْئَمُوا أَنْ تَکْتُبُوهُ صَغیراً أَوْ کَبیراً إِلى‏ أَجَلِهِ ذلِکُمْ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ

 

وَ أَقْوَمُ لِلشَّهادَةِ وَ أَدْنى‏ أَلاَّ تَرْتابُوا إِلاَّ أَنْ تَکُونَ تِجارَةً حاضِرَةً تُدیرُونَها بَیْنَکُمْ

 

فَلَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ أَلاَّ تَکْتُبُوها وَ أَشْهِدُوا إِذا تَبایَعْتُمْ وَ لا یُضَارَّ کاتِبٌ وَ لا شَهیدٌ

 

وَ إِنْ تَفْعَلُوا فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِکُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ یُعَلِّمُکُمُ اللَّهُ وَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلیمٌ (282)

 

ترجمه فارسی :

 

اى اهل ایمان، چون به قرض و نسیه معامله کنید تا زمانى معیّن، سند و نوشته در میان باشد، و بایست نویسنده درستکارى معامله میان شما را بنویسد، و نباید کاتب از نوشتن خوددارى کند، که خدا به وى نوشتن آموخته پس باید بنویسد، و مدیون باید مطالب را املاء کند، و از خدا بترسد و از آنچه مقرّر شده چیزى نکاهد، و اگر مدیون سفیه یا ناتوان (صغیر) است و صلاحیّت املا ندارد ولىّ او به عدل و درستى املا کند و دو تن از مردان خود (از مسلمانان عادل) گواه آرید، و اگر دو مرد نیابید یک مرد و دو زن، از هر که (به عدالت) قبول دارید گواه گیرید تا اگر یک نفر از آن دو زن فراموش کند دیگرى به خاطرش آورد، و هر گاه شهود را (به محکمه) بخوانند امتناع از رفتن نکنند، و در نوشتن آن تا تاریخ معیّن مسامحه نکنید چه معامله کوچک و چه بزرگ باشد. این عادلانه‏تر است نزد خدا و محکمتر براى شهادت و نزدیکتر به اینکه شکّ و ریبى در معامله پیش نیاید (که موجب نزاع شود) مگر آنکه معامله نقد حاضر باشد که دست به دست میان شما برود، در این صورت باکى نیست که ننویسید، و گواه گیرید هر گاه معامله کنید، و نبایست به نویسنده و گواه ضررى رسد (و بى‏اجر مانند)، و اگر چنین کنید نافرمانى کرده‏اید. و از خدا بترسید و خداوند هم به شما تعلیم مصالح امور مى‏کند و خدا به همه چیز داناست. (282)

 

ترجمه انگلیسی :

 

) XXXIX (You who believe, whenever you contract a debt for a stated period, write it down. Let some literate person write] what goes on [between you properly; no literate person should refuse to write it down. Just as God has taught him, so let him write it down, and let the borrower dictate. May he heed God and not omit any part of it. If the borrower is feeble-minded or incapacitated or cannot manage to dictate himself, then let his guardian dictate it in all fairness, and seek out two witnesses from among your men- folk to act as witnesses. If there are not two men] available [, then one man and two women] may serve [as witnesses from anyone you may approve of, so that if either of them should slip up, then the other woman may remind the other. Witnesses must not refuse] to serve [when they are called upon, nor try to get out of writing anything down whether it is small or large, along with its due date. Such] procedure [is more equitable so far as God is concerned and it makes for more valid testimony, as well as reducing the chances for doubt; unless it is some transaction handled on the spot that you pass around among yourselves, in which case it will not be held against you for not writing it down. Call in witnesses whenever you engage in trade, and let no literate man nor any witness feel obligated if you do so; that would be immoral on your part. Heed God, for God teaches you! God is Aware of everything.) 282

s47

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه چهل و هفت (275-281)

 

سورةُ البَقَرة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

الَّذینَ یَأْکُلُونَ الرِّبا لا یَقُومُونَ إِلاَّ کَما یَقُومُ الَّذی یَتَخَبَّطُهُ الشَّیْطانُ

 

مِنَ الْمَسِّ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ قالُوا إِنَّمَا الْبَیْعُ مِثْلُ الرِّبا وَ أَحَلَّ اللَّهُ الْبَیْعَ وَ حَرَّمَ الرِّبا

 

