s9

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه نه : آیات (58-61)

 

 

                                                                                        سورةُ البَقَرة

                                                                              بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

 

 

وَ إِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هذِهِ الْقَرْیَةَ فَکُلُوا مِنْها حَیْثُ شِئْتُمْ رَغَداً وَ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً وَ قُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَکُمْ خَطایاکُمْ وَ

سَنَزیدُ الْمُحْسِنینَ (58)

 

فَبَدَّلَ الَّذینَ ظَلَمُوا قَوْلاً غَیْرَ الَّذی قیلَ لَهُمْ فَأَنْزَلْنا عَلَى الَّذینَ ظَلَمُوا رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما کانُوا یَفْسُقُونَ (59)

 

وَ إِذِ اسْتَسْقى‏ مُوسى‏ لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاکَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَیْناً قَدْ عَلِمَ کُلُّ أُناسٍ

مَشْرَبَهُمْ کُلُوا وَ اشْرَبُوا مِنْ رِزْقِ اللَّهِ وَ لا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدینَ (60)

 

وَ إِذْ قُلْتُمْ یا مُوسى‏ لَنْ نَصْبِرَ عَلى‏ طَعامٍ واحِدٍ فَادْعُ لَنا رَبَّکَ یُخْرِجْ لَنا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ مِنْ بَقْلِها وَ قِثَّائِها وَ فُومِها وَ

عَدَسِها وَ بَصَلِها قالَ أَ تَسْتَبْدِلُونَ الَّذی هُوَ أَدْنى‏ بِالَّذی هُوَ خَیْرٌ اهْبِطُوا مِصْراً فَإِنَّ لَکُمْ ما سَأَلْتُمْ وَ ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ

الذِّلَّةُ وَ الْمَسْکَنَةُ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ ذلِکَ بِأَنَّهُمْ کانُوا یَکْفُرُونَ بِآیاتِ اللَّهِ وَ یَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ الْحَقِّ ذلِکَ بِما

عَصَوْا وَ کانُوا یَعْتَدُونَ (61)

 

 

ترجمه فارسی :

 

و (به یاد آرید) وقتى که گفتیم: وارد این قریه (بیت المقدس) شوید و از نعمتهاى آن فراوان تناول کنید و از آن در، سجده‏کنان داخل شوید و بگویید: (خدایا) گناهان ما فرو ریز، تا از خطاى شما درگذریم و بر ثواب نیکوکاران خواهیم افزود. (58)

پس از آن، ستمکاران حکم خدا را به غیر آن که به آنها گفته بودند تبدیل نمودند، و ما بر آن ستمکاران به کیفر بدکارى و نافرمانى آنها عذابى سخت از آسمان نازل کردیم. (59)

و (به یاد آرید) وقتى که موسى براى قوم خود طلب آب کرد، به او گفتیم: عصاى خود را بر سنگ زن، پس دوازده چشمه آب از آن سنگ جوشید و هر سبطى آبشخور خود را دانست (و گفتیم) از آنچه خدا روزى شما ساخته بخورید و بیاشامید و در زمین به فتنه‏انگیزى و فساد نپردازید. (60)

و (به یاد آرید) وقتى که به موسى اعتراض کردید که ما بر یک نوع طعام صبر نخواهیم کرد، از خداى خود بخواه تا براى ما از زمین نباتاتى برآورد مانند سبزى و خیار و سیر و عدس و پیاز. موسى گفت: آیا مى‏خواهید غذاى بهترى را که دارید به پست‏تر از آن تبدیل کنید؟ (حال که تقاضاى شما این است) به شهر مصر فرود آیید که در آنجا آنچه درخواست کردید مهیّاست. و بر آنها ذلّت و خوارى مقدّر گردید، و چون دست از ستمکارى و عصیان برنداشته و به آیات خدا کافر مى‏گشتند و انبیا را به ناحق کشتند دیگر بار به خشم و قهر خدا گرفتار شدند. (61)

 

ترجمه انگلیسی :

 

So We said:" Enter this town and eat wherever you may wish in it at your leisure. Enter the gate] walking [on your knees and say: 'Relieve us! ' We will forgive you your mistakes and give even more to those who act kindly.) 58

 

Yet those who do wrong altered the Statement to something else than what had been told them, so We sent a blight down from Heaven on those who did wrong since they had acted so immorally.) 59

 

) VII (Thus Moses looked for something for his people to drink, and We said:" Strike the rock with your staff!"; so twelve springs gushed forth from it. Each group of people knew its drinking spot:" Eat and drink from God's provisions, and do not cause any havoc on earth, as if you were mischief- makers.") 60

 

When you said:" Moses, we'll never stand one] kind of [food! Appeal to your Lord to produce whatever the earth will grow for us, such as its vegetables and cucumbers, and its garlic, lentils and onions;" He said:" Do you want to exchange something commonplace for something that is better?" Settle in some city to get what you have asked for!" Humiliation and poverty beat them down and they incurred anger from God. That was because they had disbelieved in God's signs and killed the prophets without having any right to. That happened because they disobeyed and had acted so defiant.) 61