s97

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه نود و هفت (114-121)

 

سورةُ نساء

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

لا خَیْرَ فی‏ کَثیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَیْنَ النَّاسِ وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتیهِ أَجْراً عَظیماً (114)

وَ مَنْ یُشاقِقِ الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُ الْهُدى‏ وَ یَتَّبِعْ غَیْرَ سَبیلِ الْمُؤْمِنینَ نُوَلِّهِ ما تَوَلَّى وَ نُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصیراً (115)

إِنَّ اللَّهَ لا یَغْفِرُ أَنْ یُشْرَکَ بِهِ وَ یَغْفِرُ ما دُونَ ذلِکَ لِمَنْ یَشاءُ وَ مَنْ یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالاً بَعیداً (116)

إِنْ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلاَّ إِناثاً وَ إِنْ یَدْعُونَ إِلاَّ شَیْطاناً مَریداً (117)

لَعَنَهُ اللَّهُ وَ قالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبادِکَ نَصیباً مَفْرُوضاً (118)

وَ لَأُضِلَّنَّهُمْ وَ لَأُمَنِّیَنَّهُمْ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَیُبَتِّکُنَّ آذانَ الْأَنْعامِ وَ لَآمُرَنَّهُمْ فَلَیُغَیِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ وَ مَنْ یَتَّخِذِ الشَّیْطانَ وَلِیًّا مِنْ دُونِ اللَّهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْراناً مُبیناً (119)

یَعِدُهُمْ وَ یُمَنِّیهِمْ وَ ما یَعِدُهُمُ الشَّیْطانُ إِلاَّ غُرُوراً (120)

أُولئِکَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ لا یَجِدُونَ عَنْها مَحیصاً (121)

 

ترجمه فارسی :

در بسیارى از رازگویى‏هاى آنان خیرى نیست، جز کسى که [از این طریق‏] به صدقه، یا کار نیک، یا اصلاح در میان مردم فرمان دهد و هر که براى طلب خشنودى خدا چنین کند، به زودى پاداش بزرگى به او خواهیم داد. (114)

و هر کس بعد از آنکه [راه‏] هدایت برایش روشن و آشکار شد، با پیامبر مخالفت و دشمنى کند و از راهى جز راه مؤمنان پیروى نماید، او را به همان سو که رو کرده واگذاریم، و به دوزخ درآوریم و آن بد بازگشت گاهى است. (115)

مسلماً خدا این را که به او شرک آورده شود نمى‏آمرزد، و فروتر از آن را براى هر که بخواهد مى‏آمرزد. و هر که به خدا شرک ورزد، یقیناً به گمراهى بسیار دورى دچار شده است. (116)

مشرکان به جاى خدا جز جماداتى را [که هیچ اثرى ندارند، و همیشه محکوم تأثیر عوامل دیگرند] نمى‏پرستند، و در حقیقت جز شیطانِ سرکشِ گمراه را اطاعت نمى‏کنند. (117)

خدا شیطان را از رحمتش دور کرد و [او] گفت: سوگند مى‏خورم که از میان بندگانت سهمى مُعیّن [براى پیروى از فرهنگ ویرانگرم‏] برخواهم گرفت. (118)

و یقیناً آنان را گمراه مى‏کنم، و دچار آرزوهاى دور و دراز [و واهى و پوچ‏] مى‏سازم، و آنان را وادار مى‏کنم که گوش‏هاى چهارپایان را [به نشانه حرام بودن بهره‏گیرى از آنان‏] بشکافند، و فرمانشان مى‏دهم که آفرینش خدایى را تغییر دهند [به این صورت که جنسیت مرد را به زن و زن را به مرد برگردانند، و فطرت پاکشان را به شرک بیالایند، و زیبایى‏هاى طبیعى، روحى، جسمى خود را به زشتى‏ها تبدیل کنند]. و هر کس شیطان را به جاى خدا سرپرست ویار خود گیرد، مسلماً به زیان آشکارى دچار شده است. (119)

شیطان به آنان وعده [دروغ‏] مى‏دهد، و در آرزوها [ى سراب‏وار] مى‏اندازد، و جز وعده فریبنده به آنان نمى‏دهد. (120)

اینان [که پیروان شیطان‏اند] جایگاهشان دوزخ است، و از آن هیچ راه فرارى نیابند. (121)

 

ترجمه انگلیسی :

There is no good in most of their secret counsels except) in his (who enjoins charity or goodness or reconciliation between people And whoever does this seeking Allah's pleasure, We will give him a mighty reward) 114 (

And whoever acts hostilely to the Messenger after that guidance has become manifest to him, and follows other than the way of the believers, We will turn him to that to which he has) himself (turned and make him enter Hell And it is an evil resort) 115 (

Surely Allah does not forgive that anything should be associated with Him, and He forgives what is besides this to whom He pleases And whoever associates anything with Allah, he indeed strays off into a remote error)116(

They do not call besides Him on anything but idols, and they do not call on anything but a rebellious Shaitan) 117 (

Allah has cursed him And he said: Most certainly I will take of Thy servants an appointed portion) 118 (

And most certainly I will lead them astray and excite in them vain desires, and bid them so that they shall slit the ears of the cattle, and most certainly I will bid them so that they shall alter Allah's creation And whoever takes the Shaitan for a guardian rather than Allah, he indeed shall suffer a manifest loss) 119 (

He gives them promises and excites vain desires in them And the Shaitan does not promise them but to deceive) 120 (

These are they whose abode is Hell, and they shall not find any refuge from it) 121 (