s203

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه 

صفحه دویست و سه (106-100)

 

سورةُ التّوبَة

 

وَ السَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهاجِرینَ وَ الْأَنْصارِ وَ الَّذینَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسانٍ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْری تَحْتَهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها أَبَداً ذلِکَ الْفَوْزُ الْعَظیمُ (100)

 

وَ مِمَّنْ حَوْلَکُمْ مِنَ الْأَعْرابِ مُنافِقُونَ وَ مِنْ أَهْلِ الْمَدینَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفاقِ لا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَیْنِ ثُمَّ یُرَدُّونَ إِلى‏ عَذابٍ عَظیمٍ (101)

 

وَ آخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلاً صالِحاً وَ آخَرَ سَیِّئاً عَسَى اللَّهُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (102)

 

خُذْ مِنْ أَمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَکِّیهِمْ بِها وَ صَلِّ عَلَیْهِمْ إِنَّ صَلاتَکَ سَکَنٌ لَهُمْ وَ اللَّهُ سَمیعٌ عَلیمٌ (103)

 

أَ لَمْ یَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ هُوَ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ وَ یَأْخُذُ الصَّدَقاتِ وَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ (104)

 

وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إِلى‏ عالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (105)

 

وَ آخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّهِ إِمَّا یُعَذِّبُهُمْ وَ إِمَّا یَتُوبُ عَلَیْهِمْ وَ اللَّهُ عَلیمٌ حَکیمٌ (106)

 

ترجمه فارسی

 

پیشگامان نخستین از مهاجران و انصار و کسانى که به نیکى و درستى از آنان پیروى کردند، خدا از ایشان خشنود است و آنان هم از خدا راضى هستند برایشان بهشت‏هایى آماده کرده که از زیرِ [درختانِ‏] آن نهرها جارى است، در آنجا براى ابد جاودانه‏اند این است کامیابى بزرگ. (100)

و گروهى از بادیه نشینانى که پیرامونتان هستند منافق‏اند و نیز گروهى از اهل مدینه بر نفاق خو گرفته‏اند، تو آنان را نمى‏شناسى ما آنان را مى‏شناسیم، به زودى آنان را دوبار عذاب مى‏کنیم [عذابى در دنیا و عذابى در برزخ‏] سپس به سوى عذابى بزرگ بازگردانده مى‏شوند. (101)

و دیگرانى هستند که به گناهانشان اعتراف کردند، [و] اعمال شایسته را با اعمال بد درآمیختند، امید است خدا توبه آنان را بپذیرد زیرا خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (102)

از اموالشان زکاتى دریافت کن که به سبب آن [نفوس و اموالشان را] پاک مى‏کنى، و آنان را رشد و تکامل مى‏دهى و [به هنگام دریافت زکات‏] بر آنان دعا کن زیرا دعاى تو مایه آرامشى براى آنان است و خدا شنوا و داناست. (103)

آیا نداسته‏اند که فقط خداست که از بندگانش توبه را مى‏پذیرد و صدقات را دریافت مى‏کند؟ و یقیناً خداست که بسیار توبه‏پذیر و مهربان است. (104)

و بگو: عمل کنید به زودى خدا و پیامبرش و مؤمنان اعمال شما را خواهند دید، و به زودى به سوى داناى نهان و آشکار بازگردانده مى‏شوید، پس شما را به آنچه همواره انجام مى‏دادید، آگاه مى‏کند. (105)

و گروهى دیگر کارشان موقوف به مشیّت خداست، یا آنان را عذاب مى‏کند یا توبه آنان را مى‏پذیرد و خدا دانا و حکیم است. (106)

 

ترجمه انگلیسی

 

) XIII (Pioneers comprise the first Migrants and Supporters, as well as those who have adhered to them by showing any kindness. God is pleased with them, while they are pleased with Him; He has prepared gardens through which rivers flow for them to remain in for ever. That will mean the supreme Achievement!) 100 (

Some desert Arabs around you are hypocrites as well as some of the people from Madina; they even persist in hypocrisy. You do not know them; however We know them. We shall punish them twice; then they will be handed over to terrible torment.) 101 (

Others have acknowledged their offences. They have mixed up an honorable action with another evil one. Perhaps God will relent towards them; for God is Forgiving, Merciful.) 102 (

Accept charity out of their wealth; you will cleanse and purify them by means of it. Pray for them; your prayers will mean relief for them. God is Alert, Aware.) 103 (

Do they not know that it is God Who receives Repentance from His servants and accepts such acts of charity, and that God is the Ever- Turning, the Merciful?) 104 (

SAY:" Work away; God will see your labor, and so will His messenger and believers. You will be brought back to the Knower of the Unseen and the Visible, and He will notify you about how well you have been working.") 105 (

Others are still expecting] to receive [God's command,] and to see [whether He will punish them or relent towards them. God is Aware, Wise.) 106 (