s144

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و چهل و چهار (125-130)

 

سورةُ الأنعَام‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

 

فَمَنْ یُرِدِ اللَّهُ أَنْ یَهْدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ وَ مَنْ یُرِدْ أَنْ یُضِلَّهُ یَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیِّقاً حَرَجاً کَأَنَّما یَصَّعَّدُ فِی السَّماءِ کَذلِکَ یَجْعَلُ اللَّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ (125)

 

وَ هذا صِراطُ رَبِّکَ مُسْتَقیماً قَدْ فَصَّلْنَا الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَذَّکَّرُونَ (126)

 

لَهُمْ دارُ السَّلامِ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ هُوَ وَلِیُّهُمْ بِما کانُوا یَعْمَلُونَ (127)

 

وَ یَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمیعاً یا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَکْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ وَ قالَ أَوْلِیاؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنا بِبَعْضٍ وَ بَلَغْنا أَجَلَنَا الَّذی أَجَّلْتَ لَنا قالَ النَّارُ مَثْواکُمْ خالِدینَ فیها

إِلاَّ ما شاءَ اللَّهُ إِنَّ رَبَّکَ حَکیمٌ عَلیمٌ (128)

 

وَ کَذلِکَ نُوَلِّی بَعْضَ الظَّالِمینَ بَعْضاً بِما کانُوا یَکْسِبُونَ (129)

 

یا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ أَ لَمْ یَأْتِکُمْ رُسُلٌ مِنْکُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْکُمْ آیاتی‏ وَ یُنْذِرُونَکُمْ لِقاءَ یَوْمِکُمْ هذا قالُوا شَهِدْنا عَلى‏ أَنْفُسِنا وَ غَرَّتْهُمُ الْحَیاةُ الدُّنْیا وَ شَهِدُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ أَنَّهُمْ

کانُوا کافِرینَ (130)

 

ترجمه فارسی :

 

پس کسى را که خدا بخواهد هدایت کند، سینه‏اش را براى [پذیرفتن‏] اسلام مى‏گشاید و کسى را که [به خاطر لجاجت و عنادش‏] بخواهد گمراه نماید، سینه‏اش را چنان تنگ مى‏کند که گویى به زحمت در آسمان بالا مى‏رود خدا این گونه پلیدى را بر کسانى که ایمان نمى‏آورند، قرار مى‏دهد. (125)

و این [قرآن و اسلام‏] راه راست پروردگار توست ما آیات را براى گروهى که متذکّر مى‏شوند، بیان کردیم. (126)

براى آنان نزد پروردگارشان خانه سلامت و امن است و به پاداش کارهاى پسندیده‏اى که همواره انجام مى‏دادند یار و سرپرست آنان است. (127)

و [یاد کنید] روزى که همه جن و انس را جمع مى‏کنیم [و به طایفه جن مى‏گوییم:] اى گروه جن! شما [با وسوسه و اغواگرىِ خود] در بسیارى از انسان‏ها میل و رغبت کردید [تا آنان را گمراه کنید] و دوستانشان از میان انسان‏ها مى‏گویند: پروردگارا! هر یک از ما دو گروه [پیشوایان و پیروان‏] از دیگرى بهره‏بردارى کردیم [ما پیروان به بهره‏هاى نامشروع رسیدیم، و پیشوایان از منحرف کردن ما بهره ناروا بردند] تا به آن مدت از عمرى که براى ما مقرّر کرده بودى، رسیدیم. [خدا] مى‏گوید: آتش، جایگاه شماست، در آن جاودانه‏اید، مگر آنکه خدا نجات شما را بخواهد یقیناً پروردگارت حکیم و داناست. (128)

این گونه برخى ستمکاران را بر برخى به کیفر گناهانى که همواره مرتکب مى‏شدند، مسلط و چیره مى‏کنیم. (129)

 [در قیامت خطاب مى‏رسد:] اى گروه جن و انس! آیا براى شما از جنس خودتان پیامبرانى نیامدند که همواره آیات مرا بر شما مى‏خواندند و شما را از دیدار امروزتان هشدار مى‏دادند؟ مى‏گویند: ما به زیان خود گواهى مى‏دهیم [که: آمدند، ولى ما تکذیبشان کردیم‏] و [جلوه‏هاى پر زرق و برق‏] زندگى دنیا آنان را فریفت، و [اکنون در این عرصه هول‏انگیز] به زیان خود گواهى مى‏دهند که [در دنیا] کافر بودند. (130)

 

ترجمه انگلیسی

 

God lays anyone's breast open to Islam whom He wants to guide, while He makes the breast of anyone He wants to be led astray seem cramped, tight, just as if he were climbing up to Heaven. Thus God places a blight on those who do not believe.) 125(

This is your Lord's Straight Road. We have spelled out signs for folk who remember:) 126(

they will have a peaceful home with their Lord; He will be their Patron because of what they have been doing.) 127(

Some day He will summon them all together:" O company of sprites, you have required too much from humankind." Their adherents among humanity will say:" Our Lord, some of us have taken advantage of one another, and have] now [reached our deadline which You appointed for us." He will say:" The Fire will be your lodging to live in for ever, except for whatever God may wish. Your Lord is Wise, Aware.") 128(

Thus We let some wrongdoers manage others because of what they had been earning.) 129(

) XVI (O company of sprites and humankind, have not messengers from among yourselves come to relate My signs to you and warn you about a meeting on this day of yours?" They will say:" We bear witness even against ourselves." Worldly life has lured them on and they bear witness against themselves for having been disbelievers.) 130(