s345

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه سیصد و چهل و پنج ( 59 -43)

 

سورةُ المؤمنون‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

ما تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَها وَ ما یَسْتَأْخِرُونَ (43)

 

ثُمَّ أَرْسَلْنا رُسُلَنا تَتْرا کُلَّ ما جاءَ أُمَّةً رَسُولُها کَذَّبُوهُ فَأَتْبَعْنا بَعْضَهُمْ بَعْضاً وَ جَعَلْناهُمْ أَحادیثَ فَبُعْداً لِقَوْمٍ لا یُؤْمِنُونَ (44)

 

ثُمَّ أَرْسَلْنا مُوسى‏ وَ أَخاهُ هارُونَ بِآیاتِنا وَ سُلْطانٍ مُبینٍ (45)

 

إِلى‏ فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ فَاسْتَکْبَرُوا وَ کانُوا قَوْماً عالینَ (46)

 

فَقالُوا أَ نُؤْمِنُ لِبَشَرَیْنِ مِثْلِنا وَ قَوْمُهُما لَنا عابِدُونَ (47)

 

فَکَذَّبُوهُما فَکانُوا مِنَ الْمُهْلَکینَ (48)

 

وَ لَقَدْ آتَیْنا مُوسَى الْکِتابَ لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ (49)

 

وَ جَعَلْنَا ابْنَ مَرْیَمَ وَ أُمَّهُ آیَةً وَ آوَیْناهُما إِلى‏ رَبْوَةٍ ذاتِ قَرارٍ وَ مَعینٍ (50)

 

یا أَیُّهَا الرُّسُلُ کُلُوا مِنَ الطَّیِّباتِ وَ اعْمَلُوا صالِحاً إِنِّی بِما تَعْمَلُونَ عَلیمٌ (51)

 

وَ إِنَّ هذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ أَنَا رَبُّکُمْ فَاتَّقُونِ (52)

 

فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَیْنَهُمْ زُبُراً کُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ (53)

 

فَذَرْهُمْ فی‏ غَمْرَتِهِمْ حَتَّى حینٍ (54)

 

أَ یَحْسَبُونَ أَنَّما نُمِدُّهُمْ بِهِ مِنْ مالٍ وَ بَنینَ (55)

 

نُسارِعُ لَهُمْ فِی الْخَیْراتِ بَلْ لا یَشْعُرُونَ (56)

 

إِنَّ الَّذینَ هُمْ مِنْ خَشْیَةِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ (57)

 

وَ الَّذینَ هُمْ بِآیاتِ رَبِّهِمْ یُؤْمِنُونَ (58)

 

وَ الَّذینَ هُمْ بِرَبِّهِمْ لا یُشْرِکُونَ (59)

 

ترجمه فارسی

 

هیچ ا متى بر اجل و سر رسید حتمى خود پیشى نمى‏گیرد، و از آن تأخیر نیز نمى‏کند. (43)

سپس رسولان خود را یکى پس از دیگرى فرستادیم هر زمان رسولى براى (هدایت) قومى مى‏آمد، او را تکذیب مى‏کردند ولى ما این امّتهاى سرکش را یکى پس از دیگرى هلاک نمودیم، و آنها را احادیثى قرار دادیم (چنان محو شدند که تنها نام و گفتگویى از آنان باقى ماند.) دور باد (از رحمت خدا) قومى که ایمان نمى‏آورند! (44)

سپس موسى و برادرش هارون را با آیات خود و دلیلى روشن فرستادیم ... (45)

بسوى فرعون و اطرافیان اشرافى او امّا آنها تکبّر کردند، و آنها مردمى برترى‏جوى بودند. (46)

آنها گفتند: «آیا ما به دو انسان همانند خودمان ایمان بیاوریم، در حالى که قوم آنها بردگان ما هستند؟!» (47)

 (آرى،) آنها این دو را تکذیب کردند و سرانجام همگى هلاک شدند. (48)

و ما به موسى کتاب (آسمانى) دادیم شاید آنان [بنى اسرائیل‏] هدایت شوند. (49)

و ما فرزند مریم [عیسى‏] و مادرش را آیت و نشانه‏اى قرار دادیم و آنها را در سرزمین مرتفعى که داراى امنیّت و آب جارى بود جاى دادیم. (50)

اى پیامبران! از غذاهاى پاکیزه بخورید، و عمل صالح انجام دهید، که من به آنچه انجام مى‏دهید آگاهم. (51)

و این امّت شما امّت واحدى است و من پروردگار شما هستم پس، از مخالفت فرمان من بپرهیزید! (52)

امّا آنها کارهاى خود را در میان خویش به پراکندگى کشاندند، و هر گروهى به راهى رفتند (و عجب اینکه) هر گروه به آنچه نزد خود دارند خوشحالند! (53)

آنها را در جهل و غفلتشان بگذار تا زمانى (که مرگشان فرا رسد یا گرفتار عذاب الهى شوند). (54)

آنها گمان مى‏کنند اموال و فرزندانى که بعنوان کمک به آنان مى‏دهیم ... (55)

براى این است که درهاى خیرات را با شتاب به روى آنها بگشاییم!! (چنین نیست) بلکه آنها نمى‏فهمند (که این وسیله امتحانشان است). (56)

مسلّماً کسانى که از خوف پروردگارشان بیمناکند، (57)

و آنان که به آیات پروردگارشان ایمان مى‏آورند، (58)

و آنها که به پروردگارشان شرک نمى‏ورزند، (59)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 345 ) verses Surah al-momenon(43-59  )

 

Suraha al-momenon

In the name of God

 

No nation may anticipate its deadline nor will they ever postpone it.) 43 (

 

Then We sent Our messengers one after another. Each time its messenger came to some nation, they rejected him, so We followed some of them up with others and turned them into conversation pieces. Away with any folk who will not believe!) 44 (

 

Next We sent Moses and his brother Aaron with Our signs and clear authority) 45 (

 

to Pharaoh and his courtiers, and they acted too proudly and were such haughty folk.) 46 (

 

So they said:" Are we to believe in two human beings like ourselves while their people are slaving for us?") 47 (

 

They rejected them both, and so eventually were wiped out.) 48 (

 

Yet We had given Moses the Book so that they might be guided.) 49 (

 

We set up the son of Mary and his mother as a sign, and sheltered them both on a hilltop where there was both lodging and a spring.) 50 (

 

) IV (O messengers, eat wholesome things and act honorably; I am Aware of anything you do.) 51(

 

This nation of yours] forms [one community while I am your Lord, so heed me!) 52 (

 

Yet they carve up their business into cartels among themselves, each faction happy with whatever lies before them.) 53(

 

Leave them in their excitement for a while.) 54 (

 

Do they reckon that We have only afforded them wealth and children because of it?) 55 (

 

We hurry good things up for them, yet they do not even notice it!) 56 (

 

Those who feel anxious out of awe for their Lord,) 57 (

 

and those who believe in their Lord's signs,) 58 (

 

and those who do not associate anything with their Lord,) 59(