s280

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه دویست و هشتاد (111-118)

 

سورةُ النّحل‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

 

یَوْمَ تَأْتی‏ کُلُّ نَفْسٍ تُجادِلُ عَنْ نَفْسِها وَ تُوَفَّى کُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ (111)

 

وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً قَرْیَةً کانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً یَأْتیها رِزْقُها رَغَداً مِنْ کُلِّ مَکانٍ فَکَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذاقَهَا اللَّهُ لِباسَ الْجُوعِ وَ الْخَوْفِ بِما کانُوا یَصْنَعُونَ (112)

 

وَ لَقَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْهُمْ فَکَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذابُ وَ هُمْ ظالِمُونَ (113)

 

فَکُلُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ حَلالاً طَیِّباً وَ اشْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ (114)

 

إِنَّما حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنْزیرِ وَ ما أُهِلَّ لِغَیْرِ اللَّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ باغٍ وَ لا عادٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (115)

 

وَ لا تَقُولُوا لِما تَصِفُ أَلْسِنَتُکُمُ الْکَذِبَ هذا حَلالٌ وَ هذا حَرامٌ لِتَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ الْکَذِبَ إِنَّ الَّذینَ یَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْکَذِبَ لا یُفْلِحُونَ (116)

 

مَتاعٌ قَلیلٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ (117)

 

وَ عَلَى الَّذینَ هادُوا حَرَّمْنا ما قَصَصْنا عَلَیْکَ مِنْ قَبْلُ وَ ما ظَلَمْناهُمْ وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ (118)

 

 

ترجمه فارسی

 

[یاد کن‏] روزى را که هر کس [به پیشگاه حق‏] مى‏آید [براى مصون ماندنش از عذاب‏] از خود دفاع مى‏کند و هر کس هر عملى انجام داده است [همه آن‏] به طور کامل به او داده مى‏شود و مورد ستم قرار نخواهند گرفت. (111)

و خدا [براى پندآموزى به ناسپاسان‏] مَثَلى زده است: شهرى را که امنیت و آسایش داشت و رزق و روزىِ [مردمش‏] به فراوانى از همه جا برایش مى‏آمد، پس نعمت خدا را ناسپاسى کردند، در نتیجه خدا به کیفر اعمالى که همواره مرتکب مى‏شدند، بلاى گرسنگى و ترس فراگیر را به آنان چشانید. (112)

و همانا پیامبرى از خود آنان براى [هدایت‏] شان آمد، ولى او را تکذیب کردند، پس عذاب [خدا] آنان را در حالى که ستمکار بودند، فراگرفت. (113)

از نعمت هایى که خدا روزى شما کرده است، حلال وپاکیزه بخورید، و نعمت خدا را سپاس گزارید، اگر تنها خدا را مى‏پرستید. (114)

خدا فقط مردار وخون و گوشت خوک و آنچه را با نام غیر خدا ذبح کرده‏اند، بر شما حرام کرده است پس کسى که [براى نجات جانش از خطر، به خوردن آنها] ناچار شود در حالى که خواهان لذت نباشد و از حد لازم تجاوز نکند [گناهى بر او نیست‏] یقیناً خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (115)

و به سبب دروغى که زبانتان گویاى به آن است، نگویید: این حلال است و این حرام، تا به دروغ به خدا افترا بزنید [که این حلال و حرام حکم خداست‏] مسلماً کسانى که به خدا دروغ مى‏بندند، رستگار نخواهند شد. (116)

 [با این کارهاى زشت‏] بهره و برخوردارى اندکى [در زندگى دنیا دارند] و براى آنان [در قیامت‏] عذابى دردناک است. (117)

و آنچه را پیش از این براى تو شرح دادیم، بر یهود حرام کردیم، ما به آنان ستم نورزیدیم، بلکه آنان خودشان به خود ستم مى‏کردند. (118)

 

ترجمه انگلیسی

 

) XV (Some day each soul will come to plead for itself, and every soul will be repaid according to whatever it has done, and they will not be wronged.) 111 (

God has made up a parable about a town which had been safe, tranquil; its livelihood was brought to it comfortably from every quarter. Yet it disbelieved in God's favors, and God let it experience a pall of hunger and fear because of what they had been producing.) 112 (

A messenger came to them from among themselves and they rejected him. Torment seized them while they were doing wrong.) 113 (

So eat any lawful, wholesome thing God has provided you with, and be thankful for God's favor if you have been worshipping Him.) 114 (

He has only forbidden you carrion, blood, and pork, as well as anything that has been consecrated to something besides God. Yet anyone who is obliged to do so without desiring it nor going to excess] will find [God is Forgiving, Merciful.) 115 (

Do not tell a lie about something your tongues describe) such as (:" This is lawful, while this is forbidden!", so that you fabricate a lie against God. Those who fabricate a lie about God will not prosper:) 116 (

] they will have [slight enjoyment, and they shall] then [have painful punishment.) 117 (

We forbade those who became Jews what We have already told you about; We did not harm them, but they harmed themselves.) 118 (