s207
- پنجشنبه شهریور ۳۰ ۱۳۹۶، ۱۰:۴۹ ق.ظ
- ۰ حرفهای شما
با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛
هر روز یک صفحه
صفحه دویست و هفت (123-129)
سورةُ التّوبَة
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا قاتِلُوا الَّذینَ یَلُونَکُمْ مِنَ الْکُفَّارِ وَ لْیَجِدُوا فیکُمْ غِلْظَةً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقینَ (123)
وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ أَیُّکُمْ زادَتْهُ هذِهِ إیماناً فَأَمَّا الَّذینَ آمَنُوا فَزادَتْهُمْ إیماناً وَ هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ (124)
وَ أَمَّا الَّذینَ فی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَتْهُمْ رِجْساً إِلَى رِجْسِهِمْ وَ ماتُوا وَ هُمْ کافِرُونَ (125)
أَ وَ لا یَرَوْنَ أَنَّهُمْ یُفْتَنُونَ فی کُلِّ عامٍ مَرَّةً أَوْ مَرَّتَیْنِ ثُمَّ لا یَتُوبُونَ وَ لا هُمْ یَذَّکَّرُونَ (126)
وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلى بَعْضٍ هَلْ یَراکُمْ مِنْ أَحَدٍ ثُمَّ انْصَرَفُوا صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا یَفْقَهُونَ (127)
لَقَدْ جاءَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِکُمْ عَزیزٌ عَلَیْهِ ما عَنِتُّمْ حَریصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنینَ رَؤُفٌ رَحیمٌ (128)
فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِیَ اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ (129)
ترجمه فارسی
اى اهل ایمان! با کافرانى که همجوار شما هستند، نبرد کنید و آنان باید در شما سرسختى و شدت یابند و بدانید که خدا با پرهیزکاران است. (123)
و هنگامى که سورهاى نازل شود، برخى از منافقان به اهل ایمان گویند: این سوره، ایمان کدام یک از شما را افزود؟ ولى کسانى که ایمان آوردهاند این سوره بر ایمانشان افزود، و آنان [از نزول این سوره] شادمان مىشوند. (124)
اما کسانى که در دلهایشان بیمارى [نفاق] است، پس پلیدى بر پلیدیشان افزود و در حالى که کافر بودند از دنیا رفتند. (125)
آیا نمىبینند که در هر سال یک بار یا دو بار [به وسیله جهاد یا پیشآمدهاى دیگر] آزمایش مىشوند، ولى نه توبه مىکنند ونه پند مىگیرند. (126)
و هنگامى که سورهاى نازل شود برخى از منافقان به برخى دیگر، نگاهِ [مرموزانه] مىکنند [و به سبب نگرانى از برملا شدن نفاقشان مىگویند:] آیا کسى شما را مىبیند؟ سپس [به صورت مخفیانه از محضر پیامبر خدا] بازمىگردند، خدا دلهایشان را [از حق] گردانیده است زیرا آنان گروهى هستند که [حقایق را] نمىفهمند. (127)
یقیناً پیامبرى از جنس خودتان به سویتان آمد که به رنج و مشقت افتادنتان بر او دشوار است، اشتیاق شدیدى به [هدایتِ] شما دارد، و نسبت به مؤمنان رئوف و مهربان است. (128)
پس اگر [منافقان] از حق روى گرداندند، بگو: خدا مرا بس است، هیچ معبودى جز او نیست، فقط بر او توکل کردم، و او پروردگار عرش بزرگ است. (129)
ترجمه انگلیسی
) XVI (You who believe, fight any disbelievers who hem you in so they may find out how tough you are. Know that God stands by the heedful.) 123 (
Whenever a chapter is sent down, some of them say:" Which of you has this increased in faith?" Well, it increases those who believe in faith and so they rejoice.) 124 (
As for those whose hearts contain malice, well it adds squalor to their own squalor. They will die while they are) still (disbelievers.) 125 (
Do they not see how they are being tested once or twice each year? Yet they neither repent nor do they remember.) 126 (
Whenever a chapter is sent down, some of them look at one another] as if to say [:" Is anyone watching you?" Then they slip away. God has slipped their hearts away since they are a folk who do not comprehend.) 127 (
A Messenger has come to you from among yourselves; he takes it seriously how you have come to grief, is anxious about you, compassionate, merciful towards believers.) 128 (
If they should turn away, then SAY:" God is enough for me! There is no deity except Him; on Him do I rely. He is Lord of the mighty Throne!") 129 (
- ۹۶/۰۶/۳۰