کتاب قرآن صفحه 593

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه  

صفحه پانصد و نود و سه سوره الفَجر ( 23 – 1 )

سورةُ الفَجر

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

وَ الْفَجْرِ (1)

وَ لَیالٍ عَشْرٍ (2)

وَ الشَّفْعِ وَ الْوَتْرِ (3)

وَ اللَّیْلِ إِذا یَسْرِ (4)

هَلْ فی‏ ذلِکَ قَسَمٌ لِذی حِجْرٍ (5)

أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِعادٍ (6)

إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ (7)

الَّتی‏ لَمْ یُخْلَقْ مِثْلُها فِی الْبِلادِ (8)

وَ ثَمُودَ الَّذینَ جابُوا الصَّخْرَ بِالْوادِ (9)

وَ فِرْعَوْنَ ذِی الْأَوْتادِ (10)

الَّذینَ طَغَوْا فِی الْبِلادِ (11)

فَأَکْثَرُوا فیهَا الْفَسادَ (12)

فَصَبَّ عَلَیْهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذابٍ (13)

إِنَّ رَبَّکَ لَبِالْمِرْصادِ (14)

فَأَمَّا الْإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَکْرَمَنِ (15)

وَ أَمَّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهانَنِ (16)

کَلاَّ بَلْ لا تُکْرِمُونَ الْیَتیمَ (17)

وَ لا تَحَاضُّونَ عَلى‏ طَعامِ الْمِسْکینِ (18)

وَ تَأْکُلُونَ التُّراثَ أَکْلاً لَمًّا (19)

وَ تُحِبُّونَ الْمالَ حُبًّا جَمًّا (20)

کَلاَّ إِذا دُکَّتِ الْأَرْضُ دَکًّا دَکًّا (21)

وَ جاءَ رَبُّکَ وَ الْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا (22)

وَ جی‏ءَ یَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ یَتَذَکَّرُ الْإِنْسانُ وَ أَنَّى لَهُ الذِّکْرى‏ (23)

 

ترجمه فارسی

به نام خداوند بخشنده مهربان

به سپیده دم سوگند، (1)

و به شبهاى دهگانه، (2)

و به زوج و فرد، (3)

و به شب، هنگامى که (به سوى روشنایى روز) حرکت مى‏کند سوگند (که پروردگارت در کمین ظالمان است)! (4)

آیا در آنچه گفته شد، سوگند مهمّى براى صاحبان خرد نیست؟! (5)

آیا ندیدى پروردگارت با قوم «عاد» چه کرد؟! (6)

و با آن شهر «ارَم» با عظمت، (7)

همان شهرى که مانندش در شهرها آفریده نشده بود! (8)

و قوم «ثمود» که صخره‏هاى عظیم را از (کنار) درّه مى‏بریدند (و از آن خانه و کاخ مى‏ساختند)! (9)

و فرعونى که قدرتمند و شکنجه‏گر بود، (10)

همان اقوامى که در شهرها طغیان کردند، (11)

و فساد فراوان در آنها به بار آوردند (12)

به همین سبب خداوند تازیانه عذاب را بر آنان فرو ریخت! (13)

به یقین پروردگار تو در کمینگاه (ستمگران) است! (14)

امّا انسان هنگامى که پروردگارش او را براى آزمایش، اکرام مى‏کند و نعمت مى‏بخشد (مغرور مى‏شود و) مى‏گوید: «پروردگارم مرا گرامى داشته است!» (15)

و امّا هنگامى که براى امتحان، روزیش را بر او تنگ مى‏گیرد (مأیوس مى‏شود و) مى‏گوید: «پروردگارم مرا خوار کرده است!» (16)

چنان نیست که شما مى‏پندارید شما یتیمان را گرامى نمى‏دارید، (17)

و یکدیگر را بر اطعام مستمندان تشویق نمى‏کنید، (18)

و میراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع کرده مى‏خورید، (19)

و مال و ثروت را بسیار دوست دارید (و بخاطر آن گناهان زیادى مرتکب مى‏شوید)! (20)

چنان نیست که آنها مى‏پندارند! در آن هنگام که زمین سخت در هم کوبیده شود، (21)

و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند، (22)

و در آن روز جهنم را حاضر مى‏کنند (آرى) در آن روز انسان متذکّر مى‏شود امّا این تذکّر چه سودى براى او دارد؟! (23)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 593 ) verses surah al-fajr( 1 – 23 )

 

 

Surah al-fajr

In the name of God

In the name of God, the Mercy-giving, the Merciful!

By the Daybreak) 1 (

and ten nights) 2 (

and the even and the odd,) 3 (

and night as it journeys on,) 4 (

does that not contain an oath for someone who is mindful?) 5 (

Have you not seen how your Lord dealt with ' d,) 6 (

] the people of [Iram, possessing columns) 7 (

whose like had never been created in the land?) 8 (

And Tham d who carved rock out of the valley;) 9 (

and Pharaoh wielding kingpins) 10 (

who were) all (so arrogant in the land) 11 (

and increased corruption there?) 12 (

Your Lord unleashed the scourge of torment on them.) 13 (

Your Lord is ever on the lookout!) 14 (

Yet everyman says, whenever his Lord tests him by honoring and favoring him:" My Lord has honored me!";) 15 (

while whenever He tests him by rationing His sustenance for him, he says:" My Lord has disgraced me.") 16 (

Rather you are not generous with the orphan) 17 (

nor do you promote feeding the needy,) 18 (

and greedily use up anything you inherit.) 19 (

You love money till it's brimming over!) 20 (

Indeed when the earth has been completely flattened out) 21 (

and your Lord comes with the angels, row upon row,) 22 (

and brings up Hell on that day; on that day everyman will remember, as if remembrance even matters to him!) 23 (