s188

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و هشتاد و هشت  (7-13)

 

سورةُ التّوبَة

 

کَیْفَ یَکُونُ لِلْمُشْرِکینَ عَهْدٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ إِلاَّ الَّذینَ عاهَدْتُمْ عِنْدَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ فَمَا اسْتَقامُوا لَکُمْ فَاسْتَقیمُوا لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقینَ (7)

 

کَیْفَ وَ إِنْ یَظْهَرُوا عَلَیْکُمْ لا یَرْقُبُوا فیکُمْ إِلاًّ وَ لا ذِمَّةً یُرْضُونَکُمْ بِأَفْواهِهِمْ وَ تَأْبى‏ قُلُوبُهُمْ وَ أَکْثَرُهُمْ فاسِقُونَ (8)

 

اشْتَرَوْا بِآیاتِ اللَّهِ ثَمَناً قَلیلاً فَصَدُّوا عَنْ سَبیلِهِ إِنَّهُمْ ساءَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ (9)

 

لا یَرْقُبُونَ فی‏ مُؤْمِنٍ إِلاًّ وَ لا ذِمَّةً وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ (10)

 

فَإِنْ تابُوا وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ فَإِخْوانُکُمْ فِی الدِّینِ وَ نُفَصِّلُ الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ (11)

 

وَ إِنْ نَکَثُوا أَیْمانَهُمْ مِنْ بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَ طَعَنُوا فی‏ دینِکُمْ فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْکُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَیْمانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ یَنْتَهُونَ (12)

 

أَ لا تُقاتِلُونَ قَوْماً نَکَثُوا أَیْمانَهُمْ وَ هَمُّوا بِإِخْراجِ الرَّسُولِ وَ هُمْ بَدَؤُکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ أَ تَخْشَوْنَهُمْ فَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْهُ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ (13)

 

ترجمه فارسی

 

چگونه مشرکان را نزد خدا و پیامبرش پیمانى [استوار] تواند بود [در صورتى که همواره پیمان شکنى مى‏کنند] مگر کسانى که با آنان در کنار مسجد الحرام پیمان بسته‏اید، پس تا زمانى که [به پیمانشان‏] با شما پایدارى کنند، شما هم به پیمانتان با آنان پایدارى کنید زیرا خدا پرهیزکاران را دوست دارد. (7)

چگونه [مشرکان بر پیمان خود پاى بندند؟] و در صورتى که اگر بر شما چیره شوند، نه [پیوندِ] خویشاوندى را در حقّ شما رعایت مى‏کنند، نه پیمانى را!! شما را با زبانشان خشنود مى‏کنند، ولى دل‏هایشان [از خشنود کردن شما] امتناع دارد و بیشترشان فاسقند. (8)

آیات خدا را در برابر بهایى اندک فروختند و مردم را از راه خدا بازداشتند راستى چه بد است آنچه را همواره انجام مى‏دادند. (9)

در حقّ هیچ مؤمنى رعایتِ [پیوندِ] خویشاوندى و پیمانى را نمى‏کنند و آنان همان تجاوز کارانند. (10)

پس اگر [از پیمان شکنى، قطع رحم، کفر و شرک‏] توبه کنند و نماز را بر پا دارند و زکات بپردازند، برادران دینى شمایند و ما آیات خود را براى گروهى که [واقعیات را] مى‏دانند، به صورت‏هاى گوناگون بیان مى‏کنیم. (11)

و اگر پیمان‏هایشان را پس از تعهدشان شکستند و در دین شما زبان به طعنه و عیب جویى گشودند، در این صورت با پیشوایان کفر بجنگید که آنان را [نسبت به پیمان‏هایشان‏] هیچ تعهدى نیست، باشد که [از طعنه زدن و پیمان شکنى‏] بازایستند. (12)

چرا و براى چه نمى‏جنگید؟ آن هم با گروهى که پیمان‏هاى خود را شکستند، و عزمشان را بر بیرون کردن پیامبر از وطنش جزم کردند و هم آنان بودند که نخستین بار با شما جنگیدند، آیا از آنان مى‏ترسید؟! در صورتى که اگر مؤمن هستید، خدا سزاوارتر است که از او بترسید. (13)

 

ترجمه انگلیسی

 

) II (How can there be any treaty with associators on the part of God and His messenger, except for those with whom you have ratified one at the Hallowed Mosque? So long as they act straightforwardly with you, be straightforward with them. God loves those who do their duty!) 7 (

How, if they should overcome you, will they honor any pact or obligation with you? They seek to please you in whatever they say while their hearts refuse to. Most of them are immoral:) 8 (

they have bought up God's signs for a paltry price, and obstructed His way. How evil is what they have been doing!) 9 (

They honor no pact nor any obligation with a believer; those are aggressors!) 10 (

Yet if they should repent, keep up prayer and pay the welfare tax, then] they may be [your brethren in religion. We spell out signs for folk who know.) 11 (

If they should violate their trust once they have sworn it, and insult your religion, then fight the leaders of disbelief; they have no faith to make them stop.) 12 (

Will you not fight folk who have violated their trust and intended to exile the Messenger? They attacked you first! Are you afraid of them? You ought to be even more afraid of God if you are believers.) 13 (