فَمَنْ جاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهى‏ فَلَهُ ما سَلَفَ وَ أَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ وَ مَنْ عادَ

 

فَأُولئِکَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فیها خالِدُونَ (275)

 

یَمْحَقُ اللَّهُ الرِّبا وَ یُرْبِی الصَّدَقاتِ وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ کُلَّ کَفَّارٍ أَثیمٍ (276)

 

إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ

 

عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ (277)

 

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ذَرُوا ما بَقِیَ مِنَ الرِّبا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ (278)

 

فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ إِنْ تُبْتُمْ فَلَکُمْ رُؤُسُ أَمْوالِکُمْ لا تَظْلِمُونَ وَ لا تُظْلَمُونَ (279)

 

وَ إِنْ کانَ ذُو عُسْرَةٍ فَنَظِرَةٌ إِلى‏ مَیْسَرَةٍ وَ أَنْ تَصَدَّقُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (280)

 

وَ اتَّقُوا یَوْماً تُرْجَعُونَ فیهِ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ تُوَفَّى کُلُّ نَفْسٍ ما کَسَبَتْ وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ (281)

 

ترجمه فارسی :

 

آن کسانى که ربا خورند (از قبر در قیامت) برنخیزند جز به مانند آن که به وسوسه شیطان مخبّط و دیوانه شده. و آنان بدین سبب در این عمل زشت افتند که گویند فرقى بین تجارت و ربا نیست حال آنکه خدا تجارت را حلال و ربا را حرام کرده. پس هر کس که اندرز (کتاب) خدا بدو رسد و از این عمل دست کشد خدا از گذشته او در گذرد و عاقبت کارش با خدا باشد، و کسانى که دست نکشند اهل جهنّمند و در آن جاوید معذّب خواهند بود. (275)

خدا سود ربا را نابود گرداند و صدقات را افزونى بخشد، و خدا مردم بى‏ایمان گنه پیشه را دوست ندارد. (276)

آنان که اهل ایمان و نیکوکارند و نماز به پا دارند و زکات بدهند آنان را نزد پروردگارشان پاداش نیکو خواهد بود و هرگز ترس (از آینده) و اندوه (از گذشته) نخواهند داشت. (277)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید، از خدا بترسید و زیادى ربا را رها کنید اگر به راستى اهل ایمانید. (278)

پس اگر ترک ربا نکردید آگاه باشید که به جنگ خدا و رسول او برخاسته‏اید. و اگر از این کار پشیمان گشتید اصل مال شما براى شماست، که در این صورت به کسى ستم نکرده‏اید و از کسى ستم نکشیده‏اید. (279)

و اگر (کسى که از او طلبکار هستید) تنگدست شود به او مهلت دهید تا توانگر گردد، و بخشیدن آن (به هنگام تنگدستى وى) به رسم صدقه، براى شما بهتر است اگر (به مصلحت خود) دانایید. (280)

و بترسید از روزى که شما را به سوى خدا باز گردانند، پس هر کس پاداش عمل خویش خواهد یافت و به هیچ کس ستمى نکنند. (281)

 

ترجمه انگلیسی :

 

Those who live off the interest on loans will never stand up, except in the way those whom Satan knocks down with a fit rise up again. That is because they say:" Trading is just like taking interest." Yet God has permitted trading and forbidden taking interest. Anyone who receives such an instruction from his Lord and stops doing so, may keep whatever] capital [is a thing of the past, while his case rests with God; yet those who do so over and over again will become inmates of the Fire, to remain there for ever.) 257 (

God wipes out usury and nourishes acts of charity; God does not love every vicious disbeliever.) 276 (

Those who believe and perform honorable actions, keep up prayer and pay the welfare tax, will receive their wages from their Lord; no fear shall lie upon them nor should they feel saddened.) 277 (

You who believe, heed God and write off anything that remains outstanding from lending at interest if you are] true [believers.) 278 (

If you do not do so, then be prepared to face war declared by God and His messenger! If you repent, you may retain your principal. Do not wrong] others [and you will not be wronged.) 279 (

If any debtor suffers hardship, then postpone] repaying [it until conditions become easier] for him [; while if you treat it as an act of charity, it would be better for you, if you only knew!) 280 (

Heed a day when you will be brought back to God; then every soul will be paid in full according to whatever he has earned, and they will not be treated unjustly.) 281