s148

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و چهل و هشت (147-151)

 

سورةُ الأنعَام‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

فَإِنْ کَذَّبُوکَ فَقُلْ رَبُّکُمْ ذُو رَحْمَةٍ واسِعَةٍ وَ لا یُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمینَ (147)

 

سَیَقُولُ الَّذینَ أَشْرَکُوا لَوْ شاءَ اللَّهُ ما أَشْرَکْنا وَ لا آباؤُنا وَ لا حَرَّمْنا مِنْ شَیْ‏ءٍ کَذلِکَ کَذَّبَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ حَتَّى ذاقُوا بَأْسَنا قُلْ هَلْ عِنْدَکُمْ مِنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنا إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلاَّ

الظَّنَّ وَ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ تَخْرُصُونَ (148)

 

قُلْ فَلِلَّهِ الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ فَلَوْ شاءَ لَهَداکُمْ أَجْمَعینَ (149)

 

قُلْ هَلُمَّ شُهَداءَکُمُ الَّذینَ یَشْهَدُونَ أَنَّ اللَّهَ حَرَّمَ هذا فَإِنْ شَهِدُوا فَلا تَشْهَدْ مَعَهُمْ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَ الَّذینَ کَذَّبُوا بِآیاتِنا وَ الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَ هُمْ بِرَبِّهِمْ یَعْدِلُونَ (150)

 

قُلْ تَعالَوْا أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّکُمْ عَلَیْکُمْ أَلاَّ تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ مِنْ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَ إِیَّاهُمْ وَ لا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ لا

تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتی‏ حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ ذلِکُمْ وَصَّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ (151)

 

ترجمه فارسی :

 

اگر تو را تکذیب کردند، بگو: پروردگارمان صاحب رحمتى گسترده است، ولى عذاب او هم از گروه مجرمان بازگردانده نخواهد شد. (147)

کسانى که براى خدا شریک و همتا قرار دادند به زودى خواهند گفت: اگر خدا مى‏خواست نه ما شرک مى‏ورزیدیم و نه پدرانمان، و نه چیزى [از حلال خدا را خودسرانه‏] حرام مى‏کردیم [پس شرک و تحریم ما جبرى بوده نه اختیارى‏] کسانى که پیش از اینان بودند [بر اساس همین عقیده باطل پیامبران را] تکذیب کردند تا عذاب و انتقام ما را چشیدند بگو: آیا نزد شما دانشى [استوار و منطقى مُستدل بر عقایدتان‏] هست که آن را براى ما آشکار کنید؟ شما فقط از پندارهاى واهى و پوچ پیروى مى‏کنید و جز به حدس و گمان تکیه نمى‏زنید. (148)

بگو: دلیل و برهان رسا [که قابل ردّ، ایراد، شک و تردید نیست‏] مخصوص خداست، و اگر خدا مى‏خواست قطعاً همه شما را [به طور جبر] هدایت مى‏کرد. (149)

 [به مدعیان تحریم‏هاى خودسرانه‏] بگو: گواهان خود را که گواهى مى‏دهند بر اینکه خدا این امور را حرام کرده بیاورید. پس اگر گواهان هم گواهى دادند تو با آنان گواهى مده [زیرا گواهى دادنشان ناحق و نارواست‏] و از هواهاى نفسانى آنان که آیات ما را تکذیب کردند، و کسانى که به آخرت ایمان ندارند، و براى پروردگارشان شریک و همتا قرار مى‏دهند، پیروى مکن. (150)

بگو: بیایید تا آنچه را پروردگارتان بر شما حرام کرده بخوانم: اینکه چیزى را شریک او قرار مدهید، و به پدر و مادر نیکى کنید، و فرزندانتان را از [ترسِ‏] تنگدستى نکشید، ما شما و آنان را روزى مى‏دهیم، و به کارهاى زشت چه آشکار و چه پنهانش نزدیک نشوید، و انسانى را که خدا محترم شمرده جز به حق نکشید خدا این [گونه‏] به شما سفارش کرده تا بیندیشید. (151)

 

ترجمه انگلیسی

 

so if they should reject you, then say:" Your Lord possesses boundless Mercy. His might will not be withheld from criminal folk.") 147(

Those who associate] others in their worship of God [will say:" If God had so wished, neither we nor our forefathers would have associated] anything with Him [nor have forbidden anything." Even so did those before them reject] Us [until they tasted Our might. SAY:" Have you) all (any knowledge? Then bring it here for us! Why, you only follow conjecture; you are merely guessing!") 148(

SAY:" God holds the convincing argument; if He so wished, He would have guided every one of you.") 149(

SAY:" Produce your witnesses who will testify that God has forbidden this!" If they so testify, still do not testify along with them nor follow the whims of those who reject Our signs and do not believe in the Hereafter. They make all things equal to their Lord!) 150(

) XIX (SAY:" Come close, I will recite what your Lord has forbidden you: Do not associate anything with Him; And] show [kindness towards both] your [parents. Do not kill your children because of poverty; We shall provide for you as well as for them. Do not indulge in shocking acts which you may practise either openly or keep secret. Do not kill any person whom God has forbidden, except through] due process of [law. He has instructed you in this so that you may use your reason.) 151 (