s152

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و پنجاه و دو (12-22)

سورةُ الأعرَاف‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

 

قالَ ما مَنَعَکَ أَلاَّ تَسْجُدَ إِذْ أَمَرْتُکَ قالَ أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنی‏ مِنْ نارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طینٍ (12)

 

قالَ فَاهْبِطْ مِنْها فَما یَکُونُ لَکَ أَنْ تَتَکَبَّرَ فیها فَاخْرُجْ إِنَّکَ مِنَ الصَّاغِرینَ (13)

 

قالَ أَنْظِرْنی‏ إِلى‏ یَوْمِ یُبْعَثُونَ (14)

 

قالَ إِنَّکَ مِنَ الْمُنْظَرینَ (15)

 

قالَ فَبِما أَغْوَیْتَنی‏ لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِراطَکَ الْمُسْتَقیمَ (16)

 

ثُمَّ لَآتِیَنَّهُمْ مِنْ بَیْنِ أَیْدیهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ وَ عَنْ أَیْمانِهِمْ وَ عَنْ شَمائِلِهِمْ وَ لا تَجِدُ أَکْثَرَهُمْ شاکِرینَ (17)

 

قالَ اخْرُجْ مِنْها مَذْؤُماً مَدْحُوراً لَمَنْ تَبِعَکَ مِنْهُمْ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْکُمْ أَجْمَعینَ (18)

 

وَ یا آدَمُ اسْکُنْ أَنْتَ وَ زَوْجُکَ الْجَنَّةَ فَکُلا مِنْ حَیْثُ شِئْتُما وَ لا تَقْرَبا هذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَکُونا مِنَ الظَّالِمینَ (19)

 

فَوَسْوَسَ لَهُمَا الشَّیْطانُ لِیُبْدِیَ لَهُما ما وُورِیَ عَنْهُما مِنْ سَوْآتِهِما وَ قالَ ما نَهاکُما رَبُّکُما عَنْ هذِهِ الشَّجَرَةِ إِلاَّ أَنْ تَکُونا مَلَکَیْنِ أَوْ تَکُونا مِنَ الْخالِدینَ (20)

 

وَ قاسَمَهُما إِنِّی لَکُما لَمِنَ النَّاصِحینَ (21)

 

فَدَلاَّهُما بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا یَخْصِفانِ عَلَیْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ ناداهُما رَبُّهُما أَ لَمْ أَنْهَکُما عَنْ تِلْکُمَا الشَّجَرَةِ وَ أَقُلْ لَکُما إِنَّ

الشَّیْطانَ لَکُما عَدُوٌّ مُبینٌ (22)

 

ترجمه فارسی :

 

خدا فرمود: هنگامى که تو را امر کردم، چه چیز تو را مانع شد که سجده نکردى؟ گفت: من از او بهترم، مرا از آتش پدید آورده‏اى و او را از گِل آفریدى. (12)

خدا فرمود: از این جایگاه و منزلتت [که عرصه فروتنى و فرمانبردارى است‏] فرود آى زیرا تو را نرسد که در این جایگاه بلند، بزرگ منشى کنى پس بیرون شو که قطعاً از خوارشدگانى. (13)

گفت: مرا تا روزى که [مردگان‏] برانگیخته شوند، مهلت ده. (14)

خدا فرمود: البته تو از مهلت یافتگانى. (15)

گفت: به سبب اینکه مرا به بیراهه و گمراهى انداختى، یقیناً بر سر راه راست تو [که رهروانش را به سعادت ابدى مى‏رساند] در کمین آنان خواهم نشست. (16)

سپس از پیش رو و پشت سر و از طرف راست و از جانب چپشان بر آنان مى‏تازم و [تا جایى آنان را دچار وسوسه و اغواگرى مى‏کنم که‏] بیشترشان را سپاس‏گزار نخواهى یافت. (17)

خدا فرمود: از این جایگاه و منزلتت نکوهیده و مطرود بیرون شو که قطعاً هر که از آنان از تو پیروى کند، بى‏تردید جهنم را از همه شما لبریز خواهم کرد. (18)

و [گفتیم:] اى آدم! تو و همسرت در این بهشت سکونت گیرید، و از هر جا [و هر نوع میوه‏اى‏] که خواستید بخورید، و به این درخت نزدیک مشوید که ازستمکاران [بر خود] خواهید شد. (19)

پس شیطان، آن دو را وسوسه کرد تا آنچه از شرمگاه بدنشان بر آنان پوشیده بود نمایان کند، [وسوسه‏اش این بود که به هر دو] گفت: پروردگارتان شما را از این درخت نهى نکرده مگر از این جهت که مبادا دو فرشته گردید، یا از جاودانان شوید. (20)

و براى هر دو سوگند سخت و استوار یاد کرد که یقیناً من براى شما از خیر خواهانم [و قصد فریب شما را ندارم.] (21)

پس آن دو را با مکر و فریب از مقام و منزلتشان فرود آورد [و به خوردن درخت ممنوعه نزدیک کرد]، هنگامى که از آن درخت چشیدند، شرمگاه بدنشان بر دو نفرشان نمایان شد و هر دو دست به کار چسبانیدن برگ [درختان‏] بهشت به خود شدند و پروردگارشان بر آن دو بانگ زد: آیا من شما را از آن درخت نهى نکردم، وبه شما نگفتم: بى‏تردید شیطان براى شما دشمنى آشکار است؟! (22)

 

ترجمه انگلیسی

 

He said:" What prevents you from bowing down when I have commanded you to] do so [?" He said:" I am better than he is; You created me from fire, while You created him from clay.") 12(

He said:" Clear out of here; you have no reason to act so proud about it. Get out; you are such a petty person!") 13(

He said:" Let me wait until the day when they are raised up again.") 14(

He said:" You are one who will be allowed to wait.") 15(

He said:" Since you have let me wander off, I'll waylay them along Your Straight Road;) 16(

then I'll come at them from in front of them and from behind them, on their right and on their left. You will not find that most of them are grateful.") 17(

He said:" Get out of here, despised, rejected! I'll fill Hell with all of those who follow you.) 18(

" And Adam, settle down in the garden, you and your wife. Eat wherever you wish; yet do not approach this tree lest either of you should become wrongdoers.") 19(

So Satan whispered to them to show them both their private parts which had gone unnoticed by either of them. He said:" Your Lord only forbids you this tree so that you will not become two angels, or lest you both become immortal.") 20(

He swore to them:" I am a sincere counsellor with both of you!") 21(

He led them on by deceiving] them [. Once they had tasted the tree] 's fruit [, their private parts became apparent to both of them, and they started to patch together leaves from the Garden for themselves. Their Lord called out to them:" Did I not forbid you that tree and tell you both that Satan is an open enemy of yours?") 22 (