s78

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه هفتاد و هشت (7-11)

 

سورةُ نساء

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

 

لِلرِّجالِ نَصیبٌ مِمَّا تَرَکَ الْوالِدانِ وَ الْأَقْرَبُونَ وَ لِلنِّساءِ نَصیبٌ مِمَّا تَرَکَ الْوالِدانِ

 

وَ الْأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ کَثُرَ نَصیباً مَفْرُوضاً (7)

 

وَ إِذا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُوا الْقُرْبى‏ وَ الْیَتامى‏ وَ الْمَساکینُ فَارْزُقُوهُمْ مِنْهُ وَ قُولُوا لَهُمْ قَوْلاً مَعْرُوفاً (8)

 

وَ لْیَخْشَ الَّذینَ لَوْ تَرَکُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّیَّةً ضِعافاً خافُوا عَلَیْهِمْ فَلْیَتَّقُوا اللَّهَ وَ لْیَقُولُوا قَوْلاً سَدیداً (9)

 

إِنَّ الَّذینَ یَأْکُلُونَ أَمْوالَ الْیَتامى‏ ظُلْماً إِنَّما یَأْکُلُونَ فی‏ بُطُونِهِمْ ناراً وَ سَیَصْلَوْنَ سَعیراً (10)

 

یُوصیکُمُ اللَّهُ فی‏ أَوْلادِکُمْ لِلذَّکَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنْثَیَیْنِ فَإِنْ کُنَّ نِساءً فَوْقَ اثْنَتَیْنِ

 

فَلَهُنَّ ثُلُثا ما تَرَکَ وَ إِنْ کانَتْ واحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ وَ لِأَبَوَیْهِ لِکُلِّ واحِدٍ مِنْهُمَا

 

السُّدُسُ مِمَّا تَرَکَ إِنْ کانَ لَهُ وَلَدٌ فَإِنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلَدٌ وَ وَرِثَهُ أَبَواهُ فَلِأُمِّهِ

 

الثُّلُثُ فَإِنْ کانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلِأُمِّهِ السُّدُسُ مِنْ بَعْدِ وَصِیَّةٍ یُوصی‏ بِها أَوْ دَیْنٍ

 

آباؤُکُمْ وَ أَبْناؤُکُمْ لا تَدْرُونَ أَیُّهُمْ أَقْرَبُ لَکُمْ نَفْعاً فَریضَةً مِنَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلیماً حَکیماً (11)

 

 

ترجمه فارسی :

 

براى مردان، از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان [آنان‏] بر جاى گذاشته‏اند سهمى است و براى زنان [نیز] از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان [آنان‏] بر جاى گذاشته‏اند سهمى [خواهد بود]- خواه آن [مال‏] کم باشد یا زیاد- نصیب هر کس مفروض شده است. (7)

و هر گاه، خویشاوندان یتیمان و مستمندان در تقسیم [ارث‏] حاضر شدند، [چیزى‏] از آن را به ایشان ارزانى دارید و با آنان سخنى پسندیده گویید. (8)

و آنان که اگر فرزندان ناتوانى از خود بر جاى بگذارند بر [آینده‏] آنان بیم دارند، باید [از ستم بر یتیمان مردم نیز] بترسند. پس باید از خدا پروا دارند و سخنى [بجا و] درست گویند. (9)

در حقیقت، کسانى که اموال یتیمان را به ستم مى‏خورند، جز این نیست که آتشى در شکم خود فرو مى‏برند، و به زودى در آتشى فروزان درآیند. (10)

خداوند به شما در باره فرزندانتان سفارش مى‏کند: سهم پسر، چون سهم دو دختر است. و اگر [همه ورثه،] دختر [و] از دو تن بیشتر باشند، سهم آنان دو سوم ما ترک است و اگر [دخترى که ارث مى‏برد] یکى باشد، نیمى از میراث از آنِ اوست، و براى هر یک از پدر و مادر وى [متوفى‏] یک ششم از ما تَرک [مقرّر شده‏] است، این در صورتى است که [متوفّى‏] فرزندى داشته باشد. ولى اگر فرزندى نداشته باشد و [تنها] پدر و مادرش از او ارث برند، براى مادرش یک سوم است [و بقیّه را پدر مى‏برد] و اگر او برادرانى داشته باشد، مادرش یک ششم مى‏برد، [البته همه اینها] پس از انجام وصیّتى است که او بدان سفارش کرده یا دینى [که باید استثنا شود]. شما نمى دانید پدران و فرزندانتان کدام یک براى شما سودمندترند. [این‏] فرضى است از جانب خدا، زیرا خداوند داناى حکیم است. (11)

 

ترجمه انگلیسی :

 

Men shall have a portion of whatever parents and near relatives leave, while women should have a portion of whatever parents and near relatives leave; no matter how small nor how large it is, a portion is stipulated.) 7 (

When near relatives, orphans and paupers are present at the probate, provide for them out of it and speak politely to them.) 8 (

Let anyone act cautiously just as they themselves would fear to leave helpless offspring behind; let them heed God and speak in a proper manner.) 9 (

Those who live off orphans' property without having any right to do so will only suck up fire into their bellies, and they will) eventually (roast in a blaze!) 10 (

) II (God instructs you concerning your children: a son should have a share equivalent to that of two daughters. If the women] left behind [are more than two, then two- thirds of whatever he leaves belongs to them; yet if there is only one, then she has half. Both his parents shall each receive a sixth of whatever he may leave, if he had a son. If he had no son, and both his parents inherit from him, then his mother receives a third. If he has siblings, then his mother will have a sixth, once the will or any] outstanding [debt has been settled. You do not know whether your parents or your children are closer to you in usefulness, as an obligation] laid down [by God, for God is Aware, Wise.) 11