s54

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه پنجاه و چهار (30-37)

 

سورةُ آل عمران

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

یَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَیْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ

 

أَنَّ بَیْنَها وَ بَیْنَهُ أَمَداً بَعیداً وَ یُحَذِّرُکُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ (30)

 

قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی‏ یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ (31)

 

قُلْ أَطیعُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْکافِرینَ (32)

 

إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‏ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهیمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمینَ (33)

 

ذُرِّیَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَ اللَّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ (34)

 

إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ لَکَ ما فی‏ بَطْنی‏ مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ مِنِّی إِنَّکَ أَنْتَ السَّمیعُ الْعَلیمُ (35)

 

فَلَمَّا وَضَعَتْها قالَتْ رَبِّ إِنِّی وَضَعْتُها أُنْثى‏ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما وَضَعَتْ

 

وَ لَیْسَ الذَّکَرُ کَالْأُنْثى‏ وَ إِنِّی سَمَّیْتُها مَرْیَمَ وَ إِنِّی أُعیذُها بِکَ وَ ذُرِّیَّتَها مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ (36)

 

فَتَقَبَّلَها رَبُّها بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَ أَنْبَتَها نَباتاً حَسَناً وَ کَفَّلَها زَکَرِیَّا کُلَّما دَخَلَ

 

عَلَیْها زَکَرِیَّا الْمِحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً قالَ یا مَرْیَمُ أَنَّى لَکِ هذا قالَتْ

 

هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَرْزُقُ مَنْ یَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ (37)

 

ترجمه فارسی :

 

روزى که هر شخصى هر کار نیکو کرده همه را پیش روى خود حاضر بیند و نیز آنچه بد کرده آرزو کند که اى کاش میان او و کار بدش به مسافتى دور جدایى بود! و خداوند شما را از (عقاب) خود مى‏ترساند، و خداوند در حق بندگان بسى مهربان است. (30)

بگو (اى پیغمبر): اگر خدا را دوست مى‏دارید مرا پیروى کنید تا خدا شما را دوست دارد و گناه شما را ببخشد، و خدا آمرزنده و مهربان است. (31)

بگو: فرمان خدا و رسول را اطاعت کنید و اگر (از آنان) روى گردانید (و کافر شوید) همانا خدا هرگز کافران را دوست ندارد. (32)

به حقیقت خدا آدم و نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برگزید. (33)

فرزندانى هستند برخى از نسل برخى دیگر، و خدا (به اقوال و احوال همه) شنوا و داناست. (34)

آن گاه که زن عمران گفت: پروردگارا، من عهد کردم فرزندى که در رحم دارم از فرزندى خود در راه خدمت تو آزاد گردانم، این عهد من بپذیر که تویى شنوا و آگاه. (35)

و چون او را بزاد (از روى حسرت) گفت: پروردگارا، فرزندم دختر است!- و خدا بر آنچه او زاییده داناتر است- و پسر مانند دختر نخواهد بود، و من او را مریم نام نهادم و او و فرزندانش را از شرّ شیطان رانده شده در پناه تو آوردم. (36)

پس خدا او را به نیکویى پذیرفت و به تربیتى نیکو پرورش داد و زکریّا را براى کفالت و نگهبانى او برگماشت هر وقت زکریّا به صومعه عبادت مریم مى‏آمد نزد او رزق شگفت آورى مى‏یافت، گفت که اى مریم، این روزى از کجا براى تو مى‏رسد؟ پاسخ داد که این از جانب خداست، همانا خدا به هر کس خواهد روزى بى‏حساب دهد. (37)

 

ترجمه انگلیسی :

 

Some day when every person will find whatever good he has done is presented] as evidence [as well as whatever bad he has done, he would like a long stretch] to lie [between them and himself. God cautions you about Himself; though God is Gentle with] His [worshippers.) 30 (

) IV (SAY:" If you have been loving God, then follow me; God will then love you and forgive you your offences. God is Forgiving, Merciful!") 31 (

SAY:" Obey God and the Messenger." Yet if they should turn away,] remember that [God does not love disbelievers.) 32 (

God selected Adam and Noah, Abraham's House and 'Imran's House over] everyone in [the Universe.) 33 (

Some of their offspring are descended from others. God is Alert, Aware.) 34 (

Thus a woman] from the House [of 'Imran said:" My Lord, I have freely consecrated whatever is in my womb to You. Accept it from me; You are Alert, Aware!) 35 (

When she gave birth, she said:" My Lord, I have given birth to a daughter." - -) God was quite Aware of what she had given birth to, for a male is not like a female (- -" I have named her Mary, and ask You to protect her and her offspring from Satan the Outcast.") 36 (

Her Lord accepted her in a handsome manner and caused her to grow like a lovely plant and told Zachariah to take care of her. Every time Zachariah entered the shrine to] see [her, he found she had already been supplied with food. He said:" Mary, how can this be meant for you?" She said:" It comes from God, for God provides for anyone He wishes without any reckoning.") 37