s37

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه سی و هفت (231-233)

 

سورةُ البَقَرة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

 

وَ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ

 

بِمَعْرُوفٍ وَ لا تُمْسِکُوهُنَّ ضِراراً لِتَعْتَدُوا وَ مَنْ یَفْعَلْ ذلِکَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ

 

وَ لا تَتَّخِذُوا آیاتِ اللَّهِ هُزُواً وَ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَ ما أَنْزَلَ عَلَیْکُمْ مِنَ الْکِتابِ

 

وَ الْحِکْمَةِ یَعِظُکُمْ بِهِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلیمٌ (231)

 

وَ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلا تَعْضُلُوهُنَّ أَنْ یَنْکِحْنَ أَزْواجَهُنَّ إِذا تَراضَوْا

 

بَیْنَهُمْ بِالْمَعْرُوفِ ذلِکَ یُوعَظُ بِهِ مَنْ کانَ مِنْکُمْ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ ذلِکُمْ

 

أَزْکى‏ لَکُمْ وَ أَطْهَرُ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ (232)

 

وَ الْوالِداتُ یُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَیْنِ کامِلَیْنِ لِمَنْ أَرادَ أَنْ یُتِمَّ الرَّضاعَةَ

 

وَ عَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ کِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لا تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلاَّ وُسْعَها

 

لا تُضَارَّ والِدَةٌ بِوَلَدِها وَ لا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَ عَلَى الْوارِثِ مِثْلُ ذلِکَ فَإِنْ أَرادا

 

فِصالاً عَنْ تَراضٍ مِنْهُما وَ تَشاوُرٍ فَلا جُناحَ عَلَیْهِما وَ إِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا

 

أَوْلادَکُمْ فَلا جُناحَ عَلَیْکُمْ إِذا سَلَّمْتُمْ ما آتَیْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ

 

وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصیرٌ (233)

 

 

ترجمه فارسی :

 

و هر گاه زنان را طلاق دادید بایستى تا نزدیک پایان زمان عدّه یا آنها را به سازگارى (در خانه) نگاه دارید و یا به نیکى رها کنید، و روا نیست آنان را به آزار نگاه داشته تا بر آنها ستم کنید. هر کس چنین کند همانا بر خود ظلم کرده است. و آیات خدا را به مسخره نگیرید و به یاد آرید نعمت خدا را که به شما لطف فرمود و (به خصوص نعمت بزرگ) کتاب آسمانى و حکمت الهى را که به شما فرستاد و شما را به اندرز آن بهره‏مند گرداند، و از خدا پروا کنید و بدانید که خدا به همه چیز آگاه است. (231)

و چون زنان را طلاق دادید و زمان عده آنها به پایان رسید، نباید آنها را از شوهر کردن منع کنید هر گاه به طریق مشروع به ازدواج با مردى تراضى کنند. بدین سخن پند داده شود هر کس به خدا و روز بازپسین ایمان آورده. این دستور براى تزکیه نفوس شما بهتر است و خدا (به مصلحت شما) داناست و شما (خیر و صلاح خود) نمى‏دانید. (232)

و مادران بایستى دو سال کامل فرزندان خود را شیر دهند، البته آن کسى که خواهد فرزند را شیر تمام دهد و به عهده صاحب فرزند است (یعنى پدر) که خوراک و لباس مادر را به حد متعارف بدهد، هیچ کس را تکلیف جز به اندازه طاقت نکنند، نه مادر باید در نگهبانى فرزند به زحمت و زیان افتد و نه پدر بیش از حدّ متعارف براى کودک متضرر شود. و اگر کودک را پدر نبود وارث باید در نگهدارى او به حد متعارف قیام کند. و اگر پدر و مادر به رضایت و مصلحت دید یکدیگر بخواهند فرزند را از شیر بگیرند هر دو را رواست، و اگر خواهید که براى فرزندان دایه بگیرید آن هم روا باشد در صورتى که دایه را حقوقى به متعارف بدهید. و از خدا پروا کنید و بدانید که خداوند به کردار شما بیناست. (233)

 

ترجمه انگلیسی :

 

Once you divorce women, and they have reached the end of their waiting period, then either retain them in all decency or part from them decently. Do not retain them just to act mean with them; anyone who does that merely hurts himself. Do not take God's signs as a joke! Remember God's favor towards you, and anything He has sent down to you out of the Book and wisdom for your instruction. Heed God and know that God is Aware of everything.) 231 (

) XXX (Whenever you divorce women and they have reached the end of their waiting period, do not hinder them from marrying their] former [husbands if they have agreed to do so with proper formalities among themselves. Whoever among you believes in God and the Last Day is instructed to act thus; that is purer for you as well as more orderly. God knows while you do not know] what is fitting [.) 232 (

Mothers should breastfeed their children two full years, provided they want to complete the nursing. The family head must support women and clothe them properly. Yet no person is charged with more than he can cope with. No mother should be made to suffer because of her child, nor any family head because of his child. An heir has the same] duties [in that respect. If they both prefer to wean] the child [when they have agreed on terms and consulted together, it should not be held against them; so if you want to find a wet-nurse for your children, it should not be held against you, provided you hand over whatever you may have given in all decency. Heed God and know that God is Observant of anything you do.) 233 (