s145

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و چهل و پنج (131-137)

 

سورةُ الأنعَام‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

ذلِکَ أَنْ لَمْ یَکُنْ رَبُّکَ مُهْلِکَ الْقُرى‏ بِظُلْمٍ وَ أَهْلُها غافِلُونَ (131)

 

وَ لِکُلٍّ دَرَجاتٌ مِمَّا عَمِلُوا وَ ما رَبُّکَ بِغافِلٍ عَمَّا یَعْمَلُونَ (132)

 

وَ رَبُّکَ الْغَنِیُّ ذُو الرَّحْمَةِ إِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَ یَسْتَخْلِفْ مِنْ بَعْدِکُمْ ما یَشاءُ کَما أَنْشَأَکُمْ مِنْ ذُرِّیَّةِ قَوْمٍ آخَرینَ (133)

 

إِنَّ ما تُوعَدُونَ لَآتٍ وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزینَ (134)

 

قُلْ یا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلى‏ مَکانَتِکُمْ إِنِّی عامِلٌ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ تَکُونُ لَهُ عاقِبَةُ الدَّارِ إِنَّهُ لا یُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (135)

 

وَ جَعَلُوا لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَ الْأَنْعامِ نَصیباً فَقالُوا هذا لِلَّهِ بِزَعْمِهِمْ وَ هذا لِشُرَکائِنا فَما کانَ لِشُرَکائِهِمْ فَلا یَصِلُ إِلَى اللَّهِ وَ ما کانَ لِلَّهِ فَهُوَ یَصِلُ إِلى‏ شُرَکائِهِمْ ساءَ

ما یَحْکُمُونَ (136)

 

وَ کَذلِکَ زَیَّنَ لِکَثیرٍ مِنَ الْمُشْرِکینَ قَتْلَ أَوْلادِهِمْ شُرَکاؤُهُمْ لِیُرْدُوهُمْ وَ لِیَلْبِسُوا عَلَیْهِمْ دینَهُمْ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ ما فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَ ما یَفْتَرُونَ (137)

 

ترجمه فارسی :

 

این [فرستادن پیامبران‏] براى این است که پروردگارت مردم شهرها و آبادى‏ها را در حالى که اهلشان [پیش از آمدن پیامبران‏] بى‏خبر [از توحید و معاد و حقایق‏] باشند، از روى ستم هلاک نمى‏کند. (131)

و [در قیامت‏] براى هر کدام [از دو گروه جن و انس‏] به سزاى آنچه انجام مى‏دادند، درجاتى [از ثواب و عذاب‏] است و پروردگارت از آنچه انجام مى‏دهند، بى‏خبر نیست. (132)

و پروردگارت بى‏نیاز و صاحب رحمت است، اگر بخواهد همه شما را هلاک مى‏نماید، و پس از شما هر نسلى که بخواهد جایگزین شما مى‏کند، همان گونه که شما را از نسل گروهى دیگر پدید آورد. (133)

بى‏تردید آنچه [از ثواب و عقاب‏] به شما وعده مى‏دهند، آمدنى است و شما عاجز کننده خدا نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرتش بیرون روید.] (134)

بگو: اى قوم! تا جایى که در قدرت شماست [براى مبارزه با من و آیینم‏] بکوشید، من هم [در انجام دادن وظایفم‏] مى‏کوشم، به زودى خواهید دانست که سرانجام خوش و نیکوى سراى آخرت براى کیست؟ قطعاً ستمکاران رستگار نمى‏شوند. (135)

و مشرکان از زراعت و چهارپایانى که خدا آفریده براى او سهمى قرار دادند، و به گمان بى‏اساس خود گفتند: این سهم خدا، و این سهم بُتان ما [و عقیده داشتند] آنچه براى بتانشان باشد به خدا نمى‏رسد و آنچه براى خدا باشد [در صورتى که سهم بتان کمبودى داشته باشد] به آنها مى‏رسد بد است آنچه داورى مى‏کنند. (136)

مانند [این سهم‏بندى بى‏اساس که هواى نفسشان در نظرشان آراست‏] بتان، کشتن فرزندانشان را در نظرشان آراستند تا سرگردان و هلاکشان سازند و دینشان را بر آنان مُشتبه [و آمیخته به بدعت‏ها و خرافات‏] کنند اگر خدا مى‏خواست [اجباراً] آن کار را نمى‏کردند [ولى اجبار به عمل و ترک آن مشمول خواست خدا نیست‏] پس آنان را با آنچه دروغ مى‏سازند واگذار. (137)

 

 ترجمه انگلیسی

That is because your Lord will not destroy any towns unjustly while their people are heedless:) 131 (

everyone will have ranks according to what they have been doing. Your Lord is not oblivious of what they are doing.) 132(

Your Lord is Transcendent, the Master of Mercy; if He so wished, He would remove you and bring replacements for you in any way He wishes, just as He has produced you from the offspring of other people.) 133(

What you are promised is coming; you will never avert it.) 134(

SAY:" My people, act according to your situation; I] too [am acting! You will know who will have the Home as a result. The fact is that wrongdoers will not prosper.) 135(

They grant God a share in what He has produced such as crops and livestock, and they say:" This is God's," according to their claim, and:" This is our associates'." Anything that is meant for their associates never reaches God, while what is God's reaches their associates) too (; how evil is whatever they decide!) 136(

Even so, their associates have made killing their children seem attractive to many associators, to lead them on to ruin and to confuse their religion for them. If God so wishes, they would not do so; so leave them alone and whatever they are inventing.) 137(