s41

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه چهل و یک (249-252)

 

سورةُ البَقَرة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

فَلَمَّا فَصَلَ طالُوتُ بِالْجُنُودِ قالَ إِنَّ اللَّهَ مُبْتَلیکُمْ بِنَهَرٍ فَمَنْ شَرِبَ مِنْهُ

 

فَلَیْسَ مِنِّی وَ مَنْ لَمْ یَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّی إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِیَدِهِ فَشَرِبُوا

 

مِنْهُ إِلاَّ قَلیلاً مِنْهُمْ فَلَمَّا جاوَزَهُ هُوَ وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ قالُوا لا طاقَةَ لَنَا الْیَوْمَ

 

بِجالُوتَ وَ جُنُودِهِ قالَ الَّذینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا اللَّهِ کَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلیلَةٍ غَلَبَتْ

 

فِئَةً کَثیرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرینَ (249)

 

وَ لَمَّا بَرَزُوا لِجالُوتَ وَ جُنُودِهِ قالُوا رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَیْنا صَبْراً وَ ثَبِّتْ أَقْدامَنا

 

وَ انْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْکافِرینَ (250)

 

فَهَزَمُوهُمْ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ قَتَلَ داوُدُ جالُوتَ وَ آتاهُ اللَّهُ الْمُلْکَ وَ الْحِکْمَةَ

 

وَ عَلَّمَهُ مِمَّا یَشاءُ وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ

 

الْأَرْضُ وَ لکِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعالَمینَ (251)

 

تِلْکَ آیاتُ اللَّهِ نَتْلُوها عَلَیْکَ بِالْحَقِّ وَ إِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلینَ (252)

 

ترجمه فارسی :

 

پس هنگامى که طالوت لشکر کشید، سپاه خود را گفت: خدا شما را به نهر آبى آزمایش کند، هر که از آن بیاشامد از من و هم آیین من نیست، و هر که هیچ نیاشامد یا کفى بیش برنگیرد از من و هم آیین من خواهد بود. پس همه سپاهش آشامیدند به جز عده قلیلى از آنها. و چون طالوت و سپاه مؤمنش از نهر گذشتند (و مواجه با دشمن شدند لشکر بیمناک گشته) گفتند: ما را تاب مقاومت جالوت و سپاه او نخواهد بود. آنان که به لقاء رحمت خدا و ثواب آخرت معتقد بودند (ثابت قدم مانده) گفتند: چه بسیار شده که گروهى اندک به یارى خدا بر سپاهى بسیار غالب آمده، و خدا با صابران است. (249)

و چون آنها در میدان مبارزه جالوت و لشکریان او آمدند گفتند: پروردگارا، به ما صبر و استوارى بخش و ما را ثابت قدم دار و بر شکست کافران یارى فرما. (250)

پس به یارى خدا کافران را شکست دادند و داود (علیه السّلام) امیر آنها جالوت را کشت و خدایش پادشاهى و فرزانگى عطا فرمود و از آنچه مى‏خواست بدو بیاموخت. و اگر خدا برخى مردم را در مقابل بعضى دیگر بر نمى‏انگیخت فساد روى زمین را فرا مى‏گرفت، و لیکن خدا، خداوند فضل و کرم بر همه اهل عالم است. (251)

این آیات خداست که به راستى بر تو مى‏خوانیم و همانا تو از جمله پیغمبران مرسل هستى. (252)

 

ترجمه انگلیسی :

 

) XXXIII (When Saul set out with the troops, he said:" God will test you at a river: anyone who drinks from it will not be on my side; while anyone who does not taste it is with me, except for someone who scoops up only a palmful in his hand." Yet all but a few of them drank some of it! When he and those who were along with him and believed had crossed over, they said:" We have no way today to prevail over Goliath and his troops!" Those who thought they were going to meet God said:" How often has a small detachment defeated a larger detachment with God's permission! God stands alongside the patient!") 249 (

When they marched forth to face Goliath and his troops, they said] in prayer [:" Our Lord, fill us full of patience and brace our feet. Support us against such disbelieving folk!") 250 (

They routed them with God's permission. David killed Goliath, and God gave him control and wisdom, and taught him whatever He wished. If God did not defend some men by means of others, the earth would be ruined; but God possesses bounty for] everybody in [the Universe.) 251 (

These are God's verses which We recite to you for the Truth, since you are one of the messengers.) 252 (