s111

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه

صفحه صد و یازده (18-23)

 

سورةُ المَائدة

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

‏

وَ قالَتِ الْیَهُودُ وَ النَّصارى‏ نَحْنُ أَبْناءُ اللَّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ قُلْ فَلِمَ یُعَذِّبُکُمْ بِذُنُوبِکُمْ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشاءُ وَ یُعَذِّبُ مَنْ یَشاءُ وَ لِلَّهِ مُلْکُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما وَ إِلَیْهِ الْمَصیرُ (18)

یا أَهْلَ الْکِتابِ قَدْ جاءَکُمْ رَسُولُنا یُبَیِّنُ لَکُمْ عَلى‏ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ أَنْ تَقُولُوا ما جاءَنا مِنْ بَشیرٍ وَ لا نَذیرٍ فَقَدْ جاءَکُمْ بَشیرٌ وَ نَذیرٌ وَ اللَّهُ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدیرٌ (19)

وَ إِذْ قالَ مُوسى‏ لِقَوْمِهِ یا قَوْمِ اذْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ جَعَلَ فیکُمْ أَنْبِیاءَ وَ جَعَلَکُمْ مُلُوکاً وَ آتاکُمْ ما لَمْ یُؤْتِ أَحَداً مِنَ الْعالَمینَ (20)

یا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتی‏ کَتَبَ اللَّهُ لَکُمْ وَ لا تَرْتَدُّوا عَلى‏ أَدْبارِکُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرینَ (21)

قالُوا یا مُوسى‏ إِنَّ فیها قَوْماً جَبَّارینَ وَ إِنَّا لَنْ نَدْخُلَها حَتَّى یَخْرُجُوا مِنْها فَإِنْ یَخْرُجُوا مِنْها فَإِنَّا داخِلُونَ (22)

قالَ رَجُلانِ مِنَ الَّذینَ یَخافُونَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمَا ادْخُلُوا عَلَیْهِمُ الْبابَ فَإِذا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّکُمْ غالِبُونَ وَ عَلَى اللَّهِ فَتَوَکَّلُوا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ (23)

 

ترجمه فارسی :

و یهود و نصارى گفتند: ما پسران خدا و دوستان اوییم. بگو: [اگر گفتار شما درست است‏] پس چرا خدا شما را به گناهانتان عذاب مى‏کند؟ بلکه شما هم بشرى هستید از مخلوقاتى که خدا آفریده است. هر که را بخواهد مى‏آمرزد، و هر که را بخواهد عذاب مى‏کند. و مالکیّت و فرمانروایى آسمان‏ها و زمین و آنچه میان آن دو قرار دارد، فقط در سیطره خداست، و بازگشت به سوى اوست. (18)

اى اهل کتاب! بى‏تردید رسول ما پس از روزگار فترت و خلأ پیامبران به سوى شما آمد [و آنچه را مورد نیاز دنیا و آخرت شماست‏] براى شما بیان مى‏کند که [روز قیامت در پیشگاه خدا] نگویید: براى ما هیچ مژده دهنده و بیم رسانى نیامد، یقیناً مژده دهنده و بیم رسان به سویتان آمد وخدا بر هر کارى تواناست. (19)

و [یاد کنید] هنگامى که موسى به قومش گفت: اى قوم من! نعمت خدا را بر خود یاد کنید، آن گاه که در میان شما پیامبرانى قرار داد، و شما را حاکمان و فرمانروایان ساخت، و به شما نعمت هاى ویژه‏اى داد که به هیچ یک از جهانیان نداد. (20)

اى قوم من! به سرزمین مقدسى که خدا برایتان مقرّر فرموده در آیید و [به گناه، عصیان، سرپیچى از فرمان‏ها و احکام حق‏] بازنگردید که زیانکار مى‏شوید. (21)

گفتند: اى موسى! مسلماً در آنجا مردمى زورگو و ستم‏گر قرار دارند، و ما هرگز وارد آنجا نمى‏شویم تا آنان از آنجا بیرون روند، پس اگر از آنجا بیرون روند البته ما وارد خواهیم شد. (22)

دو مرد از کسانى که [از خدا] مى‏ترسیدند و خدا به هر دو نعمتِ [معرفت، ایمان و شهامت‏] داده بود، گفتند: از این دروازه به آنان یورش برید، چون به آنجا درآیید یقیناً پیروزید و اگر مؤمن هستید بر خدا توکل کنید. (23)

 

ترجمه انگلیسی :

And the Jews and the Christians say: We are the sons of Allah and his beloved ones Say: Why does He then chastise you for your faults? Nay, you are mortals from among those whom He has created He forgives whom He pleases and chastises whom He pleases

O followers of the Book! indeed Our Messenger) PM (has come to you explaining to you after a cessation of the) mission of the (messengers, lest you say: There came not to us a giver of good news or a warner So indeed there has come to you a giver of good news and a warner And Allah has power over all things) 19 (

And) remember (when Musa said to his people: O my people! remember the favor of Allah upon you when He raised prophets among you and made you kings and gave you what He had not given to any other among the nations) 20 (

O my people! enter the holy land which Allah has prescribed for you and turn not on your backs for then you will turn back losers)21 (

They said: O Musa! surely there is a strong race in it, and we will on no account enter it until they go out from it, so if they go out from it, then surely we will enter.) 22 (

Two men of those who feared, upon both of whom Allah had bestowed a favor, said: Enter upon them by the gate, for when you have entered it you shall surely be victorious And on Allah should you rely if you are believers.) 23 (