s246

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه دویست و چهل و شش (87-95)

 

سورةُ یُوسُف‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

 

یا بَنِیَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ یُوسُفَ وَ أَخیهِ وَ لا تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا یَیْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْکافِرُونَ (87)

 

فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَیْهِ قالُوا یا أَیُّهَا الْعَزیزُ مَسَّنا وَ أَهْلَنَا الضُّرُّ وَ جِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْکَیْلَ وَ تَصَدَّقْ عَلَیْنا إِنَّ اللَّهَ یَجْزِی الْمُتَصَدِّقینَ (88)

 

قالَ هَلْ عَلِمْتُمْ ما فَعَلْتُمْ بِیُوسُفَ وَ أَخیهِ إِذْ أَنْتُمْ جاهِلُونَ (89)

 

قالُوا أَ إِنَّکَ لَأَنْتَ یُوسُفُ قالَ أَنَا یُوسُفُ وَ هذا أَخی‏ قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَیْنا إِنَّهُ مَنْ یَتَّقِ وَ یَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لا یُضیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنینَ (90)

 

قالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ آثَرَکَ اللَّهُ عَلَیْنا وَ إِنْ کُنَّا لَخاطِئینَ (91)

 

قالَ لا تَثْریبَ عَلَیْکُمُ الْیَوْمَ یَغْفِرُ اللَّهُ لَکُمْ وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمینَ (92)

 

اذْهَبُوا بِقَمیصی‏ هذا فَأَلْقُوهُ عَلى‏ وَجْهِ أَبی‏ یَأْتِ بَصیراً وَ أْتُونی‏ بِأَهْلِکُمْ أَجْمَعینَ (93)

 

وَ لَمَّا فَصَلَتِ الْعیرُ قالَ أَبُوهُمْ إِنِّی لَأَجِدُ ریحَ یُوسُفَ لَوْ لا أَنْ تُفَنِّدُونِ (94)

 

قالُوا تَاللَّهِ إِنَّکَ لَفی‏ ضَلالِکَ الْقَدیمِ (95)

 

 

ترجمه فارسی

 

اى پسرانم! بروید آن گاه از یوسف و برادرش جستجو کنید و از رحمت خدا مأیوس نباشید زیرا جز مردم کافر از رحمت خدا مأیوس نمى‏شوند. (87)

پس هنگامى که بر یوسف وارد شدند، گفتند: عزیزا! از سختى [قحطى و خشکسالى‏] به ما و خانواده ما گزند و آسیب رسیده و [براى دریافت آذوقه‏] مال ناچیزى آورده‏ایم، پس پیمانه ما را کامل بده و بر ما صدقه بخش زیرا خدا صدقه‏دهندگان را پاداش مى‏دهد. (88)

گفت: آیا زمانى که نادان بودید، دانستید با یوسف و برادرش چه کردید؟ (89)

گفتند: شگفتا! آیا تو خود یوسفى؟! گفت: من یوسفم و این برادر من است، همانا خدا بر ما منت نهاده است بى‏تردید هر کس پرهیزکارى کند و شکیبایى ورزد، [پاداش شایسته مى‏یابد] زیرا خدا پاداش نیکوکاران را تباه نمى‏کند. (90)

گفتند: به خدا سوگند یقیناً که خدا تو را بر ما برترى بخشید و به راستى که ما خطاکار بودیم. (91)

گفت: امروز هیچ ملامت و سرزنشى بر شما نیست، خدا شما را مى‏آمرزد و او مهربان‏ترین مهربانان است. (92)

این پیراهنم را ببرید، و روى صورت پدرم بیندازید، او بینا مى‏شود و همه خاندانتان را نزد من آورید. (93)

و زمانى که کاروان [از مصر] رهسپار [کنعان‏] شد، پدرشان گفت: بى‏تردید، بوى یوسف را مى‏یابم اگر مرا سبک عقل ندانید. (94)

گفتند: به خدا سوگند تو در همان خطا و گمراهى دیرینت هستى. (95)

 

 

ترجمه انگلیسی

 

My sons, go and search for Joseph and his brother; do not despair of] finding [God's comfort; only disbelieving folk despair of God's comfort.") 87 (

When they entered his office, they said:" Sir, trouble has afflicted us and our family, and we have come with meagre merchandise. Fill up the load for us and act charitably towards us. God rewards the charitable.") 88 (

He said:" Do you know what you did to Joseph and his brother while you were acting out of ignorance?") 89 (

They said:" Why, are you Joseph?" He said:" I am Joseph, and this is my brother. God has compensated us; with anyone who does his duty and perseveres, God does not lose track of the wages for those who act kindly.") 90 (

They said:" By God, God has preferred you ahead of us, while we have been mistaken.") 91 (

He said:" There is no] way for me to [find fault with you today. God will forgive you; He is the most Merciful of the Mercy-granting.) 92 (

Take this shirt of mine and throw it over my father's face; he will become sighted] again [. Bring me all your family.") 93 (

) XI (As the caravan set out, their father said:" I smell a breath from Joseph, even though you may think I am doting.") 94 (

They said:" By God, you are still in your old error!") 95 (