s245

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه دویست و چهل و پنج (86-79)

 

سورةُ یُوسُف‏

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

 

قالَ مَعاذَ اللَّهِ أَنْ نَأْخُذَ إِلاَّ مَنْ وَجَدْنا مَتاعَنا عِنْدَهُ إِنَّا إِذاً لَظالِمُونَ (79)

 

فَلَمَّا اسْتَیْأَسُوا مِنْهُ خَلَصُوا نَجِیًّا قالَ کَبیرُهُمْ أَ لَمْ تَعْلَمُوا أَنَّ أَباکُمْ قَدْ أَخَذَ عَلَیْکُمْ مَوْثِقاً مِنَ اللَّهِ وَ مِنْ قَبْلُ ما فَرَّطْتُمْ فی‏ یُوسُفَ فَلَنْ أَبْرَحَ الْأَرْضَ حَتَّى یَأْذَنَ لی‏ أَبی‏ أَوْ یَحْکُمَ اللَّهُ لی‏ وَ هُوَ خَیْرُ الْحاکِمینَ (80)

 

ارْجِعُوا إِلى‏ أَبیکُمْ فَقُولُوا یا أَبانا إِنَّ ابْنَکَ سَرَقَ وَ ما شَهِدْنا إِلاَّ بِما عَلِمْنا وَ ما کُنَّا لِلْغَیْبِ حافِظینَ (81)

 

وَ سْئَلِ الْقَرْیَةَ الَّتی‏ کُنَّا فیها وَ الْعیرَ الَّتی‏ أَقْبَلْنا فیها وَ إِنَّا لَصادِقُونَ (82)

 

قالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَکُمْ أَنْفُسُکُمْ أَمْراً فَصَبْرٌ جَمیلٌ عَسَى اللَّهُ أَنْ یَأْتِیَنی‏ بِهِمْ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْعَلیمُ الْحَکیمُ (83)

 

وَ تَوَلَّى عَنْهُمْ وَ قالَ یا أَسَفى‏ عَلى‏ یُوسُفَ وَ ابْیَضَّتْ عَیْناهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ کَظیمٌ (84)

 

قالُوا تَاللَّهِ تَفْتَؤُا تَذْکُرُ یُوسُفَ حَتَّى تَکُونَ حَرَضاً أَوْ تَکُونَ مِنَ الْهالِکینَ (85)

 

قالَ إِنَّما أَشْکُوا بَثِّی وَ حُزْنی‏ إِلَى اللَّهِ وَ أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ (86)

 

 

ترجمه فارسی

 

گفت: پناه بر خدا از اینکه بازداشت کنیم مگر کسى را که متاع خود را نزد وى یافته‏ایم، که در این صورت ستمکار خواهیم بود. (79)

پس هنگامى که از عزیز مأیوس شدند، در کنارى [با یکدیگر] به گفتگوى پنهان پرداختند. بزرگشان گفت: آیا ندانستید که پدرتان از شما پیمان استوار خدایى گرفت و پیش‏تر هم درباره یوسف کوتاهى کردید، بنابراین من هرگز از این سرزمین بیرون نمى‏آیم تا پدرم به من اجازه دهد، یا خدا درباره من حکم کند و او بهترین حکم‏کنندگان است. (80)

شما به سوى پدرتان بازگردید، پس به او بگویید: اى پدر! بدون شک پسرت دزدى کرد، و ما جز به آنچه دانستیم گواهى ندادیم وحافظ ونگهبان نهان هم [که در آن چه اتفاقى افتاده‏] نبودیم. (81)

حقیقت را از شهرى که در آن بودیم [و در و دیوارش گواه است‏] و از کاروانى که با آن آمدیم بپرس و یقیناً ما راستگوییم. (82)

 [برادران پس از بازگشت به کنعان، ماجرا را براى پدر بیان کردند، یعقوب‏] گفت: [نه چنین است که مى‏گویید] بلکه نفوس شما کارى [زشت‏] را در نظرتان آراست [تا انجامش بر شما آسان شود] پس من بدون جزع و بیتابى شکیبایى مى‏ورزم، امید است خدا همه آنان را پیش من آرد زیرا او بى‏تردید، دانا و حکیم است. (83)

و از آنان کناره گرفت و گفت: دریغا بر یوسف! و در حالى که از غصّه لبریز بود دو چشمش از اندوه، سپید شد. (84)

گفتند: به خدا آن قدر از یوسف یاد مى‏کنى تا سخت ناتوان شوى یا جانت را از دست بدهى. (85)

گفت: شکوه اندوه شدید و غم و غصه‏ام را فقط به خدا مى‏برم و از خدا مى‏دانم آنچه را که شما نمى‏دانید. (86)

 

ترجمه انگلیسی

 

He said:" God prevent us from taking anyone except the one whom we found our property with! We'd then be wrongdoers.") 79 (

) X (When they despaired of influencing him, they held counsel by themselves. The eldest of them said:" Don't you realize that your father took a pledge from you before God? You have already been remiss concerning Joseph so I shall never leave the land until my father permits me to, or God decides] things [for me. He is the best Judge!) 80 (

Return to your father and say: 'Our father, your son has stolen something! Yet we testify only about what we know and are not guardians of the Unseen.) 81 (

Ask the town] s'folk [where we have been and the caravan which we came back in; we are telling the truth! '") 82 (

He said:" Rather you have fooled yourselves in the matter. Patience is a virtue! Perhaps God will bring them all back to me; He is the Aware, the Wise.") 83 (

He turned away from them and said:" How upset I feel over Joseph!" Both his eyes clouded over from sadness, so he choked back his grief.) 84 (

They said:" By God, you keep on remembering Joseph until you will be exhausted or will be ready to die!") 85 (

He said:" I complain only to God about my sorrow and my sadness. Through God I know something you do not know.) 86 (