s38

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه سی و هشت (234-237)

 

سورةُ البَقَرة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

 

وَ الَّذینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنْکُمْ وَ یَذَرُونَ أَزْواجاً یَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَ

 

عَشْراً فَإِذا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلا جُناحَ عَلَیْکُمْ فیما فَعَلْنَ فی‏ أَنْفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ

 

وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبیرٌ (234)

 

وَ لا جُناحَ عَلَیْکُمْ فیما عَرَّضْتُمْ بِهِ مِنْ خِطْبَةِ النِّساءِ أَوْ أَکْنَنْتُمْ فی‏ أَنْفُسِکُمْ

 

عَلِمَ اللَّهُ أَنَّکُمْ سَتَذْکُرُونَهُنَّ وَ لکِنْ لا تُواعِدُوهُنَّ سِرًّا إِلاَّ أَنْ تَقُولُوا قَوْلاً مَعْرُوفاً

 

وَ لا تَعْزِمُوا عُقْدَةَ النِّکاحِ حَتَّى یَبْلُغَ الْکِتابُ أَجَلَهُ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ ما فی‏

 

أَنْفُسِکُمْ فَاحْذَرُوهُ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ حَلیمٌ (235)

 

لا جُناحَ عَلَیْکُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ النِّساءَ ما لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَریضَةً

 

وَ مَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَ عَلَى الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ مَتاعاً بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنینَ (236)

 

وَ إِنْ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ وَ قَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَریضَةً فَنِصْفُ

 

ما فَرَضْتُمْ إِلاَّ أَنْ یَعْفُونَ أَوْ یَعْفُوَا الَّذی بِیَدِهِ عُقْدَةُ النِّکاحِ وَ أَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ

 

لِلتَّقْوى‏ وَ لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَیْنَکُمْ إِنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصیرٌ (237)

 

 

ترجمه فارسی :

 

و مردانى که بمیرند و زنانشان زنده مانند، آن زنان باید از شوهر کردن خوددارى کنند تا مدّت چهار ماه و ده روز بگذرد، پس از انقضاء این مدت بر شما گناهى نیست که آنان در حق خویش کارى شایسته کنند (از زینت کردن و شوهر نمودن)، و خداوند از کردارتان آگاه است. (234)

و باکى بر شما نیست که به فکر خواستگارى آن زنان برآیید یا نیّت ازدواج را در دل داشته بدون اظهار، تنها خدا داند که از این پس از دل به زبان خواهید آورد، و لیکن (در عدّه) با آنها پنهانى قرار و پیمانى نگذارید مگر آنکه سخنى به میزان شرع گویید، ولى عزم عقد و ازدواج مکنید تا زمان عدّه آنها منقضى شود، و بدانید که خداوند از نیّات درونى شما آگاه است، پس از او بترسید و بدانید که خدا بسیار آمرزنده و بردبار است. (235)

باکى بر شما نیست اگر طلاق دهید زنانى را که با آنان مباشرت نکرده و مهرى مقرّر نداشته‏اید ولى آنها را به چیزى بهره‏مند سازید، دارا به قدر خود و نادر به قدر خویش به بهره‏اى شایسته او، که این سزاوار مقام نیکوکاران است. (236)

و اگر زنها را قبل از مباشرت با آنها طلاق دهید، در صورتى که بر آنان مهر مقرّر داشته‏اید بایستى نصف مهرى را که تعیین شده به آنها بدهید مگر آنها خود گذشت کنند یا کسى که امر نکاح به دست اوست (مثل پدر یا جدّ) از آن حق در گذرند، و گذشت کردن به تقوا و خدا پرستى نزدیکتر است، و فضیلتهایى که در نیکویى به یکدیگر است فراموش مکنید، (و بدانید) که خداوند به هر کار (نیک و بد) شما بیناست. (237)

 

ترجمه انگلیسی :

 

Those of you who pass away and leave spouses behind, let] the latter [hold themselves back for four months and ten] days more [. Once they reach the end of their term, you are not responsible for however they may dispose of themselves with due formality. God is Informed of anything you do.) 234 (

It should not be held against you concerning whatever you may propose in the way of becoming engaged to such women, or may keep to yourselves; God knows that you will bear them in mind. However do not propose anything to them secretly unless you utter a formal statement. Do not tie the marriage knot until the decree has become final; know that God knows whatever is on your minds, so be careful with Him! Know that God is Forgiving, Lenient.) 235 (

) XXXI (it will not be held against you if you divorce women when you have never had any contact with them, nor assigned them any living. Provide for them, the well-to-do according to his means and the straitened according to his means; an assignment is due in all decency from those who act kindly.) 236 (

If you divorce women before you have had contact with them and have already assigned them a living, then] give them [half of what you have assigned] them [unless they forego it, or the man in whose hand lies the marriage knot foregoes it. That you forego it is nearer heedfulness. Do not forget to be generous with one another; God is Observant of whatever you do.)237 (