s226

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه دویست و بیست و شش (38-45)

 

سورةُ هُود

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

 

 

وَ یَصْنَعُ الْفُلْکَ وَ کُلَّما مَرَّ عَلَیْهِ مَلَأٌ مِنْ قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ قالَ إِنْ تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنْکُمْ کَما تَسْخَرُونَ (38)

 

فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ یَأْتیهِ عَذابٌ یُخْزیهِ وَ یَحِلُّ عَلَیْهِ عَذابٌ مُقیمٌ (39)

 

حَتَّى إِذا جاءَ أَمْرُنا وَ فارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فیها مِنْ کُلٍّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ وَ أَهْلَکَ إِلاَّ مَنْ سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ وَ مَنْ آمَنَ وَ ما آمَنَ مَعَهُ إِلاَّ قَلیلٌ (40)

 

وَ قالَ ارْکَبُوا فیها بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها إِنَّ رَبِّی لَغَفُورٌ رَحیمٌ (41)

 

وَ هِیَ تَجْری بِهِمْ فی‏ مَوْجٍ کَالْجِبالِ وَ نادى‏ نُوحٌ ابْنَهُ وَ کانَ فی‏ مَعْزِلٍ یا بُنَیَّ ارْکَبْ مَعَنا وَ لا تَکُنْ مَعَ الْکافِرینَ (42)

 

قالَ سَآوی إِلى‏ جَبَلٍ یَعْصِمُنی‏ مِنَ الْماءِ قالَ لا عاصِمَ الْیَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلاَّ مَنْ رَحِمَ وَ حالَ بَیْنَهُمَا الْمَوْجُ فَکانَ مِنَ الْمُغْرَقینَ (43)

 

وَ قیلَ یا أَرْضُ ابْلَعی‏ ماءَکِ وَ یا سَماءُ أَقْلِعی‏ وَ غیضَ الْماءُ وَ قُضِیَ الْأَمْرُ وَ اسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِیِّ وَ قیلَ بُعْداً لِلْقَوْمِ الظَّالِمینَ (44)

 

وَ نادى‏ نُوحٌ رَبَّهُ فَقالَ رَبِّ إِنَّ ابْنی‏ مِنْ أَهْلی‏ وَ إِنَّ وَعْدَکَ الْحَقُّ وَ أَنْتَ أَحْکَمُ الْحاکِمینَ (45)

 

ترجمه فارسی

 

و [نوح‏] کشتى را مى‏ساخت و هرگاه گروهى از [اشراف و سرانِ‏] قومش بر او عبور مى‏کردند، او را به مسخره مى‏گرفتند. گفت: اگر شما ما را مسخره مى‏کنید، مسلماً ما هم شما را [به هنگام پدید آمدن توفان‏] همان گونه که ما را مسخره مى‏کنید، مسخره خواهیم کرد. (38)

به زودى خواهید دانست که چه کسى را [در دنیا] عذابى خوارکننده و [در آخرت عذابى‏] پایدار خواهد رسید. (39)

 [رویارویىِ نوح و قومش هم‏چنان ادامه داشت‏] تا هنگامى که فرمان ما فرا رسید و تنور فوران کرد، گفتیم: از هر [نوع حیوانى‏] یک زوج دوتایى [یک نر و یک ماده‏] و نیز خاندانت و آنان را که ایمان آورده‏اند، در کشتى سوار کن مگر کسى که پیش‏تر فرمان غرق شدن را بر ضد او لازم کرده‏ایم. و جز اندکى همراه او ایمان نیاوردند. (40)

و نوح گفت: در آن سوار شوید که حرکت کردنش و لنگر انداختنش فقط به نام خداست، یقیناً پروردگارم بسیار آمرزنده و مهربان است. (41)

آن کشتى آنان را در میان موج‏هایى کوه‏آسا حرکت مى‏داد، و نوح فرزندش را که در کنارى بود، بانگ زد که اى پسرم! همراه ما سوار شو و با کافران مباش. (42)

گفت: به زودى به کوهى که مرا از [این‏] آب نگه دارد، پناه مى‏برم. نوح گفت: امروز در برابر عذاب خدا هیچ نگه دارنده‏اى نیست مگر کسى که [خدا بر او] رحم‏کند. و موج میان آن دو حایل شد و پسر از غرق‏شدگان گردید. (43)

 [پس از هلاک شدن کافران‏] گفته شد: اى زمین! آب خود را فرو بر، و اى آسمان! [از ریختن باران‏] باز ایست، و آب کاستى گرفت و کار پایان یافت و کشتى بر [کوهِ‏] جودى قرار گرفت و گفته شد: دورى [از رحمت خدا] بر گروه ستمکاران باد. (44)

و نوح [پیش از توفان‏] پروردگارش را ندا داد و گفت: پروردگارا! به راستى که پسرم از خاندان من است و یقیناً وعده‏ات [به نجات خاندانم‏] حق است و تو بهترین داورانى. (45)

 

ترجمه انگلیسی

 

As he was building the Ark, each time any gentlemen from his own people passed by him, they would sneer at him. He said:" If you ridicule us, then we'll ridicule you just the way you are sneering.) 38 (

You will come to know who will be given torment which will shame him, and have lasting torment settle down upon him.") 39 (

So when Our command came and the bowels) of the earth (welled up, We said:" Load her up with two apiece from every species, and your own family-except for anyone against whom the Sentence has already been pronounced-as well as anyone who believes." Yet only a few believed along with him.) 40 (

He said:" Board her:" In the name of God is her sailing and her mooring; my Lord is so Forgiving, Merciful!") 41 (

She sailed on with them through waves that were like mountains. Noah called out to his son who stood aloof by himself:" My dear son, sail away with us, and do not stay with the disbelievers.") 42 (

He said:" I'll take refuge on a mountain which will protect me from the water." He said:" Nothing is safe today from God's command except for someone who has been shown mercy." A wave swept in between them so he was one of those who were drowned.) 43 (

It was said:" Earth, swallow your water!", and:" sky, clear up!" So the water receded, the Command was accomplished, and she settled down on] Mt. [J d. It was) also (said:" Away with such wrongdoing folk!") 44 (

Noah called upon his Lord and said:" My Lord, my son belonged to my own family, while Your promise is true, and You are the wisest Judge!") 45 (