کتاب قرآن صفحه 570

با یاد و نام خداوند و به امید بر آورده شدن حاجات و سلامتی و به راه راست هدایت شدن تمام انسان ها ؛

هر روز یک صفحه  

صفحه پانصد و هفتاد سوره المَعارِج ( 44 – 40 ) – سوره نوح ( 10 – 1 )

سورةُ المَعارِج

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم‏

فَلا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ إِنَّا لَقادِرُونَ (40)

عَلى‏ أَنْ نُبَدِّلَ خَیْراً مِنْهُمْ وَ ما نَحْنُ بِمَسْبُوقینَ (41)

فَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَ یَلْعَبُوا حَتَّى یُلاقُوا یَوْمَهُمُ الَّذی یُوعَدُونَ (42)

یَوْمَ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ سِراعاً کَأَنَّهُمْ إِلى‏ نُصُبٍ یُوفِضُونَ (43)

خاشِعَةً أَبْصارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذلِکَ الْیَوْمُ الَّذی کانُوا یُوعَدُونَ (44)

سورةُ نُوح‏

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ‏

إِنَّا أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‏ قَوْمِهِ أَنْ أَنْذِرْ قَوْمَکَ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ (1)

قالَ یا قَوْمِ إِنِّی لَکُمْ نَذیرٌ مُبینٌ (2)

أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطیعُونِ (3)

یَغْفِرْ لَکُمْ مِنْ ذُنُوبِکُمْ وَ یُؤَخِّرْکُمْ إِلى‏ أَجَلٍ مُسَمًّى إِنَّ أَجَلَ اللَّهِ إِذا جاءَ لا یُؤَخَّرُ لَوْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (4)

قالَ رَبِّ إِنِّی دَعَوْتُ قَوْمی‏ لَیْلاً وَ نَهاراً (5)

فَلَمْ یَزِدْهُمْ دُعائی‏ إِلاَّ فِراراً (6)

وَ إِنِّی کُلَّما دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصابِعَهُمْ فی‏ آذانِهِمْ وَ اسْتَغْشَوْا ثِیابَهُمْ وَ أَصَرُّوا وَ اسْتَکْبَرُوا اسْتِکْباراً (7)

ثُمَّ إِنِّی دَعَوْتُهُمْ جِهاراً (8)

ثُمَّ إِنِّی أَعْلَنْتُ لَهُمْ وَ أَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْراراً (9)

فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً (10)

 

ترجمه فارسی

سوگند به پروردگار مشرقها و مغربها که ما قادریم ... (40)

که جاى آنان را به کسانى بدهیم که از آنها بهترند و ما هرگز مغلوب نخواهیم شد! (41)

آنان را به حال خود واگذار تا در باطل خود فروروند و بازى کنند تا زمانى که روز موعود خود را ملاقات نمایند! (42)

همان روز که از قبرها بسرعت خارج مى‏شوند، گویى به سوى بتها مى‏دوند ... (43)

در حالى که چشمهایشان از شرم و وحشت به زیر افتاده، و پرده‏اى از ذلّت و خوارى آنها را پوشانده است! این همان روزى است که به آنها وعده داده مى‏شد! (44)

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

ما نوح را به سوى قومش فرستادیم و گفتیم: «قوم خود را انذار کن پیش از آنکه عذاب دردناک به سراغشان آید!» (1)

گفت: «اى قوم! من براى شما بیم‏دهنده آشکارى هستم، (2)

که خدا را پرستش کنید و از مخالفت او بپرهیزید و مرا اطاعت نمایید! (3)

اگر چنین کنید، خدا گناهانتان را مى‏آمرزد و تا زمان معیّنى شما را عمر مى‏دهد زیرا هنگامى که اجل الهى فرا رسد، تأخیرى نخواهد داشت اگر مى‏دانستید!» (4)

 (نوح) گفت: «پروردگارا! من قوم خود را شب و روز (بسوى تو) دعوت کردم، (5)

امّا دعوت من چیزى جز فرار از حقّ بر آنان نیفزود! (6)

و من هر زمان آنها را دعوت کردم که (ایمان بیاورند و) تو آنها را بیامرزى، انگشتان خویش را در گوشهایشان قرار داده و لباسهایشان را بر خود پیچیدند، و در مخالفت اصرار ورزیدند و به شدّت استکبار کردند! (7)

سپس من آنها را با صداى بلند (به اطاعت فرمان تو) دعوت کردم، (8)

سپس آشکارا و نهان (حقیقت توحید و ایمان را) براى آنان بیان داشتم! (9)

به آنها گفتم: «از پروردگار خویش آمرزش بطلبید که او بسیار آمرزنده است ... (10)

 

Translation of the Qur'an

Page ( 570 ) verses surah al-maarej (40-44) – sura nooh ( 1 – 10 )

 

 

Surah al-maarej

In the name of God

And I do swear by the Lord of the Eastern places and the Western places that We are Able) 40 (

to replace them with someone better than they are. We shall never be overruled!) 41 (

Leave them speculating and playing around until they face their day which they have been promised,) 42 (

the day when they will hasten forth from their graves as if they were rushing towards some objective,) 43 (

their eyesight cast down, disgrace overshadowing them on that day which they have been threatened with!) 44 (

In the name of God, the Mercy-giving, the Merciful!

) I (We sent Noah to his people:" Warn your people before some painful torment comes to them!") 1 (

He said:" My folk, I am a plain warner for you:) 2 (

serve God and heed Him, and obey me!) 3 (

He will forgive some of your offences for you and postpone things for you until a specific deadline. God's deadline will never be postponed once it comes, if you only realized it.") 4 (

He said:" My Lord, I have appealed to my people night and day) 5 (

and my appeal has only made them flee farther away from me.) 6 (

Each time I appeal to them to ask You to forgive them, they stick their fingers in their ears and try to wrap themselves up in their clothing. They persist in that and have become so overbearing!) 7 (

" Next I appealed to them publicly;) 8 (

then I broadcast it to them, and confided with them privately) 9 (

and said: Seek forgiveness from your Lord; He has been so Forgiving.) 10 (