s281

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه دویست و هشتاد و یک (119-128)

 

سورةُ النّحل‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

 

ثُمَّ إِنَّ رَبَّکَ لِلَّذینَ عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ تابُوا مِنْ بَعْدِ ذلِکَ وَ أَصْلَحُوا إِنَّ رَبَّکَ مِنْ بَعْدِها لَغَفُورٌ رَحیمٌ (119)

 

إِنَّ إِبْراهیمَ کانَ أُمَّةً قانِتاً لِلَّهِ حَنیفاً وَ لَمْ یَکُ مِنَ الْمُشْرِکینَ (120)

 

شاکِراً لِأَنْعُمِهِ اجْتَباهُ وَ هَداهُ إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقیمٍ (121)

 

وَ آتَیْناهُ فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ إِنَّهُ فِی الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحینَ (122)

 

ثُمَّ أَوْحَیْنا إِلَیْکَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْراهیمَ حَنیفاً وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکینَ (123)

 

إِنَّما جُعِلَ السَّبْتُ عَلَى الَّذینَ اخْتَلَفُوا فیهِ وَ إِنَّ رَبَّکَ لَیَحْکُمُ بَیْنَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ فیما کانُوا فیهِ یَخْتَلِفُونَ (124)

 

ادْعُ إِلى‏ سَبیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتی‏ هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبیلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدینَ (125)

 

وَ إِنْ عاقَبْتُمْ فَعاقِبُوا بِمِثْلِ ما عُوقِبْتُمْ بِهِ وَ لَئِنْ صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَیْرٌ لِلصَّابِرینَ (126)

 

وَ اصْبِرْ وَ ما صَبْرُکَ إِلاَّ بِاللَّهِ وَ لا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَ لا تَکُ فی‏ ضَیْقٍ مِمَّا یَمْکُرُونَ (127)

 

إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذینَ اتَّقَوْا وَ الَّذینَ هُمْ مُحْسِنُونَ (128)

 

 

ترجمه فارسی

 

آن گاه پروردگارت به کسانى که از روى نادانى کار زشت مرتکب شدند، و بعد از آن توبه کردند و [مفاسد خود را] اصلاح نمودند، [لطف و عنایت دارد] زیرا پروردگارت پس از آن [توبه و اصلاح‏] بسیار آمرزنده و مهربان است. (119)

بدون تردید، ابراهیم [به تنهایى‏] یک امت بود، براى خدا از روى فروتنى فرمانبردار و [یکتاپرستى‏] حق‏گرا بود واز مشرکان نبود. (120)

سپاس گزار نعمت هاى او بود، خدا او را برگزید وبه راهى راست راهنمایى‏اش کرد. (121)

و به او در دنیا [زندگى نیکویى‏] دادیم، و بى‏تردید در آخرت از شایستگان است. (122)

آن گاه به تو وحى کردیم که از آیین [یکتاپرستىِ‏] ابراهیم حق‏گرا پیروى کن که از مشرکان نبود. (123)

 [تحریم ماهى‏گیرى در] روز شنبه فقط براى کسانى که در آن [از نظر آزادى و ممنوعیت کار] اختلاف کردند، قرار داده شده است، و بى‏تردید پروردگارت در روز قیامت درباره آنچه در آن اختلاف مى‏کردند، داورى خواهد کرد. (124)

 [مردم را] با حکمت و اندرز نیکو به راه پروردگارت دعوت کن، و با آنان به نیکوترین شیوه به بحث [و مجادله‏] بپرداز، یقیناً پروردگارت به کسانى که از راه او گمراه شده‏اند و نیز به راه یافتگان داناتر است. (125)

و اگر [ستم‏گر را] مجازات کردید، پس فقط به مانند ستمى که به شما شده مجازات کنید، و اگر شکیبایى ورزید [و از مجازات کردن بگذرید] این کار براى شکیبایان بهتر است. (126)

و شکیبایى کن، و شکیبایى تو جز به توفیق خدا نیست، و بر [گمراهى و ضلالت‏] آنان [و کارهایى که انجام مى‏دهند] اندوهگین مباش، و از نیرنگى که همواره به کار مى‏گیرند، دلتنگ مشو. (127)

بى‏تردید خدا با کسانى است که پرهیزکارى پیشه کرده‏اند و آنان که [واقعاً] نیکوکارند. (128)

 

ترجمه انگلیسی

 

Then your Lord-for those who had done evil out of ignorance, then repented later on and reformed- your Lord was afterward Forgiving, Merciful.) 119 (

) XVI (Abraham formed a community that was devoted to God since he was righteous and was no associator;) 120 (

grateful for His favors, He chose and guided him to a Straight Road.) 121 (

We gave him a fine thing in this world, and he will be among the honorable in the Hereafter.) 122 (

Then We inspired you:" Follow the sect of Abraham the Seeker; he was no associator] of others in his worship of God [.") 123 (

The Sabbath was set up only for those who disagreed about it. Your Lord will pass judgment on them on Resurrection Day concerning whatever they have been disagreeing about.) 124 (

Invite] people [to your Lord's way with discretion and kindly instruction, and discuss] things [with them in the politest manner. Your Lord is quite Aware as to who has strayed from His path, just as He is quite Aware of those who have consented to be guided.) 125 (

If you) all (should punish them, then do your punishing to the same extent as you have been punished. Yet if you are patient, well] things go [better for the patient.) 126 (

Act patient; your patience comes only from God. Do not feel saddened because of them nor be in any anguish over how they plot.) 127 (

God stands alongside those who fulfil their duty and who act kindly!) 128 (