s205

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه دویست و پنج  (112-117)

 

سورةُ التّوبَة

 

التَّائِبُونَ الْعابِدُونَ الْحامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاکِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّاهُونَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ الْحافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنینَ (112)

 

ما کانَ لِلنَّبِیِّ وَ الَّذینَ آمَنُوا أَنْ یَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِکینَ وَ لَوْ کانُوا أُولی‏ قُرْبى‏ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحابُ الْجَحیمِ (113)

 

وَ ما کانَ اسْتِغْفارُ إِبْراهیمَ لِأَبیهِ إِلاَّ عَنْ مَوْعِدَةٍ وَعَدَها إِیَّاهُ فَلَمَّا تَبَیَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلَّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ إِنَّ إِبْراهیمَ لَأَوَّاهٌ حَلیمٌ (114)

 

وَ ما کانَ اللَّهُ لِیُضِلَّ قَوْماً بَعْدَ إِذْ هَداهُمْ حَتَّى یُبَیِّنَ لَهُمْ ما یَتَّقُونَ إِنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلیمٌ (115)

 

إِنَّ اللَّهَ لَهُ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ یُحْیی‏ وَ یُمیتُ وَ ما لَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصیرٍ (116)

 

لَقَدْ تابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِیِّ وَ الْمُهاجِرینَ وَ الْأَنْصارِ الَّذینَ اتَّبَعُوهُ فی‏ ساعَةِ الْعُسْرَةِ مِنْ بَعْدِ ما کادَ یَزیغُ قُلُوبُ فَریقٍ مِنْهُمْ ثُمَّ تابَ عَلَیْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَؤُفٌ رَحیمٌ (117)

 

ترجمه فارسی

 

[آن مؤمنان، همان‏] توبه‏کنندگان، عبادت کنندگان، سپاس‏گزاران، روزه‏داران، رکوع کنندگان، سجده‏کنندگان، فرمان‏دهندگان به معروف و بازدارندگان از منکر و پاسداران حدود و مقرّرات خدایند و مؤمنان را [به رحمت و رضوان خدا] مژده ده. (112)

پیامبر و اهل ایمان را نسزد که براى مشرکان پس از آنکه روشن شد که آنان اهل دوزخند، درخواست آمرزش کنند، هر چند از خویشان باشند. (113)

و آمرزش‏خواهى ابراهیم براى پدرش جز به سبب وعده‏اى که به او داده بود، نبود [که اگر از بت‏پرستى خوددارى کند، براى او آمرزش بخواهد] چون براى او روشن شد که وى دشمن خداست از او بیزارى جست یقیناً ابراهیم بسیار مهربان و بردبار بود. (114)

و خدا بر آن نیست که قومى را پس از آنکه هدایت کرد، گمراه سازد، مگر آنکه امورى را که باید از آن بپرهیزند براى آنان بیان کند [و آنان مخالفت ورزند] مسلماً خدا به همه چیز داناست. (115)

یقیناً خداست که مالکیّت و فرمانروایى آسمان‏ها و زمین در سیطره اوست زنده مى‏کند و مى‏میراند و شما را هیچ سرپرست و یارى جز خدا نیست. (116)

مسلماً خدا رحمت ویژه‏اش را بر پیامبر و مهاجران و انصار که در آن ساعت دشوار [جنگ تبوک‏] از او پیروى کردند، ارزانى داشت، پس از آنکه نزدیک بود دل‏هاى گروهى از آنان [به سبب سختى مسیر جنگ از حق‏] منحرف شود [و از ادامه مسیر بازایستند و به مدینه برگردند] سپس خدا توبه آنان را پذیرفت زیرا خدا نسبت به آنان بسیار رئوف و مهربان است. (117)

 

ترجمه انگلیسی

 

] for [those who repent, worship, praise] God [, observe fasting, bow their heads and knees] in prayer [, those who command decency, forbid wickedness, and keep within God's limits; spread such news to believers.) 112 (

It is not proper for the Prophet and those who believe to seek forgiveness for associators, even though they are close relatives, once it has been explained to them how they will become the inmates of Hades.) 113 (

Abraham pleaded for forgiveness on behalf of his father only because of a promise he had made to him. When it became clear to him that he was God's enemy, he declared his innocence of him. Abraham was concerned, lenient.) 114 (

God is not apt to let any folk go astray once He has guided them to the point where He explains to them how they should do their duty. God is Aware of everything.) 115 (

God holds control over Heaven and Earth. He both grants life and brings death, while you) all (have no patron nor any supporter besides Him.) 116 (

God has relented towards the Prophet, and the Refugees and Supporters who followed him in the hour of hardship, after the hearts of a group of them had almost faltered; then He turned towards them, for He is Compassionate, Merciful, with them.) 117 (