h42

حکمت 42

 

وَ قَالَ ع لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ فِی عِلَّةٍ اعْتَلَّهَا- جَعَلَ اللَّهُ مَا کَانَ مِنْ شَکْوَاکَ حَطّاً لِسَیِّئَاتِکَ- فَإِنَّ الْمَرَضَ لَا أَجْرَ فِیهِ- وَ لَکِنَّهُ یَحُطُّ السَّیِّئَاتِ وَ یَحُتُّهَا حَتَّ الْأَوْرَاقِ- وَ إِنَّمَا الْأَجْرُ فِی الْقَوْلِ بِاللِّسَانِ- وَ الْعَمَلِ بِالْأَیْدِی وَ الْأَقْدَامِ- وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ یُدْخِلُ بِصِدْقِ النِّیَّةِ- وَ السَّرِیرَةِ الصَّالِحَةِ مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ الْجَنَّةَ قال الرضی- و أقول صدق ع إن المرض لا أجر فیه- لأنه لیس من قبیل ما یستحق علیه العوض- لأن العوض یستحق على ما کان فی مقابلة فعل الله تعالى بالعبد- من الآلام و الأمراض و ما یجری مجرى ذلک- و الأجر و الثواب یستحقان على ما کان فی مقابلة فعل العبد- فبینهما فرق قد بینه ع- کما یقتضیه علمه الثاقب و رأیه الصائب

 

ترجمه فارسی :

 

(اخلاقى، معنوى) و به یکى از یارانش که بیمار بود فرمود: خدا آنچه را که از آن شکایت دارى (بیمارى) موجب کاستن گناهانت قرار داد، در بیمارى پاداشى نیست امّا گناهان را از بین مى‏برد، و آنها را چونان برگ پاییزى مى‏ریزد، و همانا پاداش در گفتار به زبان، و کردار با دست‏ها و قدم‏هاست، و خداى سبحان به خاطر نیّت راست، و درون پاک، هر کس از بندگانش را که بخواهد وارد بهشت خواهد کرد.

 

مى‏گویم: (راست گفت امام على علیه السّلام «درود خدا بر او باد» که بیمارى پاداشى ندارد، بیمارى از چیزهائى است که استحقاق عوض دارد، و عوض در برابر رفتار خداوند بزرگ است نسبت به بنده خود، در ناملایمات زندگى و بیمارى‏ها و همانند آنها، امّا اجر و پاداش در برابر کارى است که بنده انجام مى‏دهد. پس بین این دو تفاوت است که امام علیه السّلام آن را با علم نافذ و رأى رساى خود، بیان فرمود

 

ترجمه انگلیسی :

 

Amir al-mu'minm, peace be upon him, said to one of his companions during his sickness: May Allah make your illness a means for writing off your sins, because there is no reward for sickness but that it erases sins and makes them fall like (dried) leaves. Reward lies in saying by the tongue and doing something with the hands and feet. Certainly, Allah, the Glorified, admits into Paradise by virtue of truthfulness of intention and chastity of heart to whomsoever He wishes from among His creatures.as-Sayyid ar-Radi says: Amir al-mu'miam is right in saying that there is no reward for sickness as such because compensation is admissible in respect of the acts of Allah, the Sublime, towards His creatures such as grief, illness and the like, whereas reward and recompense become admissible against actions by the creature. This is the difference between the two and Amir